Imię i nazwisko	Wydział	Kierunek i grupa	Semestr
Temat
Dzień zajęciowy	Godzina	Data wykonania	Nr na liście
Przedmiot
Prowadzący zajęcia	Ocena
Skład przygotowywanej i badanej masy Masa formierska – 3 kg 1. Piasek kwarcowy: 97.0 cz.w. = 2,910 kg 2. glinka betonowa: 2,5 cz.w.= 0.075 kg 3. dekstryna: 0,5 cz.w.= 0,015 kg 4. wilgotność 3% w=0,093 kg Opis przebiegu czynności i badań wykonanych w trakcie ćwiczenia Ćwiczenie zaczeliśmy od przygotowania masy formierskiej. W tym celu odważyliśmy porcje poszczególnych sypkich składników według danych które podał nam prowadzący zajęcia. Składniki umieściliśmy w mieszarce i wymieszaliśmy. Po 2 minutach dodaliśmy wodę i mieszaliśmy kolejne 4 minuty. Gotową mase przesialiśmy sitem formierskim i umieściliśmy w pojemniku. Kolejną czynnością ćwiczenia było oznaczenie zawartości wilgoci. Jest to oznaczenie zawartości w danej substancji wody, która paruje i ulatnia się w temperaturze 100-110stC. Określiliśmy to metodą grawimetryczną za pomocą suszarki laboratoryjnej oraz wagi analitycznej. Najpierw przygotowaliśmy 3 próbki masy o wadze i suszyliśmy je w suszarce w temperaturze 110stC odpowiednio przez 5 minut, potem 8 minut i do czasu aż przestała ulegać zmianie czyli 10,5 minuty. Po suszeniu naczynko z próbką ustawiliśmy w eksykatorze do czasu ostygnięcia do temperatury otoczenia. Na koniec tego badania zaważyliśmy próbki i obliczyliśmy zawartość wody ze wzoru: WZÓR W=((a-b)/a)*100% [%] => a=b/(1-(w/100)) = 3,093 kg Masa próbki przed wysuszeniem Masa próbki wysuszonej Do dalszych pomiarów podzieliliśmy się na 4 grupy. Jednym z nich jest pomiar przepuszczalności masy. Przed pomiarem badaniem każda grupa przygotowała próbkę odważając mase formierką i wsypując ją luźno za pomocą lejka do foremki walcowej- tulejki, umieszczonej na podstawce. Potem umieściliśmy ją na podstawce ubijaka i opuszczamy stopkę dociskową do jej oparcia na masie. Nastpnie zagęściliśmy masę, każda grupa odpowiednio: 2,3,4 i 5- krotnie. Za pomocą kresek olerancyjnych sprawdzamy czy wysokość próbki wynosi +/- 1mm. Mniejsze i większe próbki musieliśmy odrzucić i wkonać nowe dodają odpowiednio mniej lub więcej masy formierskiej. Po przygotowaniu próbki dokonujemy pomiaru. W aparacie ustawiliśmy LPIR ciśnienie 980 Pa. Głowice przestawiamy w położenie robocze i zamocowaliśmy na niej tulejkę z próbką. Włączyliśmy aparat i czekaliśmy aż wartość przestanie rosnąć i spisaliśmy jako pomiar częściowy. Wynik końcowy dostaliśmy obliczająć średnią arytmetyczną wyników wszystkich 4 próbek.Badanie to nie niszczy próbki, dlatego wykorzystujemy ją do kojenego badania. Ostatnim badaniem jest pomiar wytrzymałości masy. Próbkę wyciągnęliśmy z tulejki za pomocą wypychacza, nie uszkadzając jej. Umocowaliśmy ją w uchwycie aparatu LRu-1. Uruchamiając go poddaliśmy ją płynnie rosnącemu obciążeniu o którym informuje nas ruchoma wskazówka. W momencie gdy wartość obciążenia przekroczyła wartość wtrzymałości próbki, uległa ona zniszczeniu, a wskazówka zatrzymała się pokazując nasz wynik częściowy. . Wynik końcowy dostaliśmy obliczająć średnią arytmetyczną wyników wszystkich 4 Tabelka z wynikami poszczególnych pomiarów i uśrednionymi wynikami badań Komentarz lub wnioski dotyczące wyników badań Po wynikach przeprowadzonych badań można zauważyć, że im większ jest zagęszczenie próbki tym mniejsza robi się jej przepuszczalność, a większe wytrzymałość na ściskanie. Skład masy formierskiej jest bardzo istotny, to głównie od niego zależą wynikipomiarów, czyli jakość wykonanej z niej formy.