Czy prawdziwą wewnętrzną charyzmę da się wyćwiczyć? Jak to zrobić?
Ćwiczenie charyzmy w tym uproszczonym modelu w grze nie wzięło się znikąd. Faktyczne ćwiczenie przemówień i rozmów improwizowanych pomaga w znacznym stopniu poprawić umiejętności autoprezentacyjne i jest to jedno z podstawowych ćwiczeń w procesie poprawy własnego wizerunku w PR i pochodnych.
Niestety w życiu codziennym napotyka się na pewnego rodzaju blokady. Ćwiczenia tego typu nie są mocno popularne i często ćwiczący potrzebują określonego kontekstu – np. spotkań grup Toastmasters. Przy okazji jest to podobnie jak z ćwiczeniami dykcji i emisji głosu. Choć są przyjemne i zabawne to trudno się za nie zabrać, właśnie poprzez brak kontekstu, lub właśnie ich śmieszny wymiar.
Charyzma to cecha związana z wewnętrznym odczuciem na temat osoby. Odnosi się do przekonań o własnej wartości, pewności siebie, ambicji, umiejętności zjednywania sobie ludzi, wywierania wpływu. Osoba charyzmatyczna to ktoś kto potrafi wywierać wpływ na innych. To jednocześnie ktoś naturalny, wewnętrznie spokojny, odnoszący wiele życiowych sukcesów.
Może Ci się wydawać, że przemawianie na jakiś temat przez 15 minut dziennie jest w osiągnięci tego nieprzydatne, bezcelowe, śmieszne, nieefektywne i w ogóle chore.
Nie potrzeba skomplikowanych metodologicznie ćwiczeń do tego, by na przykład wyrzucić ze swojego repertuaru zachowań natrętnych w mówieniu takie kwiatki jak ciągłe „yyy”, powtarzanie kilkakrotnie sekwencji zdaniowych, czy wtrącanie zwrotów typu „tak naprawdę”, albo kończenie każdego zdania „co nie?”
Co ciekawe, ćwiczenia tego typu pomagają nie tylko w ogarnięciu się w przemówieniach i wystąpieniach publicznych, lecz w zwykłej codziennej komunikacji. Spotykałem się z przypadkami, kiedy osoby były po prostu nieśmiałe lub bały się odzywać, właśnie przez problem w artykułowaniu myśli, po wypowiedzeniu kilku słów następowało zamotanie składniowe, masa przerywników itd. Stres nasila to, a całe zjawisko nasila poczucie stresu. I tak w kółko.
Wystarczy po prostu mówić. W dobie internetu, coraz rzadziej komunikujemy się słowem mówionym. W pisaniu na komunikatorze można cofnąć, poprawić, zastanowić się dłużej. Być może ludzie mówią coraz mniej, a coraz więcej piszą. Być może przez to mogą mieć problemy z komunikacją.
Ćwiczenie 1.
Znajdź w swoim otoczeniu 5 charakterystycznych przedmiotów. Dopasuj do nich po 2 cechy – jedna powinna być faktyczna, druga zaś abstrakcyjna. Np.:
Następnie ułóż w głowie plan historii w jakiej te przedmioty mogłyby wspólnie brać udział. Ty jesteś bohaterem tej historii. Opowiedz tą historię starając się zapełnić minimum 3 minuty czasu. Włącz stoper, aby przekonać się, czy dla Ciebie 3 minuty składnego ciągłego mówienia to dużo czy mało.
Ćwiczenie 2.
Przypomnij sobie co robiłeś poprzedniego dnia. Stań przed lustrem. Przywitaj się powiedz kilka słów o sobie i opowiedz o swoim minionym dniu. Poświęć na to ćwiczenie 15 minut. Postaraj się by opowieść miała początek, rozwinięcie, punkt kulminacyjny i zakończenie. Ćwiczenie można wykonywać wielokrotnie. Zwrócisz w międzyczasie na pewno uwagę na to czy Twoje cechy, które przedstawiasz i wydarzenia są ciekawe, czy może to raczej 15 minut nudy.
Możesz wykonać to ćwiczenie w różnych wariantach:
a) zwracaj uwagę podczas mówienia na gestykulacje
b) zwracaj uwagę na zastosowanie dłuższych pauz.
c) postaraj się wyeliminować wszystkie niepotrzebne nawyki mówienia: yyy itp
d) zwracaj uwagę na modulację swojego głosu.
Ćwiczenie 3.
Weź dyktafon, lub inne urządzenie do nagrywania dźwięku. Pomyśl o rzeczy, w której się specjalizujesz (hobby, kierunek studiów, pasja, nauka). Znajdź ciekawy temat z tego zakresu. Opowiedz przez 7 minut o tym temacie. Postaraj się najpierw przedstawić temat, następnie rozwinąć jego ciekawe składowe, a ostatecznie podsumować całą przemowę.
Ćwiczenie 4.
Podczas robienia jakiejś czynności postaraj się opisywać to co robisz tak jakbyś prowadził program telewizyjny „zrób to sam”. Postaraj się by instrukcje były ciekawe i spójne. Świetnie sprawdza się to w przypadku gotowania.
Po prostu ćwicz
Nie ukrywam, że powyższe ćwiczenia niektórym łatwiej jest wykonać z kimś. Ale prawda jest taka, że warto przemóc się również samemu, choćby wydawało się to na początku dziwne.
Nauka swobodnego mówienia na pewno sprawi, że poczujesz się pewniej w każdej sytuacji. Chodzi o zautomatyzowanie pewnych myślowych schematów, aby lepiej budować twórcze przekazy.
Słowo charyzma pochodzi od starogreckiego „chárisma”, co oznacza „dar”. Mówiono, że człowiek charyzmatyczny to ktoś obdarowany przez Boga specjalną łaską, pisze w swojej książce Ceril Campbell („Odkryj swoje piękno. Zmień wygląd i życie.” Wydawnictwo RM, 2010). Ludzie charyzmatyczni przyciągają jak magnez. Czarują otoczenie, przykuwają uwagę innych, uważamy ich za wyjątkowych, lgniemy do nich. Ludzie charyzmatyczni nie wysysają energii z innych, a wręcz dodają motywacji, siły i chęci do działania, napawają optymizmem. Dlatego też charyzma jest niezbędna by zarządzać grupą ludzi, by być dobrym menadżerem.
Niektórzy charyzmę mają we krwi, inni muszą pracować aby wydobyć z siebie tą cechę. Oto kilka elementów, które pomagają w pracy nad własną charyzmą:
1. KONTAKT WZROKOWY
Gdy patrzysz ze skupieniem i życzliwością na drugą osobę, ma ona wrażenie, że jest kimś wyjątkowym, ma poczucie, że uznajesz ją za interesującą i wartościową. Ludzie charyzmatyczni potrafią w ten sposób zjednać sobie otoczenie. W końcu każdy z nas ma potrzebę bycia lubianym, ważnym i interesującym!
2. SŁUCHANIE ZE ZROZUMIENIEM
Samo utrzymywanie kontaktu wzrokowego nie wystarczy. Zainteresuj się tzw. aktywnym słuchaniem. Wraz z doskonaleniem tej umiejętności zaczniesz być dużo lepiej postrzegana w towarzystwie, a twoja obecność będzie niezwykle pożądana i cenna. Staraj się być jak najlepszym słuchaczem, tak jakby nicinnego, poza twoim rozmówcą nie istniało.
3. AKCEPTACJA SIEBIE
Dopiero gdy nauczysz się podchodzić do siebie samego z akceptacją, dystansem i życzliwością – zaczniesz roztaczać taką aurę wokół. Sztuczność jest wyczuwana nawet przez mało empatyczne osoby, dlatego jeżeli mówisz, że twoja tusza ci nie przeszkadza, a w rzeczywistości gardzisz sobą za zbędne kilogramy – twój rozmówca wyczuje sprzeczność bardzo szybko.
Jeżeli masz problemy z akceptacją swojego ciała, polecamy ci artykuły z akcji MOJE CIAŁO TO JA. Pomocny może się okazać także artykuł dotyczący temperamentów, który ukazał się w ramach cyklu Rozmowy z coachem: Melancholik, Flegmatyk, Choleryk, Sangwinik - Jak temperament wpływa na nasze życie?
4. UMIEJĘTNOŚĆ RELAKSACJI
Trudno o bycie charyzmatycznym, gdy zżera cię stres. Ponieważ jednak stres jest obecny w naszym życiu niemal wszędzie, zainteresuj się technikami relaksacyjnymi. Czasem wystarczy kilka oddechów by poczuć przypływ energii i zrzucić z siebie toksyczne słowa nieprzychylnych osób. Dopiero wtedy – z wewnętrznym spokojem – masz szansę roztaczać urok charyzmatycznej osoby.
Polecamy na stres w pracy:
a także sposoby na relaks naszych czytelniczek: 15 sposobów na relaks
oraz artykuł: Jak sobie radzisz ze stresem?
5. UŚMIECH
Nic tak nie jedna otoczenia jak uśmiech. Nawet sobie samemu możesz w ten sposób poprawić humor! Zobacz też artykuł:
Uśmiechnij się na szczęście! oraz 7 kroków do radości
6. ZMIANA NASTAWIENIA
Narzekanie i martwienie się jest najprostsze, jednak – niczego dobrego nie wnosi ani do twojego życia, ani do życia innych. Pracuj nad zmianą myślenia. Szukaj pozytywów. Odrzucaj natrętne, smutne myśli. Nie oglądaj wiadomości. Ludzie lgną do osób radosnych, spokojnych, pewnych siebie, ale też – pełnych pokory. Oczywiście jeżeli masz skłonności do zamartwiania się czy pesymistyczne usposobienie, może być ci bardzo ciężko przestawić myśli. Jest to możliwe, ale wymaga wiele pracy. Szczególnie pomocne może być przeczytanie książki "To jak się czujesz, zależy od ciebie" (zobacz: Myśl, jakie wybierasz myśli, czyli recenzja książki „To jak się czujesz zależy od ciebie”) oraz artykułu: Zmiana w stronę wellness
„To człowiek z charyzmą”, mówimy nie kryjąc uznania i podziwu. Jak sprawić, by w te sposób mówiono o nas? Czy nieśmiałość można przełamać? Czy charyzmę można w sobie wyćwiczyć?
Miłośnicy gry komputerowej „The Sims” doskonale zdają sobie sprawę z wagi posiadania i rozwijania w sobie charyzmy. Rozwijając tą cechę u swojego Sima, sprawialiśmy, że miał on w sobie więcej uroku, łatwiej było mu nawiązywać nowe znajomości, przyjaźnie, łatwiej także było o awans w pracy. A jak jest w prawdziwym życiu?
Zupełnie podobnie. Słowo charyzma pochodzi od starogreckiego „chárisma”, co oznacza „dar”. Mówiono, że człowiek charyzmatyczny to ktoś obdarowany przez Boga specjalną łaską, pisze w swojej książce Ceril Campbell („Odkryj swoje piękno. Zmień wygląd i życie.” Wydawnictwo RM, 2010). Ludzie charyzmatyczni przyciągają jak magnez. Czarują otoczenie, przykuwają uwagę innych, uważamy ich za wyjątkowych, lgniemy do nich. Ludzie charyzmatyczni nie wysysają energii z innych, a wręcz dodają motywacji, siły i chęci do działania, napawają optymizmem. Dlatego też charyzma jest niezbędna by zarządzać grupą ludzi, by być dobrym menadżerem.
Jak stać się charyzmatyczną osobą?
1. Wykorzystuj kontakt wzrokowy
Gdy patrzysz ze skupieniem i życzliwością na drugą osobę, ma ona wrażenie, że jest kimś wyjątkowym, ma poczucie, że uznajesz ją za interesującą i wartościową. Ludzie charyzmatyczni potrafią w ten sposób zjednać sobie otoczenie. W końcu każdy z nas ma potrzebę bycia lubianym, ważnym i interesującym!
2. Naucz się słuchać
Samo utrzymywanie kontaktu wzrokowego nie wystarczy. Zainteresuj się tzw. aktywnym słuchaniem. Wraz z doskonaleniem tej umiejętności zaczniesz być dużo lepiej postrzegana w towarzystwie, a twoja obecność będzie niezwykle pożądana i cenna. Staraj się być jak najlepszym słuchaczem, tak jakby nicinnego, poza twoim rozmówcą nie istniało.
3. Zaakceptuj swoje błędy i siebie
Dopiero gdy nauczysz się podchodzić do siebie samego z akceptacją, dystansem i życzliwością – zaczniesz roztaczać taką aurę wokół. Sztuczność jest wyczuwana nawet przez mało empatyczne osoby, dlatego jeżeli mówisz, że twoja tusza ci nie przeszkadza, a w rzeczywistości gardzisz sobą za zbędne kilogramy – twój rozmówca wyczuje sprzeczność bardzo szybko.
4. Naucz się relaksować
Trudno o bycie charyzmatycznym, gdy zżera cię stres. Ponieważ jednak stres jest obecny w naszym życiu niemal wszędzie, zainteresuj się technikami relaksacyjnymi. Czasem wystarczy kilka oddechów by poczuć przypływ energii i zrzucić z siebie toksyczne słowa nieprzychylnych osób. Dopiero wtedy – z wewnętrznym spokojem – masz szansę roztaczać urok charyzmatycznej osoby.
5. Uśmiechaj się
Nic tak nie jedna otoczenia jak uśmiech. Nawet sobie samemu możesz w ten sposób poprawić humor!
6. Szukaj dobrych stron i pozytywów
Narzekanie i martwienie się jest najprostsze, jednak – niczego dobrego nie wnosi ani do twojego życia, ani do życia innych. Pracuj nad zmianą myślenia. Szukaj pozytywów. Odrzucaj natrętne, smutne myśli. Nie oglądaj wiadomości. Ludzie lgną do osób radosnych, spokojnych, pewnych siebie, ale też – pełnych pokory. Pamiętaj o tym.
Niezależnie od tego czy Twoja pewność siebie wymaga niewielkich zmian czy diametralnych posunięć początek zawsze wygląda tak samo.
Zacznij od prostych ćwiczeń, nie wymagających dużego zaangażowania umysłowego i czasowego. To jest tak jak z bieganiem. W początkowym okresie treningu przebiegnięcie pierwszych odcinków jest problemem, ale z czasem, przy codziennych treningach, jest coraz łatwiej. Każde kolejne 100m zbliża do celu.
Ćwiczenie prezentowane poniżej pochodzi z książki „Grunt to pewność siebie”, której autorem jest Paul McKenna – światowej sławy guru samorozwoju. Najpierw przeczytaj wszystkie instrukcje, a następnie usiądź wygodnie, zamknij oczy i do dzieła!
Wyobraź sobie, że przed tobą stoi nieco pewniejsza wersja ciebie.
Teraz wyobraź sobie, że wstępujesz w ciało tej osoby. Spójrz na świat jej oczami, słuchaj jej uszami i wczuj się w jej emocje. Zobacz – teraz przed tobą stoi jeszcze pewniejsza siebie osoba – nieco wyższa, bardziej wierząca w siebie, emanująca charyzmą.
Wciel się w nią. Spójrz – przed tobą stoi jeszcze śmielsza osoba – ma w sobie więcej pasji, siły, jest swobodniejsza i bardziej zrelaksowana.
Powtórz krok trzeci, wcielaj się w coraz pewniejsze siebie osoby, aż przepełni cię śmiałość. Pamiętaj, by zwracać uwagę na reakcje własnego ciała – sposób oddychania, mimikę i błysk w oku.
Polecamy robić to ćwiczenie raz dziennie. Nie musisz od razu zobaczyć tej najwspanialszej wersji Ciebie, silnej i pewnej siebie. Stopniowo będziesz wiedzieć jak ta coraz pewniejsza osoba ma wyglądać. Rób to małymi krokami. Pamiętaj o szczegółach – wygląd zewnętrzny, sposób chodzenia i mówienia, śmiech, asertywność. To jest ważne i naprawdę działa!
Nabierz dystansu do siebie. Śmiej się z tego, wyśmiej to.