Warsztaty teatralne 08-09.11.2008r.

Zabawy

1. Agnieszka – ambitna

Dzieci stoją w kole. Każda osoba wchodzi do środka koła, mówi swoje imię i przymiotnik określający daną osobę. Pozostale osoby powtarzają dwa raz i robią krok do przodu.

Wersja dla dzieci – imię + ruch

1. Wiking

Osoba prowadząca wywołuje imię. Osoba wywołana przybiera pozę Wikinga a dwie sąsiadujące osoby wiosłują. Wiking wywołuje następną osobę.

1. Słoń

Podobnie jak przy Wikingu. Osoba wywołana – robi trąbę, osoby sąsiadujące uszy.

1. Bateryjki

Poruszamy się w różnych kierunkach po Sali, na przerwę w muzyce dobieramy się parami, opieramy się do siebie plecami, aż między nami wytworzy się ciepło. Zasada każdy z każdym. Pobieramy energię od każdego.

1. Miś i drzewo

Dobieramy się dwójkami. Stoimy plecami do siebie. Jedna osoba to drzewo, druga to miś i opiera się o drzewo, drapie się o swoje drzewo.

1. Drzewo o leśniczy

Jedna osoba to leśniczy druga to drzewo. Leśniczy z daleka ogląda swoje drzewo czy jest zdrowe. Z każdej strony ok. 0,5 – 1 m. Nie dotyka go.

Zabawy z emocjami

1. Dywan

Latający dywan (podróż do ….)

Dzieci stoją w rozsypce, jedna osoba stoi z przodu (pilot). Zadaniem pilota jest poprowadzić ruchem dzieci, odwrócić się potem do dzieci, powitać ich, wymyśleć krainę z wyobraźni i sposób witania się (np. brzuszkami, nogami, noskami). Gesty teatralne.

Gesty teatralne (wcześniej omawiane z dziećmi)

Można wykorzystać do obserwacji, kto ma problem ze stronami (prawa- lewa)

Zwrócić uwagę:

• Jednostka kontra grupa (grupa naśladuje jednostkę)

• Myślenie twórcze (pomysły dzieci)

• Wszystkie dzieci robią to co pierwsza osoba

• Umawiamy się z pierwsza osobą co ma robić, a pozostałe tylko naśladują

• Ustawienie się w rozsypce

1. Chodzimy w rozsypce na hasło STOP , dzieci staja w rozsypce (próba zagospodarowania miejsca).

STOP KLATKA – zatrzymanie się w danym momencie bez ruchu. Idziemy – poruszamy się dalej

„Ożywianie kamienia” – ożywianie się przez oddech lekki i płynny ruch.

1. Pozycja ukłon

• Dzieci spacerują w różnych kierunkach po dywanie, nauczyciel krąży wokół dywanu. Na hasło STOP dzieci mają stanąć w rozsypce – twarzą do widza (nauczyciela)

• Pozycja proste plecy i ukłon
  W rozsypce – „pozycja ukłon” w stronę nauczyciela. Dzieci wymyślają sobie sposoby kłaniania (księżniczka, królowie)

1. Lustra

Dzieci stoją w rzędzie lub półkole. Jedna osoba stoi przed nimi, robi jakiś ruch, pozostaóe osoby ją naśladują.

1. Król i dworzanie

Taka sama zasada jak w lustrach. Król robi ruch, reszta go naśladuje.

1. Przedstawienie

Wychodzimy, zatrzymanie, ukłon, umienie, ukłon, schodzę ze sceny.

1. Zastyganie – ożywianie

Idziemy w rozsypce i bez sygnału zatrzymujemy się równocześnie (umiejętność wzajemnego słuchania się) Ruszenie bez sygnału.

1. Scena targu