Temat ćwiczenia: identyfikacja ziarenkowców gram dodatnich.

Identyfikowano 5 otrzymanych hodowli bulionowych.

1. wytwarzanie katalazy :

Do 5 probówek dodano po 1ml szczepu i dolano po 5 kropli H₂O₂ wstrząśnięto i obserwowano pojawienie się piany. Zrobiono także 6 probówkę z samym bulionem ( próba kontrolna ). Szczepy katalazo-dodatnie powodują uwalnianie tlenu z H₂O₂, co objawia się burzeniem hodowli.

Pojawienie się pęcherzyków w probówkach 1 – 3 po czym można wnioskować obecność bakterii z rodziny Micrococcaceae lub Staphylococcaceae. Natomiast. brak spienienia w probówce 5 może świadczyć o obecności w niej bakterii z rodziny Streptococcaceae.

1. Obserwowano probówki z rozkładu glukozy w warunkach beztlenowych :

Dodany barwnik ( czerwień bromokrezolowa) zmienia barwę na żółtą przy niższym pH.

• probówki 1 – 3 pomarańczowożółte – probówki zmieniły kolor (z czerwonego na żółty) co wskazuje na obecność bakterii Staphylococcus.

• probówka 4,5 czerwona – kolor czerwony z czego wynika iż próba wyszła negatywnie, możemy wnioskować obecność bakterii z rodziny Micrococcaceae w probówce 4.

1. Przeprowadzono test na wytwarzanie koagulazy:

Rozpuszczono liofilizowane osocze królicze, którego dodano po 0,5 ml do 4 probówek zawierających kolejno po ml hodowli bakteryjnych oznaczonych 1,2,3 i czysty bulion.

• w próbówce 1 zawiesina jest galaretowata – najprawdopodobniej jest to hodowla Staphylococcus aureus.

• w probówka 2,3,4 zawiesina

1. Badanie Oporności na novobiocynę (1,6 μg/ml) :

   • szczepy z hodowli bulionowej 1,2 nieoporne ( mogą to być szczepy bakteryjne Staphylococcus epidermidis lub Staphylococcus aureus)

   • szczep z hodowli bulionowej 3 oporny – Staphylococcus saprophyticus

2. Rozkład mannitolu w warunkach tlenowych:

   • Szczepy z hodowli 1,3 powodują rozkład mannitolu (barwa zmienia się na żółtą)

   • Szczepy z hodowli 2,4,5 powodują rozkładu mannitolu

3. Test dodatkowy – wytwarzanie nukleazy:

Płytkę agarową podzielono na 4 sektory i na naniesiono ezą hodowle bulionowe. Płytkę inkubowano w cieplarce w temp. 37°C przez 48 godzin. Następnie na płytkę naniesiono 1M HCl i odstawiono na 5 minut, po czym zlano nadmiar HCl i odczytano wyniki.

• Hodowla 1- otoczenie bezbarwne; na podstawie tego doświadczenia można zidentyfikować hodowlę z bakteriami Staphylococcus aureus (wytwarzają one nukleazę, widoczna duża strefa wytrawienia)

• Hodowla 2- bezbarwno-białe

• Hodowla 3- białe

• Hodowla 4- białe

Zestawienie testów pozwalających na identyfikację szczepów bakteryjnych w hodowlach płynnych:

Numer hodowli	1	2	3	4	5	6 (bulion)
Test na wytwarzanie katalazy	+	+	+	+	-	-
Rozkład glukozy w warunkach beztlenowych	+	+	+	-	-	X
Test na wytwarzanie koagulazy	+	-	-	-	X	X
Oporność na novobiocynę	-	-	+	X	X	X
Rozkład mannitolu w warunkach tlenowych	+	-	+	-	-	X
Test na wytwarzanie nukleazy	+	-	-	-	X	X

(+) – wynik testu pozytywny

(–) – wynik testu negatywny

(X) – nie przeprowadzano testu.

nr	Zidentyfikowany szczep
1	Staphylococcus aureus
2	Staphylococcus epidermidis
3	Staphylococcus saprophyticus
4	Micrococcus
5	Streptococcaceae

1. Antybiogram

Na podłoże Muller-Hintona naniesiono 2 krople hodowli bulionowej nr 3 i rozprowadzono ją na powierzchni głaszczką. Na podłożu ułożono 5 krążków nasyconych różnymi antybiotykami. Inkubowano w temperaturze pokojowej przez 30 minut później włożono do cieplarki (T=37°C). Po 48godzinach zmierzono wielkości stref zahamowania wzrostu. Oznaczono stopień wrażliwości szczepu na dany antybiotyk przez porównanie stref zahamowania wzrostu z danymi.

Antybiogram hodowli 3 (wielkość obszaru zahamowania wzrostu)

• TE 30 ++ (średnica 28 – wrażliwy)

• AM 10 +++ (średnica 37 – wrażliwy)

• C 30 ++ (średnica 22 – wrażliwy)

• DA 2 +

• RA 5 ++

legenda:

+++ - duży obszar zahamowania wzrostu

++ - średni obszar zahamowania wzrostu

+ - niewielki obszar zahamowania wzrostu

Temat ćwiczenia: Sposób użycia enterotuby.

Identyfikacja szczepu za pomocą enterotuby: za pomocą drucika pobiera się z hodowli próbkę szczepu przeciąga przez enterotubę ułamuje drucik w miejscu do tego przeznaczonym i przebija dziurki w odpowiednich miejscach. Następnie inkubuje w cieplarce przez 24h w temp. 37°C. Odczytuje się wnyki sza pomocą specjalnego szablonu w którym przypisuje się próbom dodatnim określoną cyfrę natomiast próbą ujemnym nie. W ten sposób powstaje pięciocyfrowy numer który odczytujemy z a pomocą specjalnej książki kodów.

W przeprowadzonym przez nas doświadczeniu powstał kod 36170, odczytano z książki a że posianym szczepem był szczep Escherichia coli.