Program pracy indywidualnej

Dziecko z opóźnieniem mowy, opóźnieniem psychoruchowym - 4 lata

Przede wszystkim należy pamiętać że:

-ćwiczenia w programie mają być zabawą, która jest dla dziecka wesoła i przyjemna

-dorosły jest uczestnikiem zabawy, a nie nauczycielem

-żeby zwiększyć koncentrację dziecka w zabawie pamiętajmy o modulacji głosem, uściskach, zachwytach, pracy na wielkich wyrazistych emocjach ( tak radości jak i niezadowolenia)

- ucząc dziecko nowych umiejętności pokazujemy mu (nie objaśniamy) czego od niego oczekujemy, o  co chodzi w zadaniu czy czynności (wykonujemy czynność na oczach dziecka)

-jeżeli dziecko ma trudność z wykonaniem danego zadania pracujemy wraz z nim pomagając mu jego ciałem: kierujemy ręką, uginamy nogi itp. mówimy prostymi zdaniami, unikamy długich wyjaśnień

-mówimy naturalnie, powoli

-zwracamy uwagę na to, aby każde zadanie było wykonane, tak więc komunikaty i instrukcje podajemy dziecku stojąc bezpośrednio przy nim Wymaganie używania mowy w posiadanym zakresie

-stawiamy dziecku wybory, zawsze gdy nadarza się do tego okazja, np. gdy coś mu się podaje, zamiast jednego pokazać dwa przedmioty/obiekty pytając: co chcesz, co będziesz piła-sok pomarańczowy czy jabłkowy - oba pokazujemy;

-w sytuacjach naturalnych, np. zabaw z bajkami, oglądanie zadajemy pytania: co ktoś, coś, robi, jak się nazywa ten czy inny

PROGRAM NALEŻY WYKONYWAĆ REGULARNIE CO DRUGI DZIEŃ, WE WŁAŚCIWEJ, NIEZMIENNEJ KOLEJNOŚCI.

ćwiczenia ruchowe	Seria ćwiczeń: podskoki obunóż (około 5-10) podskoki na jednej nodze (ok. 5) klaskanie raz pod jednym, raz pod drugim kolanem (po 5 razy) naprzemienne uderzanie w ręce dorosłego (jak przy dziecięcych wyliczankach) – prawą ręką w prawą rękę dorosłego.
motoryka mala	„Jeżyk” - Wałkowanie plasteliny. Następnie wbijanie patyczków „Słoneczko” - Kulka + patyczki wokół „Kotek” - Kulka, dorosły dodaje uszka i nosek, Karol robi z patyczków wąsy „Twarz” – wyklejona powierzchnia, oczy z korali, monet itp., włosy z wykałaczek/sznurka itp.
bity obrazkowe	Należy przygotować zestaw 6 obrazków. Dobrze gdy wszystkie obrazki dotyczą jednej kategorii pojęciowej (zwierzęta, owoce, warzywa, meble, pojazdy, itp., itd.) Zestaw pierwszy prezentuje się dziecku przez tydzień, zmieniając wyłącznie kolejność obrazków. Prezentacja każdego obrazka trwa tylko tyle czasu ile jest potrzebne do wymówienia nazwy. Po tygodniu każdego dnia należy wymienić jeden obrazek ze starego zestawu na jeden nowy – zawsze więc w zestawie będzie 6 obrazków. Po wyczerpaniu pomysłów z danej kategorii – zmiana całego zestawu na nowy, związany z nowym tematem. Tu znowu – kilka dni bez zmian, później codzienna wymiana jednego. Nie wolno odpytywać dziecka. To dorosły nazywa obrazki. dziecko powinno powtarzać lub nazywać spontanicznie, ale nie należy tego wymagać na chwilę obecną
naśladowanie używanych codziennie przedmiotów	Potrzebne przedmioty lub zestawy przedmiotów niezbędne do wykonania określonych czynności wymagające użycia dwóch przedmiotów i sprawności manualnej na dwie ręce, np.: nóż i ogórek, banan, gotowana marchewka itp. kredka i temperówka kartka, ołówek, gumka talerz i ściereczka (wycieranie talerza/kubka itp) gwoździe i młotek kartka i nożyczki śruba i nakrętka zamek błyskawiczny guziki zawiązywanie supła na grubym sznurku 3 polecenia
naleśnik z nadzieniem	Potrzebny koc (cienka kołderka, karimata itp.) Dziecko kładzie się na nim w poprzek. Dorosły go zawija razem z kocem. Na koniec można jeszcze zrobić chłopcu masaż poprzez ugniatanie całego ciała przez koc, no i wreszcie – odwijanie. Powtórzyć 3 razy
odszukiwanie par	Potrzebne pary identycznych obrazków 5-10 par Przed dzieckiem dorosły wykłada po jednym z każdej pary obrazków. Następnie ze swojego zestawu pokazuje dziecku jeden, nazywa i prosi o podanie drugiego takiego samego. Przy podawaniu obrazka Julka powinna go nazwać. Należy od niej tego wymagać, zachęcając do powtórzenia słowa. Dbamy o poprawność artykulacyjną.
rysowanie	Naśladowanie rysunku linii pionowych lub poziomych. Łączenie punktów linią prostą pionową lub poziomą. Pokonywanie prostych tuneli graficznych (narysowana „droga”, w obrębie której trzeba narysować kreskę.
bity wyrazowe	6 bitów wyrazowych (napisy optymalnie małe litery drukowane wielkości ok. 5cm) odpowiadających wprowadzanym bitów obrazkowym. Technika – jak przy bitach obrazkowych.

Zalecenia logopedy:

1. Ćwiczenia aparatu artykulacyjnego

-pionizacja języka

-wzmacnianie mięśnia okrężnego ust

2. Wzbogacanie słownika dziecka biernego i czynnego

3. Ćwiczenia artykulacyjne.

U dziecka można zauważyć wymowę między zębową oraz wargowo-zębową)

-ćwiczenia prawidłowej wymowy zaburzonych głosek w izolacji, sylabach, wyrazach dźwiękonaśladowczych, w nagłosie wyrazów.

4. Ćwiczenia pamięci i percepcji słuchowej

-rozpoznawanie usłyszanych dźwięków

-powtarzanie prostych rytmów

-wykonywanie poleceń wcześniej usłyszanych

5. Stymulacja przedsionkowa aktywizująca do mówienia