cw3 wyznaczanie współczynnika tarcia czopowego metodą drgań samowzbudnych

1.Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia było wyznaczanie współczynnika tarcia czopowego metodą doświadczalną.

2.Przebieg ćwiczenia:

a) Zapoznanie się z teoretycznymi zagadnieniami dotyczącymi wyznaczania współczynnika tarcia czopowego.

b) Zapoznanie się z elementami konstrukcji wahadła oraz jego napędu i układu pomiarowego.

c) Przygotowanie stanowiska do przeprowadzenia ćwiczenia (włączenie zasilania silnika, umieszczenie magnesu na końcówce wahadła, włączenie zasilania diod LED, przygotowanie wagi oraz suwmiarki).

d)Zmierzenie wymiarów elementów wahadła zgodnie z rys. nr.1.

e)Wymiary umieszczono w tabeli nr. 1.

f)Badanie polegało na wychylaniu wahadła o ustalony kąt przy włączonym napędzie, po około 5-6 wychyleniach ruch stabilizował się i największe wychylenia odczytywało się z diod LED, które były odpowiednio ponumerowane

g)Dane pomiarowe umieszono w tabeli (pkt.4).

3.Wymiary wahadła oraz schemat pomiarowy.

rys.1

Aluminiowy czop Mosiężny czop
d 35mm
d1 25mm
d2 10mm
D1 70mm
I 295mm
dB 29mm
h 19mm
panewka 183g±1g
pręt oraz nakrętki 192g±1g
ciężarek oraz magnes 105g±1g

4.Tabele pomiarowe:

Aluminium:

Pomiar Prędkość obrotowa n1=375 obr/min Prędkość obrotowa n2=575 obr/min
Φmin(w lewo) Φmax(w prawo)
  1. 30°|30°

-27 32
  1. 35°|35°

-32 36
  1. 45°|45°

-36 42

Mosiądz:

Pomiar Prędkość obrotowa n1=375 obr/min Prędkość obrotowa n2=575 obr/min
Φmin(w lewo) Φmax(w prawo)
  1. 30°|30°

-27 40
  1. 35°|34°

-34 45
  1. 45°|38°

-40 45

5.Pełny przebieg obliczeń:

Aluminium:

Io panewki=$\frac{1}{2}$*m*(D12+d12)=$\ \frac{1}{2}$*0.183*(0.072+0.0252)=5.055*10−4=0.000505

Io pręt=$\frac{1}{12}$*m*L2=$\frac{1}{12}$*0.192*0.2952=1.3924*10-4=0.000139

Io cieżarek=$\frac{1}{12}$*m*(3r2+h2)=$\ \frac{1}{12}$*0.105*(0.01452+0.0192)=4.9984*10−6=0.00000499

Tw. Stainera:

I=Io+md2

(d-odległość pomiędzy osiami, m-masa)

Ipanewka=0.000505+0.183*0.01252=0.0005335[kg*m2]

Ipręt=0.000139+0.192*(0.025+0.0225+0.1475)2=0.0074398[kg*m2]

Iciężarki=0.00000499+0.105*(0.025+0.0225+0.295+0.0095)2=0.01301[kg*m2]

IA=0.0005335+0.0074398+0.01301=0.02098 [kg*m2]

a=$\frac{\sum_{i = 1}^{i = 3}\left( m_{i}*y_{i} \right)}{m}$=$\frac{\left( 0.183*0.0125 \right) + \left( 0.192*0.195 \right) + (0.105*0.305)}{0.183 + 0.192 + 0.105}$=0.1494[m]

I2=$\frac{I_{A}}{m*a}$=$\frac{0.02098}{0.48*0.1494}$=0.292[m]

φo=$\frac{\varphi_{\min} - \varphi_{\max}}{2}$ , u’=$\frac{2{*l}_{2}*\text{φo}}{d}$, pl=$\frac{2\varphi_{0}}{d}$, pd=$\frac{2\varphi_{0}*I_{2}}{d^{2}}$

prędkość obrotowa 375 obr/min prędkość obrotowa 575 obr/min
Pomiar [°] Wychylenie
30 -27,32
35 -32,36
40 -36,42

dla prędkość obrotowa 375 obr/min

u’śr=0.720

pl=$\frac{2*0.034}{0.035}$=1.94

pd=$\frac{2*0.034*0.292}{0.035}$=0.56

∆u’=$\sqrt{(1.94*0.02)^{2} + (0.56*0.02)^{2}} = 0.04$

dla prędkość obrotowa 575 obr/min

u’śr=0.283

pl=0.971

pd=8.104

∆u’=0.16

Mosiądz:

Io panewka=$\frac{1}{2}$*m*(D12+d12)=$\ \frac{1}{2}$*0.350*(0.0592+0.0252)=7.1855*10−4=0.0007185

Io pręt=$\frac{1}{12}$*m*L2=0.000139

Io cieżarek=$\frac{1}{12}$*m*(3r2+h2)= 0.00000499

Tw. Stainera:

I=Io+md2

(d-odległość pomiędzy osiami, m-masa)

Ipanewki=0.0007185+0.350*0.01252=0.005468[kg*m2]

Ipręt=0.000139+0.192*(0.025+0.0017+0.1475)2=0.007033[kg*m2]

Iciężarki=0.00000499+0.105*(0.025+0.0225+0.295+0.0095)2=0.012611[kg*m2]

IA=0.005468+0.007033+0.012611=0.05112 [kg*m2]

a=$\frac{\sum_{i = 1}^{i = 3}\left( m_{i}*y_{i} \right)}{m}$=$\frac{\left( 0.350*0.0125 \right) + \left( 0.192*0.1895 \right) + (0.105*0.3465)}{0.350 + 0.192 + 0.105}$=0.119[m]

I2=$\frac{I_{A}}{m*a}$=$\frac{0.025112}{0.647*0.119}$=0.326[m]

φo=$\frac{\varphi_{\min} - \varphi_{\max}}{2}$ , u’=$\frac{2{*l}_{2}*\text{φo}}{d}$, pl=$\frac{2\varphi_{0}}{d}$, pd=$\frac{2\varphi_{0}*I_{2}}{d^{2}}$

prędkość obrotowa 375 obr/min prędkość obrotowa 575 obr/min
Pomiar [°] Wychylenie
30 -27,40
35 -34,45
40 -40,45

dla prędkość obrotowa 375 obr/min

u’śr=0.911

pl=$\frac{2.049}{0.035}$=2.8

pd=$\frac{2*0.049*0.326}{0.0352}$=26.08

∆u’=0.52

dla prędkość obrotowa 575 obr/min

u’śr=0.745

pl=2.28

pd=21.28

∆u’=0.42

6.Wnioski:

-Wraz ze wzrostem prędkości ten współczynnik tarcia czopowego maleje.

-Tarcie jest to opór mechaniczny występujący pomiędzy dwoma ciałami. Tarcie jest wynikiem niedoskonałości budowy powierzchni ciał. Są one zawsze chropowate, nawet jeżeli wydaje się nam, że są idealnie wypolerowane, także materiał z którego są wykonane mają wpływ na wielkość powstałego tarcia.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
,Laboratorium podstaw fizyki, WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ROZSZERZALNOŚCI LINIOWEJ METODĄ
Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy metodą Ostwalda, Fizyka
Wyznaczanie współczynnika załamania światła metodą najmniejszego odchylenia w pryzmacie sprawkox
OI04 Wyznaczanie wspolczynnika lepkosci cieczy metoda Stokesa
Wyznaczanie współczynnika rozszerzalności liniowej metodą elektryczną 1 (2)
Współczynnik załamania szkła, Ć 73B moje, Wyznacznie współczynnika załamania szkła metodą kąta najmn
WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA TARCIA KINETYCZNEGO
301 Wyznaczanie współczynnika załamania światła metodą najmniejszego odchylenia w pryzmacie
Wyznaczanie współczynnika tarcia tocznego za pomocą wahadła nachylnego, FIZ121, nr
Wyznaczanie współczynnika lepkości dynamicznej metodą Stokes'a v2, I Pracownia Zak˙adu Fizyki PL
Tarcie statyczne oraz kinetyczne, Tarcie kinetycznego-obl, Wyznaczanie współczynnika tarcia kinetycz
Współczynnik załamania szkła, ĆW 73, WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA METODĄ KĄTA NAJMNIEJS
Wyznaczanie współczynnika lepkości dynamicznej metodą Stokes'a v2, I Pracownia Zak˙adu Fizyki PL
Tarcie statyczne oraz kinetyczne, Tarcie kinetycznego-obl, Wyznaczanie współczynnika tarcia kinetycz
Współczynnik załamania szkła, ĆW 73, WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA METODĄ KĄTA NAJMNIEJS
Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy metodą Stokes'a, studia, Biofizyka, Dział II
WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ROZSZERZALNOŚCI CIEPLNEJ` METODĄ, Pwr MBM, Fizyka, sprawozdania vol I, spr
Wyznaczenie współczynnika tarcia statycznego i dynamicznego., Fizyka

więcej podobnych podstron