KAMP

Sztuka określana jako kamp, jest sztuką często dekoracyjną, w której dominuje forma nad treścią.

Wiele okazów kampu jest z „poważnego” punktu widzenia złą sztuką lub kiczem.

Istnieje kamp naiwny i kamp świadomy. Czysty kamp jest zawsze naiwny. Kamp, który wie, że jest kampem, bywa zwykle o wiele mniej zadowalający. Prawdziwy kamp wcale nie chce być śmieszny, ale „kampowanie”- owszem.

„Kamp jest sztuką, która chce być poważnie traktowana, ale nie można jej traktować zupełnie poważnie, ponieważ jest jej za wiele”

„Tak więc rzeczy są kampowate nie wtedy, kiedy się zestarzeją, ale kiedy mniej się nimi przejmujemy i kiedy miast odczuwać zawód z powodu chybionego zamierzenia umiemy się nimi bawić”

Podstawowe cechy kampu (Susan Sontag):

- estetyzowanie i traktowanie z poczuciem humoru tego, co w głębi duszy traktowane jest z powagą,

- przewaga stylu, formy nad treścią (np. sztuka secesyjna, opera, wiele filmów), wszelkie elementy dekoracyjno-wizualne, ozdobność dla samej ozdobności,

- sztuczność (kamp wręcz sprzeciwia się naturze),

- Kamp jest jednym z elementów współczesnej estetyzacji życia codziennego. Jest dominantą estetyczną, dzięki której pewne subkultury znajdują możliwość prezentacji swoich przekonań (chodzi do przede wszystkim o homoseksualistów), swojej odmienności, indywidualnych postaw wobec świata i Innych, którym przyznaje się podobne prawa.