(…) wyodrębniły się trzy konkurujące ze sobą i zjadliwie się

zwalczające grupy teorii. W pierwszej kamp jest rozpatrywany

w kontekście kultury masowej, jednak z uwzględnieniem problematyki

władzy i ekonomii. Grupa druga osadza kamp w praktykach

odmiennościowych, wyznaczając homoseksualizmowi rolę przypadku

w ramach ogólniejszego paradygmatu. Trzecia koncentruje się

na rewindykowaniu kampu wyłącznie dla kultury homoseksualnej

(Czapliński 2012).

.

Do kogo należy kamp?

Do kogo należy kamp?

• Do wszystkich uczestniczących w kulturze masowej (Sontag,
Notatki o kampie);

• Do odmieńców – różnych podmiotów wykluczonych, w tym
gejów -> KAMP ODMIENNOŚCIOWY (Robertson, Jak się robi
kamp feministyczny?);

• Tylko do gejów -> KAMP MNIEJSZOŚCIOWY (Ingvarsson,
Niespodziewany koniec campu? 15 stacji na drodze ku śmierci
campu).

Kamp odmiennościowy

• Odmiennościowe pojęcie kampu powstaje w latach 90., za sprawą pojawienia się teorii queer (ang.

pedał, dziwak, odmieniec);

• 1990: Uwikłani w płeć Judith Butler.

Kiedy (…), między innymi za sprawą dzieła Butler, intelektualny ruch rewindykacji

kampu osiągnął swoje apogeum, okazało się, że nie ma zgody co do podstawowej

kwestii – do kogo należy kamp? Inspiracja płynąca z Uwikłanych w płeć doprowadziła

bowiem do przegrupowania kulturowej sceny: wyobrażenie homogenicznej kultury

masowej ustąpiło obrazowi kultury jako ruchomego pola napięć i konfliktów między

rozmaitymi tożsamościami, grupami i ich praktykami; miejsce rozważań nad estetyką

mniejszościową, zasilaną przez rozważania o kulturze gejowsko-lesbijskiej, zajęła teoria

odmiennościowa; podstawowe kategorie płci i seksualności zostały przesłonięte, choć

nie unieważnione, przez kategorie odmieńca, odmienności i performatywności

(Czapliński 2012, s. 19).

• sprzeciw wobec idei stałej, esencjalnej tożsamości i wobec polityki tożsamości

(…) teoria queer posiada swoją genealogię, wyrosła z pewnego
rodzaju rozczarowania dotychczasowym sposobem budowania
wiedzy o homoseksualności, który charakteryzował studia
lesbijsko-gejowskie

czy

wcześniejszy

dyskurs

medyczny.

Kontekstem politycznym tego rozczarowania było fiasko polityki
podmiotowej opartej na założeniu istnienia stałych i stabilnych
tożsamości homoseksualnych, które miały być podstawą
utworzenia mniejszościowego ruchu społecznego, wzorowanego
na ruchu Afroamerykanów. W ramach tego ruchu zakładano
istnienie stabilnej kategorii osoby homoseksualnej (lub
ewentualnie

biseksualnej

czy

transpłciowej),

na

wzór

esencjonalnie ujmowanych kategorii etnicznych czy rasowych
(Kochanowski 2010).

Teoria queer

Teoria queer

Istotą teorii queer jest sprzeciw wobec uznawania tożsamości seksualnej za

naturalną podstawę budowania tożsamości grupowej (proces coming out jako

seria aktów mowy staje się procesem ujawnienia prawdy o jednostkowej

tożsamości oraz przystąpienia do tożsamości grupowej) (Welenc 2012).

Versus perspektywa mniejszościowa Ingvarssona: świadome kampowe kodowanie jako

element sygnalizowania tożsamości seksualnej i przynależności do gejowskiej

subkultury

Teoria queer

• Queer jako pojęcie-parasol (umbrella term), pod którym mogą się schronić różne podmioty
wykraczające poza heteronormę

„Terminy

odmiennościowe

interpretacje,

odmiennościowe

dykursy

i odmiennościowe stanowiska mają objaśniać występowanie i ekspresję

szerokiego zakresu postaw w kulturze, które są odmienne albo nie-, anty-

czy kontr-heteroseksualne” (Doty 1993, za: Robertson 1996). W rozumieniu

Doty’ego odmiennościowy odnosi się do wielości różnorodnych dyskursów, jakie

wyrosły w opozycji do – lub jako wariacja – dominującego, heteroseksualnego

porządku symbolicznego (Robertson 1996).