Zarządzanie Projektami

Projekt – to zorganizowany i ułożony w czasie ciąg wielu działań, zmierzający do osiągnięcia mierzalnego wyniku, adresowany do wybranych grup odbiorców, wymagający zaangażowania znacznych, lecz limitowanych środków rzeczowych, ludzkich i finansowych .

Projekt i jego rodzaje

Każdy projekt jest ograniczony w różny sposób przez:

• ZAKRES: Co projekt ma dostarczyć?

• CZAS: W jakim czasie powinien być zakończony?

• KOSZT: Jak dużo ma kosztować?

Projekt a wniosek:

Wniosek: jeśli aplikacja o fundusze jest formą zdobywania środków finansowych(bądź materialnych) na realizację zaplanowanego projektu.

Projekt: jest rezultatem planowania. Opisuje zastana rzeczywistość, określa czas, kierunki i sposoby jej zmiany, definiuje niezbędne do tej zmiany zasoby.

Zarządzanie projektem

Zarządzanie projektem jest zastosowaniem wiedzy, umiejętności, narzędzi i technik do działań projektowych, w celu spełnienia wymagań projektu.

Zarządzanie projektami to: planowanie, organizacja monitorowanie i kierowanie wszystkimi aspektami projektów oraz motywowanie wszystkich jego uczestników prowadzące do pewnego osiągnięcia celów projektu w ramach uzgodnionego czasu, kosztów i kryteriów wykonania.

Miejsce wnioski i projektu w organizacji:

Misja organizacyjna

Cele organizacji

Projekty

Wnioski

Zarządzanie projektami to:

1. Zarządzanie integralnością

2. Zarządzanie komunikacją

3. Zarządzanie jakością

4. Zarządzanie zakresem

5. Zarządzanie czasem

6. Zarządzanie kosztami

7. Zarządzanie ryzykiem

8. Zarządzanie ludźmi

Cechy charakterystyczne projektów	Cechy charakterystyczne zarządzania projektami	Destymulatory projektów
Wyjątkowość	Niepewność	Przekroczenie kosztów
Długotrwałość	Nieprzewidywalność	Odstępstwa od planu
Złożoność	Trudności realizacyjne	Odstępstwa od wymagań technicznych
Duży udział wykonawstwa zewnętrznego	Uzależnienie od wykonawcy zewnętrznego	Problemy z egzekucja umów
Intensywne współdziałanie	Kłopotliwe planowanie	Zakłócenia komunikacyjne
Wielostronne zależności	Konieczność wizualizacji	Trudności komunikacyjne
Wysokie ryzyko	Konieczność intensywnej kontroli	Krytyka ze strony opinii publicznej, brak decyzji
Duże korzyści	Zainteresowanie naczelnego kierownictwa	Wysoka konkurencja

Metodyka zarządzania cyklem projektu (PCM)

• Metodyka PCM (Project Cycle Management) została przyjęta w 1992 roku przez Komisję Europejską

• Jest narzędziem zalecanym przez Komisję do planowania i realizacji projektów współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej.

Zasady PCM

• Fazy cyklu projektu

• Orientacja na partnera/uczestnika

• Zapewnienie trwałości

• Zintegrowane podejście

Zarządzanie cyklem projektu

Zarządzanie projektem jest procesem, w którym zazwyczaj wyróżnia się następujące etapy:

• Programowanie

• Identyfikacja

• Formułowanie

• Wdrożenie

• Ocena

Programowanie

Programowanie – punkt wyjścia w procesie realizacji projektu

Na podstawie analizy możliwości i zagrożeń identyfikuje się ogólne grupy projektów, których realizacja przyczyni się do poprawy sytuacji w jakimś zakresie na danym obszarze.

Jest to bardzo istotny etap. Programowanie przeprowadza się w oparciu o:

• Analizę priorytetów danej społeczności lokalnej

• Informacje zawarte w strategiach rozwoju (wojewódzkie, lokalne) dokumentach programowych państwa (programy operacyjne)

Rezultat:

Wstępne wyłonienie propozycji projektów, których wykonanie przyczyni się do zaspokojenia najpilniejszych potrzeb podmiotów zamierzających zrealizować projekt (np. samorządu, organizacji gospodarczej.)

Identyfikacja

Identyfikacja - przegląd zgłoszonych propozycji i przeprowadzenia ich selekcji według przyjętych kryteriów

• Efekty – wskazuje się te projekty, dla których powinny zostać sporządzone dokładniejsze analizy i studia weryfikujące celowość ich realizacji

• Tutaj powinno otrzymać się odpowiedź na pytanie czy dana inwestycja jest konieczna

• W tej fazie określa się też zakres projektu – wszystkie działania, które muszą zostać zrealizowane, aby osiągnąć zamierzone cele

Formułowanie

Projekty, które zostały zidentyfikowane w poprzednim etapie, są szczegółowo analizowane pod kątem efektywności ich realizacji, w szczególności technicznej i finansowej. Na tym etapie sporządzany jest także wstępny montaż finansowy projektu.

Rezultaty:

• Ostateczne studium wykonalności projektu

• Ocena (raport) oddziaływania na środowisko

• Podjęcie decyzji o przygotowaniu wszystkich dokumentów niezbędnych do realizacji projektu, w tym wypełnienie wniosku o dofinansowanie i przedłożenie ich do instytucji zarządzających programami i funduszami pomocowymi.

Planowanie przebiegu projektu

• Określenie czasu trwania czynności projektu

• Tworzenie harmonogramu prac projektu i kamieni milowych

• Określanie ścieżki krytycznej projektu

• Obliczenie rezerw czasu

Ustalenie listy czynności w projekcie

1. Sporządzenie listy czynności w projekcie nie jest zadaniem łatwym, dlatego warto zapoznać się np. z innymi wykonywanymi wcześniej projektami

2. Określenie listy czynności odbywa się najczęściej metodą z góry na dół, czyli najpierw identyfikuje się grupy czynności, a następnie wyodrębnia się w każdej z tych grup czynności elementarne.

Ustalenie harmonogramu prac projektu

Harmonogram nazwany wykresem Gantta został stworzony na początku XX wieku przez amerykańskiego inżyniera Henry’ego Gantta.

Harmonogramów projektu używa się po to, aby można było:

1. Obliczyć przewidywany całkowity czas trwania projektu

2. Poinformować wykonawców zadań, kto, co i kiedy powinien zrobić

3. Odpowiedzieć na pytanie, co i kiedy powinno być wykonane

4. Kontrolować efektywność wydatkowania kosztów projektu

5. Prowadzić dokumentację, która zostanie wykorzystana do śledzenia i kontrolowania postępów projektu

Harmonogram opisuje w sposób graficzny czas trwania poszczególnych zadań projektu i kolejność w jakiej muszą być wykonane

• Opracowany jest na podstawie zestawienia tabelarycznego spisu poszczególnych działań oraz czasu ich trwania.

• Na wykresie, na osi poziomej zaznaczamy czas trwania czynności, na osi pionowej zaś wymienione są działania.

• Czas w harmonogramie może być wyrażony w kolejnych jednostkach czasu (godzina, dzień, tydzień, miesiąc) lub w jednostkach kalendarzowych (np. 1,8,15 maja 2010 r)

• Z reguły najpierw planuje się w jednostkach naturalnych, ponieważ w ten sposób łatwiej jest opisać projekt, a dopiero później stosuje się jednostki kalendarzowe

• Zadania zaznaczane są na wykresie w postaci linii poziomej, określającej czas trwania czynności.

• Umiejscowienie czynności na wykresie nie jest przypadkowe, uwzględniać musi zależności przyczynowo skutkowe (logiczne, technologiczne) struktury projektu.

• Należy pamiętać, iż w jednym czasie mogą być wykonywane różne zadania w zależności od możliwości technicznych czy organizacyjnych w przedsiębiorstwie.

• Harmonogram wykorzystuje się zarówno w procesie planowania jak i kontroli realizacji prac w projekcie.

Określanie kamieni milowych

Kolejnym etapem planowania przebiegu projektu jest planowanie punktów kontrolnych w projekcie, tak zwanych kamieni milowych.

• Są to ważne zdarzenia, które wyznaczają zamkniecie poszczególnych etapów realizacji projektu.

• W celu osiągnięcia kamienia milowego w projekcie muszą zostać zakończone wszystkie czynności składające się na dany etap prac.

• Dzięki wyznaczeniu kamieni milowych możemy się dowiedzieć, czy projekt realizowany jest zgodnie z harmonogramem.

• Liczba kamieni milowych jest inna dla każdego projektu

• W większości projektów warto ustalić punkty kontrolne po osiągnięciu 15-20%, później około 50% a następnie 70-80% oraz 95% postępu wykonania prac.

• Im większy i bardziej złożony projekt tym większa powinna być liczba punktów kontrolnych

Harmonogram

Typy zależności:

• Niezależne

• Zakończenie – Rozpoczęcie (ZR)

–rozpoczęcie pakietu B jest możliwe dopiero po zakończeniu pakietu A

• Zakończenie – Zakończenie (ZZ)

–zakończenie pakietu B jest możliwe dopiero po zakończeniu pakietu A

• Rozpoczęcie –Rozpoczęcie (RR)

–rozpoczęcie pakietu B jest możliwe dopiero po rozpoczęciu pakietu A

• Rozpoczęcie –Zakończenie (RZ)

–zakończenie pakietu B jest możliwe dopiero po rozpoczęciu pakietu A

Wyznaczenie ścieżki krytycznej projektu

• Ścieżka krytyczna to najdłuższy ciąg czynności w projekcie, które musimy wykonać w ustalonej kolejności, nie mając żadnej rezerwy czasowej lub mając tylko niewielką rezerwę.

• Uważa się, że w każdym projekcie jest jedynie około 10% czynności kluczowych dla jego powodzenia

• Dzięki posiadanej wiedzy, które czynności składają się na te 10% będziemy mogli uważniej kontrolować kluczową dla projektu ścieżkę wykonania czynności od początku do zakończenia.

ZESPÓŁ PROJEKTOWY

Pod pojęciem zespołu projektowego rozumie się grupę osób wykonującą czynności, które łącznie mają doprowadzić do realizacji określonego celu.

Zorganizowanie zespołu projektowego ma związek ze strukturą organizacyjną przedsiębiorstwa

Możemy wyróżnić cztery modele struktur organizacyjnych aktualnie stosowanych w zespołach projektowych:

1. STRUKTURA IZOMORFICZNA

Izomorficzna struktura organizacyjna - charakteryzuje się wyodrębnieniem zespołu projektowego, którego struktura odpowiada strukturze projektu.

Oznacza to, że struktura zespołu projektowego jest podobna do struktury produktu będącego efektem realizacji projektu.

Zalety:

• prostota organizacyjna,

• łatwa komunikacja,

• wyraźnie określony zakres odpowiedzialności, ponieważ każdy członek zespołu odpowiada za stworzenie jednej części projektu,

• w przypadku, gdy poszczególne działania są od siebie niezależne, zastosowanie tej struktury przyspiesza realizację zadania (wszystkie działania prowadzone są równocześnie),

Wady:

• poszczególne działania mogą do siebie nie pasować, ponieważ powstają niezależnie,

• konieczne jest położenie nacisku na integrację, współpracę i kontrolę.

1. STRUKTURA EKSPERCKA

W ramach struktury eksperckiej poszczególni członkowie zespołu zajmują się zadaniami zgodnie ze swoją specjalizacją. Menedżer projektu działający w ramach tej struktury musi zmierzyć się z problemem dla zarządzania macierzowego.

Zaletami tej struktury są:

• wymagana samodzielność od członków zespołu,

• umożliwienie samodzielnego podejmowania decyzji przez członków zespołu,

• efektywne wykorzystanie umiejętności ekspertów.

Wadami są:

• brak władzy szefa projektu nad ekspertami (brak odpowiedniej kontroli),

• brak przejrzystego zakresu odpowiedzialności poszczególnych ekspertów,

• nierówny podział pracy,

• możliwość wystąpienia sytuacji, kiedy działanie wykonywane jest przez dwie osoby i działanie wykonywanie jest indywidualnie( brak współpracy i koordynacji).

Wykład Zgodność projektu z polityką UE

Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Europejskiej, projekty współfinansowane z UE muszą być zgodne z polityką Wspólnoty w zakresie:

• udzielania zamówień publicznych

• konkurencji

• ochrony i poprawy stanu środowiska naturalnego

• równego traktowania kobiet i mężczyzn

Zasada konkurencyjności

• Stosują ją beneficjenci, którzy nie są zobowiązani do stosowania PZP

• Dotyczy ona wszystkich zamówień w ramach projektu przekraczających wyrażoną w złotych równowartość kwoty 14 tys. euro netto

• Do opisu przedmiotu zamówienia stosuje się nazwy i kody określone we Wspólnym Słowniku Zamówień (CPV)

• Zamówienia sumowane są w ramach danego projektu realizowanego przez beneficjenta

Beneficjent ustalając, czy w przypadku zlecenia usług, dostaw i robót występuje jedno zamówienie, czy też odrębne zamówienia, bierze pod uwagę łączne spełnienie następujących kryteriów zamówienia:

• Tożsamość przedmiotowa (dostawy, usługi i roboty budowlane tego samego rodzaju i o tym samym przeznaczeniu).

• Tożsamość czasowa (możliwe udzielenie zamówienia w tym samym czasie)

• Tożsamość podmiotowa (możliwość wykonania zamówienia przez jednego wykonawcę)

• Beneficjent powinien wysłać zapytanie ofertowe do co najmniej trzech potencjalnych wykonawców, mając na uwadze zapewnienie zachowania uczciwej konkurencji i równe traktowanie wykonawców

• Beneficjent zobowiązany jest do upublicznienia zapytania ofertowego co najmniej na swojej stronie internetowej.

• Umieszczenie zapytania ofertowego w siedzibie beneficjenta nie jest wymagane (może być stosowane w przypadku gdy charakter zamówienia wskazuje, że może być to podstawowa forma dotarcia do potencjalnych wykonawców).

Zapytanie ofertowe powinno zawierać w szczególności

• Opis przedmiotu zamówienia

• Kryteria oceny oferty

• Informacje na temat wag punktowych lub procentowych przypisanych do poszczególnych kryteriów oceny oferty

• Informacje na temat sposobu przyznawania punktacji za spełnienie danego kryterium

• Informację na temat zakresu wykluczenia z możliwości realizacji danego zamówienia

Z możliwości realizacji zamówienia należy wyłączyć podmioty, które powiązane są z beneficjentami lub osobami upoważnionymi do zaciągania zobowiązań w imieniu beneficjenta lub osobami wykonującymi w imieniu beneficjenta czynności związane z przygotowaniem i przeprowadzeniem procedury wyboru wykonawcy osobowo lub kapitałowo, w szczególności przez:

• Uczestnictwo w spółce jako wspólnik spółki cywilnej lub spółki osobowej,

• Posiadanie udziałów lub co najmniej 10% akcji

Termin na złożenie oferty powinien wynosić nie mniej niż 10 dni roboczych od dnia upublicznienia zapytania ofertowego, tj. np. od dnia umieszczenia zapytania ofertowego na stronie internetowej.

W przypadku, gdy zapytanie ofertowe jest wysyłane pocztą tradycyjną, termin ten powinien ulec odpowiedniemu wydłużeniu tak, aby umożliwić złożenie oferty z zachowaniem zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.

Protokół wyboru wykonawcy powinien zawierać co najmniej następujące załączniki:

1. Potwierdzenie udokumentowania publikacji zapytania na stronie internetowej (np. druk zrzutu ekranu)

2. Złożone oferty wraz z oświadczeniami wykonawców o braku powiązań kapitałowych lub osobowych

3. Oświadczenie/oświadczenia o braku powiązań z wykonawcami, którzy złożyli oferty, podpisane przez beneficjenta lub osoby upoważnione do zaciągania zobowiązań w imieniu beneficjenta.

Po zakończonym postępowaniu beneficjent informuje o wyniku postępowania każdego wykonawcę, który złożył ofertę

• Beneficjent podpisuje umowę z wybranym zgodnie z zasadą konkurencyjności wykonawcą

• W przypadku gdy beneficjent, pomimo wysłania zapytania ofertowego do trzech potencjalnych wykonawców i zamieszczenia oferty na swojej stronie internetowej (o ile taką posiada):

- otrzymał tylko jedną ważną ofertę – uznaje się zasadę konkurencyjności za spełnioną i beneficjent może podpisać umowę z wyłonionym Wykonawcą

• Nie otrzymał żadnej oferty – należy uznać, iż dopełnił wymogów wynikających z umowy o dofinansowanie projektu

• Beneficjent może wówczas udzielić zamówienia bez ponownego przeprowadzenia postępowania i zawrzeć umowę z dowolnym podmiotem.

• W trakcie realizacji zamówienia dopuszcza się wzrost wartości zamówienia udzielonego z zastosowaniem zasady konkurencyjności do wysokości 50% wartości zamówienia określonej w umowie z wykonawcą

• W takim przypadku nie jest konieczne ponowne stosowanie zasady konkurencyjności, o ile zawarcie umowy dodatkowej następuje z wykonawcą wyłonionym pierwotnie w trybie zasady konkurencyjności.

Pomoc publiczna:

Regulacja pomocy publicznej w UE:

-art. 107 TFUE

• Art. 107 ust.1 – generalny zakaz stosowania pomocy publicznej.

• Aty 107 ust. 2 – wyjątki automatyczne

- Naprawa szkód wyrządzonych przez klęski żywiołowe.

- skutki podziału Niemiec.

• Ar 107 ust. 3 – wyjątki fakultatywne:

- Rozwój regionów (PKB i bezrobocie).

- Realizacja projektów europejskich

- Ułatwienie rozwoju pewnych form działalności lub pewnych regionów gospodarczych.

- Rozwój kultury i ochrona środowiska.

- Inne rodzaje pomocy wyłączone przez Radę.

Przyczyny wprowadzania regulacji i zasad udzielania pomocy publicznej:

• Tworzenie wspólnego rynku

• Ochrona konkurencji

• Racjonalizacja wydatków budżetowych

• Przejrzystość

• Proporcjonalność

• Spójność

Definicja pomocy publicznej:

Elementy składające się na pomoc publiczną:

• Interwencja państwa lub za pomocą środków państwowych

• Interwencja ta jest w stanie wywrzeć wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi

• Środek przynosi korzyści beneficjentowi

• Przyznanie środka zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji

Wobec kogo stosuje się przepisy o pomocy publicznej:

• Zgodnie z Art. 107 ust. 1 TFUE zasady dotyczące pomocy publicznej mają zastosowanie wyłącznie do podmiotów prowadzących działalność w warunkach konkurencji przedsiębiorców.

• Okoliczność, czy działalność podmiotu ma charakter gospodarczy, oceniana jest z punktu widzenia prawa unijnego, a nie prawa krajowego.

• Forma prawna nie ma znaczenia.

• Ne jest istotne nastawienie na generowanie zysku.

Korzyść ekonomiczna przewaga

• Rozumiana niezwykle szeroko i funkcjonalnie( wszelka pomoc bez względu na formę)

• Korzyść, którą przedsiębiorca uzyskuje

• której by nie wykorzystał w ramach swojej działalności w ramach rynkowych

• Nieistotna: sposób ani forma, a jedynie skutek jaki dany środek wywiera( może wywrzeć) na konkurencję.

Zakłócenie/ zagrożenie zakłóceniem konkurencji

• Należy zbadać wpływ danego środowiska na stan konkurencji na rynku, na którym działa beneficjent i na innych rynkach.

• Należy porównać stan konkurencji przed przyznaniem pomocy i po jej przyznaniu

• Nawet jeśli obecnie beneficjent nie spotyka się z konkurencją, należy rozważyć, czy dany środek nie wpływa negatywnie na możliwość wejścia na rynek jego potencjalnych konkurentów.

Kwalifikacja danego środka jako pomocy publicznej:

• Beneficjent jest przedsiębiorcą.

• Środek pochodzi od państwa lub ze źródeł państwowych(zaangażowane zostały środki publiczne)

• Sytuacja ma wymiar wspólnotowy – wpływa na handel między państwami członkowskimi.

• Środek stanowi dla beneficjenta korzyść

• Środek zakłóci lub grozi zakłóceniem konkurencji

• Środek ma charakter selektywny

Kiedy nie występuje pomoc publiczna:

• Projekt dotyczy podmiotu działającego w warunkach monopolu naturalnego( brak konkurencji wynikającej z barier ekonomicznych, technologicznych, czy prawnych np. część usług poczty polskiej, które uniemożliwiają wejście na rynek konkurencji)

• Projekt dotyczy realizacji inwestycji na infrastrukturę, która jest lub będzie udostępniona otwarcie na zasadach niedyskryminujących.

• Projekt jest związany z realizacja zadań publicznych( np. krajowy system oświaty) lub zadań w ogólnym interesie gospodarczym.

• W przypadku projektów z zakresu turystyki, rekreacji czy kultury należy określić atrakcyjność projektu oraz zakres oddziaływania projektu, a więc do kogo jest kierowany( w skali lokalnej, czy regionalnej, brak pomocy publicznej).

Wykluczenia z możliwości wsparcia:

• Sektor górnictwa węgla (OR z dnia 9.12.2010r. w sprawie pomocy państwa na rzecz przyspieszenia zamykania niekonkurencyjnych kopalni węgla)

• Sektor hutnictwa żelaza i stali

• Sektor włókien syntetycznych

• Sektor transportu( brak wspólnotowej definicji transportu)

• Sektor budownictwa okrętowego

• Sektor rybołówstwa i akwakultury

• Produkcja podstawowych produktów rolnych zamieszczonych z załączniku 1 do TFUE.

• Pomoc dla zagrożonych przedsiębiorstw.

• Pomoc przyznawana na działalność związana z wywozem( tj. pomoc bezposre4dnio związana z ilością wywożonych produktów, z tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej).

• Pomoc ukierunkowana pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy.

• Podmioty, na których ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z decyzji wydanej przez KE, uznający pomoc za niezgodną ze wspólny rynkiem: Huta Częstochowska, Arcelor Huta Warszawa.

Przeznaczenia pomocy:

Realizacja przez beneficjenta pomocy nowej inwestycji:

• Obliczanie kwoty w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych lub:

• Obliczanie kwoty pomocy w odniesieniu do wydatków dotyczących miejsc pracy powstałych dzięki realizacji nowej inwestycji.

Inwestycje – wydatki kwalifikowane

• Nieruchomości zabudowane(nabyć prawa własności lub wieczystego użytkowania nieruchomości zabudowanej).

• Nieruchomości niezabudowane(nabyte prawa własności lub użytkowania wieczystego).

• Infrastruktura związana z nową inwestycją( w szczególności drogi wewnętrzne, przewody lub urządzenia wodociągowe, kanalizacyjne, ciepłownicze, elektryczne, gazowe lub telekomunikacyjne).

• Środki trwałe(nabywanie, wytwarzanie, instalacja i uruchamianie): maszyny, urządzenia, z wyłączeniem środków transportu i urządzeń transportowych w przedsiębiorstwach prowadzących działalność transportową, narzędzia, przyrządy i aparatura.

Inwestycje – wartości niematerialne

• Wartości niematerialne i prawne pod określonymi warunkami( wykorzystanie tylko w jednostce otrzymującej pomoc, nie można ich udostępnić innym podmiotom).

• Koszt prac przygotowawczych na terenie budowy związane z przygotowaniem nowej inwestycji( ekspertyzy, biznes plan, wydatki kwalifikowane w ramach pomocy de minus, ponoszone od 01.01.2009.

Formalne warunki udzielenia pomocy:

• Efekt zachęty( prace inwestycyjne po założeniu przez przedsiębiorcę wniosku, prace przygotowawcze i usługi doradcze nie wcześniej niż po 01.01.2009r.

• Inwestycja musi być utrzymana w rejonie przez okres 5 lat od dnia jej zakończenia( trzech lat w przypadku MŚP)(powyższa zasada nie wyklucza wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym pod warunkiem, że działalność gospodarcza zostanie utrzymana w regionie przez minimalny wymagany okres).

Maksymalna intensywność pomocy.

• 50% kk – łódzkie, małopolskie, lubelskie, podkarpackie, świętokrzyskie, podlaskie, opolskie, kujawski-pomorskie, warmińsko-mazurskie.

• 40% kk – śląskie, wiekopolskie, zachodnio-pomorskie, dolnośląskie, pomorskie, do 31.12.2010r. mazowieckie(za wyjątkiem Warszawy)

• 30% kk - Warszawa, od 01.01.2011 mazowieckie

Dodatkowe premie( z wyjątkiem przedsiębiorstw prowadzących działalność gosp. W sektorze transportu.

+20 pp. – małe przedsiębiorstwo

+10 pp. – średnie przedsiębiorstwo

Maksymalna wielkość pomocy de minus:

Globalna wartość pomocy de minus uzyskanej przez beneficjenta pomocy nie może przekroczyć wysokość:

• 200 tyś. Euro lub.

• 100 tyś. Euro – w przypadku beneficjenta pomocy prowadzącego działalność w sektorze transportu drogowego.

W zakresie bieżącego roku podatkowego oraz dwóch lat podatkowych do poprzedzających.

Zasada równości szans kobiet i mężczyzn

Stereotypy:

• Stereotyp – uogólnienie, uproszczenie, przekonanie, funkcjonujące społecznie na temat danej grupy.

• Cechy stereotypu: trwały, trudny do zmiany, uproszczony, często niezgodny z rzeczywistością, dziedziczony kulturowo, odporny na informację z ni niezgodne, zawiera indywidualne różnice.

• Funkcje stereotypu: krzywdzi, może też faworyzować dana grupę, ogranicza doświadczenie, ułatwia funkcjonowanie, usprawiedliwia zachowania, wzmacnia tożsamość grupową, może prowadzić do dyskryminacji.

Łańcuch dyskryminacji
Stereotypy
Zespół społecznych przekonań na temat danej grupy. - uproszczonych - sztucznych - uogólnionych

Dyskryminacja:

• Gorsze traktowanie osoby tyko na podstawie jej przynależności do danej grupy.

• Najczęściej wynika ze stereotypów i uprzedzeń

• Wiąże się ze stosunkiem władzy

• Możemy jej doświadczyć na różnych poziomach( nie zawsze na poziomie indywidualnym).

• Dyskryminacja ze względu na pleć – gorsze traktowanie kobiet lub mężczyzn ze względu na przynależność do danej płci.

Standard minimum

Standard minimum jako narzędzie zestandaryzowanej oceny wniosków w kontekście realizacji zasady równości szans kobiet i mężczyzn.

Wyjątki:

• Profil działalności pracodawcy ze względu na ograniczenia statutowe – interpretacja IZ.

• Zamknięta rekrutacja – interpretacja IŻ.