LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI |
Politechnika Radomska Wydział Transportu |
---|---|
Temat ćwiczenia: Ferrorezonans napięć i prądów |
Ćwiczenie nr:............... |
Zespół nr:............. Grupa:.................. Dnia:.................... Rok akad.:............. |
Skład zespołu: 1 Wojciech Minda 2 Michał Szuchnik 3 Krzysztof Trzeszczyński 4 Cezary Wrochna |
1 . WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI PRĄDOWO -NAPIECIOWEJ DŁAWIKA .
U [V] | 10 | 20 | 30 | 40 | 50 | 60 | 70 | 80 | 90 | 100 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
I [A] | 0,012 | 0,017 | 0,021 | 0,025 | 0,030 | 0,034 | 0,038 | 0,042 | 0,048 | 0,055 |
U [V] | 110 | 120 | 130 | 140 | 150 | 160 | 170 | 180 | 190 | 200 |
I [A] | 0,062 | 0,071 | 0,084 | 0,098 | 0,114 | 0,130 | 0,15 | 0,18 | 0,21 | 0,25 |
WYZNACZANIE WYPADKOWEJ CHARAKTERYSTYKI PRĄDOWO -NAPIĘCIOWEJ .
Na podstawie wyznaczonej charakterystyki dławika dobrać pojemność kondensatora tak aby zjawisko ferrorezonansu wystąpiło przy możliwie małej wartości napięcia . Następnie w obwodzie przedstawionym poniżej wyznaczyć krzywe ferrorezonansowe.
C=3,65uF
RL=42Ω
L=750mH
U | V | 20 | 30 | 40 | 60 | 70 | 80 | 90 | 100 | 90 | 80 | 70 | 60 | 40 | 30 | 20 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
I | A | 0,024 | 0,03 | 0,035 | 0,051 | 0,32 | 0,34 | 0,35 | 0,37 | 0,35 | 0,34 | 0,32 | 0,30 | 0,34 | 0,029 | 0,023 |
UL - wartości odczytane z charakterystyki wyznaczonej w punkcie pierwszym
URL=I×RL=0,024×42=1,008[V]
$$U_{C} = I \times X_{C} = I \times \frac{1}{2\text{πfC}} = 0,024 \times \frac{1}{2 \times 3,14 \times 50 \times 3,65 \times 10^{- 6}} = 20.94\lbrack V\rbrack$$
Pozostałe obliczenia zrobiliśmy w arkuszu kalkulacyjnym excel a ich wyniki prezentujemy w tabeli:
I [A] + | U [V] | UL | URL | UC |
---|---|---|---|---|
0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
0,024 | 20 | 35 | 1,008 | 20,94058 |
0,03 | 30 | 45 | 1,26 | 26,17573 |
0,035 | 40 | 50 | 1,47 | 30,53835 |
0,051 | 60 | 55 | 2,142 | 44,49873 |
0,06 | 62 | 56 | 2,52 | 52,35145 |
0,32 | 70 | 57 | 13,44 | 279,2077 |
0,34 | 80 | 60 | 14,28 | 296,6582 |
0,35 | 90 | 60 | 14,7 | 305,3835 |
0,37 | 100 | 70 | 15,54 | 322,834 |
Na podstawie powyższej tabeli narysowalliśny wykres dla elementów idealnych:
Z wykresu wynika ze do warości prądu ok. 0,06A układ ma charakter indukcyjny a powyżej tej wartości zmienia się charakter obwodu na pojemnościowy
Carakterystyka dle elementów rzeczywistych:
Na podstawie wykresu oszacować wartość rezystancji odpowiadającej stratą mocy w uzwojeniu oraz rdzeniu dławika. Narysować na wspólnym wykresie krzywe ferrorezonansu otrzymane z sumowania UR UC UL oraz otrzymane z pomiaru.
Wnioski:
Podczas ćwiczenia wyznaczyliśmy charakterystykę prądowo-napięciową dławika. Indukcyjność własna dławika jest nieliniowa w funkcji płynącego prądu przez uzwojenie. Przy małym prądzie indukcyjność jest duża, lecz w miarę wzrostu prądu płynącego przez dławik rdzeń ulega nasyceniu, co powoduje spadek indukcyjności.
Następnie badaliśmy układ szeregowy LC (+rezystancja własna dławika RL). W miarę zwiększania napięcia zasilającego, prąd w obwodzie rósł. Przy pewnym napięciu zasilającym nastąpił szybki wzrost prądu w obwodzie, przy czym nastąpiła zmiana charakteru obwodu z indukcyjnego na pojemnościowy. Moment w którym następuje wzrost prądu i zmiana charakteru obwodu nazywamy zjawiskiem przewrotu, które jest charakterystyczne dla ferrorezonansu. Przy połączeniu szeregowym dławika z kondensatorem zachodzi zjawisko ferrorezonansu napięć (przy połączeniu równoległym – zjawisko ferrorezonansu prądów).
Aby nastąpił przewrót, charakterystyki prądowo- napięciowe elementów L i C muszą się przeciąć.
Zjawisko ferrorezonansu napięć różni się od zwykłego rezonansu zachodzącego w obwodzie LC gdyż w tym przypadku regulacji nie dokonujemy poprzez zmianę częstotliwości, lecz przez zmianę wartości napięcia zasilającego.
Przy wyznaczaniu ch-ki U=f(I) obwodu szeregowego należało dokonać pomiarów podczas zwiększania, a następnie podczas zmniejszania napięcia zasilającego. Zwiększając a następnie zmniejszając napięcie zasilające zaobserwowaliśmy zjawisko histerezy magnetycznej.
W miarę zwiększania wartości napięcia zasilającego można było zaobserwować stopniowy wzrost prądu aż do momentu gdy napięcie osiągnęło określoną wartość ( około 68V ) po przekroczeniu której wystąpił gwałtowny skok prąd. Zmniejszając napięcie zaobserwowaliśmy nagły spadek wartości prądu przy napięciu ok. 44V. Zjawisko to zostało przedstawione na charakterystyce prądowo-napięciowej. Charakterystyki rzeczywiste odbiegają od idealnych ( napięcie podczas ferrorezonansu nie jest równe zero ) ze względu na występowanie strat na rezystancji cewki.