Karolina Kosior III CCDI L2 2011/2012 |
Katedra Inżynierii Chemicznej i Procesowej |
---|---|
HYDRODYNAMIKA FLUIDYZACJI GAZOWEJ | |
Data wykonania ćwiczenia | 21.12.2011 |
Data oddania sprawozdania | 11.01.2012 |
CZĘŚĆ TEORETYCZNA
Fluidyzacja polega na utrzymaniu złoża rozdrobnionego materiału stałego w stanie intensywnej cyrkulacji wywołanej przez przepływ przez złoże gazu – fluidyzacja gazowa lub cieczy – fluidyzacji cieczowa. Ziarna zaczynają cyrkulować dopiero po przekroczeniu odpowiedniej prędkości tzw. krytycznej prędkości fluidyzacji. Poniżej tej prędkości łoże jest nieruchome, a przy znacznym jej przekroczeniu powoduje przejście w obszar transportu pneumatycznego.
Rodzaje fluidyzacji:
- fluidyzacja jednorodna, w układnie ciecz-ciało stałe jest to spokojnie stopniowe rozszerzanie się złoża i równomierna cyrkulacja ziaren
- fluidyzacja niejednorodna lub pęcherzująca, w układach gaz-ciało stałe jest to pulsacyjny przepływ gazu przez złoże powodujący niejednorodną strukturę złoża
Fluidyzacja pozwala na dobre wymieszanie składników, łatwe przemieszczenie dużych ilości rozdrobnionego ciała stałego, automatyczną kontrole i regulację procesów prowadzonych w złożu fluidalnym.
Przepływ płynu przez złoże materiału ziarnistego wiąże się ze spadkiem ciśnienia płynu wynikającym z oporów przepływu. Powiększenie prędkości płynu powoduje wzrost oporów i wzrost spadku ciśnienia. W pewnym momencie, gdy nadciśnienie płynu pod złożem materiału zrównoważy lub nieco przewyższy ciśnienie statyczne tego złoża, następuje niewielka jego ekspansja. Jest to spowodowane rozluźnieniem złoża, a zatem i wzrostem jego objętości. Powiększanie prędkości płynu powoduje przejście i utrzymywanie złoża w stanie fluidalnym, w którym spadek ciśnienia nie ulega większym zmianom. Prędkość przepływu płynu rozgraniczająca obszar złoża fluidalnego od złoża nieruchomego nosi nazwę krytycznej prędkości fluidyzacji. Redukcja prędkości osłabia intensywność mieszania i w pewnym momencie złoże fluidalne przechodzi w złoże nieruchome. Porowatość tego złoża pozostaje na poziomie porowatości krytycznej, jest, więc inna niż porowatość łoża wyjściowego.
Przejście złożą materiału ziarnistego w stan fluidalny wymaga, zatem przekroczenia krytycznej prędkości fluidyzacji. Jest to parametr i istotnym znaczeniu, gdyż, rozgranicza dwa stany tego samego złożą na nieruchomy i fluidalny, różniące się znacznie własnościami.
CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA
Celem ćwiczenia jest doświadczalne wyznaczenie krytycznej prędkości fluidyzacji dla złoża mono- i polidyspersyjnego oraz porównanie ich z wartościami literaturowymi obliczonymi z korelacji Leva.
OPRACOWANIE WYNIKÓW
Masa materiału |
Frakcje[mm] | Gęstość [kg/m3] |
Średnica zastępcza dz [mm] | Czynnik kształtu φ |
---|---|---|---|---|
1,4 | 0,2-0,25 | 0,25-0,3 | 0,3-0,4 | 0,4-0,5 |
Masa[%] | ||||
0,65 | 2,3 | 30,8 | 55,9 |
Przeprowadzono pomiary dla złoża monodyspersyjnego, otrzymano następujące wyniki.
Wysokość złoża nieruchomego [mm] |
Objętościowe natężenie przepływu powietrza [m3/h] |
Nadciśnienie w układzie [mmCCl4] |
Spadek ciśnienia na złożu [mmCCl4] |
---|---|---|---|
87 | 1,75 | 47 | 47 |
87 | 2,25 | 62 | 62 |
87 | 2,5 | 71 | 70 |
87 | 2,8 | 81 | 80 |
87 | 3 | 90 | 89 |
98 | 6,3 | 94 | 93 |
105 | 10,2 | 97 | 98 |
120 | 12,3 | 98 | 99 |
100 | 8,6 | 95 | 91 |
95 | 5,6 | 91 | 92 |
89 | 3,2 | 80 | 79 |
88 | 2,6 | 67 | 67 |
88 | 1,95 | 50 | 50 |
88 | 1,65 | 42 | 41 |
Doświadczalną wartość Wkr wyznacza się z wykresu zależności log Δp = f(logW). Punkt przecięcia wyznacza wartość Wkr.
Do obliczenia Δp wykorzystano wzór: Δp=Δh CCl4(ρCCl4-ρ)g
- gęstość CCl4 ρCCl4 =1594 kg/m3
- gęstość powietrza ρ = 1,2 kg/m3
Nadciśnienie w układzie [mmCCl4] |
Δp [Pa] | log Δp |
---|---|---|
47 | 730,3076 | 2,863506 |
62 | 963,3844 | 2,9838 |
71 | 1103,231 | 3,042666 |
81 | 1258,615 | 3,099893 |
90 | 1398,461 | 3,14565 |
94 | 1460,615 | 3,164536 |
97 | 1507,23 | 3,17818 |
98 | 1522,769 | 3,182634 |
95 | 1476,154 | 3,169132 |
91 | 1414 | 3,150449 |
80 | 1243,077 | 3,094498 |
67 | 1041,077 | 3,017483 |
50 | 776,9229 | 2,890378 |
42 | 652,6153 | 2,814657 |
● Prędkość jest prędkością liniową na pusty przekrój aparatu :
V [m3/h] | w [m/s] | log w |
---|---|---|
1,75 | 198,4126984 | 2,297569 |
2,25 | 255,1020408 | 2,406714 |
2,5 | 283,446712 | 2,452471 |
2,8 | 317,4603175 | 2,501689 |
3 | 340,1360544 | 2,531653 |
6,3 | 714,2857143 | 2,853872 |
10,2 | 1156,462585 | 3,063132 |
12,3 | 1394,557823 | 3,144437 |
8,6 | 975,0566893 | 2,98903 |
5,6 | 634,9206349 | 2,802719 |
3,2 | 362,8117914 | 2,559681 |
2,6 | 294,7845805 | 2,469505 |
1,95 | 221,0884354 | 2,344566 |
1,65 | 187,0748299 | 2,272015 |
● Odczytana z wykresu wartość prędkości krytycznej fluidyzacji jest równa:
logWkr= 2,6 Wkr= 398,11 m/h Wkr = 0,11 m/s
● Objętość krytyczna złoża:
1,36 [dm3]
● Porowatość złoża w warunkach krytycznych:
0,189
● Mnożnik poprawkowy przepływu:
1,014
Ponieważ: , to: i dla przeprowadzonych pomiarów:
Lp. | Rzeczywiste objętościowe natężenie przepływu [m3/h] | Rzeczywista prędkość przepływu w [m/h] |
log w | log Δp |
---|---|---|---|---|
1. | 2,028 | 229,932 | 2,361599 | 4,1476298 |
2. | 2,535 | 287,415 | 2,458509 | 4,1476298 |
3. | 3,042 | 344,898 | 2,537691 | 4,1476298 |
4. | 3,549 | 402,381 | 2,604637 | 4,1476298 |
5. | 4,056 | 459,8639 | 2,662629 | 4,1476298 |
6. | 4,563 | 517,3469 | 2,713782 | 4,1595291 |
7.. | 5,07 | 574,8299 | 2,759539 | 4,1595291 |
8. | 5,577 | 632,3129 | 2,800932 | 4,1595291 |
9. | 6,084 | 689,7959 | 2,838721 | 4,1595291 |
10. | 6,591 | 747,2789 | 2,873483 | 4,1711109 |
11. | 7,098 | 804,7619 | 2,905667 | 4,1823919 |
12. | 7,605 | 862,2449 | 2,935631 | 4,1933873 |
13. | 8,112 | 919,7279 | 2,963659 | 4,2041112 |
14. | 8,619 | 977,2109 | 2,989988 | 4,2041112 |
15. | 9,126 | 1034,694 | 3,014812 | 4,2145766 |
16. | 9,633 | 1092,177 | 3,038293 | 4,23478 |
17. | 10,14 | 1149,66 | 3,060569 | 4,2540852 |
18. | 10,647 | 1207,143 | 3,081759 | 4,2540852 |
Lp. | Rzeczywiste objętościowe natężenie przepływu [m3/h] | Rzeczywista prędkość przepływu w [m/h] |
log w | log Δp |
---|---|---|---|---|
1. | 10,647 | 1207,143 | 3,081759 | 4,2540852 |
2. | 10,14 | 1149,66 | 3,060569 | 4,2540852 |
3. | 9,633 | 1092,177 | 3,038293 | 4,23478 |
4. | 9,126 | 1034,694 | 3,014812 | 4,2145766 |
5. | 8,619 | 977,2109 | 2,989988 | 4,2041112 |
6. | 8,112 | 919,7279 | 2,963659 | 4,2041112 |
7.. | 7,605 | 862,2449 | 2,935631 | 4,1933873 |
8. | 7,098 | 804,7619 | 2,905667 | 4,1823919 |
9. | 6,591 | 747,2789 | 2,873483 | 4,1711109 |
10. | 6,084 | 689,7959 | 2,838721 | 4,1595291 |
11. | 5,577 | 632,3129 | 2,800932 | 4,1595291 |
12. | 5,07 | 574,8299 | 2,759539 | 4,1595291 |
13. | 4,563 | 517,3469 | 2,713782 | 4,1595291 |
14. | 4,056 | 459,8639 | 2,662629 | 4,1476298 |
15. | 3,549 | 402,381 | 2,604637 | 4,1476298 |
16. | 3,042 | 344,898 | 2,537691 | 4,1476298 |
17. | 2,535 | 287,415 | 2,458509 | 4,1476298 |
18. | 2,028 | 229,932 | 2,361599 | 4,1476298 |
η=18,27 ∙10-6 [Pa s]
● Leva:
= 0,007 [m/s]
● Erguna:
Δ=b2-4ac
Δ = 8,11∙1012
wkr (1) = -3,11 – wynik odrzucamy
wkr (2) = 1,09 [m/s]
● Sosny i Kondukowa:
, gdzie:
≈ 0,890 n = 1,3 i c = 0,025
Zatem:
0,0965 [m/s]
WNIOSKI
Na podstawie otrzymanych wyników widzimy, że otrzymana doświadczalnie wartość prędkości krytycznej różni się znacznie od tych, z poszczególnych korelacji .Największym rzędem wartości różnią się korelacja Sosny i Konduktowa. Powodem mógł być niedokładny odczyt wartości spadku ciśnienia z manometru, gdyż podczas pomiaru ciecz manometryczna była bardzo niestabilna i trudno było wyznaczyć jednoznaczną wartość.
Wynikłe błędy, jakie powstały podczas odczytu spadku ciśnienia widoczne są szczególnie na wykresie obrazującym spadek ciśnienia na złożu fluidalnym, więc wartość prędkości krytycznej wyznaczonej z wykresu również obarczona jest dużym błędem. Ponieważ wykres był podwójnie logarytmiczny i odwzorowanie wartości na wykresie nie było dokładne, łącznie z ich przeliczeniem. Trudno było również wyznaczyć dokładny punkt odczytu na wykresie.
Różnice w wartościach wyliczonych z korelacji mogą być również wynikiem tego, że korelacja Leva i Erguna zakładają iż hydraulikę całego złoża określa przepływ płynu w kanałach międzyziarnowych, zaś korelacja Sosny i Kondukowa (nowsza teoria) zakłada, że o hydraulice złoża decyduje opływ cząstek złoża przez płyn.