1. Iniekcje: a) skórne – najczęściej w kark.
b) domięśniowe: *mięśnie uda: •półbłoniasty
•półścięgnisty
•czworogłowy uda
Nie poniżej krętarza!;
*mięsień trójgłowy ramienia;
*mięśnie lędźwiowe;
*mięśnie szyi i piersiowe u konia.
Zawsze należy dokonać aspiracji przed podaniem leku.
c) dożylne – preferencja żył biegnących prosto i będących długimi: *żyła szyjna zewnętrzna/jarzmowa;
*żyła odpromieniowa;
*żyła odpiszczelowa;
*żyła odstrzałkowa;
*żyła doogonowa – u jeży lub królików;
*żyła brzeżna ucha – u psów lub królików;
*żyła czcza przednia – u świni.
Tętnica – grzbietowa stopy.
d) dootrzewnowe – głowa w dół, by trzewia nie przeszkadzały.
e) do jamy szpikowej kości długich (udowa lub piszczelowa) – u bardzo słabych ptaków i gryzoni.
f) do jamy otrzewnowej (abdominocentesis) – przy podejrzeniu krwotoku wewnętrznego lub wodobrzusza (przy ostatnim nie leczenie, tylko ulżenie zwierzęciu) 2-3 cm tylnie od pępka w linii białej lub tuż obok niej w mięśnie.
Od wodobrzusza należy odróżnić inne choroby powiększające zarys powłok brzusznych: *cukrzyca;
*otyłość;
*ropomacicze;
*nadczynność kory nadnerczy – powiększenie wątroby, słabe mięśnie brzucha;
*choroba Cushinga;
*nowotwory w obrębie jamy brzusznej np. guz jajnika.
g) do jamy opłucnej - przy duszności spowodowanej przez nagromadzony płyn lub przy odmie opłucnowej (powietrze w opłucnej): w 1/3 dolnej w pierwszym wypadku, w 1/3 dolnej w drugim przypadku. Pacjent ma być w pozycji stojącej- na mostku lub na boku w pierwszym przypadku, też na mostku w drugim. Igła przy przedniej krawędzi żebra.
h) worka osierdziowego – przy nagromadzonym płynie lub krwi w worku osierdziowym: we wcięciu sercowym 4 przestrzeń międzyżebrowa po prawej stronie klatki piersiowej – 1/3 dolna wysokości żeber poniżej chrząstkozrostu. Krew/płyn nie powinien krzepnąć. By przeciwdziałać arytmii podaje się 2 mg/kg lidokainy.
i) do płynu mózgowo-rdzeniowego:
*potyliczna- skrzydło atlasu i guzowatość potyliczna w miejscu skrzyżowania;
*lędźwiowa – między 5. a 6. kręgiem lędźwiowym.
j) pęcherza moczowego/cystocenteza – pobieranie moczu niezanieczyszczonego przez bakterie i resztki organiczne z dolnych dróg moczowych.