Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
dr hab. n. med. prof. nadzw. Jerzy Krzysztof Wranicz
Mgr Beata Mańkowska
Zasady działania:
• stymulatora serca (PM)
• kardiowertera-defibrylatora serca (ICD)
Wskazania do implantacji stymulatora serca
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Źródło: Wytyczne dotyczące stymulacji serca i resynchronizacjii, Kardiologia Polska 2007; 65: 12
1.
Choroba węzła zatokowego
w postaci
objawowej
bradykardii z lub bez
reaktywnej tachykardii.
Objawy w korelacji z rytmem serca muszą występować:
– samoistnie lub
– po lekach, gdy nie ma dla nich alternatywy terapeutyczne
2.
Przewlekły objawowy blok p-k III lub II°
(Mobitz I lub II)
3. Choroby nerwowo-
mięśniowe (np. miotoniczna dystrofia mięśniowa, zespół
Kearnsa-
Sayre’a) przebiegające z blokiem przedsionkowym II lub III°
4. Blok p-k III lub II
° (Mobitz I lub II)
- po
przezskórnej ablacji łącza p-k
-
po operacji zastawkowej, gdy nie można się spodziewać ustąpienia bloku
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Rodzaje urządzeń do elektroterapii serca
Podstawowe funkcje stymulatorów serca
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
• wyczuwanie spontanicznej czynności
elektrycznej serca
• skuteczna stymulacja serca
Wyczuwanie
– Sensing
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
• Wyczuwanie – wykrywanie aktywności własnej serca,
zdolność stymulatora do „zauważania” naturalnej
depolaryzacji mięśnia serca
• Stymulator wykrywa depolaryzację serca przez pomiar
zmiany potencjału elektrycznego komórek mięśnia
sercowego pomiędzy katodą i anodą elektrody.
Tryby stymulacji
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
TRZYLITEROWY KOD STYMULATORÓW
POZYCJA
1
2
3
KATEGORIA MIEJSCE STYMULACJI
jama (jamy serca)
MIEJSCE WYCZUWNIA
jama (jamy serca)
SPOSÓB
ODPOWIEDZI
STYMULATORA
LITERY
V = VENTRICLE (komora)
A = ATRIUM
(przedsionek)
S = SINGLE (jama
pojedyncza)
D = DOUBLE (V + A)
(podwójny)
V = VENTRICLE (komora)
A = ATRIUM
(przedsionek)
S = SINGLE (jama
pojedyncza)
O = BRAK
D = DOUBLE (V + A)
T = TRIGGERED
(stymulacja
wyzwalana)
I = INHIBITED
(stymulacja
hamowana)
O = BRAK
D = DOUBLE (V + A)
Tryby stymulacji
VVI
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Vs
Vp
Vp
VES
Vp
Vs
V
VVI
– stymulacja komory
– wyczuwanie komory
–
hamowanie
V
I
Stymuluje i czuwa
VVI
Tryby stymulacji
AAI
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Stymuluje i czuwa
A
AAI
– stymulacja przedsionka
– wyczuwanie przedsionka
–
hamowanie
A
A
AAI
Ap
Ap
As
As
Ap
Tryby stymulacji
DDD
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
DDD
D
DDD
– wyczuwanie przedsionka i komory
–
wyzwalanie +
hamowanie
D
D
Vs
Vp
Vp
VES
Vp
Ap
Ap
As
Ap
Vs
Stymuluje i czuwa
- stymulacja przedsionka i komory
Tryby stymulacji
VDD
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Vp
Vp
Vp
Vp
As
As
As
As
Vs
Stymuluje i czuwa
V
VDD
– stymulacja komory
– wyczuwanie przedsionka i komory
–
wyzwalanie + hamowanie
D
D
VDD
Tryby stymulacji
przykład
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
DDD
wyczuwanie i stymulacja zarówno w przedsionku jak i w komorze. W kanale przedsionkowym
stymulacja jest hamowana przez wyczutą aktywność elektryczną komory lub przedsionka, a w
kanale komorowym
– hamowana przez aktywności elektryczną komory, ale wyzwalana po wyczutej
aktywności przedsionka.
AAI
stymulacja i wyczuwanie w przedsionku, spontaniczna czynność elektryczna przedsionka hamuje
wysyłanie impulsu ze stymulatora.
VVT
stymulacja i wyczuwanie w komorze, praca w trybie wyzwalanym (każde wyczute własne
pobuczenie komorowe powoduje wyzwolenie impulsu ze stymulatora).
Tryby stymulacji
przykład
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
DVI
stymulacja odbywa się w przedsionku i komorze, ale wyczuwane są tylko potencjały komorowe.
Reakcja stymulatora na wyczute potencjały polega na hamowaniu impulsu
DDI
stymulacja i wyczuwanie potencjałów odbywa się w przedsionku i w komorze. Reakcja stymulatora
na wyczute sygnały polega na hamowaniu impulsu
DOO
stymulacja odbywa się w przedsionku i komorze, nie są wyczuwane potencjały przedsionkowe i
komorowe, asynchroniczna stymulacja
Konfiguracja Unipolarna
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Przyłożenie magnesu w miejsce wszczepionego PM/ICD
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
1.
Stymulacja asynchroniczna z częstością magnetyczną (DOO lub
VOO)
2.
Odstęp AV ulega skróceniu
3.
Częstość magnetyczna odzwierciedla stan baterii
4.
W niektórych stymulatorach odpowiedź stymulatora na przyłożenie
magnesu można włączyć i wyłączyć
5. Umieszczenie magnes nad implantowanym ICD powoduje zwykle
wyłączenie funkcji przerywających tachykardie
ICD
wskazania
zasady działania
Nagły Zgon Sercowy
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Nagły zgon sercowy
(łac. mors subita cardialis; ang. sudden cardiac death)
– nieoczekiwany zgon , poprzedzony nagłą utratą przytomności, do którego
dochodzi w okresie 1 godziny od początku objawów, u osoby ze znaną
wcześniej lub utajoną chorobą serca.
U podłoża zaburzeń patofizjologicznych nagłej śmierci sercowej leżą:
migotanie komór
(Ventricular Fibrillation, VF),
częstoskurcz komorowy
(Ventricular Tachycardia, VT),
asystolia i rozkojarzenie elektromechaniczne.
ICD - prewencja pierwotna/wtórna
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Prewencja pierwotna
to postępowanie, które ma uchronić
potencjalnie zagrożonego pacjenta przed wystąpieniem nagłego zgonu
sercowego.
Prewencja wtórna
natomiast to zabezpieczenie pacjenta, u
którego wystąpił
już incydent utrwalonego częstoskurczu komorowego lub migotania komór
przed kolejnym incydentem prowadzącym do nagłego zgonu sercowego.
Wskazania do wszczepienia ICD
w prewencji wtórnej
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Chorzy
po zatrzymaniu krążenia w mechanizmie VT/VF
lub po niestabilnym
hemodynamicznie (powodującym omdlenia) epizodzie częstoskurczu
komorowego.
Od implantacji ICD należy odstąpić w przypadku, kiedy pacjent nie rokuje
przeżycia co najmniej roku w dobrym stanie funkcjonalnym lub też
cierpi na chorobę psychiczną, która może ulec zaostrzeniu
w wyniku implantacji bądź uniemożliwić regularną kontrolę chorego z ICD.
Wskazania do wszczepienia ICD
w prewencji pierwotnej
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Chorzy z
kardiomiopatią nieniedokrwienną
:
• gdy
LVEF ≤ 35%
,
a klasa wydolności według
NYHA osiąga II lub III
stopień
(klasa I wskazań),
• gdy EF ≤ 30–35%, a klasa wydolności według NYHA = I (klasa IIb wskazań w odróżnieniu od
klasy IIa dla podobnych chorych z uszkodzeniem serca na tle niedokrwiennym).
Zalecenia te dotyczą osób leczonych farmakologicznie w sposób optymalny,
u których spodziewany czas życia przekracza jeden rok.
Wskazania do wszczepienia ICD
w prewencji pierwotnej
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Chorzy
po przebytym zawale serca (kardiomiopatią niedokrwienną
):
• gdy
LVEF ≤ 35%,
a klasa wydolności według Nowojorskiego Towarzystwa
Kardiologicznego (NYHA, New York Heart Association)
osiąga II lub III
sto-
pień (klasa I wskazań);
•
gdy EF ≤ 30–35%, a klasa wydolności według NYHA = I (klasa IIa wskazań).
Zalecenia te dotyczą osób leczonych farmakologicznie w sposób optymalny, u
których spodziewany czas życia przekracza jeden rok. Dodatkowym warunkiem jest
również to, że kwalifikacja do ICD nie powinna następować wcześniej niż 40 dni po
zawale serca. Zabieg implantacji ICD po rewaskularyzacji naczyń wieńcowych
powinien być przeprowadzany przynamniej po 3 miesiącach.
Budowa układu ICD
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Jakie są funkcje ICD?
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
• wyczuwanie
• detekcja
• terapia
• stymulacja
Rodzaje arytmii
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Arytmie komorowe
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Rodzaje terapii
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Terapia niskoenergetyczna
: stymulacja antytachyarytmiczna (ATP)
Stymulacja z wyższą częstością niż wyczuty rytm komór. Może
skutecznie przerwać napadowy częstoskurcz komorowy.
Terapie wysokoenergetyczne
:
•Kardiowersja (CV)
Impuls elektryczny synchroniczny z załamkiem R
Przeznaczona do leczenia utrwalonego częstoskurczu komorowego
•Defibrylacja
Impuls defibrylacji dostarczony w celu przerwania VF (
ICD stara się
zsynchronizować impuls z załamkiem R ale jak to jest niemożliwe
wyładowania dostarczane są niesynchronicznie).
Schemat pracy automatycznego kardiowertera-defibrylatora w
zależności od zaprogramowanych stref.
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Zaprogramowane według
częstości rytmu serca pracy
ICD
Sposób pracy ICD
Uwagi
Migotanie komór
Defibrylacja
O rozpoznaniu decyduje
jedynie częstość rytmu serca
Szybkie częstoskurcze
komorowe
ATP, kardiowersja prądem o
małej energii, defibrylacja
Dostępne są dodatkowe
kryteria różnicowania z
tachyarytmiami
nadkomorowymi
Wolne częstoskurcze
komorowe
ATP, kardiowersja prądem o
małej energii, defibrylacja
Dostępne są dodatkowe
kryteria różnicowania z
tachyarytmiami
nadkomorowymi
Prawidłowa częstość rytmu
Monitorowanie
Bradykardia
Stymulacja jedno- lub
dwujamowa
Źródło: A. Przybylski, A. Kurowski, M. Lewandowski, M. Sterliński, M. Pytkowski, H. Szwed, Rola implantowanych kardiowerterów-defibrylatorów w
leczeniu komorowych zaburzeń rytmu serca, Postępy Nauk Medycznych 1/2002, s. 99-103
Burza elektryczna
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Burzy elektryczna - co najmniej 3 epizody utrwalonej ( > 30 s) tachyarytmii komorowej
w ciągu 24h bez względu na terapie.
Dla pacjenta z ICD oznacza to często wielokrotne terapie w krótkim czasie.
Przyczyny powstania burzy elektrycznej:
-Niedokrwienie mięśnia sercowego
- Zawał
-Hipokalemia
-Układ współczulny odrywa ważną rolę w patogenezie powstania burzy elektrycznej
Burza elektryczna
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Leczenie:
-Leki: beta-blokery, amiodaron
-Ablacja
-Uzupełnianie magnezu i potasu u pacjentów w wydłużonym
odstępem QT lub hipokaliemią
- Zmiana ustawień ICD: wydłużenie czasu detekcji VT
Wskazania do terapii resynchronizującej
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
•III / IV klasa niewydolności serca wg NYHA
•EF < 35%
•LVDD > 55 mm
•QRS > 120 ms
Kardiomiopatia
przerostowa
Kardiomiopatia
rozstrzeniowa
Zdrowe serce
Terapia resynchronizująca
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Resynchronizacja serca
jest techniką
stymulacji, która zmniejsza stopień elektrycznej
dysynchroniacji komorowej u pacjentów z
kardiomiopatią rozstrzeniową i zastoinową
niewydolnością serca połączoną z zaburzeniami
przewodzenia w lewej komorze pod postać
bloku lewej odnogi pęczka Hisa.
Powikłania
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Powikłania nieelektryczne:
-
Odma opłucnowa
- Perforacja
- Tamponada serca
- Krwiak
- Dyslokacje elektrody
- Infekcje w tym zapalenie wsierdzia
-
Zespół stymulatorowy prowadzi do zmniejszenia rzutu
serca i niedociśnienia, zawroty głowy, omdlenia,
duszność, zmęczenie tętnice w okolicy szyi, kaszel
Powikłania elektryczne:
-
Niedoczułość (undersensing)
-
Nadczułość (oversensing)
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
SPADEK
IMEDANCJI
< 300
W
WZROST
IMPEDANCJI
> 2000
W
Analiza zaburzeń funkcji elektrody
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Prawidłowa impedancja
Obniżona impedancja
zmniejszone
natężenie prądu
zwiększone
natężenie
prądu
Podwyższona impedancja
Analiza zaburzeń funkcji elektrody
Analiza zaburzeń funkcji elektrody
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
IMPEDANCJA
PRÓG STYMULACJI
PRAWIDŁOWE
POŁOŻENIE ELEKTRODY
PRAWIDŁOWA
PRAWIDŁOWY
PRZEMIESZCZENIE
ELEKTRODY LUB BLOK
WYJŚCIA
PRAWIDŁOWA
WYSOKI
ZŁAMNIE ELEKTRODY
WYSOKA
WYSOKI
USZKODZENIE IZOLACJI
ELEKTRODY
NISKA
EWENTUALNIE
UMIARKOWANIE
PODWYŻSZONY
Potencjały mięśniowe
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Zaburzenia sterowania w stymulatorze VVI o typie nadczułości (hamowanie mięśniowe)
Potencjały mięśniowe to aktywność elektryczna mięśni szkieletowych
Potencjały mięśniowe – powszechnie stosowane manewry
wykazujące obecność potencjałów mięśniowych
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Potencjały mięśniowe – powszechnie stosowane manewry
wykazujące obecność potencjałów mięśniowych
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Oversensing (nadczułość)
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Oversensing (nadczułość)
może świadczyć o uszkodzeniu osłonki elektrody
(niska impedancja).
Czynnikiem hamującym mogą być, np. załamki T
czy aktywność mięśni szkieletowych klatki
piersiowej (hamowanie mięśniowe), zakłócenia
zewnętrzne.
Oversensing
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Niedoczułość (undersensing)
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Jest to tzw. undersensing (niedoczułość), czyli
niedostateczna czułość układu stymulującego.
Może być ona spowodowana nieprawidłowym
zaprogramowaniem układu, ale również dyslokacją
elektrody lub spadkiem amplitudy potencjałów
wytwarzanych przez serce pacjenta. Może być również
spowodowany złamaniem lub uszkodzeniem osłonki
elektrody.
Undersensing
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Niedoczułość
Zabiegi, przy których należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów ze
wczepionym urządzeniem
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
•
Ablacja
•
Diatermia
•
Zewnętrzna kardiowersja i defibrylacja
•
Litotrypsja
•
Radioterapia
•
Elektrokoagulacja
STYMULATOR/KARDIOWERTER-
DEFIBRYLATOR SERCA STANOWI BEZWZGLĘDNE
PRZECIWWSKAZANIE DO WYKONANIA REZONANSU MAGNETYCZNEGO
Urządzenia elektryczne, które mogą zakłócić pracę wszczepionego urządzenia
w środowisku pozaszpitalnym
Klinika Elektrokardiologii
Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
•
maszyny wywołujące silne wibrację np. wiertarki
•
broń palna
•
urządzenia elektryczne z silnymi polami elektrycznymi, przewody wysokiego
napięcia, urządzenia nadawcze radiowe, telewizyjne i radarowe, nieekranowe
systemu zapłonowe
•
spawarki i zgrzewarki elektryczne
•
indukcyjne płyty grzejne w kuchniach elektrycznych
•
mierniki grubości tkanki tłuszczowej
•
pilarki elektryczne i spalinowe