Stałosc Ph wod naturalnych po wprowadzeniu pierwszych ilości mocnych kwsaow i zasaad wynika z istnienia układu buforowego H2CO3 –HCO3^-
H^+ + HCO3^h2co3
Oh^- + CO2->HCO3^-
Wybrane wskaźniki jakości wod:
Odczyn(rodzaje wod-ph
Czyste-6.5-8.5
Dolowe z torfowisk 4.6-5.8
Podziemne 6.5-7.5
Z rzeki jezior 6.5-8.5
Morskie 7.5-8.5
Rownowaga weglanowo wapniowa:
CA2(HCO3)2<->CaCO3+H2O+CO2
Ca^2+ +2HCO3^- <-> CaCO3+H2O+CO2
Kiedy:
1,COzw=COzp stan pelnej równowagi(pelna dostarczalnosc-rownowaga dynamiczna)
2.COzw>COzp-stan równowagi przesunietej na strone lewa
COzagr(agresywny)=COzw(wodny)-COzp(przynależny)
COzp- kiedy wystepuje rownowaga może być wyznaczony z zależności: K=[CaCO3][H20][COzp]
[COzp]=44k[HCO3^-]^3 [mg/dm^3]
[HCO3^-]-STEZENIE W MOL/DM^3
Temp °C (20/40/60/80)
K 1/160 2/160 3/160 5/160
Rozpuszczalnosc
Ca(HCO3)2-1.89 G/DM^3 dobrze rozpuszczalne
CaCO3-o.031 g/dm^3 trudno rozpuszczalny
Rownowaga dynamiczna reakcji wystepuje przy pH(tzw pH nasycenia-rownowagi).oddalenie od stanu równowagi mierzy się tzw indeksem nasycenia(Langeliera) Is=ph-phs
Is=0 rownowaga, Is>0 –wydziela się z wody CaCO3-tzw osadowsco. Is<0 woda ma zdolosc rozpuszczania CaCO3-jest agresywna(koracyjna)
pHs=f1(Ca^2+)+f2(HCO3^-)+F3(T,St)
f1Ca2^+ funkcja twardosci, f2-HCO3^- funkcja zasadowscoi, f3-T,St-funckja temper. I ilości subst rozpuszczonych
Redukcja agresywnego CO2 ze stalym rozpuszczeniem:
COzagr+ CaCO3+H20->Ca(HCO3)2
Marmur rozpuszcza się a układ a układ dazy do ustalenia nowej równowagi.Zwiekszy się zasadowość i ustali się odczyn,stan równowagi phs Wtedy COzw=COzp
Hydroliza-reakcja wody z solami”
-mocnych kwasow i slabych zasad
-slabych kwsaow i mocnych zasad
-slabych kwasow i slabych zasad
Hydrolizie nie ulehaja sole mocnych kwsaow i mocnych zasad i SA silnie zdysocjonowane i występują w formie jonow
Sól+H20->kwas +zasada
1.FeCl3+3H20=Fe(oh)3+3HCl
Fe(SO4)3+2H20=2Fe(OH)SO4+h2so4
Fe(SO4)3+6H20=2Fe(OH)3+3H2S04
FeS04+2H20=Fe(OH)2+2H2SO4
2.Na3PO4H20=Na2HPO4+NaOH
NaHPO4+H20=NaH2PO4+NaOH odczyn zasadowy
3.(NH4)2C03+H20=NH4HCO3+NH4OH odczyn obojętny
Stopien hydrolizy jest indywidualna cecha soli
Odzelazianie i odmanganianie wody:
Żelazo:
1.Nadaje wodzie nie przyjemny wyglad i smak jeśli jeo ilość jest wieksza niż 1mg/dm^3
2.Moze wytraca się w postaci czerwonego osadu Fe(OH)3,FeO3XH20
3.Sprzyja rozwojowi bakterii żelazistych,ferrobakterii,-formy galaretowate
W postaci naturalnej nie jest szkodliwe dla organizmu człowieka.Powdouje jednak nierzyste cechy wody:wyglad i smak(żelazisty).szkodliwe w wodach przemysłowych np.elektrownie,włókiennictwo.
Mangan:
1.Nadaje wodzie nieprzyjemny wyglad i smak.
2.Moze wytacac się jako brunatny osad MNO2,mno(oh)2
3.Sprzyja rozwojowi bakterii tworząc osady np.
4.jest szkodliwy dla organizmow człowieka,powoduje niedoczynność tarczycy
Stezenia żelaza w wodzie:
-niskie<1 mg/dm^3
-srednie i podwyższone >1-5,8 mg/dm^3
-wysokie >10 mg/dm^3
Mangan nie zawsze jest obecny obok żelaza.Jesli wystepuje to zwykle w ilościach Mn:F3-1:5.Najczesciej SA to wartsoci od 0,1-0.3 mg/dm^3
Przyklady dopuszczalnych ilości:
-w w odzie do picia max.0,2 mg Fe/dm3 ,0,05 mgMn/dm3
-w wodach dla włókiennictwa maz. 0, mg/dm39Fe+Mn)
-w wodach poddawanych uzdatnianiu jonitowemu max. 0,1 mg/dm3
Zelazo i Mangan mogą występować:
-w wodach powierzchniowych w postaci zawiesiny lub osadu usuwane poprzez sedymentacje lub jako kompleksy z substancjami humasowymy i zanieczyszczeniami organicznymi,na drodze koagulacji.
-w wodach podziemnych jony Fe^2+ ,MN^2+ ze wzgl na brak tlenu i środowisko redukcyjne jako sole Fe(HCO3)2,FeSO4,FeCl2,MN(HCO3)2,MNSO4,MNCl2, ulegaja hydrolizie.
Mogą tworzyc kompleksy ze związkami:
-Organicznymi substancjami humasowymi i kwsami tlenowymi.
-nieorganicznymi krzemionami,fosforanami i siarczanami.
Usuwanie żelaza i manganu:
1Hydroliza-zwykle z napowietrzaniem
2.Utlenianie uzależnione od ph polaczone z odkwaszaniem wody
3.wytracenie i odzielenie zawiesiny na drodze filtracji(sedymentacji)
I Etap:
Fe(HCO3)2+2H20Fe(0H)2+2H20+2CO2
MN(HCO3)2+2H20MN0H)2+2H20+2CO2
FeSO4+2H20Fe(OH)2+H2SO4
FeCl2+2H20F(OH)2+2HCl
MNSO4+2H20Mn(OH)2+H2SO4
MnCl2+2H20Mn(OH)2+2HCl
II Etap:
4Fe(OH)2+o2+2H204fe(oh)3
2MN(OH)2+O22MnO(OH)2
2MN(OH)2+O22MnO2+2H20
Etapy niekoniecznie musza być dokladnie prowadzone gdyz np:
-utlenianie może przegiegac w zlozu(jednoczenie z filtracja)jeśli zawiera ono katalizator
-odkwaszanie i filtracja zachodzi w zlozu zasadowym.
Rozpuszczalnosc produktow utleniania:
Fe(OH2)-0,67 mg/dm^3 dobrze rozpuszczlane
Fe(oh)3 o,043*10^-3 mg/dm^3 trudno rozpuszczalne
MN02 bardzo trudno rozpuszczlane
MNO(OH)2 bardzo trudno rozpuszczalne
Szybkosc utleniania jonow Fe^2+ w wodzie tlen.
d[Fe^2+]/dt=k(pO2)[OH-]^2[FE^2+] pO2-preznosc czastkowania tlenu,
Szybkosc utleniania jonow MN^2+ W wodzie z tlenem
-d[Mn^2+]/dt=k0[Mn^2+]+k(PO2)[OH-]^2[Mno2]
Ph>9,5 szybkosc zalezy od tempetaury w 22Stopniach C JEST 5 RAZY wieksze niż w 11stopniach.
Wplyw Ph na czas utleniania jonow Fe^2+ i Mn^2+ z tlenem:
Fe^2+: ph/czas [min]: 6,6/>>50, 6,9/40 ,7,/8
Mn^2+ ph/czas: 90/>>200, 9.3/80, 9,5/50
Odkwaszanie wody:
Desorpcja CO2-Napowietrzanie.
Wapnowanie-dodawanie wapana hydratyzowanego w postaci roztworu Ca(OH)2, do ph od 8,3-8.5
Masy alkaliczne,ktorestanowia wypelnienia filtrow.Woda przepływa przez zloza:
-marmuru(CaCO3) lub prazonego dolomit(MgO*CaC03)
Napowietrzanie:
Fe(HCO3)2+H20=Fe(OH)2+2H2O+2CO2
Waponowanie:
CO2agr+Ca(OH)2=Ca(HCO3)2
Ca(OH)2+H2SO4=CaSO4+2H20
CA(OH)2+HCl=CaCl2+H20
Reakcje z masami alkalicznymi:
Z marmurem:
CACO3+H2SO4=CaSO4+H20+CO2agr
CaCO3+CO2agr+H20=Ca(HCO3)2
Z prazonym dolomitem:
CaCO3+CO2agr+H20=Ca(HCO3)2
MgO+CO2agr+H20=Mg(HCO3)2
CaCo3+H2SO4=CaSO4+2H20+CO2agr
Inne utrudnienia usuwania żelaza i manganu:
Wystepowanie Fe i Mn w postaci związków kompleksowych z solami amonowymi NH3/NH4+ i subst org pochodznia naturalnego:humusowymi,lub antropogenicznego pochodzenia(zanieczyszczenia organiczne).Konieczne jest wtedy utlenienie tych zw w warunkach specjalnych.
Utlenianie azotu amonowego tlenem z udzialem bakterii nitrosomanos i nitrobacter:
I stopien z udzialem nistrosomanos: NH4+ + 1,5O2=NO2+2H+ + H20 + ENERGIA
II Stopnie z udzialem nitrobacter: NO2- + 0,5 O2=NO3-+ENERGIA
II Stopniowe utlenia nianie azotu amonowego tlenem z udzialem bakterii nitrosomonos(I) I nitrobacter(II)
(I+II) sumarycznie: NH4+ + 1,5 o2=NO3- +2H+ + H20 +ENERGIA
Zuzycie tlenu: 4,6/1g N-NH4,
Optymalne ph: 7,5-8,5, temperatura 26-28 stopni
Filtry suche-do filtracji wody i utleniania azotu amonowego podczas usuwania Fe^2+ i Mn^2+.
Utlenianie za pomoca bakterii nitryfikujących.Parametry:obciążenie hydrauliczne 5m^3/m^2*h
Wysokość zloza: H=1,5-2m,uziarnieie:d=1,2-1,7mm, rodzaj zloza:piasek kwarcowy i wegiel aktywny.
Utlenianie substancji organicznych:
Substeancje organiczne + utleniacz=CO2+H20
Zastosowanie bardzo silnych zw chemicznych: KMnO4- Nadmanganian potasu(roztwor),O3-ozon(gaz),chlor i jego związki:Cl2(woda chlorowa),NaClO-podchloryn sodu(aq) I clo2-dwutlenek chloru(gaz rozpuszczalny w wodzie)
Metody technologiczne odzelazaniai i odmanganiania wody:
1.W układzie zamknietym –cisnieniowym:
a)napowietrzanie w filtrach pospiesznych jeśli zas.m.>5val/dm3.ilosc powietrza zalezna od stężenia żelaza: 2%-<3g/m^3Fe, 3%-3-5G/M^3Fe, 5%<6g/m^3Fe
b)Napowietrzanie i filtracja w filtrach pospiesznych jeśli zas.m.<5val/dm^3:
-zastosowanie zloz filtracyjnych,odkwaszających marmuru i dolomitu(CACO3,MgO*CaCO3)lub z katalizatorem(Mn0)-pirdazyt
-z odkwaszaniem utleniaczy(KMNO4,O3,Zwiazkow chloru)przed filtracja.
2.w Ukladzie otwartym:
a)napowietrzanie i filtracja w filtrach pospiesznych grawitacyjnych jeśli zas.m.>>5val/dm^3
b)zastosowanie zloz filtracyjnych odkwaszających –marmuru i dolomitu(CACO3,MgO*CaCO3) lub z katalizatorem (MnO2-pirduzyt) w zależności od składu wody.
3.Intensywne napowietrzanie w ukl otwarnym i filtracja w filtrach pospiesznych grawitacyjnych lub ciśnieniowych jeśli obecne sa związki amonowe.utlenianie może być wspomagane silnymi utleniaczami.
Filtracja
Filtracja – jest procesem usuwania z wody cząstek stałych o wymiarach 0.1 – 50 um z zastosowaniem filtrów.
Filtr służy do rozdzielania mieszanin przy użyciu przegrody filtracyjnej pod wpływem różnicy ciśnienia występującej po obu jej stronach.
Przegrodą może być materiał porowaty zwarty lub luźny.
Najczęściej są stosowane materiały ziarniste – luźne, w postaci złoża filtracyjnego.
Woda przepływa przez złoże o odpowiedniej wysokości, najczęściej w kierunku z górny na dół ze stałą prędkością.
Zjawiska zachodzące w i na złożu:
Mechaniczne (cedzenie)
Fizykochemiczne (oddziaływanie powierzchniowe)
Biologiczne (procesy biochemiczne)
Zasady działania filtrów
Budowa filtru
Zbiornik stalowy lub żelbetowy- zamknięty (ciśnieniowy), otwarty (bezciśnieniowy – grawitacyjny)
Złożę Filtracyjne Hzł 1-2m
Warstwa podtrzymująca h pod <0,5
(grube uziarnienie)
Drenaż- system do odprowadzania wody przefiltrowanej oraz doprowadzania powietrza i wody do płukania złoża.
Rodzaje drenażu:
- z dyszami szczelinowymi, niskooporowy
- rurowy z otworami, wysokooporowy
Podział filtrów
W zależności od sposobu wywołania przepływu wody i jej prędkości oraz struktury złoża filtracyjne i konstrukcji:
Grawitacyjne i ciśnieniowe
Powolne i pośpieszne
Jedno i wielowarstwowe
Otwarte i zamknięte
W zależności od przeznaczenia:
Do klarowania (do usuwania cząstek stałych-zawiesin)
Do odżelaziania i odmanganiania
Sorpcyjne, do usuwania substancji organicznych
Charakterystyka materiału ziarnistego
Krzywa przesiewu próbki złoża filtracyjnego
Średnica miarodajna d10=dm=0,455mm,
Średnia średnica ziarna d60=dśr=0,76mm
Współczynnik nierówności uziarnienia
D60
K=-----------=1,67
D10
Średnica ziarna
d 0,15 – 2mm (dmin i dmax)
d10 i d60 – średnice frakcji ziaren (zatrzymywanych w sicie) w ilości mas. Odpowiednio 10% i 60% (ilości całkowitej)
-współczynnik nierównomierności uziarnienia
D60
K (WR) (Sr)=-------- <3 (5)
d10
- porowatość złoża filtracyjnego
Vwzł
e=------
Vcałkzł
Dla ziarna:
kulistego e=0,38
Łamanego e=0,48
Rodzaj ziarna sferyczność porowatość
Sferyczne 1,0 0,38
Zaokrąglone 0,98 0,38
Ostrokrawędziaste 0,81 0,40
Kanciaste (graniaste) 0,78 0,43
Łamane 0,7 0,48
Materiały filtracyjne
Gęstość właściwa
g/cm3
Piaski
Kwarcowy 2,6
Granitowy 3
Ilmenitowy 4,5
Antracyt 1,3-1,9
Węgiel aktywny 1,3-1,9
Masy alkaliczne do odkwaszania wody
Marmur (CaCO3) ok. 2,8
Prażony dolomit (CaCo3xMgO) ok. 2,8
Kamień wapienny (CaCo3) ok. 2,8
Masy specjalne
Glino-krzemiany (Aqua-Multolite) 2,15
Zeolity (Greensand) 1,4
Katalizatory do odżelaziania i
odmanganiania wody (z MnO2)
(jako dodatek do złoża piasku 3,5-4,4
Parametry pracy filtrów
Prędkość filtracji
Q
Vf=------------ [m/h]
F
Gdzie:
Q- natężenie przepływu wody m3/h
F- powierzchnia filtracyjna m2
Czas filtracji
A
TF=--------------------- [h]
Vf delta CZ
Gdzie:
Chłonność złoża [g/m2] (2250-7500)
Vf- prędkość filtracji [m/h]
Delta CZ- stężenie usuwanej zawiesiny g/m3]
Czas filtracji
Tf=t1=t2
t1- czas po którym następuje pogorszenie jakości wody
t2- czas wzrostu oporu złoża do wartości max.
Objętość wody uzdatnionej (przefiltrowanej)
V=QTf [m^3]
Strata ciśnienia w złożu (wzrost oporów złoża w czasie filtracji) zależy od rodzaju filtru
delta hgr 0,6-8 (10) m sł. Wody
Rodzaje filtrów
Filtry powolne uziarnienie:
-warstwy filtr. Mm d 0,3-1, d10 0,25-0,35,
Hzł 0,8m
-warstwy podtrzymującej mm d 1-40
Hpod =0,5 m
Prędkość filtracji vf= 0,1-0,3 (0,7) m/h
Powierzchnia filtracyjna F do 2500 m^2
Liczba filtrów >2
Spadek ciśnienia 0,6 m sł. Wody
Czyszczenie powierzchniowe: zdejmowania warstwy z pow. Gr. Ok. 10mm)
Filtry pośpieszne
Uziarnienie:
– drobno
– średnio
– grubo-ziarniste
d 0,5 - 2mm
d10 0,7-1,2mm
K 1,8-2,2
Hzł 0,7-1,8m
Grawitacyjne – otwarte:
Prędkość filtracji vfmax = 6 m/h
Zbiorniki żelbetowe lub stalowe
Powierzchnia jednostki F 10 – 120 m2
Ciśnieniowe – zamknięte:
Prędkość filtracji vf – 15 mh (30)
Zbiorniki stalowe – ciśnieniowe
Pionowe i poziome
Powierzchnia jednostki 10 – 20m2
Liczba filtrow>2 spadek cisnienia wody w cyklu filtracji 6-10 msł.H20
Plukanie filtrów:
Cel-usuniecie zanieczyszczen i przywrocenie cih zdolności zatrzymywania.
Realizacja-przeplyw wody lub powietrza w zlozu od dolu lub do gory.
Efekty-uzyskanie ekspansji zloza,rozluźnienia ziaren,i usuniecie zanieczyszczen.
Rodzaje:wodne-Strumiennie wody, powietrzno wodne-kolejno powietrzem i woda
Powietrznowodne-wstepne przewarstwienie powietrzem zloza t=2 min,intensywnsc lukania=qpow 15-20 dm^3/m^2s,przepuszczania powietrza i wody tpływ 4-5 min, qpow=15-20 dm^3/m^2s i qw=2,5-3 dm3/m2s,przeplyw wody od 4 do 5 min qw=5-6dm3/m2s.
e=He-H/H 30-50%
Filtry superpospieszne-do re filtracji:uziarnienie:d10=0,5-01m,K=1,3-1,7,Hzłoż=0,8-1,2m(od 0,4-0,6m).Predkosc filtracji wt=15-45 m/h.zbiorniki stalowe-cisnieniowe(1o-20m2).
Kolejne filtry wielowarstwowe:warunki roznicy gęstości właściwej materjalow filtracyjnych:
P2>P1>Pw . P2-Warstwa dolna.p1-warstwa gorna,pw-wartswa wody.
Średnica ziaren warstwy wyższej większa od średnica ziaren warstwy niższej chłonności warstwy wyższej > chłonność warstwy niższej. Prędkość opadania ziaren:
Vsd min> Vsg max
Vsd min- prędkość opadania najmniejszych ziaren warstwy dolnej; Vsg max prędkość opadania największych ziaren warstwy górnej ( prędkość opadania Vs zależy od prędkości Vłdp i wielkości zirana d)
Złoża wielowarstwowe:
-dwuwarstwowe:
Antrayt d = 0,8-1,1 mm, H 0,5-0,8m
Piasek kwarcowy d= 0,4-0,55mm; H= 0,15-0,3m
- tórjwarstwowe:
Antaryt d 0,8-1,1mm; H 0,5-0,6m
Piasek kwarcowy d 0,15-0,35mm; H 0,15-0,3m
Granit d 0,15-0,3mm; H 0,05-0,10m
Zastosowanie procesu filtracji
Filtracja powolna:
- do końcowego oczyszczania wody również usuwania bakterii tzw. Obczyszczanie wody
- do bezpośredniego oczyszcznia wód powierzchniowych( ograniczone ze względu na łątwe zanieczyszczenie planktonem)
Filtracja pośpieszna:
-filtracja bezpośrednia czyli usuwanie zawiesin
-odżelazienie i odmanganianie wody
- filtracja wody po koagulacji
-filtracja kontaktowa do tzw. Koagulacji powierzchniowej
- do wstępnego filtorawnia wody na ujęciach, filtry superśpieszne
Inne utrudnienia usuwania żelaza i manganu:
Występowanie FE i Mn w postaci związków kompleksowych z solami amonowymi NH3/NH4+ i substancjami org. Pochodzenia naturalnego np. Humusowymi lub antropogenicznymi(zanieczyszczenia). Konieczne jest wtedy utlenienie tych związków w warunkach specjalnych.
Utlenianie azotu amonowego tlenem z udziałem bakterii nitrosomonas i nitrobacter:
I stopień z udziałem nitrosomonas
NH4+ + 1,5O2=NO2- + 2H+ + H2O + energia
II stopień z udziałem nitrobacter
NO2- + 0,5O2=NO3- + energia
Filtry suche – do filtracji wody i utleniania azotu. Podczas usuwania Fe2+ i Mn2+. Utlenianie za pomocą bakterii nitryfikujących
Parametry: obciążenie hydrauliczne 5m3/m2h; wys złoża H 1,5-2m; uziarnienie d 1,2-1,7mm;
Rodzaj złoża: piasek kwarcowy, węgiel aktywny.
Filtry kontaktowe stosowane do koagulacji i filtracji w złożu.
Przepływ wody:
-z góry na dół V1=6-10m/h; A ok 4500g/m2. Złoże powinno być wielowarstwowe: Hzł 1,2-1,8m;
- od dołu do góry V1 3-6m/h; A ok 7400g/m2. Dwie warstwy z piasku i żwirku kwarcowego: górna hp 2m; d10=0,55-0,65, K 2,5. Dolna hd 0,3-0,5m; d2 8mm
Koagulacja zanieczyszczeń wody
Koagulacja – metoda usuwania substancji koloidalnych
Koloidy występują:
Często w wodach powierzchniowych
Rzadziej w podziemnych
Najczęściej powodują mętność, barwę i podwyższony wskaźnik ChZT.
Niektóre cząsteczki związków organicznych nie dają efektu mętności i barwy, a są kolodiami.
Wartości dopuszczalne w wodzie do picia:
Mętność max. 1 NTU
(NTU jednostka mętności Nefelometric Turbidity Unit)
Barwa max. 15mg/dm^3 Pt
(skala platynowa)
ChzT KMnO4 – 5mg/dm^3
Koloidy stanowią cząstki stałe o wymiarach: 10^-7 – 2 x10^-5 cm.
Woda jest ośrodkiem rozpraszającym, a cząstki są w niej rozpraszane
(Układ koloidalny składa sie z fazy rozproszonej i rozpraszającej)
Budowa cząstek koloidalnych
Budowa cząstek jest micelarna.
Podstawowym składnikiem miceli jest jądro ( w centralnej części).
Stanowią one cząsteczka trudno rozpuszczalnego związku obdarzona ładunkiem elektrycznym. Oddziaływuje ona na inne ładunki – jony znajdujące się w roztworze powodując ich przyciąganie.
Wokół jądra tworzą sie dwie warstwy ładunków:
Ściśle przylegająca do powierzchni cząstki, tzw. Warstwa adsorpcyjna
Oddalona, rozmyta i słabo przyciągana, warstwa dyfuzyjna.
Cząstka dzięki budowie micelarnej posiada ładunek elektryczny.
Między cząstkami w roztworze występuje wzajemne odpychanie, gdyż posiadają ten sam znak ładunku.
Cząstki są trwałe, stanowią silnie rozproszoną fazę stałą w wodzie, która jest ośrodkiem rozpraszającym.
Miarą trwałości cząstek jest tzw. Potencjał elektrokinetyczny – zeta. Posiada on znak ujemny lub dodatni, dla większości stabilnych koloidów jego wartości wynosi +- 70 mV.
Pomiaru można dokonać za pomocą „zetametru”
Rodzaje koloidów w wodach naturalnych:
Glinokrzemiany x Al2O3 * y SiO2 * z H20
Krzemionka koloidalna n SiO2
Iły
Związki humusowe (w połączeniach z Fe i Mn) powodują również barwę
Koloidy pochodzenia antropogenicznego: (zanieczyszczenia „zewnętrzne”)
Skrobia
Białka
Celuloza
Barwniki syntetyczne
Istotą procesu koagulacji jest zmniejszenie stopnia dyspersji układu koloidalnego. Następuje łączenie sie pojedynczych cząstek fazy rozproszonej, w większe skupiska-aglomeraty.
W takiej postaci mogą być usunięte w procesach sedymentacji lub filtracji.
Usuwanie koloidów wymaga destabilizacji ich cząstek, a następnie wytworzenia mechanicznie trwałej fazy stałej, którą następnie oddzieli się z wody.
Destabilizacja chemiczna odbywa się za pomocą koagulantów.
Koagulanty: sole żelaza i glinu – siarczany i chlorki.
Są dawkowane do wody w postaci roztworów wodnych.
Działanie koagulantów polega na zobojętnieniu ładunku koloidu.
Po tym następuje etap flokulacji ( kłaczkowania).
Kłaczki po osiągnięciu dużych rozmiarów będą oddzielone przez sedymentację.
Chemizm działania koagulantów
Al2(SO4)3 + 6H2O= 2Al(OH)3 + 3H2SO4
pH 5,5 - 7,5
Fe2(SO4)3 + 6H2O= 2Fe(OH)3 + 3H2SO4
pH 5 – 7, 9-9,6
FeCl3 + 3H2O= Fe(OH)3 + 3HCl
pH 5-7 i> 8,5
Siarczan żelaza (III) FeSO4
FeSO4 + 2 H2O = Fe(OH)2 + H2SO4
pH 9 – 11 i użycia utleniacza
[Fe(OH)2 -> Fe(OH)3]
Polichlorek glinu [Al(OH)xCly]n
Glinian sodowy: Na2Al2O4
Koagulant glinowo-żelazowy ALF,
Mieszanina : Al2(SO4)3 + Fe2(SO4)3
Destabilizacja cząstek koloidalnych
Wodorotlenki Al(OH)3 i Fe(OH)3 utworzone z cząsteczek koagulantów są koloidami, o ładunkach, których znaki są przeciwne do znaku ładunku zanieczyszczeń.
Powodują: zobojętnienie ładunku i zmianę potencjału zeta. Potencjał zeta powinien osiągnąć wartość zero. Jest to możliwe wtedy, kiedy zostanie zastosowany odpowiednia dawka koagulantu.
Uwarunkowania procesu koagulacji
Skuteczność działania koagulantu zależy od wielkości dawki i pH środowiska.
Dawka i pH muszą być dobrane optymalnie.
W przeciwnym razie można otrzymać nie tylko gorsze rezultaty, ale nawet zwiększenie trwałości koloidów.
Proces koagulacji jest wrażliwy na bodźce mechaniczne, tj. mieszanie, zmiany prędkości przepływu itp..
Za pomocą tych bodźców doprowadza się do układu energię.
Zbyt duża jej ilość może spowodować skutek odwrotny, tzn. zamiast destabilizacji utrwalenie koloidu lub nawet jego zwiększenie.
Etapy procesu koagulacji
Dawkowanie roztworu koagulantu i szybkie jego wymieszanie z wodą
Mieszanie powolne w celu utworzenia kłaczków o dobrej opadalności – flokulacja
Urządzenia techniczne
Mieszalniki i komory flokulacji
Hydrauliczne – wykorzystanie energii strumienia wody przepływającej
Mechaniczne – dostarczanie energii za pomocą mieszadeł mechanicznych
Rodzaje mieszalników
Hydrauliczne – tp= 10-180 s
Z przegrodami: przepustowymi i perforowanymi
pionowe z wirowym ruchem wody
Mechaniczne – tp= 10-60s
Z mieszadłami śmigłowymi i łopatkowymi
Objętość mieszalnika
V=Qtp
Komory flokulacji
Hydrauliczne: labiryntowe, pionowe z wirowym ruchem wody, wodoskrętne zespolone z osadnikiem pionowym
Mechaniczne: mieszanie za pomocą mieszadeł usytuowanie pionowe lub poziome osi mieszadeł
Podstawowe wielkości projektowe:
Czas przepływu wody tp 6 – 30 min.
Odpowiednia dynamika przepływu
Mieszanie zawartości komory z odpowiednim gradientu prędkości
Objętość komory V = Qtp
Komory flokulacji:
-hydrauliczne: labiryntowe, pionowe z wirowym ruchem wody, wodo skrętne zespolone z osadnikiem.
-mechaniczne: mieszanie za pomocą mieszadeł, usytuowanie pionowe lub poziome osi mieszadeł
Podstawowe wielkości projektowe: t=30min- odpowiednia dynamika przepływu –mieszanie zawartości komory z odpowiednim gradientem prędkości. V=Qtp