NAWADNIANIE

Linie kroplujące: 
- kroplowniki zatopione w procesie produkcji wewnątrz przewodu polietylowego 
- różne typy linii kroplujących ze względu na średnicę przewodu, rozstaw kroplowników, wydatek wody z kroplownika i jego rodzaj 
- stały rozstaw kroplowników 
- zastosowanie na terenach o zróżnicowanej rzeźbie oraz gdzie zachodzi potrzeba stosowania długich ciągów.

Kroplowniki indywidualnie: 
- możliwość indywidualnego doboru rozstawy kroplowników 
- kroplowniki wkłuwane w przewód polietylowy 
- możliwość stosowania większej ilości kroplowników dla jednej rośliny 

To, jaki zraszacz powinniśmy wybrać, zależy nie tylko od powierzchni nawadnianego obszaru. Powinniśmy wziąć pod uwagę także ukształtowanie terenu, rodzaj gruntu i jego przepuszczalność, a także typ roślinności na danym obszarze.

Wybieramy sposób podlewania

Działkę należy podzielić na strefy – trawnik, rabaty z niskimi roślinami oraz część porośniętą drzewami i krzewami. Do trawnika najlepiej zaplanować zraszacze wynurzalne umieszczane tuż pod ziemią. Gdy nie pracują, są prawie niewidoczne. W momencie uruchomienia podlewania zraszacz unosi się nad powierzchnię, a po zakończeniu cyklu opada (nie przeszkadzają przy koszeniu). Do nawadniania nasadzeń roślinnych lepiej zastosować rozsączkowe linie kroplujące, mikrozraszacze i kroplowniki.

Schemat systemu podlewania

Na planie ogrodu trzeba wybrać miejsca, w których umieści się zraszacze wg zasad:

• zraszacze pracujące w sektorach 90^o w narożnikach działki;

• zraszacze pracujące w sektorach 180^o wzdłuż boków działki;

• pracujące w sektorach 270^o umieścić w narożnikach przy domu lub tarasie;

• na pozostałej powierzchni - centralnie zraszacze pracujące w sektorach 360^o.

A następnie cyrklem narysować zasięg ich działania. Obszary działania sąsiadujących zraszaczy powinny na siebie nachodzić, aby zapewnione było właściwe nawodnienie całej powierzchni.
Przed przystąpieniem do montażu instalacji trzeba ustalić, ile zraszaczy może pracować jednocześnie. Zależy to od ciśnienia i wydajności, czyli od tak zwanej zdolności przyłączeniowej ujęcia wody.

Wybieramy sterowanie

Nad podlewaniem ogrodu czuwa programowany sterownik. Sterownik powinien być zainstalowany w pomieszczeniu. Po zainstalowaniu kompletnego systemu nawadniania regulujemy wszystkie zraszacze. Na zakończenie - programujemy, o której godzinie i na jak długo mają się włączać kolejne sekcje nawadniania.

Spuszczamy wodę na zimę

Przed zimą należy odciąć dopływ wody i usunąć resztki wody z instalacji – na przykład sprężonym powietrzem

ODWADNIANIE

Odwodnienie punktowe. Do niedawna budowano je w następujący sposób. Po podzieleniu terenu przeznaczonego do odwodnienia na pola w kształcie kwadratów, formowano w każdym z nich cztery spadki w kierunku studzienki chłonnej umieszczonej w ich centrum. Następnie każdą z nich łączono rurami z kanalizacją lub rowem melioracyjnym. Taki sposób wymagał jednak dużej ilości precyzyjnych robót ziemnych, co skutkowało wydłużeniem czasu realizacji i podnosiło koszty. Obecnie odwodnienie punktowe często łączy się z odwodnieniem liniowym, tworząc jeden system.
Typowym odwodnieniem punktowym jest odwodnienie zamontowane pod rurami spustowymi lub wewnątrz garażu, do odprowadzenia wody z kół samochodu.
Jako odwodnienie punktowe można zastosować odpływy powierzchniowe, wycieraczki z odpływem, wpusty deszczowe, osadniki rynnowe i skrzynki odpływowe.
Odwodnienie liniowe. Jest to obecnie najpopularniejszy sposób odprowadzenia wody z powierzchni zabudowanej i utwardzonej.
W terenie formuje się jedynie nieduży spadek w kierunku kanału odwadniającego umieszczonego na niewielkiej głębokości. Jeden taki kanał odwadniający wystarcza aż na 150-200 m2 powierzchni. Kanał może składać się z ciągu kilku korytek oraz osłaniających je od góry rusztów (kratek). Podłącza się go do skrzynek odpływowych, wycieraczek z odpływem, wpustów podwórzowych itd.
Odwodnienia liniowe szczególnie dobrze sprawdzają się na glebach "trudnych" (np. gliniastych) oraz z wysokim poziomem wód gruntowych. Doskonale funkcjonują przy wjazdach na działkę, w okolicy wejścia do budynku i garażu, na niezadaszonych tarasach oraz na podjazdach i parkingach.

Instalacje basenow

Filtracja
Woda zebrana przez skimer lub rynnę przelewową i odpływ denny tłoczona jest do filtrów. Można wyróżnić następujące filtry:

• filtr wstępny (łapacz włosów) – zadaniem tego filtra jest wyłapanie zanieczyszczeń w postaci włókien (np. włosów), które są zbyt drobne dla skimera lub przejdą przez rynnę przelewową;

• filtry piaskowo – żwirowe w obudowie z poliestru lub stali nierdzewnej, zatrzymujące drobne zanieczyszczenia unoszące się na wodzie.

Niezbędnym składnikiem układu filtrującego jest pompa, która tłoczy wodę.

Uzdatnianie chemiczne
Wodę należy dezynfekować chlorem lub ozonem; korygować jej odczyn (wartość pH); poddawać koagulacji oraz dodawać substancje blokujące rozwój glonów.

Instalacja grzewcza
Po opuszczeniu „stacji uzdatniania” woda kierowana jest za pomocą pompy cyrkulacyjnej do podgrzania. Chodzi o nadanie wodzie optymalnej do kąpieli temperatury – od 23 do 28ºC.

• Czujniki ruchu – kontrolują określony obszar wokół lampy. Gdy w tej strefie znajdzie się człowiek lub pojazd, lampa włączy się i będzie ją oświetlać przez zaprogramowany czas (od 5 sekund do 4 minut). 
  
  Czujniki zmierzchowe – włączają lampy, gdy zapadnie zmrok i wyłączają je, gdy wstaje dzień. Taki czujnik mierzy natężenie światła,

• Włącznik z programatorem czasu – umożliwia nastawianie godziny, o której oświetlenie ma być włączone i wyłączone.

• Instalacja inteligentna – jest najwygodniejszym sposobem sterowania oświetleniem ogrodu. Umożliwia programowanie czasu świecenia lamp i tworzenie scen świetlnych dostosowanych do określonych sytuacji oraz sterowanie światłem z każdego miejsca w domu, a także przez Internet czy komórkę.