Zestaw 1 i 2

ZESTAW 1

1. Jak rozumiesz pojecie rehabilitacji i czym powinna się charakteryzować?

2. Różnice między dewiacją pierwotną a wtórną

3. Zmieniający się model współczesnej rodziny

4. Przyczyny starzejących się społeczeństw europejskich. Skutki

5. Dwa ujęcia ubóstwa

AD1. Jak rozumiesz pojecie rehabilitacji i czym powinna się charakteryzować?

Rehabilitacja to ciągły trwający proces społeczny wynikający z działania różnych instytucji samorządowych, ogólnopaństwowych, charytatywnych. Jej celem jest stworzenie takich warunków by osoba niepełnosprawna mogła powrócić do pełni zdrowia, a wypadku braku takiej możliwości wykształciła mechanizmy kompensacyjne, które zastąpiłyby utracone funkcje organizmu. Tak rozumiana rehabilitacja powinna umożliwić szybki powrót osoby niepełnosprawnej do rodziny i całego społeczeństwa. Osiągnięcie tego celu możliwe jest poprzez realizację zadań rehabilitacji leczniczej, zawodowej i społecznej. Motorem rehabilitacji społecznej i zawodowej staje się wczesna rehabilitacja lecznicza. Procesem naturalnym w rozwoju społeczeństwa powinna być pełna integracja osób sprawnych i niepełnosprawnych. Ta wielowątkowość pojęcia rehabilitacji nabiera szczególnego znaczenia w przypadku osób po skomplikowanych, wielonarządowych urazach, ze schorzeniami prowadzącymi do dysfunkcji wielu organów, z trwałymi uszkodzeniami narządów, czy chorobami przewlekłymi. Rehabilitacja powinna być ciągła, kompleksowa, powszechna, dostępna, wczesna.

AD2. Różnice między dewiacją pierwotną a wtórną

Dewiacja pierwotna są to zachowania dewiacyjne, które nie są zauważane i traktuje się je jako przypadkowe odchylenie czy przekroczenie normy. Dewiacja pierwotna: w/g Lemerta to mechanizmy w wyniku których człowiek decyduje się na popełnienie przestępstwa.

Dewiacja wtórna natomiast rozpoczyna się z chwilą społecznej reakcji na zachowanie dewiacyjne. Jest to publiczne naznaczenie kogoś jako dewianta i w konsekwencji zaakceptowanie przez popełniającą wykroczenie osobę tożsamości dewianta. Tę akceptację uważa się za stygmat – silnie negatywny pogląd istotnie zmieniający widzenie siebie przez daną osobę i zmuszający ją niejako do kontynuowania swej „dewiacyjnej kariery”.

W przypadku przestępstwa proces wtórnej dewiacji rozpoczyna się z chwilą wszczęcia oficjalnego postępowania wobec sprawcy, a kulminacyjny moment osiąga w trakcie procesu karnego. Wówczas następuje publiczne określenie danej osoby (przestępcy, dewianta), w czasie odbywania kary, publicznie już zdefiniowany przestępca poddawany jest licznym zewnętrznym atakom. Cały ciąg reakcji społecznych na fakt dewiacji sprawia że pewni ludzie zaczynają zachowywać się tak, jak wynikałby z przyczepionych im etykiet. (Poprzednio przestrzegający prawa chłopiec, który może przypadkiem został zakwalifikowany jako- nieletni przestępca, przez fakt stygmatyzacji zaczyna zachowywać się jak przestępca). U ludzi poddanych procesowi stygmatyzacji wytwarza się negatywny obraz samego siebie, który może mieć wpływ na ich przyszłe zachowanie.

AD3. Zmieniający się model współczesnej rodziny

Tradycyjny model rodziny, w którym mąż pracuje poza domem, żona troszczy się o dom , a dzieci pozostają uzależnione od rodziców, nie jest już modelem aktualnym. Rodzina nie spełnia już funkcji, jakie spełniała kiedyś. Nie oznacza to jednak że zbliża się koniec tej instytucji. Prawdopodobnie rodzina przyszłości będzie mniejsza; podział ról będzie w niej elastyczny, a nawet wymienny i na pewno więcej będzie rodzin z jednym z rodziców. Nie ma również wątpliwości że będzie się składać przynajmniej z jednej osoby dorosłej i przynajmniej z jednego dziecka. Rodzina nadal będzie odpowiedzialna za proces socjalizacji młodego człowieka oraz za zaspokajanie ludzkiej potrzeby intymności i partnerstwa.

Aktualnie co raz więcej jest rodzin różniących się od modelu o którym wspomniałam na początku.

-Konkubinat odnosi się do sytuacji w którym para nie będąca małżeństwem prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Nie jest to nowy model współżycia, ale liczba takich związków znacznie wzrosła. Jest szczególnie popularny wśród ludzi młodych. Większość takich par nie ma dzieci.

-Wzrosła również ilość rodzin z jednym rodzicem. Takie rodziny nie są już piętnowane przez społeczeństwo jak niegdyś. Zwykle żyją bardziej ubogo niż rodziny z obojgiem.

- Co raz więcej jest też związków homoseksualnych oraz małżeństw bezdzietnych. Dzięki antykoncepcji, istotność kariery zawodowej i wysokiego wykształcenia skutecznie pomagają wytrwać w tym założeniu.

AD4: Przyczyny starzejących się społeczeństw europejskich. Skutki

Aby ograniczyć ekonomiczne skutki starzenia się społeczeństwa w Polsce musimy w najbliższych podwyższyć wiek emerytalny kobiet do 65 lat. W większości krajów UE ustawowy wiek odchodzenia z rynku pracy

na emeryturę kształtuje się dla obu płci na tym samym poziomie, czyli 65 lat (m.in. w Niemczech, Irlandii, Holandii, Hiszpanii, Portugalii). W ostatnich latach w wielu krajach Europy Zachodniej zaczęto podwyższać wiek emerytalny kobiet, aby docelowo zrównać go z wiekiem emerytalnym mężczyzn (np. w Belgii, Wielkiej Brytanii, Austrii). W Islandii, Danii i Norwegii wiek emerytalny dla obu płci już teraz wynosi 67 lat., a w

najbliższych latach osiągnie ten poziom w Niemczech i Wielkiej Brytanii. Jeśli nie wydłuży się radykalnie okresu aktywności zawodowej Polaków, to utrzymanie w nowym systemie emerytalnym relacji średniej emerytury do przeciętnego wynagrodzenia na poziomie 59 proc. będzie wymagało w dłuższym okresie podniesienia składki emerytalnej powyżej 30 proc. (obecnie wynosi ona 19,52 proc.). Gdyby składka się nie zmieniła, wtedy relacja emerytur do płac spadłaby w najlepszym razie do około 35 proc., a więc o grubo ponad jedną trzecią. Aby przy niezmienionej składce utrzymać relację emerytur do płac na obecnym poziomie, Polacy musieliby przechodzić na emeryturę przynajmniej 6 lat później niż teraz. W coraz większej liczbie krajów wprowadza się reformy, które uzależniają wysokość przyszłych emerytur od średniej długości dalszego trwania życia i wielkości zgromadzonych środków na indywidualnym koncie emerytalnym. Ich głównym celem jest zmniejszenie ryzyka niewypłacalności systemów emerytalnych. Jednocześnie reformy te wzmacniają bodźce do dłuższej aktywności zawodowej na rynku pracy. Systemy, które nie uzależniają wysokości przyszłych świadczeń emerytalnych od kwoty zgromadzonych składek ubezpieczeniowych w całym okresie aktywności zawodowej,

efektywności w pomnażaniu tych składek oraz od przeciętnej długości trwania życia po przejściu na emeryturę w rzeczywistości składają obietnice, z których nie będą w stanie się wywiązać.

AD5. Dwa ujęcia ubóstwa

Ubóstwo to sytuacja w której gospodarstwo domowe nie dysponuje wystarczającymi środkami pieniężnymi na zaspokojenie swoich potrzeb. W terminologii pedagogiki społecznej funkcjonują dwa rodzaje ubóstwa: bezwzględne i względne. Pierwsze z nich rozpatrywane jest w znaczeniu węższym i szerszym.

W ujęciu węższym - ubóstwo bezwzględne oznacza stan niezaspokojenia minimalnych potrzeb biologicznych, zaś w szerszym - jest określane jako stan niezaspokojenia potrzeb uznanych w danym społeczeństwie i w danym czasie za minimalne. Nieco inne stanowisko przyjmują zwolennicy interpretacji ubóstwa jako zjawiska względnego, bowiem łączą je z nadmiernymi rozpiętościami w poziomie życia. Istotna jest nie bezwzględna wysokość dochodów, lecz dystans między nimi.

Zestaw 2

1. Interakcja-definicja i typy

2. Różne ujęcia niepełnosprawności i ewolucja pojęcia

3. ujęcia ubóstwa w formie tzw. koła biedy

4. Pojecie etykietowania-skutki i proces

5. Spadek dzietności w krajach rozwiniętych-przyczyny, skutki

AD 1. Interakcja społeczna - definicja i typy

Def: Jedno z podstawowych pojęć w socjologii. Wzajemne oddziaływanie na siebie ludzi, czyli wpływ innych na nasze zachowanie. wzajemne oddziaływanie na siebie jednostek społecznych, najczęściej przy użyciu języka i innych kodów kulturowych Ze względu na sytuację, sposób interpretacji, partnera interakcji i cel interakcji wyróżnić można:

interakcję zogniskowaną:

interakcję niezogniskowaną :

interakcja symboliczna :

interakcję transakcyjną :

AD2. Różne pojęcia niepełnosprawności i ewolucja pojęcia

Współcześnie odchodzi się od ustalania przyczyn niepełnosprawności, koncentrując się na jej konsekwencjach w funkcjonowaniu fizycznym, psychicznym i społecznym człowieka.

W 1980 r. Światowa Organizacja Zdrowia dokonała międzynarodowej klasyfikacji uszkodzeń, niepełnosprawności i upośledzeń. Dokonano rozgraniczenia w zależności od tego, czy dana niepełnosprawność jest uszkodzeniem w wymiarze :

Tak wyodrębniono 3 grupy

1. uszkodzenie - wada anatomiczna lub utrata jakichś czynności fizycznych lub psychicznych

2. upośledzenie - ograniczenie zdolności do wykonywania czynności na poziomie uważanym za normalny dla człowieka

3. Niepełnosprawność - ograniczenie lub uniemożliwienie wypełniania ról, które uważane są za normalne, biorąc pod uwagę wiek i płeć danej osoby oraz czynniki kulturowe i społeczne będące efektem uszkodzenia lub niepełnosprawności

Definicja osoby niepełnosprawnej wg Europejskiego Forum Niepełnosprawności ( 1994 ) - osoba niepełnosprawna jest jednostką w pełni swych praw, znajdującą się w sytuacji upośledzającej ją na skutek barier

środowiskowych, ekonomicznych i społecznych, których z powodu występujących u niej uszkodzeń nie może przezwyciężać jak inni ludzie. Bariery te zbyt często są zwiększane przez deprecjonujące postawy ze strony społeczeństwa. Obecnie mówimy o osobie z niepełnosprawnością; najpierw dostrzegamy człowieka, na drugim planie jego ograniczenia (problem) i zasoby.

AD3. Ujęcie ubóstwa w formie tzw. koła biedy

Ubóstwo – sytuacja, w której gospodarstwo domowe nie dysponuje wystarczającymi środkami pieniężnymi na zaspokojenie swoich potrzeb

Jeżeli chodzi o błędne koło biedy, to zjawisko to polega na tym, że skutki mogą stać się przyczynami i odwrotnie, przez co zjawisko biedy samo się potęguje. Bezrobocie skutkuje niemożnością zaspokojenia potrzeb życiowych, co prowadzi do żebractwa i patologii społecznych. Dzieci z patologicznych rodzin mają gorszy dostęp do edukacji, przez co również nie mogą znaleźć pracy, a co za tym idzie nie mogą zaspokoić potrzeb życiowych itd.

AD4. Teoria etykietowania ( naznaczenia )

Proces: Osoba, która przekracza norma i społeczeństwo uznaje to przypadek dopuszcza się dewiacji pierwotnej. Jednak jeżeli naznaczy się kogoś publicznie jako dewianta to dopuścimy się dewiacji wtórnej

Skutki: nadanie komuś etykiety dewianta wzmacnia jego zachowania dewiacyjne

AD5. Spadek dzietności w krajach rozwiniętych.

Przyczyny :

Skutki :


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
zestaw nr 2
zestaw nr 3 (2)
Zestawy
zestaw 1 3
zestaw di 3 05
zestaw02rozw
zestaw7
Zestaw 3
2014 mistrzostwa wroclawia zestaw 2
algerba zestaw 5
Zestaw graniceciagow
Zestaw 4
zestaw 10
zestaw1 (5)
zestawy z materialow2
zestaw 5 dynamika punktu materi Nieznany
Zestaw kołowy1
Zestaw 17
zestaw14 odp

więcej podobnych podstron