Wszyscy wiemy że do oglądania programów telewizyjnych potrzebny jest odpowiedni odbiornik. 
Mało kto zastanawia się nad tym, co właściwie kryje się pod tym jednym słowem. Utożsamiamy je najczęściej z telewizorem, który stoi sobie gdzieś w pokoju lub innym miejscu. Przypomina to trochę czasy gdy jeszcze na początku lat siedemdziesiątych używaliśmy słowa radio. Dopiero później powszechnymi stały się takie pojęcia jak tuner radiowy albo wzmacniacz. 
Gdy w sklepach pojawiły się tanie zestawy do indywidualnego odbioru telewizji satelitarnej, nastąpił pewien przełom. Język potoczny wzbogacił się o słowa typu tuner satelitarny lub odbiornik telewizyjny. 
Kilka lat temu pojawiła się telewizja z satelitarnym przekazem cyfrowym. Do pierwszych intensywnych opadów atmosferycznych, właściciele sześćdziesięciocentymetrowych cacek wieszanych gdzie popadnie, byli zachwyceni nieskazitelną jakością przekazu. 
Tak jak w przypadku satelitarnych zestawów analogowych, rolę właściwego odbiornika pełni tutaj odpowiedni tuner. Przed zakupem lub podpisaniem umowy, ogromna część przyszłych użytkowników nie wiedziała o drobnym szczególe technicznym. Polega on na tym że wspomniane urządzenie w tym samym czasie obsługuje tylko jeden program telewizyjny. Używając jednego tunera w zasobach mieszkaniowych gdzie znajduje się kilka klasycznych odbiorników telewizyjnych, można zapewnić symultaniczny odbiór tylko jednego programu satelitarnego. Problem ten nie istnieje w przypadku typowej anteny obsługującej stacje naziemne lub ciągle rozwijających sie sieci kablowych. Odbiorniki telewizyjne mają wbudowane tunery, kompatybilne ze standardami które ewoluowały przez pół wieku. 
Ubogie społeczeństwo charakteryzuje się niewystarczającą ilością sieci kablowych, dostarczających usługi do zasobów mieszkaniowych poza zwartą zabudową miejską. Jest to oczywiście związane z wysokimi kosztami takich podłączeń. Część z nas jest zatem skazana na odbiór (tylko lub także) z nadajników naziemnych. 
Nie oznacza to że mamy rezygnować z zakupu indydwidualnych zestawów satelitarnych analogowych lub cyfrowych. Jeśli stać nas na opłaty za usługi komercyjne, korzystajmy z nich ile tylko można. Oferta jest znacznie bogatrza niż ta ze stacji naziemnych. Tylko część dostępnych programów jest transmitowana na oba sposoby (naziemnie lub przez satelity), a znakomita większość wyłącznie drogą satelitarną, przeważnie tylko w wersji cyfrowej . 
Pamiętajmy jednak że przekaz cyfrowy kończy się zawsze popularnym odbiornikiem telewizyjnym. Aby zminimalizować ilość modułów analogowych wykorzystuje się tutaj tylko część monitorową, pomijając tor sygnałowy wysokich częstotliwości. Pogorszenie jakości odbioru, poprzez używanie tylko modulatora tunera cyfrowego (nie każdy takowy posiada) i wejścia przez telewizyjną głowicę jest barbarzyństwem. 
Zastosowanie dla telewizji cyfrowej czaszy o średnicy około 1m, powoduje sprowadzenie łącznego czasu zakłóceń wywołanych opadami atmosferycznymi, do niecałej godziny w roku. 
Instalacja anten satelitarnych nieobrotowych jest prosta i nie wymaga od instalatora specjalnych umiejętności. Właściwie już po pierwszych dziesięciu montażach przy których obecny jest inny doświadczony kolega, można samodzielnie pracować. Reszta to wypracowanie modelu postępowania z klientem tak jak w przypadku innych usług. Modułowa konstrukcja zestawu i wysoka technologia wykonania, umożliwiły powstanie w bardzo krótkim czasie dużej liczby monterów którzy z radiomechaniką zetknęli się pierwszy raz w życiu. 
Inaczej przedstawia się sytuacja z instalacją anten naziemnych. Stosowanie schematów postępowania jest złudne. Każdy przypadek jeśli chodzi o propagację jest przynajmniej nieco inny. Prawdziwą sztuką jest używanie zestawów anten synfazowych. Instalator powinien znać bezpośrednie przyczyny takiego czy innego zachowania się sygnału w każdym punkcie instalacji. 
Pamiętam dobrze czasy kiedy razem z kolegą 25 lat temu uruchomiliśmy pierwszy nadajnik FM na "zdobytym" (wszystko trzeba było wtedy zdobyć) OC170. Nasze sygnały można było odbierać na zwykłym odbiorniku z zakresem UKF. Mieliśmy wtedy po 12 lat i razem z podobnymi rówieśnikami zapowiadaliśmy się nieźle. 
Brakowało nam wówczas (oprócz pieniędzy oczywiście) sprzętu pomiarowego. Dziesięć lat później zarabiałem około 20 dolarów miesięcznie, a pierwsze zestawy do odbioru telewizji satelitarnej kosztowały około 3000 takich samych dolarów. Ponadto trzeba było mieć pozwolenie służb bezpieczeństwa, na oglądanie tego co dzieje się w gorszym, mniej zasobnym (niektórzy sądzą tak do tej pory) i wrogim nam świecie. 
Wiele osób usiłowało stworzyć samodzielne konstrukcje tunerów satelitarnych. Z innym kolegą zbudowaliśmy wcześniej wysokiej klasy tuner radiowy FM. Ponieważ konstrukcja tego urządzenia była całkowicie naszego pomysłu (złożone "do kupy" aplikacje producentów), to wydawało nam się że pójście w górę z częstotliwościami o jedno "oczko" jest wykonalne. Zachętę do pracy potęgował fakt pojawienia się na polskim rynku tranzystorów z serii BF900 i im podobnych. Zbudowałem stopień wejsciowy i heterodynę. Poprawnie działał wykonany w amatorskim stylu (bez zastosowania AFP) filtr p.cz. Wyłożyłem się natomiast na najprostrzym demodulatorze koincydencyjnym. Gdyby istniały wówczas tanie pętle PLL, urządzenie byłoby ukończone. Stało się jednak inaczej. 
W taki oto sposób ja i moi rówieśnicy poznawaliśmy tajniki fachu anteniarskiego. Po kilku latach można było nabyć głowicę mikrofalową w cenie takiej jak obecnie i wraz z tym na zawsze przeminęły chęci na konstruowanie czegokolwiek. Oczywiście dla zasady uruchomiłem po kilku latach niedokończony moduł. Przestrajał się on jednak w dwukrotnie mniejszym zakresie niż te fabryczne. 
Jak wspomniałem wcześniej, pod koniec lat dziewiędziesiątych dominowały w zakupach zestawy do obsługi platform cyfrowych. Kulejące budownictwo nie napędzało rynku zbytu na instalacje odbiorcze sygnałów naziemnych. Zwarta zabudowa gdzie prowadzenie kabla byłoby ekonomicznie uzasadnione (przyniosło zysk), została dawno podzielona. Spadło zapotrzebowanie na profesjonalne usługi wykonawcze.
W ten sposób zamknęła się pewna epoka która już nigdy nie wróci. 
Witryna ta pokazuje jak jeszcze kilka lat temu czuliśmy od strony technicznej temat anten do odbioru telewizji naziemnej. Jeśli chodzi o procedury wykonania małych instalacji, nic się do tej pory nie zmieniło.