Politechnika Warszawska Wydział Inżynierii Lądowej Katedra Inżynierii Materiałów Budowlanych
Sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu „Materiały Budowlane”
Temat zajęć: Badania wybranych cech technicznych papy i asfaltu
Numer ćwiczenia: 8.	Data wykonania ćwiczenia: 19.03.09r.
Zespół nr 2… w składzie: Daniel Szeląg Roman Bulik Michał Kot …………	Gr. 8.	Rodzaj studiów: Dzienne
	Sem. 2.	Rok akademicki: 2008/2009

Spis treści:

1. Część I - asfalty

1.1 Oznaczenia przeprowadzone na ćwiczeniach ( penetracja, temperatura mięknienia)

1.2 Oznaczenia nie przeprowadzone na ćwiczeniach ( temperatura łamliwości, ciągliwość)

1.3 Zestawienie uzyskanych wyników z oznaczeń cech asfaltu: drogowy 20/30

2. Część II – papy asfaltowe

2.1 Oznaczenia przeprowadzone na ćwiczeniach (giętkość, odporność na działanie temperatury, wydłużenie przy zrywaniu, siła zrywająca)

2.2 Oznaczenia nie przeprowadzone na ćwiczeniach ( przesiąkliwość)

2.3 Zestawienie uzyskanych wyników z oznaczeń cech papy: W 400/1200

1.1 Penetracja

Badanie przeprowadza się za pomocą penometru (rysunek obok). Polega ono na zmierzeniu na jaką głębokość zanurzy się w badanej próbce asfaltu igła o średnicy 1mm o obciążeniu 100g w ciągu 5s w temperaturze 25 ^OC. Wynik podaje się w jednostkach niemianowanych (PEN-ach) odpowiadającym zagłębieniu igły na 0,1mm. Ostatecznym wynikiem jest średnia arytmetyczna 3 pomiarów.

Temperatura mięknienia

Badanie to przeprowadza się tzw. metodą „Pik” (pierścienia i kuli) za pomocą specjalnego urządzenia (rysunek obok). Polega ono na podgrzewaniu (5 ^OC/min) asfaltu, znajdującego się w znormalizowanym pierścieniu, do temperatury, w której dotknie podstawy aparatu pod ciężarem stalowej kulki. Temperaturę, w której nastąpi omawiane zjawisko należy przyjąć jako temperaturę mięknienia badanego asfaltu.

1.2 Ciągliwość

Badanie to przeprowadza się w duktylometrze (rysunek poniżej).Polega ono na określeniu maksymalnej długości do jakiej da się rozciągnąć badaną próbkę asfaltu, zbliżonej kształtem do ósemki (rysunek poniżej), bez jej zerwania. Badanie przeprowadza się w wodzie o temperaturze 25 ^OC , zbliżonej gęstością do gęstości próbki z szybkością rozciągania 5cm/min.

Duktylometr kształt badanej próbki

Temperatura łamliwości

Badanie przeprowadza się w aparacie Frassa (rysunek obok). Polega ono na oziębianiu stalowej płytki, na którą naniesiono warstwę badanego asfaltu. Daną płytkę przegina się w coraz niższych temperaturach do zauważenia na niej pierwszej rysy lub pęknięcia.

2.1 Giętkość

Badanie polega na wygięciu próbki dookoła znormalizowanego półobwodu pręta lub klocka. Następnie dokonuje się obserwacji powierzchni wierzchniej (bądź spodniej w przypadku papy z wierzchnią warstwą folii). Badanie przeprowadza się na próbkach o wymiarach 20cm x 5cm.Wynik badania jest dodatni jeśli nie widać rys i pęknięć.

Odporność na działanie temperatury

Badanie przeprowadza się w suszarce ogrzanej do 70 ^OC. Polega ono na zawieszeniu 6 próbek (o wymiarach 10cm x 5cm) wzdłuż dłuższej krawędzi na 2h, a następnie wyjęciu ich i opisaniu ewentualnych zmian wyglądu zewnętrznego. Wynik uznaje się za dodatni jeśli co najmniej 5 próbek nie wykaże widocznych zmian.

Wytrzymałość na działanie siły zrywającej

Badanie polega na umieszczeniu w szczękach zrywarki (tak aby odstęp szczęk wynosił 20cm) próbki i równomiernym rozciąganiu materiału z szybkością 40mm/min. Obserwacje prowadzi się do momentu rozerwania próbki i zanotowaniu siły zrywającej. Wynik jest średnią arytmetyczną pomiarów. Badanie przeprowadza się na 10 próbkach o wymiarach 25cm x 5cm.

Wydłużenie na działanie siły zrywającej

Badanie przeprowadza się podczas badanie wytrzymałości na rozciąganie. W chwili rozerwania próbki należy zanotować przyrost długości próbki (ΔL). Wydłużenie jednostkowe należy obliczyć ze wzoru:

%

Gdzie:

ΔL – przyrost długości w chwili rozerwania się próbki

L – pierwotna długość próbki

Wynikiem jest średnia arytmetyczna przeprowadzonych pomiarów.

2.2 Przesiąkliwość papy

Badanie przeprowadza się za pomocą urządzenia pokazanego obok. Polega ono na umieszeniu próbki między gumowymi uszczelkami przyrządu. Od spodu umieszcza się krążek bibuły do sączenia, tak aby przylegał do papy. Następnie należy zacisnąć próbkę trzema śrubami, lecz tak aby jej nie uszkodzić, a potem wlać wodę do określonego poziomu (dla normy przedmiotowej). Po upływie określonego czasu (dla normy przedmiotowej) sprawdza się czy papa wykazała przeciek. Wynik należy uznać za dodatni jeżeli próbka spełnia wymagania.