BIOTECHNOLOGIA
Właściwości funkcjonalne pożywek
Lepkość
zmienność lepkości wywołana jest:
- zużywaniem składników na potrzeby wzrostu mikroorganizmów (węgiel, skł. wzorstu)
- namnażaniem biomasy drobnoustrojów
- przemian składników w inne w wyniku ich aktywności enzymatycznej (fermentacja)
- pojawieniem się nowych składników - wynikających z metabolizmu drobnoustrojów
poznanie lepkości pożywek i jej zmian decyduje o innych parametrach procesu biotechnologicznegonp. sposobu mieszania, przepompowywania, natleniania
Zdolność do pienienia się
Powstawanie piany jest zjawiskiem niekorzystnym
Zdolność pienienia - właściwość oceniająca predyspozycje do powstania piany wynika z obecności substancji obniżających napięcie pow.
Związane jest z warunkami hydrodynamicznymi w płynnym podłożu, wprowadzaniem gazu oraz obecnością komórek drobnoustrojów
Obecność mikroorganizmów w roztworze a także różnych substancji rozpuszczalnych i ich rozproszenie mają ogromny wpływ na tworzenie się i charakter piany
Ważną rolę odgrywa ciśnienie w fermentorze i ciśnienie kapilarne w pęcherzykach piany określające pośrednio jej stabilność
Zagrożenia wynikające z powstawania piany:
- wzrost heterogeniczności środowiska
- poprzez wynoszenie stałych części podłoża i komórek wraz z pianą
- osadzanie ich na ścianach lub innych elementach bioreaktora
- utrudnienie kontroli stężenia składu podłoża oraz objętości hodowli - preces ciągły
- zagrożenie wpienienia hodowli z bioreaktora
- możliwość zainfekowania obcą mikroflorą
- obniżenie pojemności użytkowej bioreaktora o 30-50%
- konieczność stosowania oprzyrządowania przeciwdziałającego pienieniu - wysokie koszty
- możliwość przechodzenia śladowych ilości sub. przeciwpianowych do .... (przeciwprądu????)
- możliwość nie korzystnego wpływu środków przeciwpianowych na morfologię i fizjologię drobnoustrojów
Właściwości buforujące i lipofilne
Właściwości buforujące
- cecha podłóż hodowlanych określająca wrażliwość medium na zmiany kwasowości powodowane procesem biotech.
- wyraża się wartością pojemności buforowej β
- pomiar poj. buforowej pożywek przed i po procesie biotechnologicznym (np. hodowli) to informacja o:przebiegu i efektach procesu biotechnologicznego właściwościach powstających produktów i metabolitów
Właściwości lipofilne
- niektóre skł podłóż posiadają zdolność do wiązania emulgatorów tłuszczu
- wyznacza się je za pomocą:
zdolności emulgowania tj, ilość oleju który zostanie zaabsorbowany do pożywki przy ciągłym mieszaniu do momentu załamania emulsji
aktywność emulgowania - zdolność pożywki do wytworzenia określonej ilości emulsji stała ilość oleju i pożywka jest emulgowana i po odwirowaniu (zmierzona???)
stabilność emulsji - określa podatność na załamanie lub stratę homogeniczności którą ocenia się na pod. ilości oleju w dolnej warstwie układu po 24h odstaniu względem całości oleju w medium
Charakterystyka surowców biotechnologicznych
Serwatka
To serum otrzymane z mleka podczas produkcji serów lub twarogów po usunięciu tłuszczu i kazeiny
Serwatka słodka powstaje w produkcji serów
Serwatka kwaśna - w produkcji twarogów, serków i kazeiny kwasowej
Stosuje się głównie w produkcji drożdży paszowych i częściowo etanolu
Melasa
To produkt odpadowy przy produkcji cukru
W składzie przeważa sacharoza, cukry proste i inne substancje niecukrowe nie usunięte wraz z wysłodkami i szlamem
Ciemnobrunatna ciecz o gęstości 1,35 g/cm3 o swoistym zapachu, słodka, o gorzkim posmaku
Wykorzystanie:
- otrzymywanie drożdży piekarskich i paszowych
- fermentacja do alkoholu w gorzelnictwie przemysłowym
- biosynteza kwasów organicznych (cytrynowy, mlekowy)
- otrzymywanie butanolu, acetonu i innych substancji, np. witamin
Wywar gorzelniczy
Ciecz wyczerpana po oddestylowaniu alkoholu z odfermentowanych zacierów gorzelniczych
Zawiera składniki pokarmowe
Odpad o wysokim obciążeniu ścieków
Substancje tworzące się w trakcie fermentacji alkoholowej, np. gliceryna, kwasy organiczne
Brzeczka
To wodny roztwór ekstraktu słodowego powstały ze słodu w trakcie zacierania a nast. Filtracji
Ekstrakt słodowy - zagęszczona lub wysuszona brzeczka
Ługi posiarczynowe
Powstają w przemyśle papierniczym na etapie usuwania z drewna hemiceluloz i ligniny
Skład zależy od rodzaju drewna
Metoda gotowania pulpy drzewnej z siarczynami (Ca, Mg, Na NH4)
Skrobia
Jest stosowana w postaci czystej jako bezpostaciowy proszek lub jako składnik ziemniaków, zboża, owsa, jęczmienia, sorga, kukurydzy, tapioki.
Są to główne surowce stosowane w produkcji etanolu, acetonu, butanolu
Jest najważniejszym zapasowym węglowodanem roślin i jest syntetyzowana w postaci małych granulek o typowej strukturze
Granulki skrobi są nierozpuszczalne w wodzie i bardzo wolno rozkładane przez drobnoustroje
W gorącej wodzie kuleczki skrobi pęcznieją, zaczynają żelować i tracą swoją postać (jędrność)
W temp. 120-130 C skrobia rozkłada się całkowicie
Upłynnioną skrobię można stosować jako źródło węgla dla rozwoju drobnoustrojów
Do najważniejszych enzymów hydrolizujących skrobię należą α i β-amylaza oraz glukoamylaza
Po odparowaniu wody skrobia rozpada się pod wpływem wysokiej temp na dekstryny
Woda sokowa
Rozpuszczalnik związków niezbędnych do rozwoju mikroorganizmów
Czynnik decydujący o przebiegu reakcji enzymatycznych
Podstawowy składnik protoplazmy komórki
Do celów bezpośrednich=woda do picia
- twardość ogólna nie większa niż 20°N
- nie może być źródłem zakażenia lub zatrucia
- wolna od składników lub domieszek szkodliwych dla zdrowia, o charakterze zanieczyszczeń, o ujemnym wpływie na smak i wygląd
- wolna od jonów metali ciężkich
Do celów pośrednich
- chłodnicza
- do zasilania kotłów parowych
- do mycia
Twardość wody
- węglanowa
- niewęglanowa
O twardości wody decydują wymagania procesu
Materiały pomocnicze
Detergenty
Są dodawane jako substancje, które emulgują nierozpuszczalne w wodzie składniki odżywcze w pożywce oraz takie substraty jak: n-alkany, oleje, surowce zawierające steroidy
Ich zastosowanie wpływa na polepszenie wydajności biomasy z n-alkanów, aminokwasów i kwasów organicznych.
Detergenty w pożywce zwiększają przepuszczalność membran komórki i aktywują różne enzymy komórkowe
Np. Tween 40 i Tween 60
Odpieniacze
Wiele substancji ma zdolność obniżania napięcia powierzchniowego na granicy faz roztwór/powietrze
Właściwości dobrego odpieniacza:
- szybkie rozbicie istniejącej piany
- długotrwałe zabezpieczenie przed ponownym powstaniem piany
- aktywność w małym stężeniu
- nietoksyczność w stosunku do namnażanych drobnoustrojów
- nietoksyczność dla ludzi i zwierząt
- łatwość stosowania
- niepalność, nielotność, niewybuchowość i niska cena
Najczęściej stosowane naturalne:
- olej słonecznikowy
- kwas olejowy
- tran
Najczęściej stosowane sztuczne:
- silikony
- polipropyleny
- soapstocks
Zazwyczaj dodaje się je w ilości 0,1% w stosunku do objętości pożywki
Żaden odpieniacz nie ma uniwersalnych właściwości, a o jego wyborze odpieniacza decyduje jego skuteczność
SKUTECZNOŚĆ ODPIENIACZA – minimalna jego objętość niezbędna do rozbicia piany, przy maksymalnej wydajności produktu
Antyseptyki (środki bakteriobójcze)
Dodatek do pożywki chemicznych środków bakteriobójczych jest rzadko stosowany
Powierzchniową fermentację kwasu cytrynowego na melasie buraczanej poprzedza jej odkażenie formaliną lub furacykliną
Bufory
Wiele środowisk hodowlanych jest buforowanych przez dodatek węglanu wapnia
Jeżeli pH obniża się węglan jest rozkładany, jeżeli rośnie – może następować zmiana pH wywołana produkcją kwasu przez drobnoustroje
pH podłoża można też korygować przez dodanie roztworów wodorotlenków sodu lub amonu i roztworu kwasu siarkowego VI
Substancje o właściwościach buforujących:
- białka
- peptydy
- aminokwasy
- cytryniany
Ilość tych substancji podczas hodowli ulega zmianie, co powoduje konieczność utrzymania pH na określonym poziomie przez dodanie odpowiedniego regulatora pH.
Rodzaje pożywek
Ze względu na stan skupienia
Stałe, w postaci past
Np. plewy, rozdrobnione ziemniaki paszowe,
Ciekłe
- roztwory rzeczywiste
- roztwory koloidalne
- zawiesiny
- emulsje
Np. serwatka, melasa, n-alkany, mleko, brzeczka
Ze względu na pochodzenie i skład chemiczny
Organiczne (naturalne i syntetyczne)
mineralne