SPRAWOZDANIE
Fizykochemia Ciała Stałego
Laboratorium
Diagramy Brouwera
Akademia Górniczo-Hutnicza
WIMiC
Nosal Daniel
Nowak Michał
Ostalecki Karol
Kraków, dn. 12.05.2011r.
W ćwiczeniu rozpatrywałyśmy przypadek, w którym występują defekty Frenkla i defekty elektronowe, gdzie zaniedbujemy stężenie defektów typu anty Frenkla. W naszym przypadku:
Ke >> KF
Co przy rozpatrywaniu tlenku typu:
MO2
Daje następujące zależności:
F MMX → Mi4O + VM4′
e zero → e′ + hO
1 M1+yO2 MO2 → Mi4O + 4e′ + O2
2 M1-yO2 O2 → VM4′ + 4hO + 2OOx
KF= [VM4’] [Mi4°]
Ke= [e’][h°]
K1= [Mi4°] [e’]4 pO2
K2= [VM4’] [h°]4 pO2−1
Wysokie [po2] | Średnie [po2] | Niskie [po2] |
---|---|---|
|
|
|
Poniższy wykres przedstawia wyliczone zależności:
Natomiast wykres poniżej został skonstruowany z użyciem danych z programu MathCad
Wnioski:
Analizując powyższe diagramy, można stwierdzić, że mimo iż zostały skontrowane przy pomocy dwóch rożnych metod, to i tak są do siebie podobne. Diagramy przedstawiają zależność stężenia defektów od ciśnienia parcjalnego tlenu. Wszystkie te zależności mają charakter liniowy. Różnią się tylko współczynnikami kierunkowymi, które przyjmują wartości potęg, przy ciśnieniach parcjalnych utleniacza w wyprowadzanych zależnościach dla trzech zakresów. Można również zauważyć pewną symetrie występującą na skonstruowanych diagramach,