Kościół posiada cechy wszystkich typów wspólnot- Jest wspólnotą miejsca, wspólnotą serc i wspólnotą religijną. Partykularny- określenie to pochodzi od łacińskiego particula- cząstka w odniesieniu do Kościoła jak wspólnoty oznacza więc jego część, inaczej Kościół lokalny, miejscowy. Dobro wspólne odnosi się do życia wszystkich. Jest ono zawsze ukierunkowane na rozwój osób, oparty na respektowaniu prawdy, budowaniu sprawiedliwości i kierowaniu się w postępowaniu miłością. Solidarność to wzajemne wspieranie się, współdziałanie, współodpowiedzialność. Dzień zesłania Ducha Świętego to początek publicznej działalności Kościoła. Duch Święty został dany Kościołowi aby kontynuować dzieło Chrystusa.

Depozyt wiary- Depozytem wiary Kościoła nazywamy to wszystko, co Bóg objawił ludziom przez Jezusa Chrystusa i co odnosi się do zbawienia. Prawo naturalne- powszechne prawo moralne dane wszystkim ludziom przez Boga już w samym akcie stworzenia człowieka. Prawo to człowiek może rozpoznać przy pomocy rozumu, który zakazuje czynić dobro i przeciwstawić się złu. Prawo objawione-prawo objawione przekazał ludziom Bóg w Starym Nowym Testamencie. Odpowiednio do czasu jego przekazania mówi się o starym prawie, najczęściej łączonym z Dekalogiem- dziesięcioma przekazaniami Bożymi, albo o nowym prawie, bądź prawie ewangelicznym, które dał ludziom Jezus.