BERYLOWCE, METALE ZIEM ALKALICZNYCH
Be, Mg, Ca, Sr, Ba, Ra ns2
Stopień utlenienia +II, jony typu M2+
Be-wiązania kowalencyjne
Pozostałe pierwiastki- wiązania jonowe
Mniej reaktywne od metali alkalicznych
Atomy i jony berylowców:
-mniejsze od atomów i jonów litowców
-większa gęstość i twardość
-wyższe temperatury topnienia
-wyższe energie jonizacji od litowców
Występowanie
Be -6*10-4 % Mg- 2,1% Ca – 3,6% Sr i Ba – ok. 10-2%
Ra: śladowe ilości (ok. 6*10-7ppm) w rudach uranu
Be: nieliczne i rzadko występujące minerały np. glinokrzemian Be3Al2[Si6O18] – beryl
Mg: oliwin (Mg,Fe)2SiO4
Serpentyn Mg6(OH)8(Si4O10)
Magnezyt MgCO3
Dolomit CaCO3*MgCO3
Kizeryt MgSO4* H2O
Kainit i karnalit KCl*MgSO4*3H2O , KCl*MgCl2*6H2O
-woda morska do 0,5%
-chlorofil – zielony barwnik roślin, Mg – jeden ze składników
Ca: krzemiany, glinokrzemiany, węglany, siarczany
CaCO3 – kalcyt, aragonit – składniki wapieni, kredy i marmuru
CaSO4 – anhydryt
CaSO4*2H20 – gips
Ca3(PO4)2 – fosforyt
CaF2 – fluoryt
Sr i Ba siarczany SrSO4 – celestyn, BaSO4 – baryt
Węglany SrCO3 – stroncjanit, BaCO3 – witeryt
Ra: produkt radioaktywnego rozpadu uranu, najbogatszy minerał w rad – blenda smolista, 100kg blendy – ok.0,14 g Ra
Otrzymywanie:
-elektroliza stopionych soli chlorków lub fluorków
Be: BeCl2 + NaCl 350C 2BeO*5BeF2 1400C
Mg: MgCl2 + NaCl + CaCl2 700C
Także redukcja MgO węglem:
MgO + C = Mg + CO 2000C
Ca: CaCl2, CaF2
Także – prażenie tlenku wapnia z glinem bez dostępu powietrza
3CaO + 2Al = Al2O3 + 3Ca
Sr, Ba
SrCl2, BacL2
Także redukcja BaO (wysoka temp.) Glinem lub węglem
Bardzo czysty Ba – rozkład wodorku baru BaH2
Własności fizyczne:
-metale (srebrzyste, srebrzystobiałe)
-miękkie, lekkie, łatwo topliwe
Be: kruchy (temp. pok.) ciągliwy (temp. Ciemnego żaru)
Mg: najlżejszy materiał użytkowy (d=1,74 g/cm3)
Zabarwienie płomienia:
Ca-ceglastoczerwony
Sr- karminowy
Ba-zielony
Ra –karminowoczerwony
Związki Be, Ba – toksyczne
Właściwości chemiczne:
-aktywność chemiczna rośnie od Be do Ra
Be: wł. Amfoteryczne
- w wilgotnej atmosferze – pokrywa się cienką warstwą ochronną tlenku,
- z wodą nie reaguje nawet w podwyższonej temperaturze
Mg, Ca, Ba, Sr, Ra – silne właściwości zasadowe i metaliczne
Reagują z tlenem
Ca, SR, Ba, Ra – w temp. pokojowej przechowywane pod warstwą nafty
Mg- szybko matowieje (atmosfera wilgotna powietrza)
Tworzy się MgO lub Mg(OH)2
Reagują z wodą
Mg – po podgrzaniu >70C
Ca, Sr, Ba, Ra – w temp. Pokojowej
M + 2H20 -> M(OH)2 + H2, M- metal ziem alkalicznych
Be, Mg, Ca, Sr, Ba, Ra
Reagują z kwasami wydzielając H2 i tworząc odpowiednie sole
Wyjątki:
- na Be nie działa HNO3 – pasywacja
-na Mg nie działa HF
Zastosowanie:
Be
Składnik materiałów:
-Pojazdy kosmiczne, moderatory w reaktorach atomowych, osłony na pręty paliwowe (silnie pochłania neutrony)
- w lampach rentgenowskich
- składnik stopów, np. brąz berylowy (Be + Cu)
Mg
-składnik lekkich stopów nie ulegających działaniu alkali
Np. stop elektron (90% Mg + Al, Zn, Mn, Cu)
- materiał konstrukcyjny
Ca, Ba, Sr
- w stanie wolnym – brak większego znaczenia technicznego
Związki chemiczne
Wodorki, MH2
-bezbarwne ciała stałe
-BeH2, MgH2 – charakter jonowo-kowalencyjny
-CaH2, SrH2, BaH2 – typu soli
CaH2 – stosowany niekiedy do otrzymywania H2
CaH2 + 2H2O = Ca(OH)2 + 2H2
Fluorowcopochodne, MX2
BeF2
-kowalencyjny
-dobrze rozpuszczalny w wodzie
-ulega hydrolizie
-po stopieniu zastyga w postaci szkliwa
BeCl2
-kowalencyjny
-dobrze rozpuszczalny w wodzie
-wydzielany z roztworów w postaci uwodnionej: [Be(H2O)4]Cl2
MgF2, SrF2, CaF2, BaF2
-jonowe
-trudno rozpuszczalne w wodzie
Mg, Ca, Sr, Ba – chlorki, bromki, jodki
-dobrze rozpuszczalne w wodzie
MgCl2
-otrzymywany z karnalitu
-bezwodny MgCl2 – silnie higroskopijny
-podczas ogrzewania ->tlenochlorek
2MgCl2 + H2O = Mg2OCl2 + 2HCl
-składnik cementu Sorela (MgCl2 + MgO -> tlenochlorek)
CaCl2
-produkt odpadowy w procesie Solvaya
-silnie higroskopijny (do osuszania gazów przemysłowych)
-rozpuszcza się w wodzie z wydzieleniem ciepła
-z roztworów - wypada w postaci CaCl2*6H2O
-do sporządzania mieszanin oziębiających
CaCl2*6H2O + lód t-- 55C
Tlenki, MO
- wysokie temperatury topnienia ok. 2000C
-otrzymywanie – rozkład termiczny:
Węglanów, azotanów (V), szczawianów, wodorotlenków
BeO – nie reaguje z H2O
MgO – reaguje z H2O, gdy silnie rozwinięta powierzchnia
CaO, SrO, BaO – reagują z H2O
MO + H2O = M(OH)2
CaO + H2O = Ca(OH)2 + 15,2 kcal (gaszenie wapna)
CaO
Otrzymywanie:
Rozkład wapieni, 900C
CaCO3 -> CaO + CO2, CaO – tzw. wapno palone (budownictwo, przemysł chemiczny, szklarski)
Prażenie szczawianu (metoda laboratoryjna)
Ca(COO)2 (temp.) -> CaCO3 + CO
CaCO3 (temp.) -> CaO + CO2
Nadtlenki berylowców, MO2
Be – nie tworzy
BaO2, najważniejszy
BaO + O2 (500C) -> BaO2 c. stałe
BaO2 + 2H+(kwas) = Ba2+ +H2O2
Wodorotlenki
-rozpuszczalność – rośnie od Be do Ba
- moc – rośnie od Be do Ba
Be(OH)2 – H2BeO2, amfoteryczny
Ba(OH)2 – najsilniejsza zasada
Be(OH)2
-otrzymywanie i rozpuszczanie w kwasach
Be2+ +2H2O ->2H+<- Be(OH)2 ->2OH-<- Be(OH)4 (2-) -2H2O
(Be2+)- sól BeO2 (2-) (anion berylanowy)
Na2BeO2 – berylan sodu, K2BeO2 – berylan potasu
Ca(OH)2
-nieznacznie rozpuszczalny w wodzie
-wodne nasycone roztwory to wody wapienne
-reaguje z CO2
Ca(OH)2 + CO2 = CaCO3 + H2O twardnienie zaprawy murarskiej
-zastosowanie:
Cukrownictwo – oczyszczanie soku buraczanego; garbarstwo; wytwarzanie wapna chlorowanego
Ba(OH)2
- r-r wodny nasycony, tzw. woda barytowa (silna zasada)
Sole kwasów tlenowych
CaCo3, MgCO3, SrSO3, BaCO3
- trudno rozpuszczalne w wodzie
- w trakcie ogrzewania – rozkład, najbardziej trwały BaCO3
MCO3 (T) -> MO + CO2
BeCO3 (100C) -> BeO + CO2
BaCO3 (1350C) -> BaO + CO2
- w obecności CO2 przechodzą do roztworów w postaci wodorowęglanów
MCO3 + H2O + CO2 -><- M(HCO3)2
Np. CaCO3 + H2O + CO2 -><- Ca(HCO3)2
-reakcja odwracalna
Obniżenie stężenie CO2 w roztworze poprzez zagotowanie -> wytrącenie obojętnego węglanu
Stalaktyty i stalagmity – powstawanie
Wody podziemne zwierające CO2 rozpuszczają skały wapienne -> na powierzchni tracą CO2 i wydziela się węglan (CaCo3)
CaCO3
-dobrze rozpuszczalny w NH4Cl
CaCO3 + 2NH4Cl = CaCl2 + 2NH3 + H2O + CO2
Twardość wody:
-obecność soli Ca i Mg w wodzie
Ca(HCO3)2, Mg(HCO3)2, CaSO4, MgSO4, MCl2
-nietrwała (przemijająca, węglanowa) – wodorowęglany
-trwała – sole innych kwasów (głównie siarczany, chlorki, azotany)
Ogólna twardość wody – suma twardości węglanowej i trwałej
Twardość wody – usuwanie
Metody chemiczne
Sodowa
Ca(HCO3)2 + Na2CO3 -> CaCO3 + 2NaHCO3
CaSO4 + Na2CO3 -> CaCO3 + Na2SO4
Fosforanowa
3 Ca(HCO3)2 + 2 Na3PO4 -> Ca3(PO4)2 + 6 NaHCO3
3 CaSO4 + 2 Na3PO4 -> Ca3(PO4)2 + 3Na2SO4
MgSO4 + 2Na3PO4 -> Mg3(PO4)2 + 3Na2SO4
Wapienna
Mg(HCO3)2 + Ca(OH)2 -> CaCO3 + MgCO3 + 2H20
Za pomocą mydła
Ca(HCO3)2 + 2C17H35COONa -> (C17H35COO)2Ca + 2NaHCO3
Zmiękczanie wody:
Wymieniacze jonowe, typu:
-glinokrzemiany sztuczne (permutyty) NaAlSiO4*2H2O
-żywice syntetyczne – kationity, anionity
Wymieniacz jonowy
-zatrzymuje jony Ca2+ i Mg2+ z wody, wprowadza w ich miejsce jony Na+ lub H+ (kationit), lub
-wymienia reszty kwasowe na OH- (anionit)
Skale twardości wody
-stopnie niemieckie
1st.n = 10 mg CaO/1 dm3 H2O
1st.n – 17,86 mg CaCO3/1 dm3 H2O
Obecnie:
1st. Twardości = 1mval (milival, miligramorównoważnik) dowolnej soli/dm3 H2O nadającej wodzie twardość
Np.
1mval = 0,5 milimol jonów Ca2+ /dm3 H2O
1 mval = 50 mg CaCo3 /dm3 H20
1st=2,8st.n
<3st.n – woda miękka
>30st.n – woda twarda
Przemysł Ca
Przemysł Mg