EUTROFIZACJA

Jest to proces zwiększania się w wodzie zawartości substancji pożywkowych, głównie azotu i fosforu i związany z tym masowy rozwój roślin wodnych. Powoduje to wzrost ilości materii organicznej powodującej zanieczyszczenie wody.

Zasobność wód w nutrienty, szyli trofię, określają następujące terminy:

- oligotrofia – ubogie w nutrienty,

- mezotrofia,

- eutrofia,

- politrofia – nadmierna zawartość substancji pożywkowej;

W czasach nowożytnych proces eutrofizacji został gwałtownie przyspieszony wskutek działalności człowieka, ma, więc charakter antropogenny. Substancje pożywkowe zostają w dużej ilości doprowadzone do wód wraz ze ściekami przemysłowymi i komunalnymi oraz spływami z powierzchni terenu, a głównie z terenów rolniczych o intensywnych uprawach.

Produkcja biologiczna zależy od wielu czynników, w tym w dużym stopni od zawartości substancji mineralnych oraz od ich wzajemnych stosunków ilościowych. Najistotniejszym pierwiastkiem niezbędnym do takiej produkcji jest węgiel nieorganiczny (dwutlenek węgla, węglany)

Powszechnie uznaje się, że czynnikami decydującymi o rozwój glonów są fosfor i azot, jednak najczęściej jest nim fosfor. Przy wszelkiego typu rozważaniach o produkcyjności wód bierze się pod uwagę stosunki ilościowe C:N:P i ich stężenia w wodzie.

Eutrofizacja jest na ogół czynnikiem niepożądanym, utrudniającym użytkowanie wody do celów gospodarczych. Niekorzystny jest nadmierny masowy rozwój glonów nazwany „zakwitem”. Zwiększa się wtedy mętność i barwa wody (zwykle zielona).Nadmierne ilości glonów powodują zatykanie urządzen do uzdatniania wody. Obecność niektórych glonów może nadawać wodzie nieprzyjemny smak i zapach. Obumarłe szczątki glonów przyczyniają się do tzw. wtórnego zanieczyszczenia wody.

Oprócz wielu efektów negatywnych eutrofizacja w początkowym okresie może być korzystna z punktu widzenia produkcji ryb.