TKANKA GLEJOWA – NEUROGLEJ
funkcja tkanki łącznej – rusztowanie dla neuronów;
funkcja odżywcza, obronna, izolująca;
bierze udział w wytwarzaniu mieliny;
uzupełnia ubytki w tk. nerw.;
z astrocytów – tworzą sieć z oczkami o śred. 20 nm;
nieliczne włókienka – filamenty glejowe, które mogą występować bez osłonki plazmatycznej;
na powierzchni ośrodkowego ukł. nerw. i przy ścianach naczyń krw. tworzy sieć z kom. i filamentów glejowych, która ma postać błony – szczelna warstwa powstała z rozszerzonych zakończeń wypustek astrocytów, izoluje:
błona glejowa graniczna;
błona glejowa okołonaczyniowa;
AgNO3;
ependymocyty – komórki wyściółki, najbardziej prymitywne, wyścielają kanał środkowy rdzenia kręgowego oraz wodociąg i komory mózgu, w życiu zarodkowym są to komórki walcowate lub sześcienne, a na ich powierzchni są mikrokosmki (albo rąbek szczoteczkowy albo długie wypustki; wprawiają w ruch płyn mózgowo-rdzeniowy), które potem są tylko w niektórych miejscach OUN (np. w wodociągu śródmózgowia);
epedymocyty od strony komór tworzą zbitą błonę graniczną wew., na pow. zew., pod oponą miękką, wypustki tworzą cienką błonę graniczną zew.;
włókna wyściółkowe – długie, rozgałęzione, cienkie wypustki odchodzące od podstawy kom.,
na zew. pow. zawiązków mózgowia i rdz. kręg. wytwarzają błonę odgraniczającą je od otoczenia;
z wiekiem tracą łączność z pow. OUN, wyjątek – włókna przegrody grzbietowej rdz. kręg. (kom. wyściółki ciągną się od światła kanału środkowego do pow. rdz. kręg.;
mogą wydzielać różne sub. do płynu mózgowo-rdzeniowego i do krwi;
wytwarza w okolicy tylnego spoidła mózgu narząd podspoidłowy (produkuje wydzielinę biorącą udział w regulacji przemiany wodnej ustroju);
Makroglej:
z ektodermy;
z astrocytów:
protoplazmatycznych – w sub. szarej, funkcja podporowa, nie wytarzają włókien glejowych;
włóknisto-protoplazmatycznych – wytwarzają włókna glejowe, z mikrofibrylii – filamentów glejowych (równolegle do siebie), w sub. białej;
funkcja podporowa, odżywcza, izolująca;
mają zdolności do podziału;
uczestniczą w uzupełnianiu ubytków tworząc blizny glejowe;
biorą udział w przemianie cholesterolowej.
Oligodendroglej:
z ektodermy;
z oligodendrocytów (kom. skąpowypustkowych, satelitowych) – komórek o małej ilości wypustek , brak w nich włókien glejowych;
otaczają skupiska kom. nerw.;
w sub. szarej i białej;
biorą udział w tworzeniu osłonki mielinowej we włóknach nerw.;
pozostają w łączności z naczyniami włosowatymi;
biorą udział w przemianie wodnej mózgu;
funkcja podporowa, regeneracyjna;
biorą udział w tworzeniu mieliny;
wchodzą w skład zakończeń nerwowych;
Mikroglej (mezoglej):
z mezodermy;
jest w okresie, w którym naczynia krw. wnikają do OUN;
z małych wydłużonych kom. z długimi wypustkami;
brak włókien glejowych oraz gliosomów;
funkcja obronna;
mają zdolność do mnożenia się – tworzą tkankę bliznowatą;
funkcja obronna ( w stanach zapalnych tracą wypustki, mają zdolność do ruchu i fagocytozy) => jednojądrzaste makrofagi;
głównie w sub. szarej;
Lemmocyty (komórki Schwanna):
biorą udział w tworzeniu osłonki mielinowej włókien nerwowych obwodowych:
Rozwój tkanki nerwowej:
z ektodermy (z cewy nerwowej, która jest zawiązkiem OUN);
neuroblasty – pierwotne kom. nerwowe => spongioblasty => astrocyty makrogleju i oligodendrocyty (mikroglej powstaje gdy do OUN wnikają naczynia krw.);
wypustki kom. nerwowych, które są zawiązkiem włókien nerwowych, początkowo nie mają osłonek. Najpierw powstaje osłona glejowa, a potem mielinowa (przy końcu życia zarodkowego, chociaż mielinizacja odbywa się przez pewien czas w życiu zarodkowym).