Zróżnicowanie świata organizacji - przedsiębiorstwa a instytucje.
Istnieje wiele słów łacińskich i greckich, od których może pochodzić termin organizacja. Do najczęściej cytowanych w literaturze można zaliczyć:
- łacińskie organisatio - system.
- łacińskie organella - wyspecjalizowana część komórki biologicznej.
- greckie organikos - wytworzony za pomocą narzędzia.
- greckie organon - nardzędzie, instrument, przyrząd, organ.
W literaturze przedmiotu istnieje bardzo dużo definicji słowa organizacja. Jednak większość autorów wysuwa na plan pierwszy dwa elementy:
- Organizacja jest to grupa osób.
- Działania osób tworzących grupę podlegają koordynacji.
Według L. Krzyżanowskiego organizacje:
- Są stworzone przez ludzi.
- Ludzie działają w nich poprzez systemy materialno-techniczne.
- Są powołane do realizacji indywidualnych i zbiorowych celów.
- Ze względu na cele następuje w nich podział pracy, funkcji i ról, kształtuje się wewnętrzna struktura.
- Mają człon kierowniczy, którego zadaniem jest koordynacja przez planowanie, organizowanie, motywowanie i kontrolowanie w celu osiągnięcia efektu synergetycznego ( synergicznego ).
- Są zdolne do samodzielnego określania i modyfikowania celów oraz sposobów ich realizacji.
- Charakteryzują się ekwifinalnością - osiąganiem ustalonych celów końcowych różnymi drogami.
- Są zinstytucjonalizowane - wyodrębnione przestrzennie, ekonomicznie i prawnie - oraz charakteryzują się formalizacją celów, funkcji i struktury.
- Są względnie wyodrębnione z otoczenia ( systemy otwarte ).
- Są zdolne do odnowy, wymiany składników, zwiększania swojej sprawności.
Słowo ' organizacja ' występuje w trzech różnych znaczeniach:
1. Rzeczowym - oznacza rzecz zorganizowaną, czyli twór złożony z ludzi wyposażony w zasoby, powołany do realizacji celu. Cechą charakterystyczną jest tu uwypuklenie struktury rzeczowej i ukazanie rzeczy, którym jest przypisana cecha ' zorganizowania '. W znaczeniu rzeczowym słowo organizacja to tyle co instytucja.
2. Atrybutowym - oznacza cechę instytucji, cechę rzeczy zorganizowanej, właściwość, przymiot, atrybut. Cechę polegającą na tym, że rzecz zorganizowana, czyli instytucja ma ład, skład, porządek, każdy wie kto komu podlega, co ma robić i dlaczego. W znaczeniu atrybutowym słowo organizacja jest pochwałą instytucji. Synonimem atrybutowego rozumienia organizacji jest struktura organizacyjna.
3. Czynnościowym - słowo organizacja oznacza tyle co organizowanie, czy klejenie z elementów jakichś całości - takich, że elementy przyczyniają się do powodzenia tej całości. Organizacja jest tu więc czynnością - organizowaniem lub zorganizowaniem ( cykl działania zorganizowanego ). Instytucje to rzeczy zorganizowane, złożone z co najmniej dwóch ludzi połączonych ' wiązką wspólnych celów wraz z zasobami, których ludzie ci używają w sym działaniu '.
W literaturze przedmiotu wyodrębnienia rodzaje instytucji według różnych kryteriów. Na ogół przyjmuje się, że do najczęściej spotykanych instytucji należą:
- Instytucje polityczne, związane z realizacją celów polityki.
- Instytucje gospodarcze, ich celem jest udział w procesach produkcji wi wymiany dóbr materialnych.
- Instytucje społeczne, zaspokajają inne aniżeli polityczne i gospodarcze potrzeby np. szkoły, szpitale, sanatoria.
- Instytucje rodzinne, cele związane z ' procesami reprodukcji życia społecznego ' - rodzina i gospodarstwa domowe.
W dotychczasowym dorobku nauk o zarządzaniu występuje luka w zakresie kryteriów typologii organizacji i prowadzenia wyczerpujących analiz, obejmujących tak odmienne typy organizacji, jak organizacje:
- Gospodarcze, zawsze nastawione na osiąganie i pomnażanie korzyści finansowych, czyli kreujące zysk.
- Pozagospodarcze, inaczej niedochodowe, z zasady świadczące nieodpłatnie usługi na rzecz wszystkich obywateli, lokalnych społeczności lub określonych grup społecznych.
Przedsiębiorstwo stanowi wyodrębniony prawnie i finansowo podmiot gospodarczy działający w trzech celach:
- W sferze marketingu, przygotowania i zakupu czynników produkcji.
- W sferze organizacji przetwarzania czynników produkcji w gotowe wyroby lub usługi.
- W sferze sprzedaży i serwisowej obsługi klientów.
Podział przedsiębiorstw.
Z punktu widzenia własności środków produkcji:
- Przedsiębiorstwa jednego właściciela.
- Spółki.
- Przedsiębiorstwa spółdzielcze.
- Przedsiębiorstwa państwowe i samorządowe.
Ze względu na charakter produkcji przedsiębiorstwa dzielimy na:
- Wydobywcze.
- Przetwórcze.
Z punktu widzenia wielkości przedsiębiorstwa dzielimy na:
- Wielkie.
- Duże.
- Średnie.
- Małe.
Biorąc pod uwagę stopień specjalizacji wyróżnić można przedsiębiorstwa:
- Branżowe o produkcji jednorodnej i zróżnicowanej.
- Przedsiębiorstwa wielobranżowe.
Z punktu widzenia organizacji i zarządzania przedsiębiorstwa dzielimy na:
- Jednozakładowe.
- Wielozakładowe ( grupujące wiele zakładów ).
Typy własnościowe przedsiębiorstw i ich cele.
- Przedsiębiorstwo prywatne bez najemnej siły roboczej ( najczęściej przedsiębiorstwo rodzinne ) - w tym typie przedsiębiorstwa nie ma podziału na właścicieli, menedżerów i pracowników, a więc nie występuje konflikt interesów.
- Przedsiębiorstwo prywatne jednoosobowe - przedsiębiorstwo posiadające jednego właściciela, ale zatrudniające najemną siłę roboczą. Właściciel i pracownicy mają przeciwstawne interesy. Właściciel jest zainteresowany maksymalizacją dochodów, zaś pracownicy maksymalizacją płac.
- Przedsiębiorstwo prywatne na częściach ułamkowych ( partnerskie ) - jest spółką jawną lub spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, rzadko spółką akcyjną. Posiada następujące cechy:
* Niewielką liczbę właścicieli.
* Przejrzystą strukturę udziałów, co pozwala precyzyjnie określić zakres uprawnień decyzyjnych umocowanych na prawie własności.
* Prawie zawsze wyłączny udział we własności tak zwanych inwestorów aktywnych.
Wpływa kadry menadżerskiej na kształtowanie się celów przedsiębiorstwa jest znikomy, poniważ jest ona najemną siłą roboczą - nie posiada udziałów we własności. Pojawia się konflikt płacowy w strukturze i wysokości płac między średnią klasą menedżerów i pracownikami. Pojawia się ścisłe uzależnienie płac menedżerów od wyników ekonomicznych przedsiębiorstwa.
W grupie właścicieli pojawia się konflikt interesów z uwagi na czerpanie dochodów w dwóch formach:
- W postaci wynagrodzeń.
- Udziałów w zyskach i we wzroście wartości przedsiębiorstwa.
Sprzeczności te nie mają antagonistycznego charakteru jeśli istnieje długookresowa identyfikacja właściciela z przyszłością firmy.
- Przedsiębiorstwo prywatne jako własność na częściach ułamkowych jako korporacja - jest to spółka akcyjna, która jest zwykle przedsiębiorstwem dysponującym dużym kapitałem. Występują w niej trzy grupy społeczne:
* Właściciele.
* Menedżerowie.
* Pracownicy.
Reprezentujące zwykle odmienne interesy.
- Spółka pracownicza organizowana prawnie w formie spółki akcyjnej lub z o.o. odpowiada spółdzielniom pracy – pracownicy są w tym przypadku udziałowcami.
- Przedsiębiorstwo państwowe i komunalne - w tego typu przedsiębiorstwach opartych na tak zwanej wspólnej własności niemożliwe jest jednoznaczne określenie grupy właścicieli środków produkcji. Powoduje to brak możliwości przekształcenia tradycyjnego celu właściciela kapitału na cele szczegółowe.
W sektorze publicznym wyodrębnia się następujące rodzaje organizacji:
- Państwowe jednostki budżetowe.
- Państwowe fundusze celowe.
- Agencje rządowe.
- Państwowe szkoły wyższe.
- Państwowe instytucje kultury.
- Inne państwowe jednostki sektora publicznego.
- Komunalny sektor publiczny.
Sektor publiczny obejmuje:
- Organy władzy publicznej.
- Organy administracji rządowej.
- Organy kontroli państwowej i ochrony prawa.
- Sądy i trybunały.
- Jednostki samorządu terytorialnego i ich organy.
- Związki.
- Jednostki budżetowe.
- Zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych.
- Fundusze celowe.
- Państwowe szkoły wyższe.
- Jednostki badawczo - rozwojowe.
- Samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej.
- Państwowe lub samorządowe instytucje kultury.
- Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
- Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i zarządzanie przez nie fundusze.
- Narodowy Fundusz Zdrowia.
- Polska Akademia Nauk i jen jednostki organizacyjne.
- Osoby prawne utworzone na postawnie odrębnych w celu wykonania zadań publicznych z wyłączeniem przedsiębiorstw, banków i spółek prawa handlowego.
Organizację publiczną można zdefiniować jako społeczno-ekonomiczny system, którego podsystemy celów i wartości , psychospołeczny, materialno-techniczny oraz podsystem struktury, a przede wszystkim podsystem zarządzania oraz relacje ze środowiskiem zewnętrznym wyróżniają się publicznością jako immanentną cechą, odróżniającą ją od innych typów organizacji.
Organizacjami pozarządowymi w rozumieniu Ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie są osoby prawne lub jednostki niemające osobowości prawnej, utworzone na podstawie przepisów ustaw, w tym fundacje i stowarzyszenia, które nie działają w celu osiągnięcia zysku i nie są jednostkami sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów o finansach publicznych.
Wśród organizacji pozarządowych działających w oświacie można wymienić:
- Organizacje prowadzące szkoły ( do czasu programy Mała Szkoła były to szkoły niepubliczne ).
- Organizacje działające przy szkołach publicznych.
- Organizacje wspierające wychowanie i edukację.
Organizacje prowadzące szkoły.
Stowarzyszenia mogą prowadzić szkoły niepubliczne, a więc takie, w których pobierane jest czesne jak i publiczne, a więc bezpłatne.
Istnieją trzy organizacje zrzeszające większość szkół niepublicznych są to:
- Społeczne Towarzystwo Oświatowe.
- Krajowe Forum Oświaty Niepublicznej.
- Rada Szkół Katolickich.
Organizacje działające przy szkołach. Przy niektórych szkołach publicznych działają organizacje pozarządowe o zasięgu lokalnym takie jak:
- Stowarzyszenia wychowanków.
- Stowarzyszenia rodziców.
- Inne stowarzyszenia.
- Fundacje szkolne.
Organizacje wspierające wychowanie i edukację.
Najczęściej są to organizacje ogólnopolskie o działalności dwojakiego rodzaju:
- Nastawionej bezpośrednio na dzieci i młodzież.
- Nastawiona na wspieranie rozwoju nauczycieli i wprowadzenie nowych programów.
Atuty organizacji pozarządowych:
- Niezależność działania.
- Dobre rozeznanie potrzeb społecznych, których nie sposób dostrzec ' z góry '.
- Niekonwencjonalne metody działania.
- Niższe koszty działania dzięki pracy wolontariuszy.
- Oparcie w ruchu innych organizacji pozarządowych zarówno polskich jak i zagranicznych.
- Możliwość korzystania z różnych źródeł finansowania.