Definicja:
Niestrawność – grupa schorzeń o różnej etiologii w przebiegu których obserwuje się takie objawy kliniczne jak: utrata apetytu, zaburzenia w przeżuwaniu,odbijaniu i motoryce przedżołądków
Podział niestrawności:
Ze względu na przyczynę choroby:
Niestrawność pierwotna - wszystkie schorzenia przedżołądków, wynikające z zaburzeń motoryki bądź nieprawidłowo przebiegających procesów (przemian) biochemicznych
Niestrawność urazowa – urazowe zapalenie czepca i otrzewnej (reticuloperitonitis traumatica)
Niestrawność nieurazowa :
Przebiegająca bez wytworzenia gazu:
Niestrawność bez przeładowania żwacza (indigestio simplex)
Niestrawność z przeładowaniem żwacza(obstipatio ruminantium)
Porażenie i zatkanie ksiąg (obstipatio abomasi)
Mogą przebiegać z intoksykacją organizmu lub bez intoksykacji, kwasicą lub zasadowicą żwacza(niestrawność kwaśna lub zasadowa)
Przebiegająca z wytworzeniem gazu :
wzdęcie żwacza (meteorismus ruminantium)
Niestrawność wtórna - choroby w przebiegu których występuje podobny zespół podstawowych objawów, lecz ich przyczyny tkwią poza przedżołądkami,a często w ogóle poza przewodem pokarmowym np. schorzenia przemiany materii manifestujące się obok objawów swoistych (patognomicznych) również objawami niestrawności