Para nr 2 |
Katarzyna Wiśniowska |
Wydział ogrodniczy grupa II |
Data: 24-10-2009 |
Ćw. nr 5 |
Temat: Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego przy pomocy wahadła matematycznego i fizycznego |
CZĘŚĆ TEORETYCZNA
Prędkość to miara szybkości zmian położenia ciała. To wielkość wektorowa Jednostką prędkości w układzie SI jest m/s Wyróżniamy prędkość średnią oraz prędkość chwilową.
(średnia to taka która odpowiada dowolnemu, skończonemu przedziałowi czasu ∆t, chwilowa to taka której ∆t zdąża do zera.)
Przyspieszenie jest miarą szybkości zmian prędkości ciała zachodzących w czasie.
Przyspieszenie jest wielkością wektorową, a jego jednostka to m/s²,podobnie jak w przypadku prędkości wyróżniamy przyspieszenie średnie oraz chwilowe. (średnie dla dowolnego, skończonego przedziału czasu, chwilowe dla bliskiego zeru.)
Ruch obrotowy bryła sztywna porusza się ruchem obrotowym wokół pewnej osi , jeżeli wszystkie punkty tego ciała jeżeli wszystkie punkty tego ciała poruszają się po współosiowych okręgach leżących w płaszczyznach prostopadłych do osi obrotu. każda zmiana w tym ruchu spowodowana jest przyłożeniem do bryły sztywnej siły F , dającej nie zerowy moment M siły w kierunku osi obrotu. Momentem siły nazywamy iloczyn wektorowy ramienia siły r oraz siły F gdzie :
→ → →
M = r x F
gdzie M jest wektorem leżącym na osi obrotu.
Do ciała (bryły sztywnej) mają zastosowanie zasady dynamiki Newtona ;
I tak dla ruchu obrotowego jeśli momenty wszystkich sił działających na ciało równoważą się wzajemnie, to zgodnie z I-szą zasadą dynamiki ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym obrotowym (ze stałą co do wielkości i kierunku prędkością kontową ω )
Natomiast według II-giej zasady dynamiki jeśli na ciało działa niezrównoważony moment siły, to ciało porusza się ruchem obrotowym jednostajnie zmiennym z przyspieszeniem kontowym ε , które jest wprost proporcjonalne do wartości tego momentu, ale odwrotnie proporcjonalne do momentu bezwładności I:
wzór
przyspieszenie kątowe ε jest miara szybkości zmian prędkości kątowej ciała zachodzące w czasie. Jest wektorem leżącym na osi obrotu. Rozróżniamy przyspieszenie średnie oraz chwilowe.
wzór
obliczanie momentu bezwładności polega na: podziale bryły sztywnej na bardzo wiele (N) elementów o masach m1 każdy z nich jest odległy od osi obrotu bryły o r1 . Moment bezwładności wyrazi się wówczas wzorem:
I = m1r1² + m2 r2² + …..+ mN rN²
Moment bezwładności można zapisać także:
N
I = Σ mi ri²
i = 1
moment bezwładności ciała zależy zarówno od kształtu bryły jak i od położenia osi obrotu, korzystając z twierdzenia Steinera możemy znaleźć moment bezwładności względem dowolnej osi. równoległej do osi przechodzącej przez środek ciężkości bryły jeśli znamy jej moment bezwładności.
I = Is + md²
gdzie d oznacza odległość pomiędzy osią przechodzącą przez środek S oraz nową osią.
Prawo grawitacji
Każde dwa ciała przyciągają się z siłą grawitacji F, której wartość jest wprost proporcjonalna do iloczynu mas tych ciał a odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi..
wzór
gdzie G jest współczynnikiem proporcjonalności zwanym stałą grawitacji i wynosi:
6,67∙10 -11Nm²/kg². Kierunek tej siły pokrywa się z linia łączącą środki tych mas.
Jeśli rozpatrywany układ to ziemia i badane ciało znajdujące się na jej powierzchni to wzór będzie:
F = G wzór
gdzie R jest promieniem ziemi, ponadto wzór ten można zapisać jeszcze inaczej ponieważ Ziemia jest mocno spłaszczona zatem wartość przyspieszenia grawitacyjnego nie jest stała :
wzór
Przyspieszenie ziemskie
Na każde ciało znajdujące się w polu ciężkości Ziemi działa siła ciężkości Q (inaczej zwana ciężarem ciała), która nadaje ciału przyspieszenie gz zwane przyspieszeniem ziemskim.
wzór