BILANS ENERGI: E = E + E E -energia doprowadzona do układu; E -przyrost energi układu; E -energia odprowadzona z układu
Układ w stanie ustalonym: charakteryzuja się tym ze ilość energi doprowadzonej w jedno czasu jest równa ilości energi odprowadzonej w tej samej jednostce czasu (np.Silnik samochod)
Termiczne parametry stanu: (ciśnienie, temperatura, obj właściwa)
Termiczne równanie stanu: F(p,T,v)=0
!Gdy układ jest w stanie równowagi - termiczne parametry stanu sa takie same
Zależność gestosci gazu od masy czasteczkowej: >dwa zbiorniki - jednakowa liczba kilomoli
mA=n*MA ρA=mA/V=n*MA/V
mB=n*MB ρB=mB/V=n*MB/V
(V) objetosci takie same
ρA/ ρB=MA/MB
>jeśli gazy doskonałe są pod tym samym ciśnieniem i tej samej temp, to iloraz ich mas cząsteczkowych jest proporcjonalny do ilorazu ich gęstości
Powietrze - mieszanina 2 gazów: azotu, tlenu Skład mieszaniny można określić za pomocą:
>udziałów kilomolowych zi=ni/n
>udz kilogramowych qi=mi/m
>udz objetosciowych ri=(vi/v) p,T=const
Prawo Daltona - każdy ze składników mieszaniny gazowej, zachowuje się jakby sam znajdował się w tej przestrzeni zapełnionej przez roztwór. Każdy ze składników ma swoje ciśnienie cząstkowe, tzw. ciśnienie składnikowe lub udziałowe.
Ciśnienie cząstkowe - ciś bezwzgledne wywołane uderzeniami drobin tylko tego składnika.
Przemiany termodynamiczne:
>wg zmian objętości:
ekspansja - wzrost objętości
kompresja - spadek obj.
izochora - obj stała
>wg zmian ciśnienia:
rozprężanie - spadek ciś
sprężanie - wzrost ciś
izobara - ciśnienie stałe
>wg doskonałości: (odwracalne,nieodwracalne)
zamknięte - czynnik nie wypływa i nie dopływa
otwarte - czynnik dopływa i wypływa
!Wzrostowi objętości czynnika towarzyszy spadek ciśnienia i odwrotnie.
Obieg - szereg kolejnych przemian czynnika termodynamicznego, po których osiąga on stan początkowy. Czynniki wracają do tych samych wartości co na początku. Obieg siłowni parowej:
Od1do2 - przem adiabatyczna (rozprężanie)
Od2do3 - skroplenie pary w kondensatorze (izobara)
Od3do4 - przepompowanie wody z powrotem do kotła (izochora)
Od4do1 - przemiana izobaryczna
ENTROPIA-by obliczyć entropie należy:
>ilość ciepła podzielić przez temperaturę, przy której energia była dostarczona
>jeśli jakieś źródło oddaje ciepło, to jego entropia się zmniejsza
∆Sźr = - Qźr/Tźr
Qźr - ciepło utracone
Tźr - temperatura źródła ciepła
>jeśli w przemianie występuje tarcie, należy dodać ilość ciepła pochłoniętego przez tarcie:
ds.= dQ + dQt/T = dQc/T
ds = dqc/T
ds = du + pdv/T du = Cv dT
ds = di - vdp/T di = Cp dT
gdy:
Entropia=0 zjawisko odwracalne
Entropia>1 obiekt jest możliwy doWykonania
Entropia<1 obiekt nie będzie działać
Za pomocą entropi możemy obliczyć całkowite ciepło pobrane przez czynnik termodynamiczny.
PARA WODNA I JEJ PRZEMIANY
Gaz - substancja, w warunkach niezbyt wysokiego ciśnienia zachowuje się w przybliżeniu jak gaz doskonały.
Gaz przechodzi w parę i zmienia stan skupienia
Para - substancja lotna na pograniczu stanu skupienia.
Para wodna w powietrzu wystepuje w 3 stanach:
>nasycona mokra
>nasycona sucha
>przegrzana
Objetość właściwa w punkcie nasycenia:
V” = 1,946 m3/kg
Przy wyższym ciśnieniu para nie zmienia już swojej objętości tak, jak przy ciśnieniu normalnym 0,1Mpa.
Zjawisko powstania pary wodnej wiąże się z doprowadzeniem ciepła.
Ciepło parowania (r)- ilość ciepła, jaka trzeba doprowadzić do 1kg cieczy, aby przy stałym ciśnieniu i w stałej temperaturze otrzymać z niej 1kg pary wodnej.
r = i” - i' i”- entalpia na końcu procesu
i'- entalpia na początku procesu
r = T*(s”-s') s”- entalpia na końcu procesu
s'- entalpia na początku procesu
Para nasycona mokra (wilgotna)- między krzywą x=0, a x=1
Stopień suchości (x)- określa zawartość pary nasyconej suchej w 1kg pary wilgotnej i stosujemy go w celu określenia pary nasyconej mokrej: x = mp/m [kg/kg]
Objętość całkowita pary wilgotnej:
V = Vp+Vc Vp- objętość pary
Vc- objętość cieczy
Objętość pary suchej: Vp = v” * mp
v”- objętość właściwa; mp- masa pary
Objętość cieczy: Vc = mc * v'
mc- masa cieczy
v'- objętość właściwa cieczy wrzącej(1000C)
V/m=v” *(mp/m) + v' *(mc/m)
m- masa mieszaniny
mc = m - mp V/m=v - objętość właściwa
Objętość właściwa pary wilgotnej:
v = v” *x + v'(1+x)
v = v' + x(v“-v')
Energia wewnętrzna właściwa pary wilgotnej:
u = u' + x(u”-u')
Entalpia pary wilgotnej:
i = i' + x(i”-i')
Entropia pary wilgotnej:
s = s' + x(s”-s')
PRZEMIANY TERMODYNAMICZNE:
(pary nasyconej)
>Izochora (p,V);(T,s)
Jednostkowe ciepło przemiany izochorycznej:
q1-2 = u2-u1 (z I zasady termodynamiki)
q1-2 = i2-i1-V(p2-p1) (z II zas termodynamiki)
lt = -V(p2-p1)= V(p1-p2) (praca techniczna)
>Izobara i izoterma (p,V);(T,s)
l1-2 = p(x2-x1)(v”-v')
lt=0
q1-2 = r (x2-x1) q1-2 = i2-i1
>Adiabata izentropowa-(adiabata odwracalna)
(nie ma wymiany ciepła z otoczeniem)
pVχ = const χ=1,035+0,1x x >0,8
x - stopień suchości
Praca absolutna właściwa:
l1-2 = u1-u2
l1-2 = i1-i2 - (p1*V1 - p2*V2)
Stopień suchości (np. w punkcie 2):
x2 = [s'1-s'2+x1*(r1/T1)] /(r2/T2)
Powietrze wilgotne - mieszanina pary wodnej i powietrza suchego
Gaz doskonały - nie ma stałego ciepła właściwego w porównaniu z gazem doskonałym
Ciśnienie powietrza atmosferycznego:
p = pg + pw
Trzy stany powietrza wilgotnego:
1)zamglone2)nasycone3)nienasycone
1)suche+para wilgotna→(para nasycona sucha+mgła)
2)suche+para mokra, nasycona, sucha
3)suche+para przesączona
Parametry powietrza wilgotnego:
1)Zawartość wilgoci (wilgotność właściwa) - masa wilgoci przypadająca na 1kg powietrza suchego: x = mw/mg [kg/kg]
x = (mw/V)/(mg/V) = ρw/ ρg
pw*(1/ ρw) = Rw*T Rw=461,5 [J/kg*K]
pg*(1/ ρg) = Rg*T Rg=287 [J/kg*K]
g - gaz suchy (powietrze suche)
w - wilgoć
Zależność między zawartością wilgoci, a ciśnieniem cząstkowym:
x =0,622 (pw/p-pw)
Powietrze nie może przyjąć do swojej objętości dowolnej ilości pary, tylko jakąś wartość graniczna.
2)Wilgotność bezwzględna - masa wilgoci do objętości powietrza wilgotnego:
ρw = mw/V [kg/m3]
3)Wilgotność względna - stosunek wilgotności bezwzględnej do wilgotności nasycenia w tej samej temperaturze:
φ= (ρw/ ρ“w)*100%; φ<1, φ=1, φ>1
4)Entalpia - energia, ciepło, które powietrze w sobie niesie: i = ig + x*iw [kJ/kg]
i = Cgp*t + x(r0+Cwp*t)
(pow nasycone suche) (ciepło parowania wody)
r0=2500[kJ/kg];Cwp=1,56;Cgp=1,005[kJ/kg*K]
i = t + x(2500+1,56t)
5)Zastępcza masa cząsteczkowa:
M = Mg*rg + Mw*rw, rw=pw/p, rg=(p-pw)/p
r - udział objętościowy o mieszaninie
p - ciśnienie powietrza wilgotnego
Mg=28,95 Mw=18
M = Mg[1-(pw/p)]+Mw*(pw/p)
M=28,95[1-(pw/p)]+18(pw/p)=28,95-10,95pw/p
6)Zastępcza stała gazowa:
R = Rg*gg + Rw*gw
g - udział masowy w mieszaninie
R = (MR)/M=8314/[28,95-10,95*(pw/p)]
7)Gęstość powietrza wilgotnego:
ρ = (mg+mw)/V ; ρ=[pg/(Rg*T)]*(1+x)
SPALANIE (utlenianie)
Paliwa naturalne - zgromadzona w jednym miejscu energia słońca przez setki tysięcy lat (np. gaz ziemny)
Paliwa załamują równowagę ekologiczna atmosfery; powodują zapylenie;
6 t/km^2 na rok→zapylenie
10 t/km^2 na rok→zasiarczenie
Za jednos paliwa stałego przyjmuje się 1kg paliwa wilgotnego w stanie surowym.
Stopień zwilżania:
Xz=nH2O/ng= pH2O/(p- pH2O)
p - ciśnienie gazu wilgotnego
pH2O - ciśnienie pary wodnej
Spalanie - reakcja chemiczna polegająca na szybkim łączeniu cząstek tlenem przy równoczesnym wydzielaniu dużych ilości ciepła.
Reakcja spalania→ (paliwa + powietrze)↓ substraty (`)
Np. n'CO2 - ilość moli CO2 jako substrat
Ze spalania mamy produkty.
Produkty spalania→ substancja palna + balast
↓ ↓
[pierw,gazy ulegające spaleniu] [subst. nie biorące czynnego udziału w reakcji spalania (popiół, wilgoć, gazy obojętne: azot, hel, CO2, para wodna)]
Drewno świeżo ścięte ma 70-80% wilgoci. Drewno do spalania powinno mieć ok.20% wilgoci.
Skład paliw: a)paliwa stałe(udz. gramowe)
c + h + s + o + n + w + p = 1kg
w-wilgoć; p-popiół
Jeśli powietrze wzbogacone jest tlenem to:
na min = (1/Zt)* no min
Zt - udział molowy tlenu w powietrzu rozbogaconym
Współczynnik nadmiaru powietrza:
λ = n'a/ na min
n'a- teoretyczna wartość tlenu dostarczona do powietrza
na min- minimalna wartość
λ- zależy od gatunku i asortymentu paliwa i gdzie to paliwo spalamy
λ: 1,3÷2,0 paliwa stałe
1,05÷1,2 paliwa gazowe
1,1÷1,4 paliwa ciekłe
SPALINY - ilość i ich skład:
Spaliny (gazy spalinowe) - to gazy wilgotne
Oznaczenie: np.
[CO2]=14% (udział objętościowy spalin)
(CO2)=14% (udział kilomolowy spalin)
Teoretyczny udział CO2:
[CO2] = n”CO2 / n”ss = kmax
ss - ilość kilomoli spalin suchych
kmax=21% (przy spalaniu czystego węgla)
kmax=34,7% (przy spalaniu tlenku węgla)
kmax= 0 (przy spalaniu wodoru)
kmax- służy do kontrolowania współczynnika λ
λ ≈ kmax/[CO2]
Ciepło spalania - ilość ciepła potrzebna w normalnych warunkach(0°Cp=0,1Mpa) uzyskujemy ja przy spalaniu 1kg paliwa (lub kilomola)w suchym powietrzu lub tlenie, gdy spełnione są warunki:
>spalanie jest zupełne i całkowite
>produkty spalania zostają ochłodzone do temperatury początkowej substratów
>cała wilgoć zawarta w spalinach ulega skropleniu
Wartość opałowa - ilość ciepła, którą uzyskujemy przy spalaniu 1kg paliwa(lub kilomola)w suchym powietrzu lub tlenie, gdy spełnione są warunki:
>spalanie jest zupełne i całkowite
>produkty spalania są ochłodzone do temperatury początkowej substratów
>cała wilgoć zawarta w spalinach pozostaje w postaci pary
Wg= Wd+r*f ; f= 9h+w [kgH2O/kg paliwa]
r - ciepło parowania wody
f - liczba kg wody w spalinach
Wg/Wd = 1,11*100 = 111%
Prawo FOURIERA:
q = - λ*∇T= -λ*(δT/ δx+ δT/ δy+ δT/ δz)
∇-(operator wektorowy Nobla)- różniczkowy rozkład ciepła wzdłuż każdej osi układu współrz.
q = - λ*(dT/dx)→ λ = - q/(dT/dx)
q - strumień ciepła
λ - charakterystyczny dla wszystkich ciał fizycznych; przewodność cieplna
λ=ok. 400[W/m*K]dla srebra (naj. przewodnik)
Przenikanie ciepła - składa się z 3 zjawisk:
1)wnikanie do przegrody
2)przewodzenie
3)wnikanie z przegrody do płynu omywającego przegrodę z zewnątrz
Prawo FOURIERA na strumień ciepła:
q = - λ * dT/dx
Q = F* [(t1-t4) / (1/α1+d/λ+1/α2)]
Q - przewodzenie
Przenikanie nie zależy od temperatur pośrednich, tylko od temperatur zewnętrznych i wewnętrznych.
Opór cieplny warstwy jednorodnej:
R = 1/α1 + d/λ + 1/α2
Opór wnikania od wewnątrz: Rsi=1/α1
Opór wnikania od zewnątrz: Rse=1/α2
Opór ścianki cylindrycznej:
Rλ= (1/2πl*λ)*ln r2/r1
Wymiana ciepła w drodze promieniowania:
ρsłońca = 1410 [kg/m^3]
ρziemi = ok. 5000 [kg/m^3]
Słońce zbudowane jest z:
>72% wodoru
>26% helu
>reszta - inne pierwiastki
Światło widzialne: 0,35-0,75μm
Kwant - przyrost energi następuje skokowo; jest proporcjonalny do częstotliwości
Stała Plancka=h=6,6*10-34 [J*s]
Energia fotonu = 3*10-19 [J]
Składowe strumienia oddziaływania promien słonecznego na materię:
a)w mech prostym(bez wewnętrznych odbić)
b)w mech złożonym(z wewnętrzn odbiciami)
Emisja własna E i gęstość emisji własnej e=E/A- wyrażona w watach na metr kwadratowy, są strumieniami energi emitowanymi wyłącznie na skutek stanu energetycznego danego ciała, w których nie ma udziału promieniowanie odbite od innych ciał.
Jasność powierzchn H i gęstość jasności h=H/A- są strumieniami energi, bedącymi sumą emisji własnej danej powierzchni oraz emisji z tej powierzchni promieniowania odbitego od innych ciał. p=0 , a+r=1
a - absorbcyjność; funkcje długości fail a=f(λ)
>ciało doskonale czarne: a=1, r=0, p=0
>ciało doskonale szare: a=const i nie jest funkcją długości fali λ, r>0, p=0
>ciało kolorowe: a= f(λ), r>0, p=0
>ciało doskonale białe: a=0, r=1, p=0
Prawo PLANCKA:
E(0,λ)=2πhc2[λ-9/exp(hc/λkT)-1]=
=c1/[λ5(c2/λT)-1]
c- prędkość światła
λ- długość fali
h- stała Plancka
k- stała Boltzmana
T- temperatura bezwzględna
Prawo WIENNA:
λmax*T = c3 -stała c3=2,89 [m*K]
Prawo KIRCHOFFA:
absorpcyjność=emisyjność A=ε
Wymiana ciepła przez promieniowanie:
Q2= -Q1= ε1-2*CcA[(T1/100)4-(T2/100)4]
ε1-2= 1/ [(1/ε1)+(A1/A2)(1/ε2 -1)]
Cc=5,67 [W/m^2*k^4]
ε1-2- zastępcza emisyjność powierzchni
ε2- emisyjność jednej z powierzchni
A= A1*ζ1-2=A2*ζ2-1
Ograniczenie strat ciepła i podwyższenie temperatury równowagi absorbera przez zastosowanie:
a)przezroczystej osłony
b)osłony wraz z pakietem wypełnień komórkowych
Przykładowe kolektorowe instalacje ogrzewania wody:
a)z pompą i dwoma obiegami
b)grawitacyjny z dwoma obiegami
c)grawitacyjny z obiegiem otwartym
Pompy ciepła - pobierają darmową energię(np. z gruntu)z wody, powietrza, odpadów, reakcji chemicznych