TEORIA FUNKCJONALNO - STRUKTURALNA
Najstarsza i dominuje w socjologii
Wyjaśnia zbiorowe życie ludzi
Korzeniami sięga do organicyzmu (Comte, Spencer, Durkheim)
V.Pareto, pojęcie abstrakcyjne - "systemów: wewnętrznego i zewnętrznego" - jako narzędzia w badaniu życia społecznego.
Przedstawiciele strukturalizmu : C.Levi-Strauss, A.Radcliffe-Brown
Przedstawiciele funkcjonalizmu : B. Malinowski, T.Parsons
Główna teza : całości spełniają funkcje względem całości większych złożonych z elementów mniejszych oddziaływujących na siebie.
Analiza wskazuje jakie funkcje spełnia każdy z elementów na rzecz całości.
Teoria ta nie operuje pojęciami grupy społecznej, a systemu społecznego (system społeczny - obejmuje wszelkie twory społeczne niezależnie od ich wielkości, uznaje absorbcję systemów mniejszych przez większe)
Ważne pojęcie: "funkcja" -
1. rodzaj aktywności danego elementu na rzecz określonego systemu społecznego
2. rodzaj wkładu systemu na rzecz systemu szerszego
3. aktywność czy działalność konieczną utrzymującą w istnieniu dany system.
Cechy funkcji:
Ma charakter zdeterminowany
Wynika ze struktury i rodzaju zależności między systemami lub między elementami systemu.
Elementami mogą być : części systemu, poszczególne przedmioty cechy, stany, procesy.
Grupa społeczna wg tej teorii to system społeczny - czyli pewna całość w szerokiej strukturze systemów społecznych, spełniającą określone funkcje na rzecz szerszych systemów społecznych czy tez tzw. makrosystemów, złożona z elementów funkcjonalnie ze sobą powiązanych.
Prościej - pewna całość spełniająca określone funkcje na rzecz systemów szerszych.
Jest kilka odrębnych widzeń założeń teoretycznych tej teorii, każda ma innego przedstawiciela, ale wspólny jest dla wszystkich pogląd Durkheima na widzenie rzeczywistości społecznej, w tym grup społecznych - jako unormowanych, wzorcowanych struktur społecznych zobiektywizowanych i zewnętrznych w stosunku do jednostki.
WAŻNE: (na wykłady!) -
Grupa społeczna wg T. Abel'a :
Zrzeszenie trwałe,
Zorganizowana i ustrukturalizowana ,
Pociąga za sobą interakcje i stosunki między członkami grupy,
Składa się z wybranej i ograniczonej liczby członków mających wspólne prawa i korzyści,
Grupa, dodatkowe cechy:
Jednostki zajmują określone miejsca, nie tworzą i nic nie zmieniają w strukturach.
świadomość własnej odrębności i interakcja to efekt życia w danej grupie.
Jednostka znajdująca się w strukturze myśli o swojej grupie w kategoriach "my".
Jednostka nie wchodzi w interakcje we sposób dobrowolny, to grupa skutecznie wymusza na swych członkach częstość, kierunek i treść interakcji w jakie wchodzą oni nawzajem.
Z norm grupy wynikają prawa i obowiązki jednostki.
Trwałe, silne i jasne struktury wewnętrzne
Zdolność do spełniania funkcji utrzymywania ciągłości życia społecznego
Zdolność do trwania nawet przy całkowitej wymianie jednostek
W tej koncepcji skupiamy się na strukturach, nie na jednostkach.