JĘZYK PRAWNY I JĘZYK PRAWNICZY
Język prawny to język aktów prawnych, tekstów prawnych pisany w języku naturalnym technicznym ale ma on wiele sformowań, które są odrębne dla języka naturalnego. Język prawniczy jest mocno sformalizowany, występują zwroty które nie są znane językowi naturalnemu np. pozew, powództwo, konwalidacja, nowelizacja. Każde z tych słów ma określone znaczenie: pozew -pismo procesowe w postępowaniu cywilnym, powództwo -żądanie w pozwie i jego uzasadnienie.
W języku prawnym występują zwroty zaczerpnięte z języka naturalnego, ale tym zwrotom nadano inne odmienne znaczenie np. powód-przyczyna , w języku prawnym-osoba w postępowaniu cywilnym. Język prawny posługuje się definicjami legalnymi . Zadaniem definicji legalnych jest precyzowanie, wyjaśnianie danych zwrotów j. naturalnego użytych w akcie prawnym (młodociany -osoba do lat 21).
Język prawniczy to język którym posługują się środowiska prawnicze .Język prawniczy to wypowiedzi o prawie zwłaszcza o prawie obwiązującym. Istotna role odgrywają tutaj glosy do wyroków wydawane przez sąd najwyższy. Sąd najwyższy wydaje wyroki, uzasadnia je jeżeli wyrok dotyczy materii interesującej to w glosach są komentarze , w orzeczeniach sądu najwyższego wypowiadają się akceptująco bądź negatywnie.