Zakażenia szpitalne w chirurgii

Zakażenie szpitalne – zakażenie, związane z pobytem w szpitalu, wtórne do podstawowego stanu pacjenta. Dotyczy zarówno pacjenta jak i personelu. Najczęściej uznaje się za zakażenie szpitalne, jeśli wystąpiło 48 – 72 godzin od przyjęcia lub wypisania ze szpitala. W ciągu 2 dób po porodzie jeśli matka nie była zakażona (niemowlaki).

• Za zakażenie rany operacyjnej u pacjenta niezakażonego przed zabiegiem uznaje się zakażenie, które wystąpiło w ciągu miesiąca od zabiegu, jeśli pacjent ma wszczepione ciała obce (np. implanty ortopedyczne, implanty naczyniowe), w ciągu roku od zabiegu

Wyróżnia się zakażenia szpitalne:

• Egzogenne – spowodowane przez drobnoustroje dominujące w środowisku szpitalny

• Endogenne – spowodowane przez własną, naturalną florę pacjenta

Źródła zakażenia:

Sam pacjent – eliminacja potencjalnych źródeł zakażenia przed planowanym zabiegiem:

• Zakażenia nosogardzieli podanie maści antybiotykowych nosa

• Personel bloku operacyjnego : zakażenie pola operacyjnego przez ręce, często zakażenia ran już w pierwszych minutach zabiegu – związane z ruchem personelu i sprzętu

Czynniki zwiększające ryzyko zakażenia rany chirurgicznej:

1. Zły stan ogólny chorego

2. Nowotwory

3. Wrodzone i nabyte zaburzenia odporności

4. Choroby współistniejące

5. Choroby gruczołów dokrewnych

6. Duża utrata krwi podczas operacji

7. Długi czas trwania zabiegu