PSYCHOLOGIA W ZARZĄDZANIU
Psychologia pracy
Przedmiotem zainteresowań jest psychika i zachowanie człowieka w konkretnych warunkach aktywności zawodowej
Pomaga lepiej przygotować ludzi do pracy, racjonalizować jej organizację i osiągać z niej zadowolenie
Skupienie na procesach indywidualnych
Najważniejsze pytania - jak osiągnąć?:
Skuteczność indywidualnego działania pracownika
Wysokie wyniki przy minimalizacji kosztów (zmniejszony wysiłek, najłatwiejszy sposób, najkrótszy czas)
Bezpieczeństwo w pracy (fizyczne i psychologiczne)
Zadowolenie z pracy i poczucie jej wysokiej jakości (sukcesu)
Klasyczne ujęcia:
Przystosowanie człowieka do pracy
Psychologia stosunków międzyludzkich
Dostosowanie pracy do człowieka
Współczesne ujęcia:
Podejście interakcyjne/transakcyjne
Dopasowanie człowiek-praca
Dopasowanie człowieka do pracy
Predyspozycje
Cechy fizyczne
Zdolności – talenty
Cechy temperamentu i osobowości
Kompetencje zawodowe
Preferencje zawodowe
Zainteresowania zawodowe
Kompetencje
Rozumienie wąskie (wiedza i umiejętności) i szerokie
Na kompetencje (ujęcie szerokie) składają się następujące elementy:
Motywy – ukierunkowanie zachowania
Cechy – psychologiczne predyspozycje do określonego sposobu zachowania (np. samokontrola, odporność na stres, itp.)
Samoocena – postawy i wartości danej osoby
Wiedza merytoryczna – potwierdzona lub nie świadectwami, dyplomami, itp.
Umiejętności poznawcze i behawioralne – ukryte (np. sposób rozumowania) lub obserwowalne ( aktywne słuchanie)
Preferencje (Holland)
Wybór zawodu i drogi kariery zawodowej stanowi bardzo ważny aspekt rozwoju osobowości człowieka
6 typów podstawowych preferencji zawodowych oraz analogiczne do nich typy środowisk zawodowych (rodzajów organizacji), w obrębie których dominują określone osobowości, style zachowania i rozwiązywania
problemów oraz oferowane możliwości rozwoju.
Ludzie poszukują takich środowisk, które umożliwią im jak najwyższy poziom wykorzystania ich możliwości i preferencji (zdolności, kompetencji, postaw) oraz realizację określonych wartości i ról społecznych
Zainteresowania zawodowe
Klasyczne teorie zainteresowań zawodowych – Parsonsa, Ginzberga, Roe, Supera, Predigera
Zainteresowania wyrażają się względnie stałym i częstym zorientowaniem uwagi dowolnej i mimowolnej podmiotu na określone kategorie obiektów, czynności, stanów lub sytuacji
Złożoność i niejednorodność pojęcia zainteresowań
Zainteresowania a preferencje i kompetencje
Model uwarunkowań i przejawów zainteresowań (Bajcar, Borkowska, Czerw, Gąsiorowska, Nosal)
Rodzaje zainteresowań zawodowych
Psychologia organizacji
Psychologia organizacji/zarządzania
Przedmiotem zainteresowania jest analiza funkcji i procesów wpływających na klimat wewnątrz organizacji
Pomaga lepiej przygotować managerów/liderów do kierowania pracą zespołu
Skupienie na procesach grupowych
Analiza wpływu wszystkich podsystemów organizacji na zachowania pracownicze
„Zachowania organizacyjne” – kluczowe pojęcie
System zachowań i działań związanych z wykonywaniem przez ludzi zadań (pracy) oraz osiąganiem celów organizacji
Ma zastosowanie głównie w procesie kierowania ludźmi
Elementy organizacji jako systemu społecznego
Role (różnie rozumiane)
Reguły
Normy
Władza
Klimat organizacyjny
Dopasowanie człowiek-organizacja (Kryteria odpowiedniości i dopasowania (Belbin))
Rola psychologii w procesie zarządzania
uwarunkowania indywidualne
jak organizować pracę
jak dobierać i szkolić ludzi oraz kierować nimi w pracy
jak tworzyć takie warunki pracy, system sankcji i nagród, aby umożliwiło to pracownikom zwiększenie ich wydajności, podniosło jakość i morale
jak zidentyfikować i wykorzystać zasoby, którymi dysponują ludzie (umiejętności, wiedza)
uwarunkowania grupowe
dynamika grupy
grupa a zespół
role odgrywane w zespole (grupie)
aktywność w pracy zespołowej
patologie w pracy grupowej (próżniactwo społeczne, zjawisko myślenia grupowego)
uwarunkowania kierownicze
jak kierować ludźmi we współczesnej organizacji
priorytet zadania czy priorytet relacji między ludźmi
przywódca czy kierownik
uwarunkowania organizacyjne
organizacja w procesie zmian i adaptacji
zachowania pracownicze w procesie zmian
opór na zmiany; jak sobie z nim radzić
KOMUNIKACJA W GRUPIE I ORGANIZACJI
Grupa- osoby
złączone wspólnym celem (celami)
kontaktujące się w sposób pozwalający im wpływać wzajemnie na siebie
mające poczucie przynależności do danej zbiorowości
działające wspólnie
Grupa podstawowa i wtórna
grupa podstawowa; jej głównym celem jest zaspokajanie potrzeb członków grupy (np. potrzeba przynależenia do jakiejś zbiorowości) oraz potrzeb emocjonalnych (np. przyjaźni, koleżeństwa, bezpieczeństwa)
grupa wtórna, jej głównym celem jest wypełnienie zadań takich jak podjęcie decyzji, rozwiązanie problemu, napisanie sprawozdania lub opracowanie wariantowych propozycji dla osób mających podjąć ostateczną decyzję
Mała grupa - grupa licząca na tyle mało osób, iż
mogą się one kontaktować bezpośrednio, w tym także w sposób nieformalny
postrzegać wzajemnie jako indywidua, posiadające jednak pewne wspólne, odróżniające ich od członków innych grup cechy
mają zbliżone poglądy na sposób funkcjonowania grupy, styl kierowania nią
akceptują zarówno sposób działania grupy jako całości jak i zachowania poszczególnych członków
Rola
wzorzec zachowania przejawianego i oczekiwanego w odniesieniu do członka grupy lub organizacji. Związana jest na ogół z pełnioną funkcją, statusem itp.
wzorzec zachowania przejawianego i oczekiwanego w odniesieniu do danej osoby determinowane w pewnym stopniuj jej cechami osobowości (perspektywa np. Belbina)
Reguły i normy grupowe
Reguły; zasady określające jak członkowie towarzystwa, organizacji, grupy, słowem jakiejś zbiorowości, winni się zachowywać; mogą być wprowadzone formalnie lub nieformalnie
Norma; nieformalna reguła postępowania lub zachowania członka grupy, często nie jest formułowana explicite, na ogół wymuszana presją silnych o podobnym statusie, wieku, randze, przynależności grupowej, narodowej itp.
Status- miejsce członka grupy lub organizacji w hierarchii. Wyznaczany jest on posiadaną siłą, wpływami, prestiżem
Spójność (zwartość, spoistość)- siła więzi łącząca członków grupy, grupę spójną cechuje jedność, homogeniczność, wysoki poziom atrakcyjności związany z przynależeniem do danej grupy
Postawa- uogólniony stan gotowości do reagowania określonymi zrachowaniami w odniesieniu do pewnych idei i obiektów. Wywodzi się z uznawanego systemu wartości i przekonań danej osoby
ETAPY ŻYCIA ZEPOŁU
Formowanie
Burzenie się
Normalizacja
Efektywność
Przygotowanie do rozwiązywania zespołu
Formowanie (forming)
niepewność co do celów
niepewność co do struktury
niepewność co do przywództwa
członkowie sprawdzają , jakiego typu zachowania są dopuszczalne
Etap dobiega końca wraz z wykształceniem się poczucia przynależności do zespołu
Burzenie się (storming)
Czas konfliktów wewnątrz zespołu
Członkowie uznają istnienie zespołu ale
burzą się przeciwko kontroli narzucanej przez zespół
powstają spory wokół osób mających sprawować kontrolę nad zespołem
Etap kończy się wraz z ustaleniem przywództwa w zespole
Normalizacja (norming)
Powstawanie różnych związków w grupie
Kształtowanie się poczucia tożsamości zespołu
Wzrasta spójność (zwartość, spoistość)
Etap kończy się wraz z okrzepnięciem struktury oraz wykształceniu się ról i oczekiwań roboczych
Efektywność (performing)
Struktura jest w pełni funkcjonalna
Struktura jest w pełni akceptowana przez członków zespołu
Uwaga przenosi się z wzajemnego poznawania się na wykonywanie zadań
W trwałych zespołach to ostatni etap życia zespołu
Przygotowanie do rozwiązania zespołu (adjourning)
Etap charakterystyczny dla zespołów doraźnych powołanych do wykonania zadań w określonym czasie.
Efektywność przestaje być najważniejszą sprawą, swoją uwagę skupiają na planach i problemach, które staną przed nimi po rozwiązaniu zespołu
ELEMENTY POZWALAJĄCE IDENTYFIKOWAĆ GRUPĘ
Poziomy
poziom zmiennych podstawowych określających warunki wstępne
zmiennych procesualnych, charakteryzujących grupę w trakcie jej działania
poziom zmiennych opisujących efekty działalności
Zmienne podstawowe
Środowisko
zobowiązania grupy wobec organizacji macierzystej
zobowiązania organizacji macierzystej w stosunku do grupy
kultura
grupy konkurujące z opisywaną
Członkowie
potrzeby i motywy członków grupy
ich postawy, przekonania, systemy wartości
umiejętności którymi dysponują
liczebność grupy
Zasoby
dostępna grupie wiedza
narzędzia którymi rozporządza
fundusze pozostające w jej dyspozycji
czas, który ma na wypełnienie postawionych zadań
Zmienne poziomu procesualnego
zachowania członków
role, normy, status członków
powiązania pomiędzy nimi, charakter kontaktów wyrażający się między innymi takimi parametrami jak spójność, współpraca, konflikt
sieci komunikacyjne
procesy tego poziomu to komunikowanie się, podejmowanie decyzji, rozwiązywanie problemów, wspólne działania
Zmienne poziomu efektów działalności
końcowe wyniki
osobista satysfakcja członków grupy
modyfikacje strukturalne i personalne grupy
rozwój osobisty członków
także rozwój organizacyjny grupy
ANALIZA WYBRANYCH ZMIENNYCH OD KTÓRYCH ZALEŻY SKUTECZNE FUNKCJONOWANIE GRUP WTÓRNYCH- Sytuacja idealna
Zmienne podstawowe
Członkowie uznają te same wartości i podobne widzą cele grupy. Mają w odniesieniu do siebie podobne oczekiwania..
Liczba członków jest wystarczająco mała by wszyscy mogli być aktywnymi uczestnikami, by mogli wzajemnie się postrzegać i odróżniać jako jednostki, jednak wystarczająco duża by zapewnić dopływ wiedzy i umiejętności potrzebnych dla uzyskania efektów działań charakteryzujących się wysoką jakością
Zasoby konieczne do osiągnięcia celów są osiągalne.
Relacje z innymi grupami i organizacjami stanowiącymi środowisko grupy pozwalają jasno sprecyzować cele grupy i uzyskać niezbędne środki dla ich realizacji.
Cele grupy są zrozumiałe dla wszystkich członków i akceptowane przez nich.
Zmienne procesualne
Zachowania członków są wzajemnie przewidywalne.
Role pełnione przez członków grupy są relatywnie stabilne, ogólnie zrozumiałe i akceptowane przez wszystkich członków grupy.
Członkowie grupy mają w przybliżeniu równy status, tak że każdy może wywierać wpływ raczej przez swą wiedzę, posiadane umiejętności i pomysły aniżeli poprzez fakt zajmowania wyższego miejsca w hierarchii grupy bądź poza nią
Normy i reguły oraz wartości leżące u ich podstaw są zrozumiałe i przystają do siebie nawzajem
Wszyscy mają dostęp do informacji związanych z funkcjonowaniem grupy.
Członkowie grupy potrafią zaprezentować swoje stanowisko i są z uwagą słuchani przez innych.
W idealnej grupie wszyscy członkowie grupy akceptują efektywne procedury i dążą do osiągnięcia grupowego celu
Efekty końcowe
Członkowie grupy mają świadomość osiągnięcia celu.
Członkowie grupy osiągają satysfakcję z roli, którą odgrywają w grupie, z pracy grupy i z relacji pomiędzy członkami grupy.
Spójność grupy jest wysoka.
Istnieje zgoda co do roli lidera i struktury przywództwa w grupie.
Organizacja macierzysta (jeśli taka istnieje) ulega w efekcie działania małej grupy wzmocnieniu
SYNDROM MYŚLENIA GRUPOWEGO
Symptomy
Grupa przecenia swoją siłę (iluzja wszechmocności)
Wiara we „wrodzoną” moralność grupy
Grupa zamyka się w kręgu swoich własnych stereotypów, rytuałów i iluzji nie dopuszczając do swej świadomości informacji z nimi niezgodnych (racjonalizacja, negatywna stereotypizacja przeciwnika)
Ukierunkowany nacisk na dysydentów (konformizacja)
Autocenzura
Złudzenie jednomyślności
Stróże poprawnego myślenia
Środki zaradcze
Przydzielić każdemu członkowi grupy osobę bądź grupę osób pełniących rolę krytyka i ewaluatora
Lider powinien ograniczać, ze względu na siłę, którą dysponuje, swoją aktywność przy sugerowaniu rozwiązań bądź podejmowaniu decyzji
Lider powinien wyznaczyć dwie (lub więcej) niezależnych podgrup pracujących nad tym samym problemem
Lider winien podjąć wszelkie możliwe kroki utrudniające grupie izolowanie się, zamykanie w kręgu własnych pomysłów, stereotypów, ideologii
Przykłady
Pearl Harbor
Inwazja w Zatoce Świń
Wojna wietnamska
Polskie wybory do Sejmu II Kadencji
Katastrofa „Challengera”
MOTYWACJA- wykład Małuszyńskiego
Teoria X i Y McGregora
Teoria X menedżerowie przyjmują następujące założenia:
Pracownicy z natury nie lubią pracy i w miarę możliwości starają się jej unikać.
Ponieważ pracownicy nie lubią pracy, więc trzeba ich zachęcać, kontrolować, lub grozić karą, aby osiągnąć pożądane cele.
Pracownicy uchylają się od odpowiedzialności i gdy tylko to jest możliwe, wolą poddawać się formalnym decyzjom.
Większość pracowników przedkłada bezpieczeństwa ponad wszelkie inne czynniki związane z pracą i wykazuje mało ambicji.
Teoria Y menedżerowie przyjmują następujące założenia:
Pracownicy uważają pracę za rzecz tak naturalną jak odpoczynek lub rozrywka
Osoba zaangażowana w swoje zadania jest zdolna do kierowania własnym działaniem i do samokontroli.
Przeciętny człowiek może nauczyć się akceptować odpowiedzialność, a nawet do niej dążyć.
Umiejętność podejmowania słusznych decyzji, jest cechą szeroko rozpowszechnioną w populacji, a nie tylko przywilejem osób zajmujących się zarządzaniem
Teoria hierarchii potrzeb Maslowa
Dwuczynnikowa teoria Herzberga
Teoria potrzeb McClellanda
Można wyodrębnić trzy motywy:
Potrzeba osiągnięć - dążenie do wyróżniania się, sukcesu
Potrzeba władzy - potrzeba kierowania innymi ludźmi
Potrzeba afiliacji - pragnienie przyjaznych i bliskich kontaktów międzyludzkich
Dwie formy potrzeby afiliacji:
Afiliacyjne bezpieczeństwo – dążenie do utrzymania bliskich relacji z powodu związanego z tym poczucia bezpieczeństwa (obawa przed odrzuceniem)
Afiliacyjne zainteresowania – dbałość o uczucia innych ludzi i ich potrzeby (ale nie kosztem wykonywania zadań)
MOTYWACJA do pracy- wykład A. Czerw
Motywacja
Termin stosowany do opisu wszelkich mechanizmów odpowiedzialnych za:
uruchomienie zachowania
ukierunkowanie zachowania
podtrzymanie zachowania zakończenie zachowania
Zastosowanie teorii potrzeb w organizacji
Zastosowanie teorii potrzeb w organizacji – hierarchia potrzeb Maslowa
Teoria celów Locka i Lathama
Cel jest motywatorem poprzez sam fakt istnienia
Uruchamia ocenę wymagań i swoich możliwości oraz ocenę szans na jego osiągnięcie
Może frustrować – gdy jest nieosiągalny
Może nudzić – gdy jest zbyt łatwy
Może ekscytować – gdy jest nieco powyżej możliwości
Cel powinien być precyzyjny
Wiadomo co trzeba osiągnąć
Wiadomo kiedy trzeba go osiągnąć
Wiadomo jak można go osiągnąć
Cel powinien być akceptowalny przez pracownika
Im bardziej pracownik akceptuje cel tym bardziej jest zaangażowany i tym lepiej wykonuje zadanie
PRECYZYJNE KOMUNIKOWANIE
PARTYCYPACJA W STAWIANIU CELÓW
Teoria sprawiedliwości Adamsa
Człowiek dokonuje porównań społecznych (szczególnie z innymi podobnymi do siebie)
Pracownik dąży do zrównoważenia swoich zysków i kosztów do zysków i kosztów innych osób
Zarówno sytuacja nadpłaty jak i niedopłaty jest sytuacją niesprawiedliwą
Teoria oczekiwań
Motywacja jest rezultatem przekonań
Oczekiwanie – przekonanie, że wysiłek będzie odzwierciedlony w osiągnięciach
Instrumentalność – przekonanie, że osiągnięcie będzie nagrodzone
Walencja – przekonanie, że nagroda jest wartościowa
Ważne jest też postrzeganie swojej roli zawodowej i przekonań na temat tego co jest dla tej roli charakterystyczne
Model motywacji do pracy wg Lowlera
Projektowanie pracy
Polepszenie natury wykonywanej pracy – sprawienie aby była bardziej atrakcyjna
Metody projektowania pracy:
Rotacja stanowisk
Rozszerzanie pracy
Wzbogacanie pracy
Charakterystyczny model pracy
Projektowanie stanowiska pracy, charakterystyczny model pracy
Podsumowanie
Motywacji nie można bezpośrednio obserwować – wnioskujemy na podstawie działań
Motywacja ≠ wykonanie
Wykonanie = predyspozycje + motywacja
Motywacja do pracy w ogóle i motywacja do pracy w tej organizacji
W procesie rekrutacji organizacja powinna sprawdzić:
Predyspozycje
Motywację do pracy w ogóle
W czasie zatrudniania pracownika organizacja powinna:
Podnosić kompetencje pracownika
Podtrzymywać motywację do pracy w ogóle
Uruchamiać i podtrzymywać motywację do pracy w tej organizacji
KONFLIKT
Definicja
Konflikt to sytuacja (proces) gdy ludzie nie zgadzają się w istotnych dla nich sprawach w związku z czym pojawiają się tarcia i napięcia
By konflikt się pojawił spełnione być muszą dodatkowe warunki:
ludzie muszą mieć przeciwne interesy, pomysły, postrzeganie sprawy, odczucia
pociągać to musi za sobą różne stanowiska
niezgoda taka ma raczej charakter trwały a nie jest kwestią jakiegoś pojedynczego incydentalnego zdarzenia
ludzie o odmiennych stanowiskach próbują nawzajem utrudniać sobie osiągnięcie celu
konsekwencje konfliktu
ZYSKI
wysoka energia
skupienie na zadaniu
stymulacja innowacji
intensyfikacja komunikacji w grupie
spójność wewnątrzgrupowa
dyskusje dotyczące sprawy
STRATY
skupienie się na konflikcie
próba wygrania za wszelką cenę
zniekształcony osąd
brak współpracy
efekt przegranego
Typy konfliktu
Intrapersonalny- wewnętrzny; gdy np. osoba jest zmotywowana to zaangażowania się w dwu lub więcej aktywnościach które do siebie nie pasują, nie dają się uzgodnić
Interpersonalny- między dwoma lub większą ilością ludzi którzy kontaktują się i powinni ze sobą współpracować, jednak mają różne cele, sposoby działania czy też systemy wartości
Wewnątrzgrupowy- wewnątrz grupy gdy członkowie nie zgadzają się co do celów grupowych, podejmowanych działań, przywództwa itp
Międzygrupowy- między różnymi grupami, wydziałami czy oddziałami. Potencjalne przyczyny to brak zgody co do podziału zadań, sposobów działania, zasobów, sposobu komunikowania się czy też dostępu do informacji
Źródła konfliktu
różnice między osobami
niekompatybilność celów
niepewność
niedostępność zasobów
system wynagradzania
współzależność
Czynniki brane pod uwagę w zarządzaniu konfliktem
Waga sprawy
Czas który mamy do dyspozycji
Złożoność
Rozwiązanie krótko lub długoterminowe
Siła stron
Ogólne podejście do konfliktów
Strategie rozwiązywania konfliktu (Kilmann i Thomas)
Strategie; nazwy oryginalne
UNIKANIE- przykłady
Unikanie ludzi, których uważasz za kłopotliwych:
Jeśli Anna zadzwoni, to powiedz, że wyszedłem.
Unikanie spraw, które są mało ważne, skomplikowane i groźne:
Być może. Zobaczymy. Przejdźmy do następnej sprawy
Przesuwanie dyskusji na później:
Sprawdzę w dziale księgowości i zadzwonię w przyszłym tygodniu.
UNIKANIE- beneficja
Redukcja stresu
Oszczędność czasu
Unikanie spraw, które są mało ważne, skomplikowane bądź groźne
Odwlekanie rozwiązania konfliktu do momentu bardziej (z naszego punktu widzenia) sprzyjającego
UNIKANIE- koszta
Niszczenie wzajemnych relacji
Niechęć (wrogość)
Odwlekanie
Degradacja komunikacji i podejmowania decyzji
ŁAGODZENIE – przykłady
Robimy komuś przysługę, by mu pomóc:
Widzę, że to bardzo ważne dla Ciebie...
Ulegamy perswazji:
Nie pomyślałem o tym. Masz rację.
Uznanie autorytetu:
Zrobiłbym to inaczej, ale to ty decydujesz.
Odwoływanie się do czyjegoś autorytetu:
Jesteś ekspertem. Wierzę w twój osąd.
Uspokajanie kogoś, kto jest groźny:
Zgoda. No dobrze. Niech tak będzie.
ŁAGODZENIE- beneficja
Pomaganie innym. Wspieranie
Odbudowywanie harmonii
Budowanie dobrych relacji z innymi
Szybkie zamykanie konfliktu
ŁAGODZENIE- koszta
Poświęcamy nasze interesy
Utrata autorytetu
Utrata motywacji
RYWALIZACJA / KONFRONTACJA- przykłady
Komunikowanie decyzji:
Przykro mi, ale to moja decyzja jako szefa
Upieranie się przy wnioskach, które pasują do naszych danych.
Twarde targowanie się (bez ustępstw)
RYWALIZACJA / KONFRONTACJA – beneficja
Ustalenie pozycji (miejsca)
Możliwość szybkiego zwycięstwa
Obrona interesów i punktu widzenia
Sprawdzenie przypuszczeń
RYWALIZACJA / KONFRONTACJA – koszta
Zaburza relacje z innymi
Nieoptymalne decyzje
Zmniejsza motywacje i inicjatywę
Możliwość eskalacji konfliktu i utknięcia w martwym punkcie
KOMPROMIS- przykłady
Miękkie targowanie (wymiana ustępstw):
Uśrednijmy różnice i zgódźmy się na kwotę...
Zmiana kolejności:
Przypuśćmy, że tym razem zapłacę ja, a następnym razem ty.
Uzgadnianie konkluzji:
Uważasz, że on jest nieprzeciętny, a ja uważam, że przeciętny. Powiedzmy, że ocenimy go jako "powyżej średniej".
KOMPROMIS –beneficja
Pragmatyzm
Szybkość i efektywność
Sprawiedliwość
Podtrzymywanie dobrych relacji
KOMPROMIS- koszta
Częściowa przegrana, rezygnacja z niektórych ważnych rzeczy
Nieoptymalne rozwiązania
Niepełne wzajemne zrozumienie
WSPÓŁPRACA- przykłady
Uzgadnianie interesów poprzez poszukiwanie rozwiązań "wygrany - wygrany":
Potrzebujesz nas do realizacji Projektu X, ale ja muszę zrealizować Projekt Y. W jaki sposób moglibyśmy realizować obydwa równocześnie?
Wgląd, empatia, analiza dla lepszego zrozumienia:
Wychwalasz techniczne kompetencje Anny, a ja mam zastrzeżenia do jej zdolności interpersonalnych. Obaj mamy rację. Będzie bardzo przydatna, jeśli poprawi swoje zdolności interpersonalne
WSPÓŁPRACA- beneficja
Optymalne decyzje
Uczenie się i komunikacja
Wgląd, empatia, analiza dla lepszego zrozumienia
Budowanie współpracy i umiejętności rozwiązywania konfliktów
Wzmacnianie relacji
Pełna akceptacja decyzji
WSPÓŁPRACA –koszta
Wymaga czasu i energii
Duże wymagania psychologiczne
Ryzyko zostania oszukanym
Kiedy używać jakiego stylu:
UNIKANIE
RYWALIZACJA/ KONFRONTACJA
KOMPROMIS
WSPÓŁPRACA
Metody zapobiegania i redukcji konfliktów