Chiny:

-kultura fizyczna kształtowała się (druga połowa XIX w) na gruncie własnych tradycji i w pewnym stopniu za pośrednictwem Europy i Stanów Zjednoczonych, m.in. dzięki studentom chińskim uczących się na uniwersytetach europejskich i amerykańskich oraz szkół misyjnych zakładanych w Chinach

-w XX w kształtowała się za pośrednictwem YMCA

-w szkołach chińskich wf związanych ze szkoleniem wojskowym

-niedostatek programów i nauczycieli fizycznych - pierwszych nauczycieli szkolono ok 1916r organizując przy Narodowym Uniwersytecie w Pekinie kurs drugiego stopnia dla nauczycieli wf

-XXw-zawiązywanie się dobrowolnych organizacji sportowych głównie lekkoatletycznych(Klub Tsing-Wu w Szanghaju) i rekreacyjnych (np. Klub Pięciu Tygrysów), Chiński Klub Bokserski

-1910 r utworzono Narodową Chińską federację Lekkoatletów Amatorów

-szkoły i uniwersytety organizowały w większych ośrodkach dwu- i trzydniowe lekkoatletyczne zawody sportowe najczęściej na wiosnę i jesienią, obowiązywał podział na juniorów i seniorów,

-w prowincjach odbywały się wiejskie zawody eliminacyjne a zwycięzcy startowali w imprezach coraz wyższego szczebla. Najlepsi w zawodach krajowych. Pierwsze takie zmagania- 1911 r w Nanking

-1913 r reprezentacja Chin wzięła udział w I dalekowschodnich Mistrzostwach w Manili

-1915 zorganizowanie Mistrzostw w Szanghaju

Japonia:

-1868-1912- okres Meiji(czas panowania cesarza Matsuhito)- wybitnym działaczem tego okresu był minister wychowania Arinori Nori, dzięki niemu zaczęto stosować nowoczesne metody wychowania i kształcenia, utrzymujące się aż do końca drugiej wojny światowej,

-1872-początki owego systemu wychowania fizycznego

-Utworzenie Narodowego Instytutu Gimnastycznego zapewniło dopływ nauczycieli wf do szkół

-główne nastawienie na cele militarne- dążono do wykształcenia zarówno u nauczycieli jak i uczniów 3 cech charakteru- posłuszeństwa, prawdomówności i godności.

-tygodniowy plan zajęć wychowania fizycznego przewidywał 6h ćwiczeń dla chłopców(w tym zajęcia przygotowania wojskowego) oraz 3 godziny dla dziewcząt- głównie ogólnego wychowania fizycznego i gier

-G.E. Leland-absolwent szkoły w Ammherst- wprowadził różnorodne ćwiczenia gimnastyczne szczególnie aktywizujące kończyny

-1912-1916-okres Taisho- wpływy gimnastyki szwedzkiej-zyskała popularność i została wprowadzona do programu szkolnego

-zachowuje się także dotychczasowy system nauczania wf, dodając zabawy gry i tańce

-nauka szermierki i dżudo w szkołach podstawowych i średnich

-powstał system szkolnych i międzyszkolnych zawodów sportowych

-organizacje sportowe- Amatorski Związek Lekkoatletyczny w ramach którego powstało nowoczesne dżudo jako dyscyplina sportowa

-1913 Japonia uczestniczyła w I Mistrzostwach Sportowych Dalekiego Wschodu

-w latach 20 i30 XX w rozwijały się formy ruchu jak karate czy alkido

Francja:

-okres 1789-1870- ćwiczenia fizyczne da chłopców w wieku 5-12 lat i dziewcząt 5-11 zalecali politycy Tayllerand, Condorcet i Maximilien Robespierre

-Andre Chenier uważał biegi, zapasy, pływanie i ćwiczenia wojskowe za „gimnastykę wolnego ludu”

-1794 wprowadzono do szkół ćwiczenia wojskowe pod kierunkiem oficerów- nauka nie dawała owoców

-podejmowano liczne skoki balonowe (np.Louis Joseph) i skoki spadochronowe(np. bracia Joseph)

-wspinaczkę wysokogórską wzbogacili m. in Raimond de Carboniere i Marie Paradis- pierwsza kobieta która weszła na jeden ze szycztów Mont Blanc

-1814- pierwszy plac do golfa w Pau

-Francisco Amoros-z pochodzenia hiszpam, w 1807 stanął na czele instytutu wychowawczego w Madrycie, w 1815 powstało Towarzystwo Oświaty Elementarnej w którym przedłożył program szerokiego upowszechnienia wychowania fizycznego, mianowany generałem w 1818 objął kierownictwo w Gimnazjum Wojskowym w parku Grenelle w której obok gim wojskowej wprowadził także cywilną, później mianowany inspektorem gimnastyki wojskowej, był autorem podręcznikiem wychowania fizycznego, gimnastycznego i moralnego, prócz własnych dociekań zawarł też myśli GutsMuthsa i Pestalozziego, wyróżniałgim wojskową, cywilną, przemysłową, leczniczą i akrobatyczną.

-Phokton Heinrich Clias- 1844-1848 sprawował stanowisko inspektora dla ćwiczeń fizycznych w szkołach elementarnych Paryża, napisał „Gimnastyka elementarna” i „Kallistenia”

-Charles D’Argy i Napoleon Laisne- uczniowie Amorosa, wychowawcy w słynnej szkole gimnastycznej w Joinwille-le-Pont utworzonej w 1852,

-Eugene Paz zasłużył się w walce o wprowadzenie obowiązkowego wychowania fizycznego w szkołąch francuskich

-obce wpływy (Anglia):

-pierwsze regaty odbyły się w 1834 w Paryżu

-1853 pierwsze biegi jedynek

-1838 powstał pierwszy klub żeglarski w Havre, w latach następnych kluby wioślarskie , w 1853 Towarzystwo Regat w Paryżu

-rozwijał się także krokiet i golf

-z Niemiec przychodziła i rozwijałą się idea turnerstwa, pierwszy związek powstał w Gebwiller w Alzacji, potem powstawały kolejne

-do rodzimych kierunków należały: aeronautyka, alpinistyka, szermierka i pięściarstwo.

Po wojnie:

-