Organizacja Regularnej Armii 1918-1919

12 października 1918r. Rada Regencyjna KP wprowadziła tekst nowej roty, przysięgi wojskowej i przyjęła zwierzchnią władzę nad wojskiem polskim.

W dekrecie z 27 października 1918r. zapowiedziała formowanie regularnej armii narodowej na podstawie tymczasowej ustawy o powszechnym obowiązku służby wojskowej . Równocześnie został ogłoszony apel do wszystkich oficerów i żołnierzy ,którzy służyli w Legionach Polskich i innych frontach wojskowych aby stawili się pod sztandar powstania Wojska Polskiego.

W połowie października 1918r. Rada Regencyjna KP z inicjatywy Komisji Wojskowej przystąpiła do organizowania Sztabu Generalnego Wojsk Polskich, któremu miano powierzyć wszystkie sprawy związane z formowaniem nowych oddziałów Wojska Polskiego i ich wyposażeniem.

25 października 1918r. wydała ona dekret ustanawiający urząd Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego ,w którym trzy dni gen. Rozwadowski zatwierdził skład personalny i pierwszą organizację Sztabu Generalnego WP .

Rozkaz z 30 października 1918r. wprowadził podział obszaru państwa polskiego na 15 okręgów wojskowych. W każdym okręgu wojskowym miał zostać zorganizowany jeden pułk piechoty . W poufnych instrukcjach dla dowódców pułków z 3 listopada 1918 roku Sztab Generalny zalecił WP podczas tworzenia pułków aby w każdym okręgu tworzyć na razie po jednym batalionie, tłumić ruchy bolszewickie i antypaństwowe oraz rozbrajać okupantów unikając ostrych starć.

1 listopada 1918r. Rada Regencyjna KP wyznaczyła gen. Stanisława Szeptyckiego przedstawicielem wojskowym na terenie okupacji austriackiej.

W październiku i na początku listopada 1918r. kadrę WP stanowili oficerowie byłych armii zaborczych i byli Polskiego Korpusu Posiłkowego oraz w mniejszym stopniu byli legioniści.

Organizacja Wojska Polskiego :werbunek ochotniczy .Nie udało się sformować większych jednostek (utrudnienia ze strony wojsk okupacyjnych) więc tworzono pododdziały ,bataliony, szwadrony i baterię które łączono w grupy operacyjne.

„Legia Akademicka” Została utworzona 9 listopada 1918r. ponieważ Sztab Generalny WP chciał pozyskać wykształcona młodzież.

12 listopada 1918r. w rozkazie do żołnierzy ,szef Sztabu Generalnego WP nakazał ogłosić w oddziałach , że dotychczasowe formacje podległe pod Sztab Generalny WP zostały przekazana Naczelnemu Wodzowi Józefowi Piłsudzkiemu.

16 listopada 1918r.Piłsudzki zawiadomił inne państwa , że z woli całego narodu powstaje państwo polskie o podstawach demokratycznym oraz rozpoczął starania o sprowadzenie do kraju armii polskiej sformowanej we Francji pod dowództwem gen. Józefa Hellera. Jego priorytetem było wojsko. Do wojsk polskich dołączyła też cześć legionu Bajońskiego –z Legii Cudzoziemskiej.

Do szeregów sił zbrojnych odrodzonego państwa polskiego do którego zaczęło napływać wiele ochotników: byli legioniści, członkowie POW . Na mocy Ministerstwa Spraw Wojskowych przyjęto oficerów z byłych armii zaborczych. Rozpoczęto organizacje władz poborowych opartych na okręgowych i powiatowych komendach uzupełnień.

21 listopada 1918r. istnieje już 5 zorganizowanych okręgów: warszawski ,lubelski, krakowski, kielecki, łódzki.

W grudniu 1918 r. utworzono we Lwowie Dowództwo WP na Galicję Wschodnią .Jednocześnie w celu obrony Kresów Wschodnich przystapiono do formowania W Ostrowi Mazowieckiej ochotniczej Dewizji Litewsko-Białoruskiej pod dowództwem gen . Wacława Iwaszkiewicza.

W grudniu 1919r. w Warszawie ,Krakowie ,Przemyślu i Lublinie gdzie znajdowały się lotniska zorganizowane pierwsze eskady lotnicze.

17 grudnia 1919 r. skład bojowy liczył :

- oddziały Galicji Wschodniej pod dowództwem gen .Tadeusza Rozwadowskiego 12508 żołnierzy

-oddziały na Wołyniu,Podlasiu pod dow. Płk Mariana Januszajtisa i płk Franciszka Gawrońskiego-2052 żołnierzy

-oddziały w Orawie , Spiszu i Cieszynie -4505 żołnierzy

- 4 Dywizja Piechoty pod dowództwem gen . Lucjana Żeligowskiego i 5 Dywizja Piechoty na Wschodzie-9084 żołnierzy

Żołnierze odradzającego się Wojska Polskiego musieli stanąć do walki przed sformowaniem się ostatecznego kształtu ponieważ rozpoczął się konflikt z Ukraińcami.Warto tu wspomniec o Orlętach Lwowskich.

Mianem Orląt Lwowskich określa się młodych mieszkańców Lwowa, którzy wobec braku we Lwowie polskich oddziałów wojskowych, w listopadzie 1918 bronili miasta przed oddziałami wojsk ukraińskich. Młodzi ochotnicy walczyli też z wojskami radzieckimi w 1920. W skład ochotniczych wojsk polskich wchodzili uczniowie, studenci, robotnicy, urzędnicy, chłopcy i dziewczęta. Walczono najpierw praktycznie gołymi rękami, później – już ze zdobytą na wrogu bronią.

Przeciwnikami "Orląt Lwowskich" w drugiej fazie walki o Lwów w roku 1918 byli Ukraińscy Strzelcy Siczowi – wojskowa formacja złożona z Ukraińców, stworzona na podobnych zasadach jak Legiony Polskie.