Pierwsza pomoc przedmedyczna jest to zespół czynności wykonywanych w razie wypadku, urazu lub nagłego ataku choroby w celu ochrony zdrowia poszkodowanego zanim będzie możliwe udzielenie specjalistycznej pomocy medycznej.
Hipoglikemia - niedocukrzenie – poziom cukru we krwi jest obniżony w wyniku zbyt wysokiego poziomu insuliny.
Objawy:
uczucie głodu
mroczki przed oczyma
drżenie mięśni
zimny pot
przyspieszone tętno
stan pobudzenia
niepokój
utrata przytomności
Pierwsza pomoc:
Jeżeli pacjent jest przytomny:
podajemy cukier rozpuszczony (nigdy suchego proszku)
Jeżeli pacjent jest nieprzytomny:
układamy w pozycji bezpiecznej
wzywamy karetkę pogotowia
sprawdzamy oddech, tętno
utrzymujemy ciepło chorego
Hiperglikemia – śpiączka cukrzycowa – jest ciężkim, ostrym powikłaniem cukrzycy.
Przyczyny hiperglikemii:
zwiększone spożycie węglowodanów
sytuacje stresowe
obciążenie psychiczne
zbyt mała dawka insuliny lub niewłaściwa dawka insuliny
Skutki:
wzmożone pragnienie (organizm próbuje rozcieńczyć zbyt dużą ilość cukru we krwi)
wzmożone oddawanie moczu (organizm pozbywa się z moczem nadmiaru cukru)
wzmożonym łaknieniem (w przeciwieństwie do krwi, poziom cukru w komórkach jest bardzo niski, a to właśnie ten poziom odpowiada pośrednio za odczuwanie głodu)
Pierwsza pomoc:
Jeżeli pacjent jest przytomny:
podajemy cukier rozpuszczony (nigdy suchego proszku)
Jeżeli pacjent jest nieprzytomny:
układamy w pozycji bezpiecznej
wzywamy karetkę
sprawdzamy oddech i tętno
dbamy o utrzymanie ciepła
HIPERGLIKEMIĘ rozpoznajemy:
Jeżeli pacjent jest przytomny:
uczucie pragnienia
bóle brzucha
Jeżeli pacjent jest nieprzytomny:
zapach acetonu z ust
sucha skóra, język, śluzówki
przyspieszone tętno
WSTRZĄS HIPOWOLEMICZNY – szybkie , słabo lub niewyczuwalne tętno, blada, zimna skóra, dreszcze, zimny pot, niepokój , zdezorientowanie,
WSTRZĄS KARDIOGENNY - szybkie , słabo wyczuwalne tętno, zimna, blada skóra, zimny pot, drżenia
WSTRZĄS ANAFILAKTYCZNY - zaczerwienienie skóry, świąd, obrzęki na całym ciele, pokrzywka, duszność związana z obrzękiem krtani, spadek ciśnienia, nudności, wymioty
WSTRZĄS NEUROGENNY – szybkie , słabo lub niewyczuwalne tętno, blada zimna skóra, dreszcze, zimny pot, niepokój, zdezorientowanie
WSTRZĄS SEPTYCZNY - szybkie, słabo lub nie wyczuwalne tętno, blada zimna skóra, dreszcze, zimny pot, niepokój.
Jeżeli poszkodowany jest przytomny należy:
nakłonić do kaszlu
uderzyć 5 razy w okolicę międzyłopatkową
wykonać 5 razy uciśnięć nadbrzusza (stanąć za poszkodowanym obejmując obiema rękami, jedną zwijając w pięść kładziemy na nadbrzuszu, drugą chwytamy i wykonujemy silne uciśnięcia w kierunku górno-tylnym).
Powtarzać te czynności do momentu udrożnienia lub utraty przytomności przez poszkodowanego
Jeżeli poszkodowany jest nieprzytomny:
należy wezwać pomoc
udrożnić drogi oddechowe (stanąć z boku, odgiąć głowę ku tyłowi kładąc jedną rękę na czole, drugą dwoma palcami unieść żuchwę, )
wykonać dwa wdechy obserwując klatkę piersiową
wykonać 5 uciśnień nadbrzusza kładąc część dłoniową nadgarstka na nadbrzuszu poszkodowanego, drugą dłoń opieramy na pierwszej i wykonujemy silne uciśnięcia w kierunku głowy i grzbietu poszkodowanego.
W przypadku dziecka postępowanie jest takie same.
sprawdzić czy poszkodowany jest przytomny jest przytomny – chwycić za barki, potrzasnąć i zapytać „co się stało?”. Jeżeli nie reaguje tzn. jest nieprzytomny
wezwać pomoc samemu lub poprosić osoby znajdujące się w pobliżu
ułożyć poszkodowanego na plecach
udrożnić drogi oddechowe – odgiąć głowę ku tyłowi kładąc rękę na czole i unieść żuchwę dwoma palcami drugiej reki (sprawdzić czy nie ma nic w jamie ustnej: proteza, pokarm..)
pochylić się nad poszkodowanym i posłuchać czy oddycha oraz obserwować czy klatka piersiowa się unosi
jeżeli poszkodowany nie oddycha – nie wykonuj wstępnych wdechów.
Są dwie metody wykonywania wdechów ratunkowych:
metoda usta –usta – ratownik obejmuje swoimi ustami usta poszkodowanego jednocześnie palcami zatyka nozdrza
metoda usta – nos – ratownik wdmuchuje powietrze przez nos jednocześnie zamykając usta
po każdym wdechu trwającym ok. 1 sekundy powinien nastąpić bierny wydech
jeżeli po wykonaniu dwóch wdechów klatka piersiowa nie opada należy poprawić stan dróg oddechowych
następnie kładziemy cześć dłoniową nadgarstka na mostku, splatamy palce obu dłoni , wykonując uciśnięcia przenosimy ciężar ciała na nadgarstki
uciskamy mostek na głębokość 4,5 - 5,5 cm w tempie 100/min
uciśnięcie wykonujemy w cyklu 30:2 , po każdej serii ponownie udrażniamy drogi oddechowe poprzez odgięcie głowy ku tyłowi i podniesienie żuchwy
i wykonujemy wdechy ratownicze.
Resuscytację prowadzi się do momentu:
powrotu przytomności poszkodowanego
przekazania poszkodowanego wykwalifikowanej kadrze medycznej
zmęczenia ratownika uniemożliwiającego dalszą akcję ratowniczą
AED – Automatyczny Defibrylator Zewnętrzny jest to urządzenie skomputeryzowane, które za pomocą poleceń głosowych kieruje postępowaniem ratownika, analizuje rytm pracy serca u poszkodowanego i informuje o konieczności defibrylacji