5. Biodeterioracja a biodegradacja.

Biodeterioracja - Proces mikrobiologicznego rozkładu surowców i materiałów ekonomicznie ważnych dla człowieka. Prowadzi do strat ekonomicznych zatem jest ona procesem niepożądanym.

Jest to między innymi utlenianie żelaza (II) do formy (III) np.; w konstrukcjach stalowych, przez mikroorganizmy. Inny przykład to utlenianie siarczków (w obecności tlenu rozpuszczonego w wodzie), często z produkcją kwasu siarkowego. W przemyśle, na korozję bakteryjną narażone są często wymienniki ciepła, instalacje rurowe, zbiorniki wodne, itp. Bakterie mogą tworzyć osady na metalowych ścianach, pod którymi wytwarza się korozyjne środowisko.

Biodeterioracja pleśniowa - jest to specyficzny rodzaj korozji występującej w obiektach budowlanych. Wywołuje pogorszenie ich właściwości użytkowych w wyniku sumowania się dwóch niekorzystnych procesów: mikotoksycznego skażenia środowiska oraz biodegradacji materiałów budowlanych. Ze względu na możliwości diagnostyczne biodeterioracja pleśniowa obiektów budowlanych jest zjawiskiem rozpoznawanym od niedawna, choć szacuje się, że w Polsce prawie 1% wszystkich mieszkań jest dotkniętych rozwojem grzybów pleśniowych, a coraz częściej mówi się, że jest to problem zdrowia publicznego.

Biodegradacja - biochemiczny rozkład związków organicznych przez organizmy żywe (bakterie, pierwotniaki, promieniowce, grzyby, glony) na prostsze składniki chemiczne.

Zdolność do ulegania materiałów wytworzonych przez człowieka procesowi biodegradacji nazywana jest biodegradowalnością. Na ogół zdolność do biodegradacji jest pożądaną cechą materiałów, gdyż dzięki temu materiały te w mniejszym stopniu zanieczyszczają środowisko.