Wysokość zbocza H=39m
Wysokość h1=4m
Głębokość h2=10m
Szerokości półek b=7m
Początkowe nachylenie skarp 1:1,2
Utwory skalne:
Piaski gliniaste
- Gęstość objętościowa 18 kN/m3
- Spójność 10 kPa
- Kąt tarcia wewnętrznego 20o
Pyły
- Gęstość objętościowa 21 kN/m3
- Spójność 24 kPa
- Kąt tarcia wewnętrznego 13o
Bedrock
Zadanie – zaprojektować nachylenie skarp i zbocza tak, aby ich minimalne wskaźniki stateczności wynosiły 1,3
Nachylenie 1:1,2
FS=0.941
Skarpa niestateczna.
Nachylenie 1:1,2
FS=1,041
Teoretycznie skarpa stateczna, ale wskaźnik stateczności zbyt mały by zrekompensować margines błędu.
Nachylenie 1:1,2
FS=1,043
Teoretycznie skarpa stateczna, ale wskaźnik stateczności zbyt mały by zrekompensować margines błędu.
Nachylenie 1:1,56
FS=0,776
Zbocze niestateczne.
Dane:
Grunt – Piaski gliniaste
γ = 18 kN/m3 , c = 10 kPa , φ = 20o
r = 22,58 m – na podstawie obliczeń programu Slope/W i Autocad
Nr bloku | Szerokość bloku | Średnia wysokość bloku | Ciężar bloku Gi |
---|---|---|---|
[m] | [m] | [kN] | |
1 | 1,86 | 0,68 | 22,7664 |
2 | 1,86 | 1,91 | 63,9468 |
3 | 1,86 | 2,99 | 100,1052 |
4 | 1,86 | 3,88 | 129,9024 |
5 | 1,86 | 4,59 | 153,6732 |
6 | 1,86 | 5,08 | 170,0784 |
7 | 1,86 | 5,31 | 177,7788 |
8 | 1,86 | 5,22 | 174,7656 |
9 | 1,86 | 4,33 | 144,9684 |
10 | 1,86 | 1,79 | 59,9292 |
Suma | 1197,914 |
Nr bloku | Gi [kN] |
sin αi | Gi* sin αi [kN] |
cos αi | Gi* cos αi | $$\mathbf{l}_{\mathbf{i}}\mathbf{=}\frac{\mathbf{b}_{\mathbf{i}}}{\cos\mathbf{\alpha}_{\mathbf{i}}}$$ |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 22,7664 | 0,124446 | 2,833197 | 0,991143 | 22,56475 | 1,876622 |
2 | 63,9468 | 0,20682 | 13,22549 | 0,977414 | 62,50247 | 1,902981 |
3 | 100,1052 | 0,289194 | 28,94982 | 0,956156 | 95,71618 | 1,945289 |
4 | 129,9024 | 0,371568 | 48,26754 | 0,927369 | 120,4675 | 2,005673 |
5 | 153,6732 | 0,453942 | 69,75865 | 0,889725 | 136,727 | 2,090533 |
6 | 170,0784 | 0,536315 | 91,21565 | 0,842338 | 143,2636 | 2,208139 |
7 | 177,7788 | 0,618689 | 109,9898 | 0,78388 | 139,3572 | 2,372814 |
8 | 174,7656 | 0,701063 | 122,5217 | 0,710363 | 124,147 | 2,618379 |
9 | 144,9684 | 0,783437 | 113,5736 | 0,61736 | 89,49776 | 3,012826 |
10 | 59,9292 | 0,86581 | 51,88733 | 0,492914 | 29,53995 | 3,773477 |
SUMA: | 652,2227 | 963,7833 | 23,80673 |
= 0,903
Wskaźnik stateczności otrzymany z obliczeń w programie Slope/W wynosił dla tej skarpy 0,941. Jest to podobna wartość do tej, otrzymanej metodą Felleniusa.
Na podstawie powyższego przykładu można wysnuć wnioski, że metoda Felleniusa jest bezpieczniejsza, niż obliczenia w programie Slope/W ze względu na niższe FS, ale generuję możliwość zaistnienia błędów ludzkich. Dodatkowo jest pracochłonna.
Różnice w wyniku mogą też wynikać z mniejszej liczby elementów, na które została podzielona skarpa.
Nachylenie 1:2
FS=1,301
Skarpa stateczna.
Nachylenie 1:1,92
FS=1,317
Skarpa stateczna.
Nachylenie 1:1,92
FS=1,304
Skarpa stateczna.
Nachylenie 1:3,08
FS=1,310
Zbocze stateczne.
Wnioski i komentarze:
-stateczność samych skarp nie oznacza stateczności całego zbocza,
-stateczność zbocza nie oznacza stateczności poszczególnych skarp,
-stosunek szerokości do wysokości zbocza jest ok. 2/3 razy większy niż taki stosunek dla skarp,
-początkowe wartości nachyleń uległy niemalże podwojeniu, zanim zaczęły spełniać warunki stateczności,
-zapewnianie stateczności skarpom i zboczom poprzez obniżenie ich konta nachylenia jest bardzo „terenochłonne”, dlatego też w praktyce inżynierskiej często używa się zbrojenia jako substytut,
-projekt nie uwzględnia wpływu wód gruntowych i zaskórnych, które mogą diametralnie zmienić właściwości gruntów budujących zbocze lub wpłynąć na ich stateczność poprzez parcie hydrostatyczne lub spływowe oraz zmianę parametrów wytrzymałościowych, dlatego do otrzymanych wyników należy podejść z rezerwą lub zapewnić jej dobre odwodnienie.