MIKRODERMABRAZJA

Zastosowanie mikrodermabrazji:

- blizny potrądzikowe;

- zaskórniki, prosaki;

- rozszerzone pory;

- szorstki, zrogowaciały naskórek;

- wiotkość skóry;

- odmłodzenie skóry i likwidacja delikatnych zmarszczek wokól oczu, ust

i szyi;

- rozstępy;

- suchość skóry;

- przebarwienia i odbarwienia;

- uszkodszenia posłoneczne skóry ( twarz, ręce, szyja );

- blizny zanikowe i przerosłe

- rogowacenie przymieszkowe;

- trądzik pospolity ( zaskórnikowy, grudkowy );

- łojotok;

- zabieg jest idealnym przygotowaniem do zabiegów laserowych:

fotoodmładzania, rozszerzonych, popękanych naczyń krwionośnych

oraz przebarwień.

Podział mikrodermabrazji:

- Korundowa ( piaskowa ) - tlenek glinu ( działanie jak papier ścierny )

- Diamentowa - cząsteczki różnej gradacji na głowicy ( ciśnienie

mierzone w Barach lub cm słupa rtęci ).

Częstotliwość zabiegów:

Zabieg należy przeprowadzać od 2 do 10 zabiegów ( średnio 5 )

w odstępach od 1 tygodnia do 4 tygodni ( co 7-10 dni w zabiegach

odmładzających i 4 togodnie w leczeniu trądziku ). Zależy to od wskazań

i oczekiwań pacjenta. Po każdym zabiegu poprawa jest bardziej

widoczna. W celu podtrzymania i utrwalenie efektów zaleca się co 4-6

tygodni ponowne wykonanie mikrodermabrazji.

Można go wykonywać na prawie wszystkich typach skóry ( od

łojotokowej i trądzikowej do bardzo wrażliwej i suchej, od jasnej do

bardzo opalonej, od bladej do bardzo urkwionej ) i każdej części ciała

np. twarzy, szyi, dekoltu, pleców, dłoni, nóg, brzucha.

Nie wykonujemy zabiegu jedynie na powiekach i w okolicy tarczycy.

Czas zabiegu od 20-30 min.

Zalety mikrodermabrazji:

- bezpieczna, kontrolowana głębokość ścierania;

- pobudzenie produkcji kolagenu;

- eliminacja patogennych drobnoustrojów z powierzchni skóry

( Propionibacterium acnes );

- zabieg jest prawie bezbolesny;

- możliwość częstego powtarzania;

- brak krwawienia i urazu skóry;

- brak długiego okresu gojenia;

- alternatywa dla osób nietolerujących peelingu chemicznego.

Przeciwskazania do mikrodermabrazji:

- zakażenia wirusowe: brodawki, opryszczka, mięczak zakaźny;

- zakażenia bakteryjne: liszajec zakaźny, figówka gronkowcowa;

- zakażenia grzybicze;

- trądzik krostkowy, ropowiczy;

- trądzik różowaty;

- skóra powiek;

- przeczosy, nadżerki (uszkodzenia ciągłości skóry);

- nowotwory skóry i znamiona;

- naczyniaki jamiste; zaburzenia krzepliwości (ckrzyca);

- terapia przeciwtrądzikowa Roaccutanem-wskazana co najmniej 3

miesięczna przerwa;

- skłonność do keloidów (bliznowców);

- zabiegi chirurgiczne w odrębie twarzy (do 2 miesięcy);

Objawy niepożądane po mikrodermabrazji:

- uczucie mrowienia, pieczenia, świądu- objawy szybko ustępują;

- przetrwały rumień ( do 24-48 h), każdego następnego dnia

zaczerwienienie skóry jest coraz mniej widoczne i nie przeszkadza

w zrobieniu makijażu oraz aktywnym wykonaniu codziennych

czynności

- nadwrażliwość skóry;

- wybroczyny u osób stosujących aspirynę lub niesteroidowe leki

przeciwzapalne (utrzymują się 24-72h).

Wpływ mikrodermabrazji na skórę:

- poprawa jakości skóry (struktury i kolorytu);

- zwiekszenie elastyczności;

- zmniejszenie rozszerzonych porów;

- usunięcie zaskórników;

- spłycenie powierzchownych zmarszczek;

- wygładzenie skóry;

- usunięcie przebarwień (posłonecznych lub starczych);

- zmniejszenie łojotoku;

- skóra jest świeższa i młodsza;

Pięlegnacja skóry w domu:

- unikanie opalania do tygodnia po zabiegu;

- unikanie kąpieli w chlorowanej wodzie do 48h po zabiegu;

- picie 8-12 szklanek wody mineralnej dziennie (uelastycznia dodatkowo

skórę);

- na dzień zaleca się stosowanie preparatów z filtrem

przeciwsłonecznym o faktorze minimum 25.

Ultradźwieki

Są to drgania mechaniczne o częstotliwości przekraczającej słyszalność ludzkiego ucha( 22-30 tyś Hz). W kosmetologi stosujemy najczesciej czestoltliwość ! Mhz

Czestotliwość ultradźwięków określa głębokość wnikania w tkankę i stymulacje procesów w niej zachodzących

Najlepszą penetracje w skórę uzyskujemy przy małych częstotlowościach.

Przykładowo:

-ultradźwięki o częstrotliwości 1MHz(milion drgań na sekunde)wnikają do głębszych warstw skóry.

Dzięki drganiom ultradźwiękowym w skórze, tkance podskórnej i głębiej, cząsteczki masy tkankowej ulegają wibracji i rozgrzaniu tworząc efekt termiczny.

Pod wpływem ciepła następuje pobudzenie przemiany materii, rozszerzenie naczyń krwionośnych,dzięki czemu zwiększa się zapotrzebowanie na krew dotlenioną oraz zawierającą substancje odżywcze.Zwiększa się przepuszczalność błon komórkowych, co sprzyja wprowadzaniu w głąb skóry substancji aktywnych.

Mikromasaż ultradźwiękowy poprzez efekt termiczny pobudza do ruchu komórki tłuszczowe i złogi toksyn, które przesuwane są do odprowadzających kanałów limfatycznych i usuwane z organizmu. Dzięki tym procesom skóra zostaje pobudzona do produkcji kolagenu, co prowadzi do jej wygładzenia, ulastycznienia i nawilżenia.

Zabiegi wykonujemy w seri od 6 do kilkunastu zabiegów, 2-3 razy w tygodniu.

Stosowane są przy zabiegach na twarz ale również i na ciało, poprawiając sylwetkę-działanie wyszczuplające, likwidujące cellulit.

Moc w ultradźwiękach przyjmowana jest w wartości Wat. Minimum 2W/cm2 niszczą chrząstkę.

Aby ultradźwięki właściwie przenikały w tkanki, należy pomiędzy głowicąultradźwiękową a ciałem klienta nałożyć żel kontaktowy, substancje sprzęgającą, która umożliwia niezakłócone przenikanie fal.

Działania ultradźwięków opiera się głównie na efekcie mechanicznym , termicznym i chemicznym:

Efekt mechaniczny - mikromasaż tkanek

Efekt trmiczny - przekrwienie i rozpulchnienie

Efekt chemiczny - zmiany strukturalne białek w komórkach skóry.

Ułatwiają one penetrację substancji leczniczych, aktywnych (uszczelniających naczynka krwionośne,przyspieszających leczenie trądziku pospolitego i różowatego oraz króry suchej, niedotlenionej,szarej,zwiotczałej, ze zmarszczkami).

Wywołują także efekt sonoforezy, czyli głębokiego wtłaczania preparatów aktywnych ( np. multiwitaminowych ), zwanego również mezoterapia bezigłową.

Również ultradzwieki wykorzystuje się w leczeniu cellulitu, pobudzając metabolizm komórkowy oraz rozpad komórek tłuszczowych. Poprawiając krążenie i zwiększając ukrwienie, a jednocześnie wprowadzając preparat przyspieszający metabolizm (np. kofeina, escyna ) likwidowany jest cellulit.

Zabieg można wykonywać samodzielnie jak również z innymi zabiegami.

Przeciwskazania: ciąża, choroby nowotworowe.

Natalka 20:26:35

Kawitacja ultradźwiękowa

Za pomocą fali ultradźwiękowej wywoływany jest efekt kawitacji ( oczyszczanie, lifting, odżywienie skóry).

Urządzenie to służy głównie do zabiegów oczyszczania skóry za pomocą peelingu ultradźwiękowego. W wyniku wibracji ultradźwiekowej o wysokiej częstotliwości pobudza się metabolizm komórkowy, rozdrabnia się zwapnienia, przyspiesza krążenie krwi, zwiększa się usuwanie toksyn, a także uaktywnia się enzymy w komórkach.

Wykorzystuje się:

-wygładzenie zmarszczek, masaż;

-sonoforeza;

-oczyszczanie.

W zabiegu zastosowana jest fala elastyczna, powodująca:

-rozjaśnienie przebarwień;

-nawilżenie skóry i jej dotlenienie;poprawa wymiany jonowej, wzmożona produkcja kolagenu, elastyny, kwasu hialuronowego;

-wstęp do dalszych zabiegów;

-głęboki mikro-masaż;

-aktywację kosmetyków w głąb skóry;

-zwolnienie procesów tyrozynazy

Galwanizacja i jonoforeza są to zabiegi zaliczane do elektrolecznictwa, w których wykorzystywany jest prąd stały. Wykorzystywane są elektrody grzybkowe, dyskowe lub płytkowe. Katoda wykazuje działanie drażniące, stymulujące. Anoda natomiast cechuje się działaniem łagodzącym, ściągającym, obniżającym napięcie mięśniowe.

Jonoforeza to zabieg, w którym oprócz elektrod wykorzystywana jest substancja aktywna, która w wyniku działania prądu jest "wpychana" wewnątrz skóry. W jonoforezie wykorzystywane są związki, które ulegają dysocjacji np. preparaty z witaminą C, I, Ca. Powinny być wykorzystane specjalne podkłady. Niestety podkłady używane do twarzy powinny być jednorazowego użytku, a podkłady pod elektrodę bierną mogą być wielokrotnie używane (oczywiście po dokonaniu dezynfekcji). W galwanizacji podkład dla elektrody czynnej powinien być namoczony w soli fizjologicznej, dla biernej w wodzie destylowanej. W jonoforezie podkład dla czynnej elektrody moczymy w wodzie destylowanej i na to nakładamy cienki podkład namoczony w preparacie.

Galwanizacja i jonoforeza są często stosowane w gabinetach kosmetycznych. Oparzeń nie należy się obawiać jeżeli zabieg jest przeprowadzany prawidłowo i sprawnym urządzeniem. Należy także ściśle przestrzegać wskazań i przeciwwskazań! Do obu zabiegów wykorzystuje się aparat wytwarzający prąd stały. W kosmetyce wykorzystuje się prąd o natężeniu do 0,3 mA/cm3 powierzchni elektrody (w fizykoterapii, o ile się nie mylę, do 0,5 mA). Galwanizacja (uwaga, regułka!) polega na przepływie prądu stałego w ciele pacjenta na odcinku między dwoma elektrodami o przeciwnych biegunach. Natomiast jonoforeza jest to wprowadzenie do tkanki siłami pola elektrycznego jonów działających leczniczo na zasadzie odpychania ładunków jednoimiennych. Akurat trądzik pospolity jest przeciwwskazaniem do galwanizacji. Jeżeli masz trądzik pospolity (oczywiście bez zmian ropnych czy zapalnych) kosmetyczka może wykonać Ci jonoforezę na sodzie oczyszczonej, która ma działanie bakteriobójcze i przeciwzapalne.

Aha! Podczas i po zabiegu możesz odczuwać mrowienie skóry. Podczas zabiegu możesz również odczuwać metaliczny posmak w ustach.

Prąd stały - to prąd, który płynie zawsze w tym samym kierunku – strumień elektronów porusza się od bieguna ujemnego do bieguna dodatniego

Do opisu prądu elektrycznego stosuje się 4 jednostki miary:

• napięcie (mierzone w woltach),

• opór (mierzony w omach),

• natężenie (mierzone w amperach)

• moc (mierzona w kilowatach lub watach)

Biegun ujemny, gdzie zgromadzony jest silny ładunek ujemny odpycha elektrony w kierunku bieguna dodatniego, na którym brakuje elektronów. Różnica ładunków między biegunami nazywana jest napięciem

Opór zależy od:

• Rodzaju przewodnika – miedź przewodzi lepiej niż żelazo

• Przekroju przewodnika- im mniejsza średnica tym większy opór

• Długości przewodu – im dłuższy przewodnik tym dłuższa droga do pokonania przez elektrony

• /im większy opór tym mniejszy przepływ

• prądu/

Natężenie zależy od: napięcia i oporu

/ im więcej elektronów przepłynie w określonym czasie przez przewodnik elektryczny, tym większe jest jego natężenie/ oznacza to: im wyższe napięcie i mniejszy opór tym większe natężenie

Moc – to praca jaką urządzenie elektryczne może wykonać w określonym czasie np. w godzinę tzn w kWh

Zastosowanie prądu stałego w kosmetyce

Przewodzenie prądu w organizmie człowieka:

• Kości – mało płynów – bardzo małe przewodzenie

• Mięśnie – płynów więcej- lepsze przewodzenie

• Naczynia krwionośne i limfatyczne – dużo płynów i wolnych jonów – bardzo dobre przewodzenie

Zabiegi na ciele człowieka mogą być wykonywane tylko przy natężeniu w zakresie miliamperów.

Podczas zabiegów z prądem stałym używa się 2 biegunów- elektrod:

• Anoda +

• Katoda -

ANODA –• Działa kwaśno, bakteriobójczo

• Uspokaja naczynia nerwowe

• Zmniejsza przepływ krwi

• Ujędrnia tkanki

• Ożywia cerę, poprawia rysy

• Pomaga przy usuwaniu grudek, krost

• Zwęża pory

• Zmniejsza rumień i objawy trądzika różowatego

• Zapobiega stanom zapalnym /czasami/

KATODA +• Działa zasadowo

• Drażni zakończenia nerwowe

• Pobudza ukrwienie

• Głęboko oczyszcza

• Zmiękcza skórę

• Wspomaga złuszczanie naskórka

• Zwiększa wydzielanie łoju

• Nawadnia, ujędrnia cerę

Uwaga: Nie stosować na cerę naczyniową i z wypryskami ropnymi

Organizm człowieka przewodzi prąd, ponieważ w dużej części składa się z płynów – wody, elektrolitów, jonów:

• Jony mogą być ujemne - to aniony

• Jony mogą być dodatnie – to kationy

• / aniony wyprowadzane są spod katody, a kationy spod anody/

• Przykładowe jony: Na+, Cl-, H+, OH-

• Elektrolity to płyny zawierające jony – to woda, kwasy, zasady, krew, limfa

Do zabiegów prądem stałym zalicza się:

 Galwanizację

 Jonoforezę

 Termoforezę

 Elektroforezę

 Dezinkrustację

 Faradyzację

 Elektrolizę

Galwanizacja – zabieg polegający na przyłożeniu elektrod do wilgotnej skóry. Pod wpływem prądu stałego kationy przesuwają się w kierunku katody, a aniony do anody – wynikiem jest miejscowe przekrwienie, rozszerzenie naczyń krwionośnych.

Drażniony jest też układ nerwowy oraz mięśnie – cel: ich lepsze napięcie

Galwanizacja poprzeczna:

prąd płynie prostopadle do tkanki mięśniowej, przewodów nerwowych, naczyń krwionośnych i limfatycznych

Galwanizacja podłużna:

prąd przepływa przez cały mięsień, zmienia częściowo kierunek pod wpływem strumienia jonów naczyń krwionośnych i limfatycznych. Poprawia to przepływ krwi i odpływ limfy

 Katodę należy mocować obwodowo tzn. jak najdalej od serca, anodę odpowiednio bliżej

 W galwanizacji podłużnej wpływ prądu jest trochę słabszy, ponieważ drogi nerwowe, naczynia krwionośne i limfatyczne przewodzą prąd dalej /dzięki temu można jednak poprawić kierunek przepływu limfy i krwi żylnej, prąd przepływa przez całą długość mięśnia.

 Na początku zabiegu natężenie prądu powinno być jak najmniejsze i dopiero później stopniowo zwiększane

 Natężenie zawsze należy nastawiać indywidualnie

 Wyróżnia się 3 rodzaje dawek:

• Słaba 0,01-0,1 mA/cm2 pow. elektrody

• Średnia 0,1-0,3 mA/cm2 pow.elektrody

• Mocna 0,3-0,5mA/cm2 pow. elektrody

 Dawka, której nie można przekroczyć:

25-30mA W obrębie głowy : 3mA

 Podczas zabiegów prądem stałym nie wolno zdejmować elektrod z jednego miejsca i przykładać w inne (daje to uczucie „uderzenia” prądem)

 Czas zabiegu: od 10 do 30 minut

Kąpiele elektryczno - wodne

• Odmiana galwanizacji

• Elektrody zanurzone są w niezależnych dwóch lub czterech wannach, podłączonych do źródła prądu stałego

• Kończyny zanurza się niezależnie każdą w oddzielnej wannie

• Określa się to jako kąpiele dwu- i czterokomorowe

W kąpieli czterokomorowej biegun ujemny jest połączony z wanienkami dla rąk, a biegun dodatni z komorami dla nóg (kierunek wstępujący)

 Powoduje to lepszy odpływ krwi żylnej z kończyn dolnych i wzmożony dopływ krwi tętniczej do kończyn górnych, a także do płuc

 Odwrotne przyłożenie elektrod (kierunek zstępujący) powoduje odpływ krwi żylnej z płuc i kończyn górnych i rozszerzenie naczyń krwionośnych

Zasady przy wykonywaniu zabiegu galwanizacji

• Przestrzeganie wskazań lekarskich

• Sprawdzenie aparatu i elektrod przed zabiegiem, wyzerowanie

• Poproszenie o ściągnięcie przedmiotów metalowych

• Ułożenie pacjenta w luźnej pozycji

• Zmycie powierzchni skóry pacjenta przeznaczonej do zabiegu, zabezpieczenie jej ubytków

• Umieszczenie elektrod w taki sposób, by nie wystąpiły efekty brzegowe /zachowanie właściwej odległości/

• Włączenie prądu o niskim natężeniu i powolne zwiększanie, aż do uzyskania żądanej wartości

• Zwrócenie uwagi na ew. nadwrażliwość pacjenta, przerwanie zabiegu w momencie uczucia bólu lub pieczenia

• Ułożenie przewodów po przeciwległych stronach elektrody

• Stosowanie podkładów równej grubości

Wskazania:

 Rozszerzone naczynia krwionośne

 Odmrożenia

 Rozszerzone ujścia gruczołów łojowych

 Nerwobóle

 Przewlekłe zapalenia nerwów, splotów i korzeni nerwowych w przebiegu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa

 Porażenia wiotkie

 Zaburzenia krążenia obwodowego

 Trądzik różowaty

Przeciwwskazania:

Nie stosować u chorych z rozrusznikami serca

 Nie stosować u chorych z metalowymi implantami

 Miażdżyca zarostowa tętnic

 Ostre choroby gorączkowe i infekcyjne

 Uogólnione lub miejscowe (w miejscu przykładania elektrod) ostre stany zapalne

 Nowotwory złośliwe uogólnione i miejscowe

 Zakrzepowe zapalenie żył i inne stany zatorowe

 Zaburzenia czucia (za wyjątkiem przypadków określonych wskazaniami)

 Uczulenia na prąd galwaniczny

 Ropne i zapalne stany skóry

 Ciąża

Jonoforeza – wprowadzanie za pomocą prądu stałego do tkanek substancji czynnych, leków w postaci jonów.

Do jonoforezy używamy najczęściej preparatów w ampułkach – substancje czynne zdolne do jonizacji / związki chemiczne, które ulegają dysocjacji- rozpadowi na jony i ich przemieszczenie w kierunku stosowanej elektrody/:

 Przy kationowych substancjach czynnych elektrodą czynną jest anoda a bierną katoda

 Przy anionowych substancjach czynnych elektrodą czynną jest katoda z bierną anoda

Ampułki zawierające substancje kationowe i anionowe wprowadza się poprzez zmianę biegunowości np. co 3 minuty

Podczas przepływu prądu przez tkanki następują zmiany w ich układach jonowych. Jony ulegają przesunięciu w polu elektrycznym, tworząc strefy pogrupowanych jonów o tych samych ładunkach - dodatnich lub ujemnych – to tzw. polaryzacja

Tkanki mają ograniczoną zdolność gromadzenia jonów tzw. pojemność jonową / wydłużenie czasu zabiegu oraz zwiększenie natężenia prądu jest skuteczne tylko w granicach określonych pojemnością jonową

Istotnymi czynnikami, decydującymi o wnikaniu jonów do skóry jest ruchliwość w polu elektrycznym oraz różna zdolność wnikania i koncentracji w miejscu wprowadzenia

Koncentracja jonów w tkankach zależy od ilości wprowadzonych jonów, wielkości powierzchni, przez którą wnikają, czasu płynięcia prądu i jego natężenia

Kationy wchłaniają się lepiej niż aniony

Czas trwania jonoforezy zależy od rodzaju wprowadzanej substancji, stadium schorzenia i wrażliwości osobniczej

Zabiegi wykonuję się w serii 10 -20

Jonoforezę można wykonać stabilnie lub labilnie – z przemieszczeniem elektrody czynnej

Zasady przy wykonywaniu zabiegu jonoforezy

 Wywiad na temat stosowanych leków

 Sprawdzenie aparatu przed zabiegiem

 Sprawdzenie terminu ważności wprowadzanej substancji

 Sprawdzenie czy pacjent nie ma na sobie metalowych przedmiotów /łańcuszki, kolczyki, zegarek itp./

 Oczyszczenie i odtłuszczenie skóry przed zabiegiem

 Zabezpieczenie ubytków skóry

 Ułożenie elektrod na dostatecznie grubych podkładach/ pierwszy lekowy, drugi zwilżony wodą grubości ok. 1,5-2 cm. Omijamy okolicę oczu i ust

 Odpowiednie połączenie elektrod z przewodami

 Dobór natężenia prądu w zależności od wymiarów elektrody, z której wyprowadza się jony do tkanek

 Obserwacja pacjenta w czasie zabiegu

Po wykonaniu zabiegu jonoforezy sprawdzamy odczyn skóry, szczególnie w przypadku leków zwężających lub rozszerzających naczynia. Odczyn ten jest miernikiem poprawności wykonania zabiegu

Wskazania :

 Usuwanie miękkich złogów tłuszczu (zalegającego w tkankach tłuszczu płynnego)

 Leczenie cellulitu

 Działanie zmiękczające na blizny (1-2% r. jodu potasowego)

 Działanie odczulające (1-2% roztwór CaCl2)

 Działanie przeciwzapalne (1 mg Hydrocortisonu w 1 ml H2O)

 Działanie przeciwbakteryjne lub bakteriostatyczne (roztwory z antybiotykiem)

 Głębokie oczyszczanie naskórka

 Zwiotczenie mięśni

 Zwiotczenie skóry

 Trądzik pospolity, trądzik różowaty

Przeciwskazania :

Uczulenia na prąd galwaniczny

 Ropne procesy zapalne skóry

 Uszkodzenia skóry, ubytki

 Stany gorączkowe

 Miażdżyca

 Stany ropne okołozębowe

 Stany ropne migdałków

 Uczulenia na leki stosowane do zabiegu

 Jednoczesne leczenie obszarów skóry, na których miałby być wykonywany zabieg jonoforezy

 Ciąża

Jonoforezę można uzupełniać aparatami, których elektrody są dodatkowo podgrzewane. Zabieg ten nazywamy termoforezą.

Skóra jest wtedy dodatkowo ogrzewana i dzięki temu lepiej ukrwiona – lepsze wnikanie substancji czynnych /wada: duży koszt zakupu; podobny efekt można osiągnąć ogrzewając skórę przed jonoforezą za pomocą czerwonych filtrów

Elektroforeza - to zabieg polegający na wprowadzaniu do wierzchnich warstw naskórka substancji składowych maści przy użyciu prądu stałego. Na skórę nakłada się maść, następnie mokry podkład i grubszą warstwę wilgotnej gazy, elektrody przesuwamy po powierzchni

Dezinkrustacja – to głęboki zabieg usuwający stwardniały łój i obumarłe łuski skóry z górnych warstw naskórka. Prąd stały wprowadza jony do zrogowaciałego naskórka oraz do gruczołów łojowych i potowych. Zadaniem jonów jest zmniejszanie swoistości osadów, aby mogły zostać wypłukane

Do zabiegu dezinkrustacji można używać zarówno elektrodę dodatnią jak i ujemną prądu stałego z jednoczesnym stosowaniem roztworów zawierających: chlorek sodowy albo wodorowęglan sodowy. Zabieg można wykonywać 1-2 razy w tygodniu

Należy pamiętać o przestrzeganiu zaleceń producenta substancji aktywnych

Elektroliza - metoda trwałego usuwania owłosienia za pomocą prądu stałego. Polega na umieszczeniu w mieszku włosowym cienkich igieł spełniających rolę elektrod. Przepływający prąd stały pomiędzy elektrodą i skórą uszkadza naczynia brodawki, powodując powstanie mikroblizny w okolicy opuszki mieszka włosowego. W ten sposób uszkodzone włosy są łatwo usuwane pęsetą. Zabiegi są w niewielkim stopniu bolesne.

W metodzie elektrolizy wykorzystuje się prąd stały o niskim napięciu i natężeniu, który przepływając przez tkankę wywołuje reakcję chemiczną, w wyniku której dochodzi do wytworzenia wodorotlenków i uszkodzenia opuszki mieszka włosowego. Zabieg ten jest jednak bardzo czasochłonny, gdyż do usunięcia jednego włosa potrzeba ok. 1 minuty.

Istnieje ryzyko powstawania blizn

Wskazania do elektrolizy :

 Rozszerzone naczynia krwionośne

 Naczyniaki gwieździste

 Nadmierne owłosienie

# Galwanizacja - polega na przyłożeniu elektrod do wilgotnej skóry. Jony wewnątrz organizmu zaczynają się przemieszczać pod wpływem prądu (kationy do katody, aniony do anody). W skutek tego zabiegu dochodzi do przekrwienia, do którego dochodzi w następstwie tworzenia się ciał histaminopodobnych. Podrażniony zostaje układ nerwowy i pobudzone mięśnie. Celem tego zabiegu jest poprawa napięcia mięśni.

# Jontoforeza - celem tego zabiegu jest dostarczenie skórze specjalnych substancji czynnych do głębnych warstw skóry. Ilość dostarczonych substancji zależy od długości zabiegu, natężenia prądu oraz wielkości elektrod. Najczęściej stosuje się tu roztwory wodne, np. preparaty w ampułkach, w których rozpuszczone sa substancje czynne zdolne do jonizacji. Aniony, czyli anionowe substancje czynne, wprowadza się do skóry za pomocą katody. W tym wypadku katoda jest elektrodą czynną, anoda - bierną (przeciwelektrodą). Kationy, czyli kationowe substancje czynne, wprowadzane są anodą (elektrodą czynną), katoda jest tu przeciwelektrodą.