Dekalog bijącego męża, czyli KLAUZULA PRZEMOCY

Sylwia Kubryńska 01.10.2014 ,

Przemoc domowa (123rf.com)

Ojciec bił, dziadek bił i wujek bił jak złoto. Kto śmie zagrażać tradycji?!

Sylwia Kubryńska jest autorką bloga Najlepszy Blog na Świecie - kubrynska.com

Mówicie dziewczyny, że ratyfikacja konwencji o zapobieganiu przemocy wobec kobiet to konieczność. Piszecie, że w wyniku przemocy domowej co roku ginie w Polsce około 150 kobiet i 40 dzieci. Za ścianą. Obok. Na naszych oczach. Pisałyście, że trzeba to zmienić. Że to wstyd dla Polski. Że to krzywda dla kobiet i dzieci, które doświadczają przemocy. I o mały włos byście tę przemoc powstrzymały! Ale jest takie powiedzenie: gdzie diabeł nie może tam babę pośle. I posłał. Beatę Kempę.

Są dwa dokumenty, o których ostatnio głośno. Dwa dokumenty na różnych biegunach. Klauzula sumienia i konwencja o zapobieganiu przemocy. Jeden odnosi się do wiary, drugi do faktów. Wiara mówi o istotach pozaziemskich. Fakty mówią o 200 trupach z tej Ziemi. Nic tak nie denerwuje jak fakty. Nic tak nie zwycięża jak wiara. Opracujmy więc jeszcze jeden dokument z orientacją na wiarę. Będzie to KLAUZULA PRZEMOCY. Dekalog dla bijących mężów. A w nim takie wartości jak:

1. Tradycja. Ojciec bił, dziadek bił i wujek Zenek bił jak złoto. Kto śmie zagrażać tradycji?

2. Kultura. Ściśle kultura pięści. Konieczny jest tu zapis, że według zasad kultury rękę można podnosić wyłącznie na istoty słabsze. Wzniecanie zadymy np. pod budką z piwem jest niekulturalne i może skutkować fangą od silniejszego kumpla.

3. Religia. Konwencja o zapobieganiu przemocy to ewidentny zamach na religię, która ledwo zipie i przy najmniejszym rozluźnieniu pięści legnie w gruzach. Inna rzecz, że ratyfikowanie konwencji straszliwie Boga by zdenerwowało. Oka Opatrzności by nie zmrużył, gdyby w domach nad Wisłą znikł łomot.

4. Ustalone od lat zasady. Ściśle: stereotypy. Bez stereotypowego podziału ról rodzina rozpadnie się w drobny mak lub popadnie w genderową zgniliznę. Weźmy taką sytuację: facet zajmuje się dzieckiem i gotuje obiad. Z miejsca bym się rozwiodła. Przecież powszechnie wiadomo, że to kobiety zajmują się dziećmi, a mężczyźni polują na mamuty.

5. Porządek. Czyli coś między rozrzuconymi po chałupie skarpetkami a zwiniętym pod kanapą przepoconym podkoszulkiem zwanym potocznie jako: wife-beater. Kto jeszcze go nie ma, niech się zaopatrzy. A poważnie, porządek nie musi mieć nic wspólnego z domowym ładem. Chodzi o to, że: porządek musi być!

6. Wierność. Wierność jest wartością potężną, choć często budzącą zwątpienie. Mąż może być doprowadzony do szewskiej pasji z powodu tego zwątpienia. Nieważne, czy wierność jest zagrożona. Analogicznie nie ma znaczenia, czy rodzina jest zagrożona ratyfikacją konwencji o zapobieganiu przemocy. Fakty, jak zwykle, nie grają roli.

7. Zdrowie. Stare przysłowie głosi: jak się żony nie bije, to jej wątroba gnije. Ciosy są zatem przejawem troski o kobietę, a każda troska cementuje związek. Co ja mówię, związek! Sakramentalne małżeństwo.

8. Wyraźny podział płci. Jak grzmiała Beata Kempa: Równość płci to herezja. Jak facet urodzi dziecko, pogadamy o równości płci! No to nie pogadamy. Facet nie ma z dzieckiem nic wspólnego. To babska sprawa. Tak to jest, ojca nie ma, dziecko jest.

9. Czyste sumienie. Ustalmy, kto jest winny przemocy domowej. Według episkopatu przemoc domową wywołują: uzależnienie od pracy, alkoholu czy narkotyków, erozja norm społecznych, obecność przemocy w środkach masowego przekazu oraz uprzedmiotowienie i seksualizacja wizerunku kobiety. Trudno wódkę, czy telewizor osądzać, ale seksualny wizerunek kobiety - aż ręka swędzi.

10. Zupa. Zupa jest niekwestionowaną wartością rodzinną, o ile jest nie za słona. Należy jednak przyjąć, że zupa zawsze jest za słona.