Rezystywnosć skrośna materiałów stałych zawiera się w zakresie od 188Ωm do 1818 Ωm. Wielkośc ta zależy silnie od temperatury.
Rezystywność powierzchniowa zależy od stanu powierzchni materiału i wpływu czynników zewnętrznych.
Rezystancja izolacji Riz jest to iloraz napięcia stałego U , przyłożonego do elektrod i wartości ustalonej natęznia prądu płynącego do powierzchni materiału Ip i przez Wnętrzne materiału Is. Riz=U/Iu
1-elektrody o powierzchni s, 2-materiał izolacyjny, a-grubość materiału, Iu-prąd upływu próbki materiału izolacyjego stałego, Ip-prąd powierzchniowy, Is-prąd skrośny
Całkowitą rezystnację izolazji Riz stanowi:
-rezystnacja skrośna Rs-stosunek napiecia stałego, przyłożonego do elektrod, do wartości ustalonej natężenia prądu Is
-rezystancja powierzchniowa Rp- stosunek napięcia stałego przyłożonego do elektrod, do wartości ustalonej natężenia prądu Ip.
Zatem:
Iu=Ip+Is
Iu-prąd upływu próbki materiału izolacyjnego stałego A, Ip- prąd powierzchniowy, Is-skrośny
Riz=RsRp/(Rs+Rp)
Własności materiałów elektroizolacyjnych charakteryzują:
Rezystywność skrośna ps- jest to iloraz stałego natężenia pola elektrycznego przez ustaloną wartość gęstości prądu płynącego na wskroś materiału.
Rezystywność powierzchniowa pp-jest to rezystywność kwadratu na powierzchni materiału, przy czym prąd płynie do przeciwległych boków kwadratu.
Rezystancja skrośna.
a) Kondensator płaski
Rs=ps(a/s)
a-grubośc materiału, s-powierzchnia elektrod
b) Kondensator walcowy
1-elektrody, r1r2-promienie elektrod, 2-materiał izolacyjny
Rs=(ps/2∏l)ln(r2/r1)
l-długość elektrod walcowych
Rezystancja powierzchniowa:
a) Rp=pp(a/b)
1-elektrody,2-powierzchnia materiału,a-odległość mierzy elektrodami pomiarowymi, b-szerokośc elektrod
b) W przypadku innego kształtu elektrod np. cylindrycznych wartość Rp obliczamy:
Rp=(pp/2∏)ln(r2/r1)
Trójelektrodowy układ elektrod pomiarowych, stosowanych do pomiaru rezystancji skrośnej próbek płaskich materiałów izolacyjnych stałych.
1,3-elektrody pomiarowe, 2-elektroda ochronna, 4-materiał izolacyjny, a-grubość materiału izolacyjnego
Stosując układ elektrod przedstawiony wyżej, rezystywnośc skrośną oblicza się ze wzoru:
$$\mathbf{p}_{\mathbf{s}}\mathbf{=}\frac{\mathbf{\pi}\mathbf{(d + g)}^{\mathbf{2}}}{\mathbf{4}\mathbf{a}}\mathbf{R}_{\mathbf{S}}$$
a-grubość badanej próbki, d-średnia elektrody pomiarowej, g-szerokość szczeliny miedzy elektrodą pomiarową a elektrodą ekranującą
Średnica d elektrody pomiarowej powinna być nie mniejsza od 4krotnej grubości a próbki. Powinna być wybrana z następujących wartości 10,20,50 lub 100mm.
Szerokość szczeliny g między elektrodą pomiarową i ochronną, powinna być mniejsza od dwukrotnej grubości próbki, ale nie mniejsza niż 2mm.
Do wyznaczenia rezystywności powierzchniowej również stosuje się układ trójelektrodowy. Oblicza się ją wtedy ze wzoru:
$$\mathbf{p}_{\mathbf{p}}\mathbf{=}\frac{\mathbf{\pi(d + g)}}{\mathbf{g}}\mathbf{R}_{\mathbf{p}}$$
Warunki pomiaru-pomiary rezystancji izolacji materiału izolacyjnego wykonuję się po upływie około 60 sekund od chwili załączenia napięcia.
ε = εr* ε0
Wartość przenikalności elektrycznej materiałów stosowanych w układach izolacyjnych urządzeń elektrycznych zawiera się w zakresie od około εr=2(polimery) do εr =4(izolacja celulozowa nasycona)
Przenikalnośc elektryczna próżni ε0=8,854 pFm^-1
Jest jedną z podstawowych stałych fizycznych, natomiast przenikalność względna εr danego materiału jest określana pomiarowo poprzez porównanie pojemności C kondensatora wypełnionego tym materiałem z pojemnością geometryczną C0 kondensatora powietrznego o identycznej geometrii.
εr =C/C0
a-kondensator z dielektrykiem stałym, b-kondensator powietrzny, s-pole powierzchni elektrod kondensatora, d-odleglosć miedzy elektrodami
Przyrost pojemności ∆C, spowodowany obecnością materiału dielektrycznego pomiędzy elektrodami układu pomiarowego, określa wielkość nazywana podatnością elektryczną η.
Rzeczywisty kondensator nie jest elementem bezstratnym, a jego model zastępczy można przedstawić na poniższym rysunku.
Kondensator próżniowy C0=Q0/U
Kondensator z materiałem C= (εr * Q0)/U
Podatność elektryczną wyraża wzór:
$$\eta = \frac{C - C_{0}}{C_{0}} = \varepsilon_{r} - 1$$
Pojemnosc kondensatora próżniowego jest określona przez iloraz ładunku elektrycznego zgromadzonego na jego elektrodach i napięcia między nimi. Ze względu na to, że wartość względnej przenikalności elektrycznej powietrza jest zblizona do jedności (1,0003) w większości przypadków podczas pomiarowego określania przenikalności elektrycznej materiałów, wystarczające jest zastosowanie jako wzorca kondensatora powietrznego.
Pojemnośc kondensatora płaskiego:
$$C = \frac{\varepsilon_{r}*\varepsilon_{0}*S}{d}$$
S-pole powierzchni elektrod, d-odległośc miedzy nimi
Zarówno zjawiska relaksacyjne, jak i przewodnośc dielektryka powodują wystepowanie tzw. Strt dielektryka. Dla analizy zjawisk przy prądzie przemiennym stosowana jesr zespolona przenikliwośc elektryczna określona wzorem:
ε = ε ‘-j ε ‘’
Oraz zespolona podatnośc elektryczna η
η = η ‘-j η ‘’
η ‘=ε ‘-1
η ‘’= η ‘’
Ważnym parametrem opisującym właściwości materiałów izolacyjnych jest współczynnik strat dielektrycznych tgδ, definiowany jako stosunek wartości urojonej przenikalności elektrycznej
ε ‘’ do wartości jej części rzeczywistej ε ‘
tgδ = ε ‘’/ ε ‘
Zawiera się w zakresie od 10-2do 10-5
Ze względu na mechanizmy gromadzenia ładunku elektrycznego w dielektryku oraz mechanizmy powstania strat dielektrycznych zarówno przenikalnośc elektryczna jak i współczynnik strat dielektrycznych tgδ są wielkościami zależnymi od częstotliwości i od temperatury.
Wartości przenikalności elektrycznej względnej gazów są zbliżone do jedności, a typowych materiałów stałych i ciekłych spotykanych w elektrotechnice, zawierają się w granicach ok. 2,3 (polietylen) do około 80(woda). Osobną grupę materiałów stanowią ferroelektryki- o znacząco dużych wartościach przenikalności względnej rzedu 103-104