Aleksandra Ruszkowska

Katarzyna Zagórska

BIOCHEMIA – LABORATORIUM

Sprawozdanie: Elektroforetyczny rozdział białek

w żelu poliakrylamidowym

CEL

Zapoznanie się z jedną z podstawowych metod rozdziału białek oraz wyznaczenie masy cząsteczkowej białek uzyskanych w wyniku przeprowadzonej wcześniej chromatografii żelowej.

WYNIKI

Chromatogram

OBLICZENIA

Współczynnik retencji R_f

$R_{f} = \frac{a}{b}$

a – odległość przebyta przez dane biało

b – odległość przebyta przez czoło elektroforezy

$R_{f_{1}} = \frac{a_{1}}{b} = \ \frac{5}{34} = 0,147$

Nr prążka	Nazwa białka	Masa [kDa]	log masy	a [mm]	b [mm]	Rf
1.	beta - galaktozydaza	116	2,06	5,0	34,0	0,097
2.	albumina wołowa z osocza	66,2	1,82	9,0	34,0	0,265
3.	albumina z jaja kurzego	45,0	1,65	14,0	34,0	0,411
4.	dehydrogenaza mleczanowa	35,0	1,54	19,0	34,0	0,559
5.	endonukleaza Bsp98I	25,0	1,40	26,0	34,0	0,765
6.	beta - laktoglobulina	18,4	1,26	32,0	34,0	0,941
7.	lizozym	14,4	1,16	34,0	34,0	1,000

Frakcja	1	2	3	4	5	6	7	Lys	BSA
a	9	10	10	8	32	32	32	34	11
b	34	34	34	34	34	34	34	34	34
Rf	0,265	0,294	0,294	0,235	0,941	0,941	0,941	1,000	0,324

	BSA	Lizozym
M.cząst [kDa]	66,2	14,4
pI	4,7	9,6
Charakter chem.	Lekko kwasny	Zasadowy

WNIOSKI

Cel ćwiczenia został zrealizowany, metodą elektroforezy uzyskano widoczny rozdział białek.

Białka zostały rozdzielone ze względu na ich masę cząsteczkową, proces był przeprowadzany w warunkach denaturujących (SDS i B-merkaptoetanol). Aniony SDS łączą się z aminokwasami w stosunku 2:1, przez co nadają im duży ujemny ładunek, proporcjonalny do masy cząsteczkowej białka. Duże białka nieznacznie poruszają się w żelu, natomiast małe poruszają się szybciej, na większą odległość od miejsca nałożenia próbki.

Wynik elektroforezy potwierdza wcześniej wyciągnięte wnioski na podstawie przeprowadzonej chromatografii żelowej. Prążki frakcji fr1, fr2 i fr3 odpowiadają wzorcowemu prążkowi z roztworem BSA, natomiast fr5, fr6 i fr7 są bliskie wzorca lizozymu.

Można także zauważyć, że duża intensywność prążka widocznego po wybarwieniu żel, odpowiada intensywności absorbancji danej frakcji, co zostało zbadane przy wcześniejszym doświadczeniu i zostało udokumentowane na wykresie.