jakies zad. by obliczyć pasmo modulacji a3
schemat nad i odb mod. pcm chyba lub pam
Kodowanie-kodowanie polega na optymalnym przetworzeniu danych, tak, aby było można bez problemu je przesyłać np. (w sieci lub Internecie) i jednocześnie uniemożliwić odczytanie zakodowanych danych osobom postronnym. Aby odczytać zakodowane informacje wystarczy znać zasadę działania dekodera.
Szyfrowanie-polega utajnianiu informacji zawartych w szyfrogramie. W tym celu koder (szyfrator) używa do stworzenia szyfrogramu dodatkowej informacji - klucza. Aby odszyfrować informację wymagany jest klucz, a nie sama znajomość algorytmu deszyfrowania jak to miało miejsce w kodowaniu.
Twierdzenie Shannona – Kotielnikowa o próbkowaniu
Ażeby analogowy sygnał dolnopasmowy był całkowicie określony przez jego próbki to częstotliwość próbkowania musi być co najmniej 2 razy wyższa od największej składowej sygnału próbkowanego.
fs=1/Ts fs>=Tb fs –częstotliwość próbkowania B- częstotliwość graniczna widma
Próbkowanie (dyskretyzacja) sygnału ciągłego powoduje zwielokrotnienie jego oryginalnego widma w dziedzinie częstotliwości w ten sposób, że obok widma sygnału oryginalnego pojawiają się jego kopie przesunięte o wszystkie całkowite (dodatnie i ujemne) wielokrotności częstotliwości próbkowania tworząc tzw. obrazy (rys. 1). Próbkowanie sygnału może wiązać się z jego zniekształceniem wskutek zjawiska aliasingu, czyli nakładania się widm (rys. 2).
Częstotliwość Nyquista – jest to max częstotliwość składowych widmowych sygnału , poddawanego procesowi próbkowania, które mogą zostać odtworzone w ciągu próbek bez zniekształcenia
Aliasing – to nieodwracalne zniekształcenie sygnału powstałe w procesie próbkowania , wynikające z niespełnienia założeń tw. Shannona-Kotielnikowa. Zniekształcenie to objawia się obecnością w sygnale składowych o błędnych częstotliwościach.
PCM (Pulse Code Modulation) kodowa modulacja impulsów– to najpopularniejsza metoda reprezentacji sygnału analogowego w systemach cyfrowych. Używana jest w telekomunikacji, w cyfrowej obróbce sygnału (np. w procesorach dźwięku), do przetwarzania obrazu, do zapisu na płytach CD (CD-Audio) i w wielu zastosowaniach przemysłowych.Metoda polega na reprezentacji wartości chwilowej sygnału (próbkowaniu) w określonych (najczęściej równych) odstępach czasu, czyli z określoną częstością, zwaną częstotliwością próbkowania. Wartość chwilowa sygnału jest przedstawiana za pomocą słowa kodowego, którego wartości odpowiadają wybranym przedziałom kwantyzacji sygnału wejściowego
DPCM ( Differential Pulse Code Modulation) – to metoda kompresji stratnej przeznaczona głównie dla sygnałów dźwiękowych. Różnicowa modulacja kodowo-impulsowa opiera się na zasadach kodowania sygnału zastosowanych w modulacji kodowo-impulsowej (PCM). Różnica polega na tym, że nadajnik DPCM próbkuje otrzymany sygnał, a następnie koduje jedynie różnicę pomiędzy próbką rzeczywistą a przewidywaną.
PWM ( pulse-width modulation) modulacja szerokością impulsu– metoda regulacji sygnału prądowego lub napięciowego, o stałej amplitudzie i częstotliwości, polegająca na zmianie wypełnienia sygnału, używana w zasilaczach impulsowych, wzmacniaczach impulsowych i układach sterujących pracą silników elektrycznych
K3-PAM (Pulse-amplitude modulation) modulacja amplitudą impulsu – technika kluczowania, w której informacja kodowana jest w amplitudzie sygnału transmitowanego.
Liczbę poziomów oznacza się liczbą po skrócie np:
- PAM3 lub PAM-3 - trójpoziomowa modulacja amplitudy,
- PAM5 lub PAM-5 - pięciopoziomowa modulacja amplitudy, stosowana jest w1000BASE-T.
M3-PPM (Pulse Position Modulation) modulacja pozycją impulsu – rodzaj modulacji cyfrowej sygnału analogowego. Modulacja położenia impulsu następuje proporcjonalnie do wartości chwilowej sygnału analogowego przez przesunięcie impulsu próbkującego w stosunku do pozycji spoczynkowej.
L3- PDM ( Pulse-Density Modulation) modulacja gęstością impulsów – rodzaj modulacji cyfrowej sygnału analogowego. W modulacji PDM nie są zapamiętywane wartości sygnału w poszczególnych próbkach (jak ma to miejsce w PWM czy PCM), lecz gęstość impulsów reprezentuje jego amplitudę.