Mikroekonomia
Dyżury w środę od 14:50 do 16:20 w pokoju 221a.
Rozliczenie roczne. Kolokwium ok 15-16 listopada i 13-14 grudnia. Poprawki w styczniu.
Dwa + (plusy) podwyższają ocenę z kolokwium o ½ oceny, cztery +(plusy) podwyższają o całą ocenę. Minusy działają odwrotnie.
Lektury:
Varian R.H. „Mikroekonomia” PWN 1997 Warszawa
Bergstrom T.C. „Ćwiczenia z mikroekonomii” 1997 PWN
D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch „Mikroekonomia” PWE, 2007 Warszawa +zbiór zadań
M. Rakowski „Wprowadzenie do Mikroekonomii” Poznań 1997
R. Barczyk i inni „Mikroekonomia materiały do ćwiczeń” Akademia Ekonomiczna Poznań 2003
B. Klimczak „Mikroekonomia” Akademia Ekonomiczna Wrocław 2003 + zbiór zadań
E. Czarny, E. Nojszewska „Mikroekonomia” PWE Warszawa 2000 + zbiór zadań
N. Gregory Mankiw, Mark P. Taylor „Mikroekonomia” PWE Warszawa 2009
Zagadnienia:
Podstawowe pojęcia związane z ekonomią jako nauką o gospodarowaniu:
Ekonomia
Przedmiot ekonomii
Rzadkość zasobów
Mikroekonomia
Makroekonomia
Ekonomia pozytywna
Ekonomia normatywna
Krzywa możliwości produkcyjnych
Koszt alternatywny
Prawo malejących przychodów
Model
Wskaźnik
Dane przekrojowe
Szereg czasowy
Wielkości nominalne
Wielkości realne
Ekonomia – nauka która bada w jaki sposób społeczeństwo gospodarujące decyduje o tym co jak i dla kogo wytwarzać. {Begg}
Przedmiot ekonomii – Obszar ludzkich zachowań obejmujący produkcję, wymianę dóbr i usług oraz czyniony z nich użytek. Najważniejszym problemem ekonomicznym stojącym przed społeczeństwem jest rozwiązanie sprzeczności miedzy nieograniczonymi potrzebami ludzkimi w zakresie dóbr i usług a ograniczonymi zasobami niezbędnymi do ich wytworzenia (praca, maszyny, surowce)
Rzadkość Zasobów – cechuje się tym że kiedy cena dobra jest równa zeru popyt na dobro przewyższa podaż. Rozbieżność pomiędzy nieograniczonymi potrzebami a ograniczonymi zasobami, służącymi ich zaspokajaniu powoduje, że nie wszystkie potrzeby będą mogły być zaspokojone jednocześnie. Potrzeby pozostają względem siebie w stosunku konkurencyjnym – zaspokojenie jednej oznacza konieczność rezygnacji z zaspokojenia określonej części pozostałych potrzeb. Tym samym rzadkość zmusza do racjonalnego gospodarowania dostępnymi zasobami celem zaspokojenia konkurencyjnych potrzeb.
Mikroekonomia – jest częścią ekonomii, która zajmuję się ludzkimi zachowaniami i wyborami wśród małych podmiotów np. gospodarstwa domowe, firmy, pojedyncze rynki [co konsumować, co produkować, jak wykorzystywać swoje zasoby, Mikroekonomia jest jak mikroskop który wnika w najdrobniejsze szczegóły.
Makroekonomia – uwypukla zależności w gospodarce które pomija mikroekonomia kosztem jednak uproszczenia opisu cząstkowych zjawisk i działań gospodarczych. Makroekonomia kładzie nacisk na wzajemne związki zachodzące w gospodarce jako całości. Celowo upraszcza się w niej analizę poszczególnych elementów badanej całości w trosce i przejrzystość.
Ekonomia pozytywna bada rzeczywistą gospodarkę, ekonomia normatywna formułuje zalecenia dotyczące tego co powinno się czynić w gospodarce. Oba rodzaje gospodarki powinny być oddzielone w możliwie maksymalnym stopniu. Przy dostatecznej skali badań ekonomiści powinni dojść do jednoznacznych wniosków w kwestii zasadniczych problemów ekonomii pozytywnej. W ekonomii normatywnej występują subiektywne wnioski i opinie. Ekonomiści nie muszą zgadzać się w kwestiach związanych z ekonomią normatywną.
Krzywa możliwości produkcyjnych określa maksymalną z możliwych wielkość produkcji jednego dobra przy danych rozmiarach produkcji dobra drugiego. Ilustruje ona możliwe warianty decyzji produkcyjnych, czyli stanowi mapę wyborów jakich społeczeństwo musi dokonać rozstrzygając o strukturze produkcji. Zasoby są czynnikiem rzadkim, a zatem punkty położone na zewnątrz krzywej możliwości produkcyjnych są nieosiągalne. Produkcja odpowiadające punktom poniżej krzywej jest nieefektywna.
Wklęsłe do początku układu współrzędnych.
Koszt alternatywny to ilość danego dobra z której trzeba zrezygnować, aby możliwe stało się wytworzenie dodatkowej jednostki tego pierwszego dobra.
Prawo malejących przychodów – działa wtedy kiedy wszystkie z wyjątkiem jednego, czynniki produkcyjne są stałe. Sprawia ono, że pewnego poziomu nakładów czynnika zmiennego jego produkcyjność krańcowa stale się zmniejsza.
Model – inaczej nazywany teorią , zawiera założenia uproszczające dotyczące sposobów zachowania się ludzi. Stanowi on więc świadome uproszczenie rzeczywistości.
Wskaźnik – wyraża względną wartość danej zmiennej odniesioną do tej wartości w okresie podstawowym (bazowym)
Dane przekrojowe – pokazują jakiej wartości przyjmuje analizowana zmienna u poszczególnych osób lub też ich grup w określonym momencie.
Szereg czasowy ukazuje jak w danym okresie czasu zmieniła się dana wielkość. Szeregi można przedstawić za pomocą wykresu
Wielkości nominalne wyrażamy w cenach bieżących wartości realne uzyskujemy korygując wartości nominalne o zmiany poziomu cen. Nominalne lub bieżące wartości zmiennych to wartości obliczane według cen występujących w okresie kiedy dokonano pomiaru zmiennej. Realne lub stałe wartości zmiennych to wartości obliczane metodą korygowania wartości nominalnych tak aby wyeliminować wpływ inflacji.