Kazus podatek rolny
W myśl artykułu 2 Ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym1 gospodarstwem rolnym są grunty o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy. Stanisław Ł. samodzielnie posiada 0,5 ha gruntów, co stanowi 0,5 ha przeliczeniowego (art. 4 ust. 5 tejże ustawy). Natomiast współwłasność z Andrzejem L. wynosi 0,4 ha, czyli 0,72 ha przeliczeniowego. Podane tereny powinny ponadto figurować w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne.2
Gdy współwłaściciele gruntów podlegających opodatkowaniu podatkiem rolnym, oprócz tych gruntów są właścicielami innych obszarów podlegających podatkowi, to powierzchnie obu gruntów sumuje się. W zależności od powierzchni stosuje się 2 stawki podatku:
- niższą dla gruntów spełniających kryterium powierzchni dla gospodarstw rolnych,
- wyższą dla gruntów poniżej 1 ha.
Decyzje dotyczące opodatkowania poszczególnych gruntów, będących własnością i współwłasnością, wydawane są odrębnie dla każdego przedmiotu opodatkowania gruntu. Każdy przypadek należy rozpatrzyć oddzielnie.
Orzecznictwo sądowe wyraża pogląd, że „w przypadku, gdy współwłaściciel gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy o podatku rolnym3 jest właścicielem gruntów wymienionych w definicji gospodarstwa rolnego (o pow. mniejszej niż 1 ha) to grunty te należy uznać za wchodzące w skład gospodarstwa rolnego i opodatkować podatkiem rolnym. Opodatkowanie podatkiem od nieruchomości może nastąpić wyłącznie w sytuacji, w której ustalenie faktyczne potwierdza, że grunty stanowiące własność i współwłasność podatnika mają łącznie powierzchnię mniejszą niż wymagana dla celów podatku rolnego.4
Tak więc powyższe grunty (0,9 ha) mają powierzchnię ponad 1 ha przeliczeniowego (dokładnie 1,22 ha). Powierzchnie sumuje się i wymierza podatek rolny. A ponieważ wynosi on ponad 1 ha, to Stanisław Ł. zapłaci podatek rolny. Gdyby wartość nie przekroczyła 1 ha, to wymierzony zostałby podatek od nieruchomości.