projekt v3 druk

AKADEMIA GÓRNICZO – HUTNICZA

KATEDRA ELEKTROTECHNIKI I ELEKTROENERGETYKI

LABORATORIUM URZĄDZEŃ I SIECI ELEKTROENERGETYCZNYCH

Zadanie projektowe

Zespół 14

Dziura Piotr

Łukasik Adrian

Moneta Tomasz

Radzik Jarosław

Syc Dariusz

Węgrzyniak Paweł

Wstęp

Celem zadania było zaprojektowanie sieci na napięcie średnie 15 kV. Podany był schemat z parametrami linii napowietrznych i kablowych oraz obciążeniami w określonych punktach. Pracując w zespołach należało dobrać transformatory zależnie od przyłączonego obciążenia, przekroje kabli łączących cztery zakłady przemysłowe z siecią, dobranie baterii kondensatorów tak, aby współczynnik mocy zawierał się w przedziale określonym normą, wyliczenie całkowitych strat mocy i energii dla dwóch wariantów przyłączenia jednego z zakładów oraz wybranie korzystniejszej konfiguracji. Obliczenia symulacyjne zostały wykonane w programie ATP.

Tabela 1. Dane projektowe

gałąź s [mm2] l [m] Rodzaj linii Sobc [kVA] cos φ Ts [h]
A0 – A1 70 1327 napowietrzna AFL-6 18,4 0,93
A1 – A2 120 1456 napowietrzna AFL-6
A2 – P1 ??? 1517 kablowa XUHAKXS P_70 1920
A2 – A3 120 712 napowietrzna AFL-6
A3 – P2 ??? 1795 kablowa XUHAKXS P_70 1620
A3 – A4 120 1483 napowietrzna AFL-6
A4 – C1 50 120 kablowa XUHAKXS T 272
C1 – C2 35 170 kablowa XUHAKXS P_70 120
C2 – C3 50 450 kablowa XUHAKXS T 157,5
A4 – A5 120 1090 napowietrzna AFL-6 81 0,93
A5 – A6 120 1013 napowietrzna AFL-6
A6 – P3 ??? 1951 kablowa XUHAKXS P_70 1992
A6 – A7 120 698 napowietrzna AFL-6 25,2 0,93
A7 – A8 120 1325 napowietrzna AFL-6
A8 – D1 35 133 napowietrzna AFL-6
D1 – D4 50 285 kablowa XUHAKXS P_70 485,1
D1 – D2 50 185 kablowa XUHAKXS P
D2 – D3 35 372 kablowa XUHAKXS T 110,4
D2 – D5 35 120 kablowa XUHAKXS P_70 144
A8 – A9 120 1440 napowietrzna AFL-6 145 0,93
A9 – A10 70 1285 napowietrzna AFL-6
A10 – P4 ??? 1724 kablowa XUHAKXS P_70 1025
A10 – A11 120 854 napowietrzna AFL-6 108,8 0,93
A0 – P3 ??? 2451 kablowa XUHAKXS P_70 1992
Napięcie w punkcie A0:
UN  =  15 kV
Moc zwarciowa na szynach A0 w GPZ:
$$S_{k}"\ = \ 312\ MVA$$
Czas od wystąpienia do wyłączenia zwarcia:
tk  =  1 s

Parametry zastępcze schematu sieci

Linie napowietrzne

Do obliczeń parametrów zastępczych został przyjęty schemat Π.

Rys. 2. Schemat zastępczy linii napowietrznej

Aby obliczyć parametr Rln, należało znać wartość rezystancji jednostkowej 1km przewodu AFL-6 o danym przekroju, oznaczanej jako R0, a następnie skorzystać ze wzoru:


R = R0 • l

Reaktancję Xln oblicza się za pomocą wzoru:


Xln = ω • L0 • l

Z kolei:


$$L_{0} = \left( 4,6 \bullet \log\frac{b_{sr}}{r} + 0,5 \bullet \mu_{w} \right) \bullet 10^{- 4}$$

gdzie

μw - względna przenikalność materiału przewodowego

r - promień przekroju przewodu

bsr - średnia geometryczna odległości między każdą parą przewodów

w przekroju poprzecznym

Susceptancja Bln została wyznaczona w sposób następujący:


Bln = B0 • l

Z kolei:


$$B_{0} = \ \omega \bullet C_{0} = \omega \bullet \frac{0,02415}{\log\frac{b_{sr}}{r}} \bullet 10^{- 6}$$

Niezbędne dane odczytano z katalogu kabli i przewodów elektroenergetycznych firmy TELE-FONIKA.

Słupy OMt − 18/50 (przekrój trójkątny) podtrzymujące linię napowietrzną zostały dobrane z katalogu firmy ZPUE.

ys. 3. Wymiary geometryczne słupów

Znając wymiary geometryczne słupów obliczony został średni odstęp między przewodami bsr

Tabela 2. Obliczone wartości

gałąź s [mm2] l [m] Rln [Ω] Xln [Ω] Bln [µS]
A0 – A1 70 1327 0,59 0,19 4,95
A1 – A2 120 1456 0,35 0,21 5,48
A2 – A3 120 712 0,17 0,10 2,49
A3 – A4 120 1483 0,35 0,21 5,60
A4 – A5 120 1090 0,26 0,16 3,98
A5 – A6 120 1013 0,24 0,15 3,67
A6 – A7 120 698 0,17 0,10 2,44
A7 – A8 120 1325 0,32 0,19 4,94
A8 – A9 120 1440 0,34 0,21 5,42
A9 – A10 70 1285 0,57 0,18 4,78
A10 – A11 120 854 0,20 0,12 3,04
A8 – D1 35 133 0,11 0,02 3,40

$\ \ \ \ \ \ \ r = \sqrt{\frac{s}{\pi}}\ \lbrack m\rbrack$ (6)

$b_{sr} = \sqrt[3]{1,95 \bullet 1,95 \bullet 2 \bullet 1,45} = 2,23\ \lbrack m\rbrack$ (7)

Linie kablowe

Dla linii kablowych również przyjęto schemat Π.

Rys. 3. Schemat zastępczy linii kablowej

Parametr Rlk wyznaczony został analogicznie, jak dla linii napowietrznych. Z w/w katalogu dla km kabla XUHAKXS zaprojektowanego na napięcie 15 kV odczytano maksymalną wartość rezystancji żyły roboczej pracującej w temperaturze 90C – prąd zmienny, a następnie pomnożono tę wartość przez długość kabla podaną w km.

Wartość Xlk została obliczona na podstawie odczytanej z katalogu wartości indukcyjności jednostkowej L0, korzystając ze wzoru:


Xlk = ω • L0

Blk wyznaczono podobnie jak Xlk, odczytując z katalogu wartość C0, a następnie korzystając z formuły:


Blk = ω • C0

Dla czterech połączeń kablowych w dalszej części zadania należało dobrać przekrój żyły, dlatego obliczenia zostały dla nich tymczasowo pominięte.

Tabela 3. Obliczone wartości

gałąź s [mm2] l [m] Sposób ułożenia Rlk [Ω] Xlk [Ω] Blk [µS]
A4 - C1 50 120 T 0,10 0,02 7,92
C1 - C2 35 170 P_70 0,19 0,03 9,08
C2 - C3 50 450 T 0,37 0,06 29,69
D1 - D4 50 285 P_70 0,24 0,07 18,80
D1 - D2 50 185 P 0,15 0,04 12,21
D2 - D3 35 372 T 0,41 0,05 19,87
D2 - D5 35 120 P_70 0,13 0,02 6,41

Transformatory

Przed doborem transformatorów należało założyć współczynnik zapasu mocy urządzeń na poziomie 30%. Dopiero znając wartość Smin należało dobrać transformator, wybierając najbliższą wartość mocy znamionowej urządzenia SN wyższą od uzyskanej wartości. Wszystkie wartości niezbędne do doboru urządzeń odczytane zostały z katalogu Fabryki Transformatorów w Żychlinie. Maksymalna moc znamionowa transformatora nie mogła przekroczyć 630 kVA, zatem w przypadku dużych mocy dobranych zostało kilka urządzeń pracujących równolegle.

Schemat zastępczy transformatora prezentuje się następująco:

Rys. 4. Schemat zastępczy transformatora

Obliczając RT, należało odczytać z katalogu wartość strat czynnych i skorzystać ze wzoru:


$$R_{T} = \frac{\text{ΔP}_{\text{Cu}} \bullet {U_{N}}^{2}}{{S_{N}}^{2}}$$

Aby obliczyć parametr XT, należało znać wcześniej moduł impedancji transformatora ZT:

$Z_{T} = \frac{\text{ΔU}_{Z\%} \bullet {U_{N}}^{2}}{100 \bullet S_{N}}$

a następnie podstawić do wzoru:


$$X_{T} = \sqrt{{Z_{T}}^{2} - {R_{T}}^{2}}$$

Tabela 4. Obliczone wartości

Punkt

Sobc

[kVA]

Smin

[kVA]

n x SN

[kVA]

ΔUz%

[%]

ΔPobc

[W]

ΔPjal

[W]

RT

[Ω]

ZT

[Ω]

XT

[Ω]

A1 18,40 23,92 1 x 25 4,5 560 125 222,26 446,51 387,26
C1 272 353,60 1 x 400 4,5 4600 610 7,13 27,91 26,98
C2 120 156 1 x 160 4,5 2350 300 22,77 69,77 65,95
C3 157,5 204,75 1 x 250 4,5 3250 425 12,90 44,65 42,75
A5 81 105,30 1 x 160 4,5 2350 300 22,77 69,77 65,95
A7 25,20 32,76 1 x 40 4,5 840 145 130,23 279,07 246,82
D4 485,1 630,63 1 x 630 6 6750 800 4,22 23,63 23,25
D3 110,4 143,52 1 x 160 4,5 2350 300 22,77 69,77 65,95
D5 144 187,2 1 x 250 4,5 3250 425 12,90 44,65 42,75
A9 145 188,5 1 x 250 4,5 3250 425 12,90 44,65 42,75
A11 108,8 141,44 1 x 160 4,5 2350 300 22,77 69,77 65,95
P4 352,69 458,50 1 x 630 6 6750 800 4,22 23,63 23,25
P1 640 832 2 x 630 - 13500 1600 2,11 - 11,62
P2 783,87 1019,03 2 x 630 - 13500 1600 2,11 - 11,62
P3 664 863,20 2 x 630 - 13500 1600 2,11 - 11,62

Kompensacja mocy biernej w zakładach przemysłowych

Baterie kondensatorów w celu skompensowania mocy biernej w zakładach przemysłowych P1, P2, P3 i P4 zostały dobrane tak aby dyrektywny współczynnik mocy wynosił 0,93i.

W tym celu wykorzystano wzór na poprawę współczynnika mocy(cosϕ1→ cosϕ2):


Qc = P • (tgφ1 − tgφ2)

Moc czynną P obliczono z zależności trójkąta mocy z wykorzystaniem mocy pozornej S:


P = S • cosφ1

Tabela 5. Wyniki obliczeń:

  S[kVA] cosϕ1 cosϕ2 P[kW] Qc[kvar] S'[kVA] Qd[kvar]
P1 1920 0,31 0,93 595,2 1590,18 640 1800
P2 1620 0,45 0,93 729 1158,58 783,87 1200
P3 1992 0,31 0,93 617,52 1649,81 664 1800
P4 1025 0,32 0,93 328 841,74 352,59 900

S’ – moc pozorna zakładu po skompensowaniu
Qc - moc bierna baterii kondensatorów.

Punkt przyłączenia zakładu P3 do sieci nie wpływa na kompensację mocy biernej zakładu, gdyż zależy ona od parametrów wewnętrznych zakładu, a nie od miejsca podłączenia do sieci.

Dla celów projektowych dobrano baterię kondensatorów, oznaczoną w tabeli jako Qd, dla każdego zakładu na podstawie katalogu firmy Olmex S.A. z 2012r. Są to baterie kondensatorów BKQ, dla sieci średniego napięcia z automatyczną regulacją współczynnika mocy. Jest to ich główna zaleta, ponieważ gwarantuje to stabilność pracy układu dostosowując moc dołączonych kondensatorów do potrzeb sieci, w celu utrzymania założonego współczynnika mocy.

Dobór przekrojów przewodów do zakładów przemysłowych

Dobór z kryterium na dopuszczalną obciążalność długotrwałą przewodu

W celu wyznaczenia minimalnego przekroju przewodu z kryterium na obciążalność długotrwałą przewodu wyznaczono maksymalny prąd, który będzie płynął przez przewód w warunkach zwykłej obciążalności prądowej.


$$I_{\max} = \frac{S_{\text{obc}}}{\sqrt{3} \bullet U_{N}}$$
(15)

Z tabeli opisującej obciążalność prądową długotrwałą (katalog TELE-FONIKI, str. 263, tabela 2b) dobrano przekroje przewodów o dopuszczalnym prądzie większym niż wyznaczony Imax.

Wyniki zaprezentowano w tabeli poniżej.

Tabela 6. Dobór przekroju przewodów z kryterium na obciążalność długotrwałą

gałąź Sobc [kVA] Imax [A] s dobrane[mm2]
A2 - P1 640 24,63 35
A3 - P2 783,87 30,17 35
A6 - P3 664 25,56 35
A10 - P4 352,69 13,57 35
A0 - P3 (wariant 2.) 664 25,56 35

Dobór z kryterium na obciążalność zwarciową przewodu

Wyznaczenie minimalnego przekroju z kryterium na obciążalność zwarciową jest już zadaniem bardziej skomplikowanym. W pierwszym kroku należy zsumować rezystancje i osobno reaktancje począwszy od systemu do miejsca przyłączenia kabla.

Impedancję systemu elektroenergetycznego wyznacza się ze wzoru:


$$Z_{\text{SE}E} = \frac{c \bullet U_{N}^{2}}{S_{k}"}$$
(16)

Gdzie: wartość stałej c przyjęto 1,1 (wg. normy PN-EN 60909-0:2002)

Reaktancję sieci zasilającej wyznaczamy z zależności:


XSEE = 0, 995 ZSEE
(17)

Rezystancję zaś jako:


RSEE = 0, 1 XSEE
(18)

Następnie, w oparciu o wyliczone wartości RX, należy wyliczyć parametr κ, według wzoru.


$$\kappa = 1,02 + 0,98e^{- \frac{3R}{X}}$$
(19)

Znając wartość współczynnika κ oraz czas trwania zwarcia z poniższej charakterystyki można odczytać przybliżoną wartość parametru m.

Rys. 5. Zależność współczynnika m od czasu trwania zwarcia tK

Ponieważ zakładamy zwarcie odległe od generatora, można przyjąć Ik = Ik’’ i z poniższej charakterystyki odczytać wartość parametru n.

Rys.6. Zależność współczynnika n od czasu trwania zwarcia tK

Jak widać, dla sytuacji, gdzie stosunek Ik’’/Ik = 1 wartość parametru n wynosi 1.

Następnym krokiem jest wyliczenie wartości prądu Ik’’ dla pętli zwarciowych utworzonych z odcinka od sieci zasilającej do miejsca przyłączenia kabla, według wzoru:


$$I_{k}" = \frac{{c \bullet U}_{N}}{\sqrt{3} \bullet \sqrt{R^{2} + X^{2}}}$$
(20)

Dzięki odczytanym uprzednio wartościom mn można wyznaczyć prąd cieplny z zależności:


$$I_{\text{th}} = I_{k}" \bullet \sqrt{m + n}$$
(21)

Z materiałów pomocniczych (udostępnionych na stronie : http://galaxy.agh.edu.pl/~amakuch/stacjonarne/2_ee_mag/zimowy/uisee/pomoce_naukowe/gestosci_pradu.pdf) odczytujemy maksymalną dopuszczalną gęstość prądu dla kabla o żyłach aluminiowych przy zwarciu trwającym 1 sekundę, dla najbardziej niekorzystnych warunków, tj. przy nagrzaniu kabla przed zwarciem do 90°C. Odczytana wartość wynosi Jc1 = 94 A/mm2.

Ostatecznie, minimalny przekrój przewodu dobieramy z warunku:


$$s_{\min} = \frac{I_{\text{th}} \bullet \sqrt{t_{k}}}{J_{c1}}$$
(22)

Znormalizowaną średnicę przewodu dobieramy z katalogu.

Tabela 7. Dobór przekroju przewodu z kryterium na obciążalność zwarciową

Odcinek od stacji R [Ω] X [Ω] κ m n Ik'' [kA] Ith [kA] smin [mm2] s [mm2]
A0 - P1 1,01 1,83 1,21 0,3 1 4,55 5,19 55,22 70
A0 - P2 1,18 2,09 1,20 0,28 1 3,96 4,48 47,71 50
A0 - P3 2,04 3,41 1,18 0,24 1 2,40 2,67 28,43 35
A0 - P4 3,43 5,17 1,15 0,2 1 1,54 1,68 17,90 35
A0 - P3 (wariant 2) 0,08 0,79 1,74 1 1 12,01 16,98 180,68 185

Rezystancja linii odcinka do stacji jest to suma rezystancji linii poszczególnych odcinków tj:
A0 – P1 = A0 – A1 + A1 – A2 + RSEE (23)

A0 – P2 = A0 – A1 + A1 – A2 + A2 – A3 + RSEE (24)

A0 – P3 = A0 – A1 + A1 – A2 + A2 – A3 + A3 – A4 + A4 – A5 + A5 – A6 + RSEE (25)
A0 – P4 = A0 – A1 + A1 – A2 + A2 – A3 + A3 – A4 + A4 – A5 + A5 – A6 + A6 – A7 + A7 – A8 + A8 – A9 + A9 – A10 + RSEE (26)
A0 – P3 (wariant 2) = RSEE (27)

Impedancje linii do poszczególnych zakładów wyliczaliśmy w sposób adekwatny:

A0 – P1 = A0 – A1 + A1 – A2 + XSEE (28)

A0 – P2 = A0 – A1 + A1 – A2 + A2 – A3 + XSEE (29)

A0 – P3 = A0 – A1 + A1 – A2 + A2 – A3 + A3 – A4 + A4 – A5 + A5 – A6 + XSEE (30)
A0 – P4 = A0 – A1 + A1 – A2 + A2 – A3 + A3 – A4 + A4 – A5 + A5 – A6 + A6 – A7 + A7 – A8 + A8 – A9 + A9 – A10 + XSEE (31)
A0 – P3 (wariant 2) = XSEE (32)

Dobór ostatecznych przekrojów przewodów z dwóch kryteriów

W celu ustalenia ostatecznych przekrojów przewodów należy porównać przekroje otrzymane z każdego z 2 kryteriów i wybrać największe, tak by wszystkie kryteria były spełnione.

Tabela 8. Ostateczny dobór przekrojów

gałąź Sdob [mm2]
A2 - P1 70
A3 - P2 50
A6 - P3 (wariant I) 35
A10 - P4 35
A0- P3 (wariant II) 185

Wyznaczenie rozpływu prądów w sieci

Rozpływ prądów w sieci wyznaczamy analogicznie: najpierw należy obliczyć wartość prądu pobieranego przez każdy z transformatorów ze wzoru:

$I_{T} = \frac{P_{T}}{\sqrt{3} \bullet U_{N} \bullet cos\varphi_{d}}\text{\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ }$(33)

Następnie wyliczamy prąd czynny oraz bierny:

IcT = IT • cosφd (34)

IbT = IT • sinφd (35)


$$I_{A\left( n - 1 \right) - An} = \sum_{k = 1}^{k = m}{I_{\text{Tk}}\text{\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ }}(36)$$

Tabela 9. rozpływ prądów w sieci

Wariant 1 Wariant 2
gałąź węzeł PT [kW]
A0>>
A0- P3 (w. 2) P3 (w. 2) 25,56
A0 - A1 A1 17,11
A1 - A2
A2 - P1 P1 595,20
A2 - A3  
A3 - P2 P2 729,00
A3 - A4
A4 - C1 C1 252,96
C1 - C2 C2 111,60
C2 - C3 C3 146,48
A4 - A5 A5 75,33
A5 - A6
A6 - P3 (w. 1) P3 (w. 1) 617,52
A6 - A7 A7 23,44
A7 - A8
A8 -D1
D1 - D4 D4 451,14
D1 -D2
D2 - D3 D3 102,67
D2 - D5 D5 133,92
A8 - A9 A9 134,85
A9 -A10
A10 - P4 P4 328,00
A10 - A11 A11 101,18

Wyznaczenie spadków napięcia w sieci

Wartość spadku napięcia w pojedynczym odcinku trójfazowej linii wyznacza się przy indukcyjnym charakterze prądu z następującego wzoru:

$U_{L} = \sqrt{3} \bullet \left( I_{\text{cL}} \bullet R_{L} - ( - I_{\text{bL}}) \bullet X_{L} \right)$ (37)

Całkowity spadek napięcia w linii o dużej liczbie odbiorników, a zatem takiej, jak projektowana, obliczyć można natomiast na przykład metodą odcinkową, opisywaną następującym równaniem:

$U_{L0n} = \sum_{k = 1}^{k = n}\left\lbrack I_{\text{cL}\left( k - 1 \right)k} \bullet R_{\left( k - 1 \right)k} - \left( - I_{\text{bL}\left( k - 1 \right)k} \right) \bullet X_{\left( k - 1 \right)k} \right\rbrack$ (38)

W powyższym równaniu sumujemy UL na n kolejnych odcinkach linii oznaczonych (k-1)k

Wyniki obliczeń przedstawione są w poniższej tabeli:

Tabela 10. Spadki napięcia w sieci

Wariant 1 Wariant 2
gałąź węzeł RL [Ω]
>>A0
A0- P3 (w. 2) P3 (w. 2) 0,48
A0 - A1 A1 0,59
A1 - A2 A2 0,35
A2 - P1 P1 0,30
A2 - A3 A3 0,17
A3 - P2 P2 0,35
A3 - A4 A4 0,35
A4 - C1 C1 0,10
C1 - C2 C2 0,19
C2 - C3 C3 0,37
A4 - A5 A5 0,26
A5 - A6 A6 0,24
A6 - P3 P3 0,38
A6 - A7 A7 0,17
A7 - A8 A8 0,32
A8 -D1 D1 0,11
D1 - D4 D4 0,24
D1 -D2 D2 0,15
D2 - D3 D3 0,41
D2 - D5 D5 0,13
A8 - A9 A9 0,34
A9 -A10 A10 0,57
A10 - P4 P4 0,34
A10 - A11 A11 0,20

Obliczenie całkowitych strat mocy i energii układu

Straty mocy czynnej

Aby wyznaczyć całkowite strat mocy czynnej w układzie, obliczamy najpierw straty obciążeniowe w rezystancjach podłużnych linii za pomocą poniższego wzoru:

PoL = 3 • IL2 • R (39)

Następnie straty obciążeniowe w rezystancjach transformatorów

$\Delta P_{\text{oT}} = m \bullet \Delta P_{\text{Cun}}{\bullet \left( \frac{S_{\text{obc}}}{S_{n}} \right)}^{2}$ (40)

gdzie: PCuN - straty w miedzi

m - liczba transformatorów

W przypadku linii 15 kV straty jałowe w linii są pomijalnie małe, natomiast dla transformatora wynoszą one:

$\Delta P_{\text{jT}} = m \bullet \Delta P_{\text{Fen}}{\bullet \left( \frac{U_{w}}{U_{n}} \right)}^{2}$ (41)

gdzie ΔPFen oznacza straty w żelazie, w rdzeniu

Całkowite straty mocy czynnej w układzie oblicza się poprzez zsumowanie strat obciążeniowych i jałowych we wszystkich liniach oraz transformatorach, według wzoru: 

$P = \sum_{k = 1}^{k = n}\left( {P}_{\text{oL}\left( k - 1 \right)k} + {P}_{\text{oTk}} + {P}_{\text{jTk}} \right)\text{\ \ }$ (42)

Poniższa tabela przedstawia wyniki obliczeń strat mocy czynnej

Tabela 11. Straty mocy czynnej

Wariant 1 Wariant 2
gałąź węzeł
A0- P3(w. 2) P3(w. 2)
A0 - A1 A1
A1 - A2 A2
A2 - P1 P1
A2 - A3 A3
A3 - P2 P2
A3 - A4 A4
A4 - C1 C1
C1 - C2 C2
C2 - C3 C3
A4 - A5 A5
A5 - A6 A6
A6 - P3(w. 1) P3(w. 1)
A6 - A7 A7
A7 - A8 A8
A8 -D1 D1
D1 - D4 D4
D1 -D2 D2
D2 - D3 D3
D2 - D5 D5
A8 - A9 A9
A9 -A10 A10
A10 - P4 P4
A10 - A11 A11
Suma poszczególnych strat mocy czynnej 107,89
Całkowite straty mocy czynnej 144,21

Straty mocy biernej

Straty mocy biernej w linii obliczyliśmy według wzoru:

ΔQoL = 3IL2 • XL (43)

Straty mocy biernej w transformatorze wyznaczyliśmy według zależności:

$\Delta Q_{\text{oT}} = \frac{\Delta U_{X\%}\ {\bullet S}_{n}}{100} \bullet \left( \frac{S_{\text{obc}}}{S_{n}} \right)^{2}$ (44)

$\Delta U_{X\%} = \sqrt{\Delta U_{Z\%}^{2} - \Delta P_{Cu\%}^{2}}\text{\ \ \ \ \ }$- strata napięcia na reaktancji podłużnej transformatora

gdzie:
ΔUZ% - napięcie zwarcia transformatora wyrażone w procentach

ΔPCu%2  - straty w miedzi odniesione do mocy znamionowej transformatora

Straty jałowe mocy biernej (straty indukcyjne na magnesowanie rdzenia) można obliczyć ze wzoru:

$\Delta Q_{\text{jT}} = \frac{I_{o\%}\ \bullet S_{n}}{100}$ (45)

gdzie:
− Io% - prąd jałowy wyrażony w procentach

Nie obliczyliśmy ich jednak, ponieważ producent nie podał wartości Io%

Tabela 12. Straty mocy biernej

Wariant 1 Wariant 2
gałąź węzeł
A0- P3 (w. 2) P3 (w. 2)
A0 - A1 A1
A1 - A2 A2
A2 - P1 P1
A2 - A3 A3
A3 - P2 P2
A3 - A4 A4
A4 - C1 C1
C1 - C2 C2
C2 - C3 C3
A4 - A5 A5
A5 - A6 A6
A6 - P3 P3
A6 - A7 A7
A7 - A8 A8
A8 -D1 D1
D1 - D4 D4
D1 -D2 D2
D2 - D3 D3
D2 - D5 D5
A8 - A9 A9
A9 -A10 A10
A10 - P4 P4
A10 - A11 A11

Suma poszczególnych

strat mocy biernej

131,72
Całkowite straty mocy biernej 256,15

Straty energii

Obciążeniowe straty energii czynnej wyraża wzór:

ΔAoT = ΔPmaxTτsT (46)

gdzie:
- ΔPmax = ΔPoT -obliczone wcześniej straty są stratami maksymalnymi

-$\ \tau_{\text{sT}} \approx \frac{2}{3}T_{\text{sT}}\text{\ \ \ }$ - czas trwania maksymalnych strat

gdzie TsT - czas użytkowania mocy szczytowej

Jałowe straty energii czynnej obliczyliśmy za pomocą zależności:

ΔAjT = ΔPjT • t (47)

gdzie  t = 8760[h] - ponieważ liczymy straty roczne

TsL dla odcinka linii obliczyliśmy jako średnią ważoną  TsT odbiorników znajdujących się za lub w drugim końcu linii, a jako wagi przyjęliśmy moce odbiorników. Straty energii czynnej w przewodach obliczyliśmy następująco:

ΔAoL = ΔPmaxL • τsL (48)

gdzie: ΔPmaxL = ΔPoL , $\tau_{\text{sL}} \approx \frac{2}{3}T_{\text{sL}}$

Tabela 13. Straty energi w sieci

Wariant 1 Wariant 2
gałąź węzeł
TsT[h]
A0- P3 (w. 2) P3 (w. 2) 7120,00
A0 - A1 A1 6536,00
A1 - A2 A2
A2 - P1 P1 2391,00
A2 - A3 A3
A3 - P2 P2 2241,00
A3 - A4 A4
A4 - C1 C1 5629,00
C1 - C2 C2 5970,00
C2 - C3 C3 6257,00
A4 - A5 A5 4302,00
A5 - A6 A6
A6 - P3 P3 7120,00
A6 - A7 A7 4145,00
A7 - A8 A8
A8 -D1 D1
D1 - D4 D4 5851,00
D1 -D2 D2
D2 - D3 D3 4756,00
D2 - D5 D5 5357,00
A8 - A9 A9 3418,00
A9 -A10 A10
A10 - P4 P4 3621,00
A10 - A11 A11 6652,00

Suma poszczególnych

straty energii

83,93
Całkowite straty energi 501,71 371,59

Z powyższych obliczeń wynika, że w tej sieci korzystniejsze jest podłączenie węzła P3 do głównego punktu zasilania z powodu mniejszych strat energii.

Wyniki symulacji ATP

Schemat dla Wariantu 1:

Schemat wariantu 2:

Wyniki symulacji:

  Uf[V] U[V] ΔU[V] I[A] α[⁰] IC[A] Ib[A]
A0-A1 8292,48 14363,00 286,45 369,92 -32,01 313,68 -196,08
A1-A2 8164,05 14140,55 222,45 369,47 -32,07 313,09 -196,17
A2-P1 8127,96 14078,04 62,51 106,63 -40,49 81,10 -69,23
A2-A3 8118,39 14061,46 79,09 265,17 -28,77 232,44 -127,62
A3-P2 8078,58 13992,51 68,95 91,73 -32,91 77,01 -49,84
A3-A4 8054,81 13951,34 110,12 174,65 -26,77 155,93 -78,66
A4-C1 8053,06 13948,31 3,03 17,51 8,48 17,32 2,58
C1-C2 8051,41 13945,45 2,86 8,80 9,01 8,69 1,38
C2-C3 8049,56 13942,25 3,20 5,06 7,61 5,02 0,67
A4-A5 8012,33 13877,76 73,58 160,75 -30,39 138,66 -81,32
A5-A6 7973,59 13810,66 67,10 158,74 -30,97 136,11 -81,68
A6-P3 7927,40 13730,66 80,00 107,27 -39,66 82,58 -68,46
A6-A7 7963,00 13792,32 18,34 55,74 -14,51 53,96 -13,97
A7-A8 7943,29 13758,18 34,14 55,03 -14,86 53,19 -14,11
A8-D1 7940,77 13753,82 4,36 23,11 8,51 22,86 3,42
D1-D4 7937,00 13747,29 6,53 15,23 7,19 15,11 1,91
D1-D2 7939,58 13751,76 2,06 7,98 9,40 7,87 1,30
D2-D3 7938,19 13749,35 2,41 3,49 8,01 3,46 0,49
D2-D5 7939,00 13750,75 1,00 4,57 8,04 4,53 0,64
A8-A9 7931,15 13737,15 21,03 35,08 -30,06 30,36 -17,57
A9-A10 7918,86 13715,87 21,29 31,62 -35,25 25,82 -18,25
A10-P4 7907,87 13696,83 19,04 29,94 -40,32 22,83 -19,37
A10-A11 7918,07 13714,50 1,37 3,43 8,16 3,40 0,49
Uf[V] U[V] ΔU[V] I[A] α[⁰] IC[A] Ib[A]
A0-P3 8193,96 14192,36 254,39 216,73 -23,44 198,85 -86,21
A0-A1 8051,50 13945,61 246,75 457,32 -13,57 444,55 -107,30
A1-A2 7898,65 13680,86 264,74 456,82 -13,62 443,97 -107,57
A2-P1 7812,53 13531,70 149,16 201,35 -22,38 186,18 -76,66
A2-A3 7848,57 13594,12 86,74 260,11 -6,98 258,18 -31,61
A3-P2 7766,40 13451,80 142,32 153,87 -11,21 150,93 -29,91
A3-A4 7803,60 13516,23 77,89 107,75 -1,35 107,72 -2,54
A4-C1 7801,74 13513,01 3,22 18,19 20,09 17,08 6,25
C1-C2 7799,98 13509,96 3,05 9,16 20,51 8,58 3,21
C2-C3 7798,04 13506,60 3,36 5,18 18,80 4,90 1,67
A4-A5 7775,82 13468,12 48,12 91,11 -5,59 90,68 -8,87
A5-A6 7750,75 13424,69 43,42 88,69 -6,34 88,15 -9,79
A6-A7 7733,12 13394,16 30,54 88,70 -6,35 88,16 -9,81
A7-A8 7700,69 13337,99 56,17 87,98 -6,61 87,40 -10,13
A8-D1 7697,96 13333,26 4,73 24,12 19,79 22,70 8,17
D1-D4 7696,10 13330,04 3,22 15,85 18,42 15,04 5,01
D1-D2 7696,73 13331,13 2,13 8,31 20,76 7,77 2,95
D2-D3 7695,23 13328,53 2,60 3,61 19,33 3,41 1,19
D2-D5 7696,10 13330,04 1,09 4,73 19,43 4,46 1,57
A8-A9 7674,50 13292,62 45,36 67,27 -15,80 64,73 -18,32
A9-A10 7641,56 13235,57 57,05 63,46 -18,30 60,25 -19,93
A10-P4 7612,32 13184,93 50,65 60,75 -20,38 56,95 -21,16
A10-A11 7640,79 13234,24 1,33 3,54 19,53 3,34 1,18

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
projekt2 arek druk
Podejście projektowe nr 3 Druk
Mathcad Projekt Schody druk
Mathcad, Projekt Schody druk
Projekt 2 na druk
DRUK, Projekt budynku wilorodzinnego w technologii tradycyjnej
inst-str1, druk projekt2
KARTA instrukcyjna - DRUK, dokumenty, technologia i materiałoznawstwo, PROJEKTY
pkm druk, Politechnika Lubelska, Studia, Studia, PKM Projekty, PKM
projekt ustawy emerytalnej druk Nieznany
insobs-str1, druk projekt2
strona tyt, druk projekt2
karta technologiczna - DRUK, dokumenty, technologia i materiałoznawstwo, PROJEKTY
projekt optymal polaczenia v3
Geomechanika - projekt 4 - DRUK, Geomechanika

więcej podobnych podstron