Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie Olsztyn, 14 maja 2012
Wydział Geodezji i Gospodarki Przestrzennej
Katedra Planowania i Inżynierii Przestrzennej

SPRAWOZDANIE nr 1
Temat: Opracowania planistyczne – systematyka.

Wykonał
MICHAŁ KOLASIŃSKI
GISZN II
GRUPA 2

1. System opracowań planistycznych w Polsce.

System planowania przestrzennego w Polsce to proces długotrwały, sięgający jeszcze okresu przed drugą wojną światową.. Początkowo, poprzez pierwsze rezultaty planowania przestrzennego na terenie naszego kraju, rozumianego jako świadome realizowanie układów przestrzennych, można uznać osadę Biskupin, z okresu kultury łużyckiej, a także układy wiejskie z okresu późnego feudalizmu. Władzą „planistyczną” był pan feudalny. Obejmował on jednostronnie rozstrzygnięcia dotyczące wsi.
W średniowieczu natomiast przestrzeń zagospodarowywano w ten sposób, że organizowano układ sieci miast. Powstawały one zazwyczaj wzdłuż rzek, które dawały możliwość transportu, obrony i stanowiły źródło energii. Za pierwsze dokumenty planistyczne można uznać akty lokacyjne nadawane miastom, zawierające szczegółowe postanowienia o ich zabudowie. Regulowały one między innymi: dopuszczalną wysokość budynków, wielkość odstępów między nimi, szerokość ulic itp. Po powstaniu osad podmiejskich obsługujących miasta i po nastąpieniu rozrastania się miast dalej od centrum, planowanie zaczęło obejmować całą jednostkę funkcjonalną.
W oświeceniu i okresach późniejszych powstawały przykłady świadomego kształtowania przestrzeni, np. przemysłowy okręg manufakturowy w rejonie Grodna w II-giej połowie XVIII w. czy Kanał Bydgoski. W okresie zaborów i bezpośrednio po nich, obowiązywało ustawodawstwo państw zaborczych. Od uzyskania niepodległości aż do ukazania się w 1928r. rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej, planowanie realizowane było na podstawie przepisów prawnych dostosowanych do specyfiki regionu. W latach trzydziestych ubiegłego wieku powstały w Polsce instytucje zajmujące się opracowaniem planów regionalnych Łodzi, Warszawy, Wybrzeża Morskiego, Poznania czy Zagłębia Górniczo-Hutniczego. Niezwykłym osiągnięciem było opracowanie w 1934r. plan regionu warszawskiego – „Warszawa Funkcjonalna”. Wprowadzone w okresie międzywojennym rozwiązania z zakresu planowania przestrzennego, sprawdziły się i były przestrzegane jako nowatorskie. O aktach prawnych dotyczących planowania przestrzennego w Polsce w latach 1919 – 1939 mówi Dekret Naczelnika Państwa z 7 lutego 1919r. o wywłaszczeniu nieruchomości na użytek dróg żelaznych i innych dróg komunikacyjnych lądowych i wodnych oraz wszelkich urządzeń użyteczności publicznej (Dz.U. RP nr 14, poz.162).
Planowanie przestrzenne po 1945r. znacznie się przekształciło. Akty prawne obowiązujące wówczas to: Dekret z dn. 26.10.1945 o własności i użytkowaniu gruntów na terenie miasta stołecznego Warszawy, Dekret z dn. 26.10.1945 o rozbiórce i naprawie budynków zniszczonych i uszkodzonych wskutek wojny, Dekret z dn. 08.03.1946 o majątkach opuszczonych i poniemieckich. Pierwszym natomiast dokumentem planistycznym był Dekret z dn. 2 kwietnia 1946 o planowanym zagospodarowaniu przestrzennym kraju. Ustanawiał przepisy prawne wynikające z nowych warunków ustrojowych. Zgodnie z dekretem utworzono trzystopniową organizację planowania przestrzennego: Główny Urząd Planowania Przestrzennego, regionalne dyrekcje planowania przestrzennego na szczeblu wojewódzkim, miejscowe urzędy planowania przestrzennego na szczeblu powiatów i miast wydzielonych z powiatów. Uchwalone dekrety miały charakter tymczasowy, ale obowiązywały do momentu, kiedy podjęto próbę przygotowania nowych rozwiązań legislacyjnych. Przemiany w końcu lat siedemdziesiątych i uchwalenie kolejnych przepisów prawnych przyczyniły się do dezintegracji systemu planowania przestrzennego. Po 1980 roku powstały liczne propozycje zmian w systemie planowania przestrzennego. Odzwierciedlono je w zapisach ustawy z dn. 12 lipca 1984r. o planowaniu przestrzennym. Przepisy z roku 1984 stosowane były do potrzeb państwa scentralizowanego.

Pomimo zhierarchizowania systemu planowania, nadal panował obowiązek uwzględniania odgórnych wytycznych.
Planowanie przestrzenne po 2003 roku to niejako modyfikacja systemu planowanie przestrzennego po 1989r. Opracowano i przyjęto Ustawę z dn. 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Ustawa ukierunkowana była na osiągnięcie celów: usprawnienie lokalizacji inwestycji celu publicznego, uproszczenie procedur lokalizacyjnych, minimalizację zagrożeń naruszenia ładu przestrzennego przez działania lokalizacyjne prowadzone w przypadku braku planu zabudowy, standaryzację dokumentów w planowaniu lokalnym, aby osiągnąć wyższą jakość formalną i merytoryczną, silniejszą integrację przepisów dotyczących zagospodarowania przestrzennego z regulacjami odnoszącymi się do nieruchomości w celu skuteczniejszego kształtowania ładu przestrzennego, sprecyzowanie funkcji i treści planu zagospodarowania przestrzennego województwa, czyli skonkretyzowanie kompetencji planistycznych samorządu wojewódzkiego. Zadania planowania przestrzennego obecnie realizują podmioty planistyczne, które są ściśle powiązane ze strukturą podziału administracyjnego kraju:
a) samorząd terytorialny: gmina, związki międzygminne, powiat, województwo,
b) administracja rządowa: terenowa administracja rządowa, centralna administracja rządowa, c) Sejm RP. Równoległe z jednostkami administracji rządowej i samorządowej funkcjonuje wykonawstwo planistyczne, które tworzy organizacyjny układ planowania przestrzennego w Polsce.

Organy uczestniczące w planowaniu przestrzennym	Wykonawstwo planistyczne
Gmina	Organ opiniotwórczy
	Organ wykonawczy
	Organ uchwałodawczy
Powiat	Organ wykonawczy
	Organ uchwałodawczy
Województwo	Organ opiniotwórczy
	Organ wykonawczy
	Organ uchwałodawczy
Kraj	Organ opiniotwórczy
	Organ wykonawczy
	Organ zatwierdzający

Poziom podziału administracyjnego	Rodzaj opracowania	Sporządzanie	Opiniowanie	Uzgadnianie	Uchwalanie
KRAJ	Koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju	Organy centralne administracji rządowej	Rada Ministrów, Państwowa Rada Gospodarki Przestrzennej	Sejm
	Programy zadań rządowych	Ministrowie i centralne organy administracji rządowej		Sejmik wojewódzki	Rada Ministrów lub upoważnione organy
WOJEWÓDZTWO	Strategia rozwoju województwa	Organy samorządu województwa			Sejmik województwa
	Plan zagospodarowania przestrzennego województwa	Organy samorządu województwa	Organy gmin i powiatów, minister właściwy ds. budownictwa		Sejmik województwa
	Programy wojewódzkie	Zarząd województwa			Sejmik województwa
POWIAT	Analizy i studia z zakresu zagospodarowania przestrzennego powiatu	Organy powiatu
GMINA	Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy	Wójt , burmistrz, prezydent miasta	Wojewoda, zarząd województwa, organy gminy sąsiednich, organy wojskowe, zarządy dróg	Rada gminy
	Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego	Wójt , burmistrz, prezydent miasta	Właściwe organy administracji rządowej, Wojewoda, zarząd województwa, gminy sąsiednie	Rada gminy

1. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy:
   jest zapisem polityki przestrzennej prowadzonej na terenie danej gminy. Jest dokumentem obligatoryjnym, sporządzanym dla terenu całej gminy, składającym się z części tekstowej i graficznej. Zadaniem studium jest diagnoza stanu istniejącego w gminie na różnych płaszczyznach m.in. środowiskowej, społecznej, technicznej, kulturowej oraz wyznaczenie na tej podstawie kierunków zagospodarowania terenu, co wiąże się także z szeregiem innych wskazań wynikających z właściwości danego obszaru. Jest to więc zapis polityki przestrzennej prowadzonej w gminie. Ustalenia zapisane w studium są wiążące przy sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przy czym studium, w odróżnieniu od planu, nie jest aktem prawa miejscowego
   (z tego wynika również, że plan miejscowy nie może powstać jeśli nie istnieje studium).

Zasady tworzenia i zawartość studium określa ustawa z dnia 21 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Według niej studium jest sporządzane przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta i uchwalane przez radę gminy (przy czym nie można tu mówić o nabieraniu mocy prawnej, gdyż nie jest to akt prawa). Przy jego opracowywaniu brane pod uwagę muszą być zapisy dokumentów nadrzędnych, jakimi w tym wypadku są koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju, strategia rozwoju województwa, plan zagospodarowania przestrzennego województwa oraz strategia rozwoju gminy (jeśli istnieje). Od czasu obowiązywania ustawy, mimo jednego z zapisów, nie ukazało się rozporządzenie ministra, które powinno określać wymagany zakres projektu studium. Skutkiem takiego stanu rzeczy są różne podejścia przy jego opracowywaniu.

1. Procedura sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego:
   
   3.1 Rada Gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego tzw. planu miejscowego, z własnej inicjatywy lub na wniosek wójta, burmistrza lub prezydenta miasta,
   3.2 Ogłoszenie w prasie i powiadomienie organów państwowych o możliwości składania wniosków,
   3.3 Składanie wniosków dotyczących miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
   3.4 Przystąpienie do sporządzenia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, uwzględniając wcześniej złożone wnioski wraz z prognozą oddziaływań na środowisko
   3.5 Sporządzenie prognozy skutków finansowych związanych z MPZP,
   3.6 Występuje się o opinie o projekcie do:
   a) gminnej lub innej właściwej komisji urbanistyczno-architektonicznej,
   b) wójtów, burmistrzów gmin lub prezydentów miast graniczących z obszarem
   objętym planem dotyczącym rozmieszczenia inwestycji (zakres lokalny),
   c) regionalnego dyrektora ochrony środowiska,
   d) właściwych organów administracji geologicznej w zakresie terenów zagrożonych
   osuwaniem się mas ziemnych,
   e) Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w sprawie telekomunikacji,
   f) właściwego organu Państwowej Straży Pożarnej oraz Wojewódzkiego Inspektora
   Ochrony Środowiska w zakresie lokalizacji nowych zakładów o zwiększonym lub
   dużym ryzyku wystąpienia pewnych awarii na podstawie Ustawy z 27.04.2001r.
   g) właściwego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego,
   3.7 Uzgodnienia dotyczącego MPZP z:
   a) wojewodą, zarządem województwa, powiatu, organami właściwymi do zarządzania
   projektu planu na podstawie przepisów odrębnych, właściwym zarządem drogi,
   właściwymi organami wojskowymi ochrony granic oraz bezpieczeństwa państwa,
   dyrektorem właściwego urzędu morskiego, właściwym organem nadzoru
   górniczego, ministrem właściwym ds. zdrowia, wojewódzkim konserwatorem zabytków
   Jeśli NIE -> powrót do punktu 3.4.
   3.8 Uzyskanie zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych w nieleśne i nierolne,
   3.9 Wprowadzenie zmian wynikających z uzyskanych opinii i uzgodnień,
   3.10 Ogłoszenie o wyłożeniu projektu do wglądu publicznego,
   3.11 Wyznaczenie terminu, do kiedy można wnosić uwagi dotyczące projektu,
   3.12 Rozpatrywanie uwag (pozytywne i negatywne),
   Jeśli pozytywne -> powrót do punktu 3.9.
   3.13 Przedstawienie projektu planu w Radzie Gminy,
   3.14 Rada Gminy rozpatruje konieczność wprowadzenia zmian w przedstawionym projekcie,
   Jeśli TAK -> powrót do punktu 3.4.
   3.15 Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przez Radę Gminy,
   3.16 Przedstawienie miejscowego planu zagospodarowania terenu wojewodzie,
   3.17 Ogłoszenie w dzienniku województwa.

1. Procedura ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego:
   
   Procedura w sprawie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego w przypadku

braku obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z ustawą z dnia

23 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( Dz. U. z 2003 r., Nr 80, poz. 717

z późn. zm.) :

1. Wniosek składa Inwestor lub osoba działająca na podstawie jego pełnomocnictwa.

W przypadku wniosku składanego przez osobę prawną (firmę) należy ustanowić

pełnomocnika do występowania w imieniu inwestora. Pełnomocnictwo powinno zostać

udzielone przez osobę umocowaną do działania w imieniu spółki (np. członek zarządu), co

powinno zostać potwierdzone w odpisie aktualnym z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego

Rejestru Sądowego – dołączonym do wniosku.

2. Badanie kompletności wniosku zgodnie z art. 52 ust. 2 w/w ustawy.

Ewentualne wezwanie do uzupełnienia.

3. Zawiadomienie stron o wszczęciu postępowania, w drodze obwieszczenia wywieszonego

na tablicy informacyjnej w Urzędzie Gminy Oława oraz w danej miejscowości, a także

publikacja na stronie internetowej Biuletynu Informacji Publicznej (art. 53 ust 1 w/w

ustawy oraz art. 10 § 1 K.p.a.) Inwestora oraz właścicieli i użytkowników wieczystych

nieruchomości na których jest lokalizowania inwestycja celu publicznego zawiadamia się

na piśmie ( art. 53 ust.1 w/w ustawy).

4. Zawiadomienie Inwestora oraz właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości na

których jest lokalizowania inwestycja celu publicznego o wszczęciu postępowania w

drodze obwieszczenia, na piśmie (art. 53 ust. 1 w/w ustawy).

5. Przeprowadzenie analiz: ( art. 53 ust. 3).

5.1. Warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikającej z

przepisów odrębnych, w tym m.in. z:

- ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze

zmianami)

- rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków

technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. Nr

75, poz. 690 ze zmianami),

- ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr

261, poz. 2603 ze zmianami)

- ustawy z dnia 21 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2001 r. Nr 25 poz.

150 ze zmianami)

- ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego

ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na

środowisko (Dz. U. z 2008 r. Nr 199, poz. 1227 ze zmianami),

- ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2003

r. Nr 162, poz. 1568 ze zmianami),

- ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych(Dz. U. z 2004 r. Nr

121, poz. 1266 ze zmianami)

- ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U z 2004 r. Nr 92, poz. 880 ze

zmianami),

- ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115

ze zmianami),

- oraz innych obowiązujących przepisów.

5.2. Stanu faktycznego i prawnego terenu, na którym przewiduje się realizację inwestycji:

- czy wnioskowana inwestycja celu publicznego określona przez wnioskodawcę jest

zgodna z definicją celu publicznego zawartą w art. 6 ustawy o gospodarce

nieruchomościami,

czy obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego – jeżeli obowiązuje, to

postępowanie administracyjne umarza się,

- czy istnieje obowiązek sporządzenia planu zagospodarowania przestrzennego –

wynikający z uchwalonego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania

przestrzennego,

- czy podjęto uchwałę Rady Gminy Oława o przystąpieniu do sporządzenia planu

zagospodarowania przestrzennego,

- czy teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i

leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną przy sporządzaniu

miejscowych planów, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w

art. 88 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r.

Nr 80, poz. 717 ze zmianami).

6. Zawieszenie postępowania – możliwe zgodnie z art. 58 ust. 1 w/w ustawy:

Postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego

można zawiesić na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia złożenia wniosku o ustalenie

lokalizacji inwestycji celu publicznego. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta podejmuje

postępowanie i wydaje decyzję w sprawie ustalenia lokalizacji

publicznego, jeżeli:

inwestycji

celu

1)

w ciągu dwóch miesięcy od dnia zawieszenia postępowania rada gminy nie

podjęła uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego albo

2)

w okresie zawieszenia postępowania nie uchwalono planu miejscowego lub jego

zmiany.

7. Przygotowanie projektu decyzji przez osobę wpisaną na listę izby samorządu

zawodowego urbanistów albo architektów. ( art. 50 ust. 4 w/w ustawy).

8. Analiza skutków prawnych w przypadku wydania decyzji w sprawie lokalizacji

inwestycji celu publicznego pod kątem ewentualnych roszczeń finansowych

wynikających z art. 36 i 37 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

(Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 ze zmianami), spowodowanych wydaniem takiej decyzji.

9. Analiza projektu decyzji pod kątem zgodności z art. 54 w/w ustawy.

10. Wystąpienie do organów wymienionych w art. 53 ust. 4 w/w ustawy o uzgodnienie

decyzji w trybie art. 106 K.p.a.

Poinformowanie Inwestora oraz właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości, na

których zlokalizowana będzie inwestycja celu publicznego o wysłaniu projektu decyzji do

uzgodnienia.

11. Wprowadzenie otrzymanych uzgodnień do projektu decyzji.

Jeżeli organy uzgadniające nie zajmą stanowiska w terminie 2 tygodni od otrzymania

wystąpienia o uzgodnienie – uzgodnienie uważa sie za dokonane (art. 53 ust. 5 ).

12. Pisemnie zawiadomienie Inwestora oraz właścicieli i użytkowników wieczystych

nieruchomości o zakończeniu postępowania dowodowego, w celu umożliwienia im

wypowiedzenia się co do zebranych materiałów oraz zgłoszonych żądań (art. 10 § 1.

K.p.a.).

13. Wydanie decyzji z prawem odwołania ( art. 53 ust 6 w/w ustawy).

14. Doręczenie decyzji Inwestorowi oraz właścicielom i użytkownikom wieczystym

nieruchomości, na których zlokalizowana będzie inwestycja celu publicznego na piśmie

(art. 109.§1. k.p.a.).

15. Obwieszczenie o wydaniu decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego wywieszane na

tablicy informacyjnej w Urzędzie Gminy Oława oraz w danej miejscowości, a także

publikacja na stronie internetowej Biuletynu Informacji Publicznej (art. 53 ust 1 w/w

ustawy).

1. Ogłoszenie o wyłożeniu do publicznego wglądu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

2. Ogłoszenie o przystąpieniu do opracowania zmian w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego:

3. Obwieszczenie o wydaniu decyzji w/s o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego:

Początek formularza

Początek formularza

Kielce, dnia 9 maja 2012 r.     znak : AU-I.6733.26.2012.ML             O B W I E S Z C Z E N I E     Zgodnie z art. 49 ustawy z dnia 14 czerwca 1060 r. Kodeksu Postępowania Administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98 poz. 1071) oraz art. 53 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 717 z późn. zm.),     Prezydent Miasta Kielce   podaje do wiadomości, że wydana została decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, polegająca na budowie obiektu infrastruktury technicznej : gazociągu średniego ciśnienia długości około 215 m w rejonie ulic Saperów, Poligonowej, Narwickiej na działkach nr ewid. 1316/103, 1316/111, 94/47, 251/1, 251/2, 252/3, 268/2, 267, 266, 265, 264/2, 263/4, 262, 261, 260 obręb 0032 w Kielcach   Od niniejszej decyzji przysługuje stronom odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach Al. IX Wieków Kielc 3, za pośrednictwem Prezydenta Miasta Kielce w terminie 14 dni od dnia jej obwieszczenia, (tj. w dniach od 10.05.2012 r.  do 23.05.2012 r.). Odwołanie powinno zawierać zarzuty odnoszące się do decyzji, określać istotę  i zakres żądania będącego jego istotą oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 53 ust 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym).    Wyżej wymieniona decyzja wraz z aktami sprawy znajdują się Wydziale Architektury i Urbanistyki Urzędu Miasta Kielce, Rynek 1 pokój 126 (I piętro).     z up. PREZYDENTA MIASTA mgr inż. Krystyna Kuźmuk Zastępca Dyrektora Wydziału Architektury i Urbanistyki           Warunki korzystania z opracowań planistycznych: Zgodnie z Art. 30 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, każdy ma prawo wglądu do studium lub planu miejscowego oraz otrzymania z nich wypisów i wyrysów. Za uzyskanie wypisów i wyrysów z potwierdzeniem zgodności należy zapłacić odpowiednią opłatę administracyjną.

Dół formularza

Dół formularza