7. Wizygoci w Hiszpanii

Po klęsce w 507 roku punkt ciężkości ich królestwa przeniósł się z Tuluzy w Galii na Półwysep Iberyjski; na początku głównym ośrodkiem była Barcelona, jednak z biegiem czasu stawało się nim Toledo;

Wizygoci nie panowali nad całym półwyspem; musieli dzielić się nim ze Swebami i Bizancjum; kontrola nad prowincjami nie była równomierna; integracja terytorialna nastąpiła dopiero za panowania Leowigilda (569-586), który ostatecznie pokonał Swebów i w 585 roku anektował ich królestwo; na początku VII wieku Wizygoci zajęli również posiadłości bizantyńskie; wtedy panowali już nad całym półwyspem;

Ludność tubylcza wyznawała religię katolicką, Wizygoci zaś byli arianami; bariery te starał się obalić Leowigild; zniósł on zakaz zawierania mieszanych małżeństw, próbował także nakłonić katolików do przejścia na arianizm; starania te jednak nie przyniosły rezultatów;

Punktem zwrotnym było przyjęcie chrztu katolickiego przez króla Hermenegilda, syna Leowigilda; w 584 roku podniósł bunt przeciwko ojcu, ale przegrał i został zamordowany; ludność katolicka uznała go męczennikiem za wiarę;

Po śmierci Leowigilda tron objął Rekkared; w 589 roku przeszedł z całym swoim Kościołem na katolicyzm i przyjął chrzest w Toledo; wybuchały bunty, które krwawo tłumiono; ariańscy biskupi pozostali przy urzędach, które pełnili;

Po zamordowaniu króla Amalryka w 531 roku u Wizygotów nie było żadnej dynastii; często zdarzały się zamachy stany; królowie, którzy nie osiągali sukcesów byli usuwani i zabijani;

Rządy w państwie sprawowała niewielka grupa możnych; główną ich zasadą było niedopuszczenie, by któraś z rodzin zdobyła przewagę; tak wykształciła się monarchia elekcyjna u Wizygotów;

Nowowybrany król przystępował do prześladowania swoich przeciwników politycznych i nagradzania swoich zwolenników; jeśli władca dążył do zbytniego umocnienia swojej władzy był usuwany;

Po odstąpieniu Wizygotów od arianizmu, wiodącą rolę zaczął odgrywać Kościół katolicki; ważne znaczenie miały odbywające się w Toledo synody; ich uchwały dotykały także spraw istotnych dla państwa;

W VII wieku do ceremonii stanowienia króla wprowadzono nowy ryt; był ryt namaszczenia; miało to uchronić władcę od zamachów na życie, bo był przecież pomazańcem bożym; biskup Toledo z kolei zyskał prawo wskazywania króla;

W tym samym czasie nastąpiła całkowita integracja społeczności rzymsko-hiszpańskiej i wizygockiej; całość narodu uważała się za Gotów;

Król Sisebut (612-621) wydał edykt nakazujący Żydom przejście na katolicyzm; kilka lat później synod w Toledo unieważnił ten akt prawny; problem Żydów nadal był bardzo żywy w państwie wizygockim;

Królestwo Wizygotów upadło w wyniku ekspansji arabskiej; muzułmanie pod wodzą Tarika wylądowali w 711 roku na Półwyspie Iberyjskim i w krótkim czasie zniszczyli państwo Wizygotów; król Ruderyk zginął w walce; najeźdźcy zdobyli Toledo i wymordowali elity państwa;