18.01.2011e.

• Sposoby dojrzewania prekursorowego RNA

  • Modyfikacja końców

  • Wycinanie intronów

  • Cięcie

  • Modyfikacja chemiczna

• Dojrzewanie zwiększa możliwości kodującego genomu bez konieczności zwiększania liczby kopii

• Modyfikacje końców łańcucha RNA dotyczą pre mRNA i spliciongu

• Krótko po rozpoczęciu elongacji dosyntetyzowana jest czapeczka

• Odgrywa ina pewną rolę w transpoecie mRNA i snRNA przez importynę

• Jej główna rola dotyczy translacji

• Terminacja u eukariote zachldzi dopiero w odległości 1000-2000n od rzeczywistego końca 3’ –OH

• Poliadenylacja, łańcuch poli A może sięgać długości 250n nukleotydów

• Składanie (splicing) pre mRNa występuje u eukariota i archeobakterii

• Samo wycinanie intronów pre mRNA

  • Wiązanie fosfoestrowe jest przenoszone do doG-OH, pęka pierwsze wiązanie eksonu-intron

  • Fosfoestrowe wiązanie z eksonu 2 przenoszone jest do końca eksonu 1 łącząc dwa eksony

• Rybozymy

  • Samowycycinającie się inteony grupy1, 2, 3

  • Rybonukleaza P, wytwarza końce bakteryjnego 5’RNA. Skałada się z aktywnej podjednostki RNA i części białkowej

  • RNA rybosomów ma aktywność transferazy peptydylowej potrzebnej do wytworzenia

• Wycinanie intronów GU-AG

  • Biorą w nim udział snRNA tworząc kompeksy z białkami (U1, U2, U3, U4, U5, U6)

  • U1 poprzez komplementację RNA RNA rozpoznaje miejsce cięcia 5’

  • Drugi koniec stanowi U2, U4, razem z U6 oraz U5

  • Cięcie po stronie 5’ intronu poprzez transestryfikację

• Wtcinanie intronów pretRNA

  • endonukleaza

• wycinanie końców tRNA u E. coli

• etapy powsatawnia mRNA

  • przyłączenie czapeczki

  • cięcie końca transkryptu, 3’

  • dodanie końcówki poli A

  • wycinanie intronów

  • składanie eksonów

• redagowanie mRNA ludzkiej apolipoproteiny B

• 1/3 genów u człowieka podlega alternatywnemu składania

• Introny są na ogół większe niż eksony

• Modyfikacje chemiczne nukleotydów tRNA i rRNa

  • Metylacja

  • Deaminacja

  • Podstawianie siarki

  • Izomeryzacja zasad, urydyna do pseudourydyny

  • Przemiana wiązania podwójnego w pojedyncze

  • Zmiana nukleotydów (keozyna)

• Czas trwania mRNA

  • Prokariota – kilka minut

  • Eukariota – kilka godzin

• Degradację mRNA przeprowadzają nukleazy

• U eukariota rozpoczyna się ona deadenylacją i odcięciem czapeczki

• Część genów która ulega translacji na bviałko nazywa się otwartą ramką

Translacja

• Wysoka precyzja

• Czteropoziomowa struktura białek

  • Pierwszorzędowa

  • Drugorzędowa

  • Trzeciorzędowa

  • Czwartorzędowa

• tRNA

  • ramię antykodonowe – zawiera 3 nukleotydy łączące się z mRNA

  • ramie D – nazwa pochodzi od zmodyfikowanej dihydrourydyny

  • pętla zmienna – zawiera 3-5 nukleotydów tRNa kalsy I, 13-22 tRNA kalsy 2

• Kod genetyczny

  • Trójkowy

  • Zdegenerowany (tylko tryptofan i metionina kodowane są przez jeden kodon)

  • Cechy kodu genetycznego

    • Trójkowy

    • Uniwersalny

    • Niezachodzący

    • Bez przecinków

    • Zdegenerowany

• Jedna cząsteczka tRNA może odczytywać do trzech kodonów

• Bakterie odczytują swoje mRNA przy pomocy 30 różnych tRNA

• Mitochondria człowieka mają tylko

• Odstępstwa od zasady uniwersalnoścu kodu genetycznego

• Zachodzący kod genetyczny – zachodzi u wirusów

• Zasada tolerancji Cricka – możliwe jest tworzenie nietypowych par zasad między trzecią zasadą kodonu i pierwszą antykodonu

• Powstanie kodu genetycznego

  • Powstał w wersji obecnej i zachowany bezziennie

• Proces inicjacji u prokariota

• Elongajca

• Suoressa

• Inteiny

• Potranslacyjne modyfikacje chemiczne

  • Metylacja

  • Acetylacja

  • Fosforylacja

  • Glikozylacja

• Ubikwityny – wyznaczają białka przeznaczone do degradacji sam proces przebiega w pro

• Tempo translacji – ilośc błędów jednen aminokwas na 20 białek

• Choroby i inne dysfunkcje powodowane przez mutację, złe zwiniecie białka