1. Cele wczesnoszkolnej edukacji polonistycznej w świetle wybranego programu.
Nadrzędnym celem jest: wielostronny, harmonijny rozwój osobowości oraz przygotowanie do dalszej nauki, a także udział w życiu społecznym i kulturalnym.
Cele wg Jadwigi Hanisz (1999):
- kształtowanie kompetencji komunikowania się z ludźmi w języku ojczystym poprzez mówienie, słuchanie, czytanie i pisanie- edukacja językowa
- przygotowanie dziecka do odbioru dzieła literackiego oraz innych wytworów sztuki; próby wyjścia poza dosłowność tekstu podczas jego interpretacji- edukacja literacka
- rozbudzenie wrażliwości estetycznej i zachęcanie do twórczej ekspresji werbalnej, ruchowej, plastycznej i muzycznej oraz rozwijanie uzdolnień indywidualnych dziecka.
Cele szczegółowe:
- osiągnięcie biegłości w czytaniu, pisaniu oraz doskonalenie umiejętności pracy z tekstem i przygotowanie do jego interpretacji.
Głównym celem nauczania języka polskiego w klasach początkowych jest wdrażanie uczniów do posługiwania się językiem ogólnopolskim i kształtowanie sprawności w zakresie mówienia, pisania, czytania i umiejętności pracy z tekstem, budzenie miłości do języka ojczystego, budzenie wrażliwości na piękno oraz kształtowanie wartościowych społecznie postaw umożliwiających aktywne uczestnictwo w życiu rodziny, szkoły, środowiska i narodu a także:
-kształtowanie refleksyjnego stosunku do języka i zaznajomienie z elementami
wiedzy o języku,
-kształtowanie wrażliwości estetycznej przez kontakt z twórczością dla dzieci,
-przygotowanie do odbioru dzieł sztuki teatralnej i filmowej, radiowej i telewizyjnej oraz innych form kultury,
-przygotowanie do samokształcenia i korzystania ze środków upowszechniania informacji.
2. Główne treści programowe- klasa III ( mówienie, pisanie, czytanie, literatura)
Cele kształcenia i wychowania wyznaczają kierunek i pożądane rezultaty działalności edukacyjnej.
Treści określają zakres wiedzy, umiejętności i postaw, które uczniowie powinni opanować, w każdej z klas zostały skupione w określonych dziedzinach i działach programowych. Zagadnienia edukacji w programach MEN na szczeblu nauki wczesnoszkolnej skupiają się w obrębie działów jak:
- czytanie i praca z tekstem
- mówienie, słuchanie i pisanie
- gramatyka i ortografia
- słownictwo, frazeologia i wiadomości ze składni
- tematyka i lektura
Edukacja polonistyczna. Uczeń kończący klasę III:
korzysta z informacji:
uważnie słucha wypowiedzi i korzysta z przekazywanych informacji,
czyta i rozumie teksty przeznaczone dla dzieci na I etapie edukacyjnym i wyciąga z nich wnioski,
wyszukuje w tekście potrzebne informacje i w miarę możliwości korzysta ze słowników i encyklopedii przeznaczonych dla dzieci na I etapie edukacyjnym,
zna formy użytkowe: życzenia, zaproszenie, zawiadomienie, list, notatka do kroniki; potrafi z nich korzystać;
analizuje i interpretuje teksty kultury:
przejawia wrażliwość estetyczną, rozszerza zasób słownictwa poprzez kontakt z dziełami literackimi,
w tekście literackim zaznacza wybrane fragmenty, określa czas i miejsce akcji, wskazuje głównych bohaterów,
czyta teksty i recytuje wiersze, z uwzględnieniem interpunkcji i intonacji,
ma potrzebę kontaktu z literaturą i sztuką dla dzieci, czyta wybrane przez siebie i wskazane przez nauczyciela książki, wypowiada się na ich temat,
pod kierunkiem nauczyciela korzysta z podręczników i zeszytów ćwiczeń oraz innych środków dydaktycznych;
tworzy wypowiedzi:
w formie ustnej i pisemnej: kilkuzdaniową wypowiedź, krótkie opowiadanie i opis, list prywatny, życzenia, zaproszenie,
dobiera właściwe formy komunikowania się w różnych sytuacjach społecznych,
uczestniczy w rozmowach: zadaje pytania, udziela odpowiedzi i prezentuje własne zdanie; poszerza zakres słownictwa i struktur składniowych,
dba o kulturę wypowiadania się; poprawnie artykułuje głoski, akcentuje wyrazy, stosuje pauzy i właściwą intonację w zdaniu oznajmującym, pytającym i rozkazującym; stosuje formuły grzecznościowe,
dostrzega różnicę pomiędzy literą i głoską; dzieli wyrazy na sylaby; oddziela wyrazy w zdaniu, zdania w tekście,
pisze czytelnie i estetycznie (przestrzega zasad kaligrafii), dba o poprawność gramatyczną, ortograficzną oraz interpunkcyjną,
przepisuje teksty, pisze z pamięci i ze słuchu; w miarę swoich możliwości samodzielnie realizuje pisemne zadania domowe.
3. Metody nauki czytania- Czelakowska
I syntetyczne- przechodzenie od części do całości, elementem jest litera lub dźwięk, a całością wyraz lub zdanie.
- przechodzenie od części w całość (litera wyraz lub wyraz zdanie, bądź też głoska w słowo)
w tej metodzie wyróżniamy pośrednie: alfabetyczną, fonetyczną, sylabową (zgłoskową)
*alfabetyczne- dzieci uczą się najpierw kształtu liter, później łączął je w sylaby, następnie w wyrazy i w zdania
inne jest brzmienie głoski niż nazwa litery, np. wyraz dom dziecko mogło czytać de-o-em
uczenie na pamięć alfabetu przez wypowiadanie ich nazw. Nauka czytania dzieliła się na trzy etapy:
1. uczenie się alfabetu
2. sylabizowanie
3. czytanie tekstów
*fonetyczne (głoskowa)- - ucząc tą metodą należy rozłożyć wyraz na głoski, wyjaśnić ich artykulację (sposób „tworzenia”) następnie zapoznać ze znakami czyli literami i w końcu ćwiczyć pisanie i czytanie;
dla wymówienia słowa ważna jest znajomość dźwięku, a nie nazw liter, z których to słowo się składa. Naukę czytania należy rozpoczynać od rozkładania wyrazu na dźwięki, czyli głoski, wyjaśniać ich artykulację, potem zapoznać ze znakami tych głosek, czyli literami, a w końcu przystąpić do ćwiczeń w pisaniu i czytaniu wyrazów. Ta metoda ma dwie odmiany:
1. syntetyczną- naukę rozpoczyna się od zapoznania z samogłoskami wymawianymi fonetycznie. Po poznaniu kształtu i wymowy liter i głosek przechodzi się do czynności składania poszczególnych dźwięków w wyrazy. Jest ona podobna do czynności sylabizowania. Jej istota jest przechodzenie od elementu do całości.; poznanie samogłosek wymawianych fonetycznie, poznanie wszystkich liter i głosek, łączenie ich w wyrazy
2. analityczną- nauczyciel pisał na tablicy drukowanymi literami krótkie zdania, np., Ja czytam książkę. Czytał je głośno i kazał wszystkim dzieciom powtarzać. Pisał każdy wyraz oddzielnie, jeden pod drugim, kolejno skazując słowa. Dzieci to powtarzały. Później rozkładał wyrazy na sylaby, rozbijał sylaby na głoski i pisał je oddzielnie, w słupku.; – przechodzenie od zdań, przez wyrazy, sylaby do głosek; w następjuący sposób: zapisanie na tablicy, głośne przeczytanie każdej z tych grup po kolei
* sylabowe (zgłoskowa)- zaczyna się od sylab samogłoskowych, a następnie przechodzi do zgłosek złożonych. To zawiera etapy:
1. dzieci poznają najprostsze samogłoski: a, o, u, e, i
2. kolejno poznają sylaby złożone z dźwięków (samogłoskowego i spółgłoskowego), np. ma, me, mo, mi, ta, te, to, Ti
3. poznają zgłoski, w których samogłoska poprzedza spółgłoskę, np. ap, op, um,ul
4. poznają sylaby, w których prócz samogłoski występuje zbieg dwóch lub więcej spółgłosek, np. sna, kra, spa, tra
5. samorzutnie wyodrębniają z sylab pojedyncze litery przez powtarzanie danej litery wyróżnionej kolorem w szeregu zgłosek, np. bra, bro, bru- litera b
Metodę tą rozwijał w Polsce Bronisław Trentowski
- metoda ta w ogóle nie uwzględnia głosek
II -analityczno-syntetyczne- wprowadzanie liter
Etapy wprowadzania nowej litery:
stworzenie sytuacji dydaktycznej dla wywołania danej litery
analiza słuchowa
przedstawienie nowej litery
pisanie po śladach
samodzielne pisanie
III- globalne- - zdanie, jego część lub wyraz ujęte jako całościowy obraz graficzny
*koncepcja czytania według Domana
* metoda wczesnej nauki czytania i pisania w systemie Montessori
* metoda naturalnej ekspresji i motywacji Celestyna Freineta
4. Etapy pracy podczas wprowadzania nowej litery- Czelakowska
1.Stworzenie sytuacji dydaktycznej umożliwiającej ćwiczenia w mówieniu i wyodrębnienia wyrazu podstawowego, w którym występuje litera jak a ma być wprowadzona (historyjka obrazkowa, zagadka, piosenka, wierszyk, wycieczka, fragment lektury, rozmowa
– prezentacja obrazku w którego nazwie występuje nowopoznawana litera
- wypowiedzi uczniów związane z sytuacją dydaktyczną, znaną i bliską dzieciom oraz wyeksponowanie wyrazu podstawowego w mowie
- wyodrębnienie obrazka lub przedmiotu przedstawiającego wyraz podstawowy
2. Analiza i synteza słuchowo – wzrokowa wyrazu podstawowego
- odczytanie wyrazu podstawowego sylabami i w całości
- odczytanie wyrazu podstawowego głoskami oraz dokonanie syntezy
- wyróżnianie samogłosek i spółgłosek
- określenie miejsca podanych głosek w wyrazie i wymawianie ich w izolacji
- wyodrębnienie w wyrazie nowej głoski, wyszukiwanie innych wyrazów zawierających daną głoskę w nagłosie, śródgłosie i wygłosie
- prezentacja nowej litery małej i wielkiej, rozpoznawanie jej wśród liter alfabetu i układanie z nią innych wyrazów
- wyodrębnienie litery do nauki pisania
3. Nauka pisania małej i wielkiej litery oraz łączenie jej z innymi literami
- zaprezentowanie wzoru nowej litery pisanej małej i wielkiej
- analiza kształtu litery, porównanie jej z innymi literami
- demonstrowanie sposobu pisania litery przez nauczyciela na tablicy w dużym formacie bez linii i w liniaturze
- pisanie litery w powietrzu, na ławce, modelowanie jej, pisanie kredą na tablicy, na kartce
- pisanie litery w zeszycie ćwiczeń po śladach i bez śladów
- pisanie w zeszytach przedmiotowych
- prezentacja sposobu pisania wyrazu podstawowego na tablicy, ze zwróceniem uwagi na sposób łączenia z innymi literami, pisanie w zeszycie ćwiczeń i przedmiotowym,
- układanie i pisanie zdań z wyrazem podstawowym i innymi wyrazami
- dobieranie wyrazów i zdań do obrazków- wycinanie i układanie ich
4. Czytanie tekstu z nową literą
-rozmowa na temat tekstu i ilustracji, jeśli nie były wcześniej wykorzystane w pierwszej fazie lekcji. Wiązanie treści tekstu z ilustracją
- wyszukiwanie i odczytywanie w tekście wyrazów i zdań z wyrazami. W których wystąpiła dana litera
- wzorowe czytanie tekstu przez nauczyciela lub bardzo dobrze czytającego ucznia
- wyszukiwanie i odczytywanie zdań stanowiących odpowiedź na pytanie podstawowe przez nauczyciela w odniesieniu do tekstu: zdań najładniejszych, najkrótszych, pytających, itp.
- czytanie tekstu literackiego w całości przez dzieci
- wykonywanie przez uczniów wskazanych ćwiczeń w zeszytach
5. Nauka pisania nowej litery.
Etapy:
Zaprezentowanie poprawnego wzoru litery
Analiza litery: kształtu, konstrukcji elementów składowych, porównania jej z innymi literami
Prezentacja sposobu kreślenia litery, pisanie w powietrzu, na plastiku, itp.
Ćwiczenia przygotowujące rękę dziecka do poprawnego kreślenia litery w dużym formacie oraz automatyzacja ruchów
Pisanie liter w zbliżonym i normalnym formacie
Łączenie liter z innymi
Pisanie przez dzieci zespołów liter i wyrazów z nową literą
Rodzaje ćwiczeń:
- przepisywanie
- pisanie z pamięci
- pisanie ze słuchu
- pisanie samodzielne
6. Dłuższe formy wypowiedzi ustnych i pisemnych (opowiadanie, opis, sprawozdanie, list)
Opowiadanie to rodzaj swobodnej wypowiedzi dzieci. Przedstawia ciąg wydarzeń zachodzących w określonym czasie i stanowiących poszczególne etapy rozwijającej się akcji.
Etapy kształcenia umiejętności konstruowania opowiadania:
• zapoznanie dzieci z istotą opowiadania
• zapoznanie z trójczłonową budową opowiadania
• przybliżenie dzieciom niektórych zasad poprawnego stylu:
- unikanie zbędnych powtórzeń,
- stosowanie urozmaiconego słownictwa
• zapoznanie dzieci ze sposobami wyrażania różnorodnych stosunków czasowych
• kształtowane umiejętności:
- charakteryzowania czynności,
- działań i ich miejsca,
- ożywianie i dynamizowanie akcji
• układanie krótkich opowiadań o charakterze informacyjnym
• układanie opowiadań odtwórczych
• układanie opowiadań twórczych
Opis to ujęcie charakterystycznych cech przedmiotu, osoby, zwierzęcia, rośliny, krajobrazu, sytuacji lub zjawiska.
Praca nad opisem przebiega przez następujące etapy:
• obserwacja;
• swobodne wypowiedzi na podstawie poczynionej obserwacji;
• ukierunkowane pytania, selekcja materiału poprzez jego analizę;
• zapis materiału słownikowego;
• ustalenie logicznego porządku opisywania;
• słowne redagowanie opisu według ustalonego planu;
• redagowanie opisu (wybór odpowiednich zwrotów i wyrażeń, przestrzeganie logicznego porządku planu, dokonywanie syntezy);
List jest pismem o charakterze informacyjnym.
Postępowanie metodyczne podczas wprowadzania i doskonalenia umiejętności pisania listu:
pisanie listu powinno wynikać z naturalnej potrzeby i konkretnej sytuacji
należy zapoznać uczniów ze strukturą listu:
- część wstępna,
- część właściwa,
- część końcowa
omówić prawidłowe adresowanie
zapoznać z pojęciami (list, autor listu, nadawca, adresat, odbiorca, koperta, znaczek, adres, kod pocztowy)
stopniowo należy uświadamiać uczniom, że część właściwa może mieć różną postać, a mianowicie: opowiadania, opisu, sprawozdania, opowiadania z opisem, opowiadania z użyciem dialogu
Sprawozdanie- opis zdarzenia, którego byliśmy świadkami
Zaproszenie i życzenia są to pisma o charakterze użytkowym.
Praca nad nimi może przebiegać w następujących etapach:
zapoznanie z zaproszeniami i życzeniami stosowanymi przy różnych okazjach
gromadzenie słownictwa
ustne formułowanie
wspólne i samodzielne redagowanie życzeń i zaproszeń
Formy wypowiedzi pisemnych:
kształtują elementarne nawyki kompozycji wypowiedzi,
wzbogacają i utrwalają czynny słownik dziecka,
rozwijają samodzielność myślenia (spostrzeżenia, obserwacje),
rozwijają zdolność uświadamiania sobie własnych przeżyć
i doświadczeń,
charakteryzują poziom rozwoju intelektualnego i emocjonalnego dziecka