ARCHITEKTURA ELEKTYZMU I SECESJI

Wyrażenie "eklektyzm" pochodzi z greckiego słowa "ekletios", czyli wybierający.
W architekturze, sztuce i plastyce jest to kierunek polegający na zestawieniu poszczególnych form przeniesionych z innych okresów oraz środowisk twórczych, odrębnych od siebie w czasie i treści.
Styl klasycystyczny, prowadzący z biegiem czasu do mistrzowskiego wprost operowania formą klasyczną, nie wniósł już twórczych rozwiązań ograniczając dalszy rozwój architektury. Rozwijający się eklektyzm form polegający na kopiowaniu "modnych" wzorów historycznych tworzył budowle o charakterze odtwórczym.
Powstały, więc pod wpływem tego kierunku budowle "romańskie", "gotyckie", czy "bizantyjskie".
Takie rozwiązania były niestety zaprzeczeniem idei postępu, rozwoju formy i treści w architekturze, nie wniosły bowiem żadnych twórczych wartości, ograniczając się po prostu do mechanicznego kopiowania.

Zabytki :

• fasada katedry Św. Jana na Starym Mieście

• zdobienie mostu Poniatowskiego w Warszawie

• hotel Bristol na Krakowskim Przedmieściu

• szereg kamienic czynszowych

Kierunkiem, dążącym do uzdrowienia sytuacji powstałej w twórczości architektonicznej była secesja. Kierunek ten operując stosunkowo prostymi bryłami, wprowadził zdobnictwo o przypadkowych liniach geometrycznych.
Podjęto próbę wyjścia z impasu, w którym znalazła się architektura. Jednak często formalne traktowanie budowli i abstrakcyjna dekoracyjność w pogoni za interesującą formą doprowadziła do szybkiego upadku secesji w architekturze. Kierunek ten dążył do stworzenia nowych form stylowych, które przez swoją wartość i nowoczesność przeciwstawiły się jałowości twórczej historyzmu i akadernizmu.

Zabytki :

• sale Jamy Michalikowej w Krakowie

• fronty kamienic miejskich w Warszawie i Łodzi

• ściany frontowe kamienic miejskich